EUROPA EN DE IMMIGRANTEN
De Europese Unie weet geen raad met de toestroom van asielzoekers en andere immigranten. De Europese leiders durven geen daadkrachtig en doelgericht beleid te voeren. Dat speelt in de kaart van extreem-rechts. De immigranten worden er niet beter van. De landen van waaruit al die mensen wegvluchten verliezen hun meest dynamische jongeren.
In het essay ‘Europa een spirituele grootmacht’ wordt een oplossing aangereikt: geef aan al deze immigranten een militaire training en een kortdurende beroepsopleiding. Richt samen met hen een vredeskorps op om in de landen van herkomst vrede en welzijn te realiseren. Als, met solidaire steun van Europa, alle immigranten zullen terugkeren, zal zowel Afrika als het Midden-Oosten een ongekende bloeiperiode tegemoet gaan. Die landen hebben een enorm potentieel en de mensen die daar wonen hebben evenveel talenten als wij. Overal, bij alle rassen en etnische groepen, zijn de meeste mensen van goede wil en zij willen niets liever dan bijdragen aan de opbouw van hun land.
Stel u bijvoorbeeld eens voor dat in Marokko, Turkije of Eritrea dezelfde sociale voorzieningen als hier gelden. Dus ook werkloosheidsuitkeringen, pensioenen, degelijk onderwijs voor alle kinderen, uitstekende ziekenhuizen, betrouwbare politiemensen en een zorgzame overheid die de burgers hun vrijheid gunt en zorgt voor een rechtvaardige verdeling van de inkomsten. Waarom zou dit niet kunnen in die landen? Als die voorzieningen er zullen zijn, dan verandert onze houding tegenover allochtonen en asielzoekers radicaal en kunnen we op basis van gelijkwaardigheid samenwerken. Stel u eens voor dat burgemeester Aboutaleb van Rotterdam minister-president wordt van Marokko. Dat zou een zegen zijn voor de Marokkaanse bevolking.
In dit essay wordt ook ingegaan op andere zorgwekkende ontwikkelingen. Begonnen wordt met een analyse van de ethische grondslagen van politiek en economie. Daarna wordt gezocht hoe Europa een einde kan maken aan het ‘krankzinnige tijdperk’ van 1880 tot 2040. Voorwaarde is dat het joods-christelijk fundament van de Europese beschaving in de grondwet wordt vastgelegd en dat elke deelstaat binnen een federatie haar identiteit kan behouden.
Internationale summits en congressen dienen tot niets als miljarden mensen hun gedrag niet zullen veranderen. Dit laatste vereist concrete maatregelen zoals bijvoorbeeld een maximum inkomen om de enorme inkomensverschillen en hebzucht tegen te gaan; onbaatzuchtige inzet in onderwijs en de zorg; goed rentmeesterschap over de planeet Aarde, zodat er een einde komt aan de vervuiling en aan de vernietiging van fauna en flora; terugkeer van immigranten naar de landen van herkomst om daar, met solidaire steun van Europa, vrede en voorspoed te realiseren(*).
Het nieuwe Europa, uitgebreid met Rusland en Israël, zal Wenen tot hoofdstad hebben. Dit Europa zal voor de mensheid het verschil maken tussen een door de mens veroorzaakte Apocalyps of een begin van een Aards Paradijs. De mensheid balanceert tussen de verwezenlijking van een Messiaanse droom en de degradatie van de mens door fanatisme en totalitarisme’.
Juliaan van Acker (Brugge,˚1940) is emeritus hoogleraar orthopedagogiek aan de Radbouduniversiteit Nijmegen en houdt een pedagogische praktijk in Antwerpen (gsm 0032 496 105399; juliaan.vanacker@gmail.com ; www.ministrando.org )
Van Acker, J. Europa een spirituele grootmacht. 22,21 €, 242 blz. ISBN: 9789402119329
Het essay is vanaf 22 mei verkrijgbaar, maar journalisten krijgen op verzoek een pdf.
(*) Wat mij betreft moet geen enkele allochtoon gedwongen vertrekken naar het land van herkomst. Het gaat mij om de verantwoordelijkheid voor die landen en die wordt het best opgenomen door diegenen die van daar naar hier zijn geïmmigreerd. Het gaat er om dat in die landen voor alle mensen een menswaardig leven bereikbaar wordt. Als in Marokko bijvoorbeeld de sociale voorzieningen aanwezig zijn zoals in mijn essay genoemd (goed onderwijs voor alle kinderen, kwalitatief hoogstaande en voor iedereen toegankelijke ziekenzorg, pensioenen, bejaardenzorg, voldoende werkgelegenheid, uitkeringen,..) dan hoeft geen enkele Marokkaan hier te blijven om te profiteren van wat onze voorouders en wij hebben opgebouwd. Dan zal de houding van de autochtonen tegenover de allochtonen ook radicaal veranderen en wordt solidaire samenwerking tussen Europa en de landen van herkomst mogelijk.
Ik zou zelf graag willen wonen in een land als Marokko: vriendelijke en gastvrije mensen, een goed klimaat en een mooi en uitgestrekt land met veel afwisseling.
De Syriëgangers zijn in feite de voorlopers van een nieuwe beweging waarin de allochtonen de verantwoordelijkheid voor de vrede, de vrijheid en de welvaart in de landen van herkomst opnemen