https://www.ministrando.org/sitemap.xml.gz

maart-april 2019

23 april 2019:  Moslimterroristen doen wat in de koran staat

eerdere notities:

1. (2 maart 2019) Waarom dobbernegers redden?

Als iemand dreigt de verdrinken, dan zijn veel mensen bereid om op gevaar van eigen leven, die persoon te redden. Ook al zouden ze weten dat die persoon een gevaarlijke crimineel is of een incestpleger. Het redden van iemand in nood is een ethische plicht die onvoorwaardelijk is. Men zal niet iemand redden op voorwaarde dat hij die of die kenmerken heeft. Hetzelfde geldt voor bootvluchtelingen in de Middellandse Zee: of het nu economische vluchtelingen zijn, dobbernegers of zelfs IS-strijders die van plan zijn in Europa een aanslag te plegen, altijd zullen er veel mensen zijn die hen willen redden als ze dreigen te verdrinken.

Er zijn mensen die beginnen te steigeren als ze, zoals hierboven, worden gewezen op deze onvoorwaardelijke ethische plicht. Ik kan ze geruststellen. Naast de ethiek is er ook de politiek. De politiek dient om te bemiddelen tussen de ethische plicht en de mogelijkheden, zonder ooit de ethische plicht te vergeten. De politiek moet zorg draag voor de concrete voorwaarden om voor de anderen op te komen. We kunnen bijvoorbeeld niet alle vluchtelingen onthalen. De politiek maakt een onderscheid tussen echte vluchtelingen en economische vluchtelingen; zij regelt de terugkeer; zij bepaalt de status van de asielzoeker; zij zoekt naar lieden die mogelijk terroristische aanslagen willen plegen. Maar altijd is de eerste zorg de vluchtelingen van een mogelijke verdrinkingsdood te redden. ONG’s zoals Artsen zonder Grenzen, redden de mensen. De politiek regelt het onthaal en bemiddelt aldus tussen de ethische plicht en de mogelijkheden.

Op welke mensvisie berust het bovenstaande?

Om die vraag te verduidelijken geef ik het voorbeeld van de jood die door de nazi’s werd vervolgd. In die tijd waren er geen ONG’s die voor hem opkwamen, waren er geen Artsen zonder Grenzen, werd door niemand gewezen op de Universele Rechten van de Mens, lieten de rechtbanken verstek gaan en ook de Kerk zweeg. Die jood verkeerde in totale verlatenheid. Hij stierf alleen. Hij had geen vaderland meer. Dit was het absolute kwaad. Het absolute kwaad bestaat erin in de ander niet meer een mens te zien, maar een object dat vernietigd kan worden.

Gelukkig is dit de dag van vandaag niet meer het geval (maar het kan altijd terugkeren). De vluchtelingen weten dat er opvang is, dat er mensen zijn die voor hen opkomen. We vermijden het absolute kwaad door in elke vluchteling, of hij nu al of niet om economische reden immigreert, een mens te zien waarvoor we verantwoordelijk zijn. Dat laatste mag de politiek nooit vergeten, maar de politiek moet wel het onthaal of de terugkeer regelen. Zo nodig moet de politiek de eigen burgers beschermen tegen immigranten met kwade bedoelingen.

Een politieke partij die de ethiek niet voorop stelt, kan terecht als nazistisch worden bestempeld. Zo’n partijen zijn er in Nederland en België gelukkig niet, maar alle partijen moeten wel duidelijk maken dat ze niemand als objecten behandelen, dat ze in elke vluchteling ook een mens zien.

2. De meest dringende vraag voor de komende tijd is hoe oorlog voorkomen? Ik heb het over oorlog waar ook wij, in het Westen, het slachtoffer van kunnen worden. Hoe kunnen we oorlog voorkomen als de gevolgen van de klimaatverandering ondraaglijk worden? Als terroristiche aanslagen in aantal en omvang zullen toenemen? Als immigratiestromen escaleren?

Die vraag is dringend omdat de jongste generaties niet goed beseffen wat een ellende oorlog kan veroorzaken. Zie een stad als Damascus, of Berlijn in 1944. Zie de hongersnood. Zie de miljoenen doden en voor het leven gehandicapten. Zie de talloze kinderen die hun ouders hebben verloren.

Hoe de oorlog voorkomen? Dit is mogelijk als de ethiek de bovenhand heeft op de politiek. Dat vereist staatsmanschap. Ethiek maakt geen onderscheid tussen mensen. Ethiek is het appel om zich verantwoordelijk te voelen voor de Ander, onafhankelijk van zijn kenmerken, en zo nodig ten koste van het eigenbelang. De wereld als één broederschap. Als dit laatste een naïeve illusie blijkt te zijn, dan is oorlog niet te voorkomen.

Op deze website en in mijn laatste boeken gaat het over de ethiek die de mensheid kan vrijwaren van al die ellende. Ik ben echter een roepende in de woestijn.

Komt dit laatste doordat ik de mensen met de neus op de feiten druk? Ik geef twee voorbeelden: om oorlog te voorkomen pleit ik in mijn teksten voor een terugkeer van de moslims naar de landen van herkomst, omdat de islam onverenigbaar is met de westerse beschaving. In de landen van herkomst kunnen de teruggekeerde moslims, met solidaire (ethische) steun vanuit het Westen, ervoor zorgen dat ook daar vrede, welzijn en welvaart heersen. Tweede voorbeeld: De Europese Unie is gebouwd op los zand. Besluitvorming en een consequent beleid zijn nauwelijks mogelijk, precies in een tijd waar radicale maatregelen moeten worden genomen. De Europese Unie verenigt de mensen niet, precies in een tijd waar verbondenheid de kracht moet zijn om de uitdagingen van de 21ste eeuw aan te kunnen. Om die reden pleit ik in mijn teksten voor een Confederatie van Nationale Staten, waarbinnen goede afspraken worden gemaakt op gebied van handel en defensie.

3. (dinsdag 4 maart 2019). Twee tweets de wereld ingestuurd:

De overtuigde politicus = de kleinzielige zoekt de mens die tot in de puntjes zijn meningen deelt, ook de gebaren, de stem, de gedachten, de gang, de spreekwijze, de vriendelijkheid en die even bekrompen bereid is al het andere te verdringen (naar Kierkegaard)

Advies aan de journalist (naar Kierkegaard): iemand van zijn dwaasheden beroven is een gevaarlijke kunst om te beoefenen. Mensen in hun dwaasheden versterken, noemen zij liefde.

4. 5-6 maart 2019; vier tweets naar de goegemeente gestuurd:

Kierkegaard zou over Twitter wellicht het volgende zeggen: "Ja. het is ongelooflijk hoe de wereld sedert de oude tijd is veranderd: toen waren er maar heel weinigen die zichzelf kenden; nu zijn allen mensenkenners" (1847)

Kierkegaard 1847: De egoïst maakt zich druk, hij schreeuwt en maakt rumoer, hij staat op zijn recht om er zich van te verzekeren dat men hem niet vergeet. Toch wordt hij vergeten. Maar de liefderijke die zichzelf vergeet, blijft in liefdevolle herinnering

In zijn tijd werd Leonardo da Vinci door de geleerden geminacht omdat hij geen latijn kende en zijn kennis uit de ervaring haalde. Nu wordt het volk door de politici geminacht omdat die mensen hun taal niet begrijpen en hun kennis halen uit wat zij dagelijks meemaken.

Als iemand had ontdekt hoe goedhartig in de grond bijna ieder mens is, dan zou hij zijn ontdekking nauwelijks bekend durven maken ... hij zou bang zijn belachelijk te wezen, misschien ook vrezen dat de mensen er zich gekrenkt door voelden. (Kierkegaard, 1847)

4. Toch nog even een aanmoedigende noot: de naastenliefde is overal aanwezig. De overgrote meerderheid van de mensen wil het goede voor de medemensen. In barre tijden zal die liefde nooit verdwijnen en daarom altijd overwinnen.

Dat moest ik vandaag, vrijdag 8 maart 2019, even kwijt.

Het is vandaag Vrouwendag. Ik heb ongeveer 2000 studenten opgeleid; daarvan waren er twee vrouwen die boven alle anderen uitstaken. Zij waren zowel op wetenschappelijk als  op klinisch gebied excellent. Dat ik hen niet als medewerker heb kunnen benoemen, neem ik de universiteit nog steeds kwalijk. Emancipatie werd en wordt met de mond beleden; dat vind ik gewoon laf.

5. Vandaag zaterdag 9 maart 2019 gepubliceerd op ThePostOnline: 

Over immigratie 

6. tweet: Wij wensen na de dood de bomen terug te zien, de bloemen, de sterren en het gezang van de vogels, het ruisen van de beek weer te horen. Maar het geld dat willen we niet terug zien (Kierkegaard, 1847).

7. Dinsdag 12 maart 2019 op ThePostOnline gepubliceerd: Over antisemitisme

8. Tweet: In these chaotic times the United Kingdom needs an elder statesman who is resolute and decides for a NO DEAL, because the people want it. A strong decision wil make BRITAIN GREAT AGAIN

9. Donderdag 14 maart 2019, gepubliceerd op ThePostOnline: 

Over bureaucratie

10. Drie bijdragen over de Europese verkiezingen op ThePostOnline 22, 23 en 24 maart 2019. 

 11. Vandaag, woensdag 27 maart 2019, een tekst gepubliceerd op ThePostOnline: 

Het Europees parlement ziet het kwaad niet in Afrika

Een tweet verstuurd: „De koloniale periode was de beste tijd die de Kongolezen ooit hebben gehad” met een link naar bovenstaande bijdrage aan ThePostOnline 

Mijn teksten op  ThePostOnline van april 2019 

12. Op 30 april op ThePostOnline: Vrede dankzij een Europese Confederatie met Rusland

2018   FEBRUARI   MAART   APRIL   MEI   JUNI   JULI   AUGUSTUS   SEPTEMBER  OKTOBER   NOVEMBER   DECEMBER  

2019  JANUARI  FEBRUARI   

voor vervolg, ziebeschouwingen mei 2019februari 2020april 2020 en daarna: Parels voor de zwijnen

 volledig blog:


 

   © Juliaan Van Acker 2024