https://www.ministrando.org/sitemap.xml.gz

maart 2018

donderdag 1 maart 2018

"On connaît bien mal l’esprit humain si l’on ignore que le fanatisme rend la population capable de tout” (Voltaire, 1764)

(Men kent de menselijke geest niet goed als wordt vergeten dat ten gevolge van fanatisme het volk tot alles in staat is)

Bij mijn pleidooi voor nationalisme van 27 februari moet ik toch een noodzakelijke clausule plaatsen. Nationalisme kan namelijk een uiterst gevaarlijke beweging of ideologie worden. Dit is het geval als het morele kompas ontbreekt. In mijn opvatting moet nationalisme samengaan met solidariteit met de ’anderen’, dat zijn mensen in andere landen en continenten. Ons nationaal gevoel stimuleert om ons land op te bouwen, zodat we over de rijkdom en de gaven beschikken om solidair te kunnen zijn met andere volkeren die onze bijdrage goed kunnen en willen gebruiken. Wie niet heeft, kan niet geven. Nationalisme dus om de kracht en de mogelijkheid te hebben om ten dienste te staan van de wereldgemeenschap. Hier zijn we oneindig ver verwijderd van de politieke programma’s van extreem-rechtse partijen. Extreem-rechts heeft als het ware een mooi ideaal gekaapt om haar te misbruiken voor eigen gewin.

Of is mijn visie over nationalisme ook een gevaarlijke illusie?

Ik vrees dat de meeste nationalisten mijn opvatting flauwe kul vinden. Waarom zouden we solidair moeten zijn met andere volkeren? Kunnen zij dan niet voor zichzelf opkomen? Kunnen vrouwen in Afrika niet eens stoppen met acht of meer kinderen te baren? Kunnen de moslims niet eens ophouden met elkaar de kop in te slaan omwille van absurde religieuze verschillen? Kunnen de landen in Zuid-Amerika nooit de criminaliteit stoppen? Waarom moeten wij in het Westen ons verantwoordelijk voelen voor mensen die hun verantwoordelijkheid vluchten? Er is hier weinig tegen in te brengen. Bovendien komen er wellicht ontwikkelingen, bijvoorbeeld ten gevolge van de klimaatverandering of bij conflicten tussen grootmachten, waardoor we het in het Westen ook heel moeilijk zullen krijgen. 

Het enige wat ik hiertegen kan inbrengen is dat op elke mens een appel wordt gedaan om het goede in de wereld te brengen. De wereld is aan de mens gegeven met een bedoeling. Waar dat appel vandaan komt is de meest verdrongen vraag van het moderne tijdperk. Post-moderniteit komt er pas als we die vraag opnieuw zullen stellen.

Er zijn mensen, vooral diegenen met een riant inkomen en die werken voor multinationals, die menen dat begrippen ’nationalisme’, ’nationaal gevoel’ of ’nationale identiteit’ voorbijgestreefd zijn. We moeten af van landsgrenzen en de wereld zien als één groot dorp. Ik nodig hen uit dezelfde redenering toe te passen op het begrip ’gezin’: dan lijkt het beter dat het opgroeiende kind bevrijd wordt uit de geslotenheid van het gezin, veel vader- en moederfiguren leert kennen en zich overal thuis voelt.  Het resultaat zal zijn dat het kind geen thuis heeft, zich niet hecht aan een vader en een moeder, opgroeit met een verwarrende hoeveelheid, vaak tegenstrijdige normen en waarden. Zo’n kind zou diep gestoord en zeer ongelukkig worden. Als ik nu deze consequenties toepas op de wereld als één groot dorp, dan zal die wereld vol eenzame mensen zijn die uit verveling elkaar de kop inslaan.

vrijdag 2 maart 2018

Gisteren zei Poetin dat Rusland nu beschikt over raketten die door het raketschild van het Westen niet gezien kunnen worden. Rusland kan elk land in de wereld met atoomwapens treffen. Het Westen heeft geen gesprek willen aangaan met Rusland, nu heeft het Westen te luisteren naar Rusland.

Mijn vrouw gaf hierop een rake opmerking: ’Is dat alles wat die man de wereld heeft te bieden?’

Het gaat mij niet om een oordeel te vellen over Poetin. De andere wereldleiders maken ook kapitale fouten. Het Westen heeft niet kunnen verhinderen dat we nu in een echte mess zijn terechtgekomen. Wat een vervuiling! Wat een hebzucht! Wat een kolossaal arsenaal aan wapens! enzovoort.

Die opmerking van mijn vrouw houdt een les in voor alle wereldleiders: Geef prioriteit aan het goede en toon in uw land zelf het voorbeeld.

Helaas mag dit ons niet verhinderen een sterk leger paraat te hebben (de Europese leiders maken een kapitale fout, want bij gebrek aan een echt leger zijn we in Europa weerloos). Het grootste voordeel van de democratie is dat de macht van de leiders aan banden wordt gelegd. Bij de vele niet-democratische regimes in de wereld is dit niet het geval en macht corrumpeert nu eenmaal. Rusland gaat hier de verkeerde kant op en China is nu ook aan de beurt. Dat belooft niet veel goeds, vandaar dat een sterk leger met heel veel manschappen pure noodzaak is.

maandag 5 maart 2018

Hoe zijn de vrouwen de afgelopen eeuwen niet behandeld! Wat een schijnheiligheid en wat een onrechtvaardige positie en rol kregen ze niet toegemeten. Maar als we uit de geschiedenis lessen willen trekken, moeten we de schijnheiligheid en de onrechtvaardigheid in het heden durven bloot te leggen. Dit is echter een heel moeilijke opdracht, want de hele meute komt daartegen in opstand.

Het vreemde is dat de hypocrisie al duizenden jaren bekend is. Jezus van Nazareth stelde voor aan diegenen die een overspelige vrouw wilden stenigen, dat zij die nog nooit gezondigd hebben, de eerste steen werpen (ook een mooie les voor de moslims). Toen droop de meute af. Driehonderd jaar geleden schreeft Voltaire: „… bijna alle schrijvers laten toe dat hun pen liegt tegenover hun hart. Hoe makkelijk offert men zijn eigen gevoelens niet op om een pedanterik die schade zou kunnen toebrengen, niet bang te maken. Hoe vaak komt het niet voor dat men het met zichzelf niet eens is” (actueel voorbeeld hiervan: stel dat een Turkse historicus, een gerenommeerde wetenschapper, ontdekt dat er inderdaad een genocide op de Armeniërs heeft plaatsgevonden. Moest die brave man dit publiceren, dan wordt hij de volgende dag door Turkse nationalisten de keel overgesneden. Zouden de Turken weten hoezeer ze voor de gek worden gehouden door hun leiders? Nog een voorbeeld: stel dat een politicus van een traditionele politieke partij in een West-Europees land zou stellen dat de islam onverenigbaar is met de Europese beschaving - een waarheid als een koe -. Dan valt het journaille over hem heen en kan hij zijn ontslag nemen. Het voordeel van deze hypocrisie is dat geen beleid wordt gevoerd om het gevaar van die onverenigbaarheid te keren, zodat de burgers uiteindelijk met de neus op de feiten zullen worden gedrukt. Wat er dan zal gebeuren, daarover kunnen we best niet verder nadenken ).

Je kan je dood ergeren aan de hypocrisie van journalisten, van professoren, van politici. Het is zo erg dat mensen die intelligent zijn, zich uitermate dom gedragen. Een onnozel voorbeeld: een policus zei dat homo’s gemiddeld intelligenter zijn, maar helaas geen kinderen krijgen om dit door te geven. Deze uitspraak werd gezien als discriminerend en dus moest deze politicus aftreden. Wat hier de discriminatie is, is mij volkomen duister. Dat homo’s gemiddeld intelligenter zijn, is wellicht niet juist, maar deze mening kwetst niemand. Zo gaat het elke dag door. Gisteravond was de Oscaruitreiking in Hollywood. Een zaal vol hysterische wijven die menen op te komen voor hun seksegenoten, maar de hele troep volkomen belachelijk maken. Lees dan Racine: "Elle flotte, elle hésite; en un mot, elle est femme” (Zij weifelt, zij twijfelt; in één woord: zij is vrouw). Tijd dus om Racine op de Index te zetten van de weldenkende Kerk.

Het beste wapen tegen al dit soort onzin is satire. Al die journalisten, professoren, politici en Bekende Wereldburgers zijn de clowns in het wereldcircus.

P.S. Ik heb de indruk dat de hypocrisie, lees: het politiek correcte denken, steeds erger wordt. Het lijkt te escaleren. Dit betekent dat we een explosie kunnen verwachten. Als dertig procent van de Italianen stemt voor een partij die door een clown werd opgericht, krijgen we misschien een nieuwe generatie van politici die al wat status en prestige heeft eindeloos belachelijk maakt. Wie rijk is, wordt gezien als een onnozelaar. Wie macht en autoriteit heeft, wordt gezien als een blaaskaak. Wie zijn eigen tuintje harkt en tevreden op een bankje zit voor zijn huisje, behoort tot de nieuwe elite. Deze elite koopt slechts het absoluut noodzakelijke en brengt zijn vrije tijd door in zijn eigen omgeving met familie en vrienden. Er valt nog nauwelijks te exporteren en te importeren. Handelsverdragen verliezen elke betekenis. De hemel wordt weer blauw. Rondom de vliegvelden hangt een doodse, maar weldadige stilte. De anderen kunnen de pot op.

Interviewer: ’Mijnheer Rutten, vind u dat de islam onverenigbaar is met de Europese beschaving?’

Rutten: ’Die vraag stellen is even onzinnig als aan mij vragen of ik vind dat 2 + 2 = 4’.

6 maart 2018

De industrie van de leugen

Propaganda op grote schaal om de massa te manipuleren werd voor het eerst toegepast in de Verenigde Staten tijdens de Eerste Wereldoorlog. De bevolking was tegen inmenging in de oorlog en daarom werden alle middelen ingezet om dit te veranderen. De industrie van de leugen werd geboren en twee decennia later geperfectioneerd door Goebbels. In onze tijd hebben we het over ’fake news’ met internet als machtig wapen.

De vraag die elk van ons zich daarom elke dag stelt is ’Wat is waarheid?’ of ’Wat moeten we geloven?’. Bij deze vragen moeten we eerst bepalen wat we bedoelen met waarheid en met geloof. De gangbare opinie is dat de wetenschap waarheid biedt waarin we kunnen geloven. Er zijn twee redenen om hieraan niet te veel ’geloof’ te hechten. Ten eerste berust wetenschap op het vormen en toetsen van hypothesen. Een hypothese moet echter nog bewezen worden. Een wetenschapper weet niet of die hypothese waar is. Waar komt de hypothese vandaan? Toeval zoals bij Newton die de appel van de boom zal vallen, intuïtie, een droom? Allemaal zaken die veel twijfel oproepen. Ten tweede is de industrie van de leugen ook de wetenschap binnengedrongen. Er ligt een enorme druk op wetenschappers om te publiceren en om mooie resultaten te verkondigen. Bovendien zijn in de psychologie bijvoorbeeld veel experimenten niet herhaalbaar (bij 40.000 psychologische experimenten is aangetoond dat bij herhaling de eerste onderzoeksresultaten niet werden bevestigd. Je vraagt je af waarin onze studenten psychologie worden opgeleid :-)). Fraude alom of onderzoek dat de hypothesen als het ware wel moet bevestigen.

Naast de wetenschappelijke waarheid is er ook nog de religieuze waarheid. Sinds de jaren zestig van de vorige eeuw neemt de massa deze laatste waarheid niet meer serieus. Hoe is deze manipulatie van de massa tot stand gekomen? Wat we wel weten is dat met de ontkerkelijking een belangrijke steunpilaar van de sociale cohesie werd afgebroken. Een door allen gedragen geloof verenigt mensen, biedt de mensen een perspectief of brengt hen in extase.

De wetenschap heeft een Verlichting en een vooruitgang mogelijk gemaakt die niemand van ons zou willen missen. We leven in een heerlijke tijd vol interessante en nuttige innovaties. Ik voel mij te vroeg geboren. De wetenschappelijke ontdekkingen zijn geweldig. Na de wereldoorlogen, de holocaust en nu de ecologische crisis heeft het geloof in de wetenschap een enorme deuk gekregen, maar de meeste mensen blijven hopen dat de wetenschap een nog betere wereld zal creëren. Is die betere wereld de wereld van de Artificiële Intelligentie, van de robotisering, van een eeuwenlange levensduur of zelfs onsterfelijkheid, van teletransportatie? Of zijn dit fantasieën waar de industrie van de leugen handig gebruikt van maakt om de mensen tegelijkertijd schrik aan te jagen en te fascineren? Superbedrijven zoals Google en Facebook worden er alleen maar machtiger door.

Wat kunnen we hier tegenover stellen? Waar willen we heen gaan? We moeten waakzaam zijn om niet te vervallen in scepticisme, dit is accepteren dat er geen waarheid is, of in relativisme dat stelt dat alles kan ook op moreel vlak, of in dogmatisme waarbij men hardnekkig vast blijft houden aan de eigen waarheid. We zien de afgelopen jaren een terugkeer naar het religieuze, waarbij de Rede aan het verliezen is. Men wil terug naar de wortels van het religieuze geloof. Dit leidt tot een nieuw soort messianisme als antwoord op het messianisme van het communisme, het nationaal-socialisme en van de technologie. Bij de christenen en de joden leidt dit tot integristische bewegingen die ongevaarlijk zijn omdat ze tot stand gekomen zijn in democratieën. Daar moeten zij zich houden aan de wet. De moslimfundamentalisten organiseren zich echter in theocratieën en dictaturen waar ze de macht kunnen grijpen. Daar vormen ze een groot gevaar voor andersdenkenden en voor de rest van de wereld.

De echte oplossing ligt in de voortdurende twijfel om niet het slachtoffer te zijn van de industrie van de leugen, in combinatie met een ononderbroken zoektocht naar zingeving. Misschien is het heel simpel: de liefde voor de medemens en voor de Schepping, dit is voor alles wat leeft en is op aarde, is het enige dat telt, dat zinvol is. Met dit criterium weten we wat we moeten geloven, wat waarheid is en waaraan we ons gedrag moeten toetsen.

woensdag 7 maart 2018

Alleen al het feit dat er zoveel religieuze geloven zijn, doet twijfel rijzen. Hindoes, moslims, joden, christenen, boeddhisten, animisten en al wie gelooft in een bovennatuurlijke, niet zichtbare kracht: allen zijn overtuigd van hun gelijk en denken de absolute en enige waarheid te bezitten. We zouden het anders kunnen stellen: er is één Waarheid en de mensen geven er verschillende betekenissen aan. Die ene Waarheid wordt in elke cultuur en in de loop van de geschiedenis op talloze verschillende wijzen door de mensen vertaald. Wat ik gisteren zei over de liefde voor de medemensen en voor de Schepping zou die absolute waarheid, in al zijn eenvoud, misschien het best benaderen.

Deze uitleg laat toe elke religie of geloofsovertuiging, elk ritueel, elk heilig boek en alle geloofsbelijdenissen te respecteren, op voorwaarde dat ze het criterium van de liefde voor de medemensen en voor de Schepping geen geweld aandoen. Dit laatste vergt rationeel nadenken en evalueren. Religie zonder rede kan gevaarlijke magie worden. Rede zonder religie vervreemdt de mens van het zinvolle.

vrijdag 9 maart 2018

Gisteren een bloedstollend verhaal horen voorlezen over een kleuter van vier jaar oud die door het Roemeense leger, dat samenwerkte met de nazis’s, gedeporteerd zal worden. Dit jongetje is zijn ouders kwijt geraakt en klampt zich vast aan het been van een vrouw. Dit speelt zich af in het station waar de mensen in goederenwagons worden geduwd. De vrouw probeert het jongetje te bewegen om te vluchten, het bos in. Maar deze kleuter klampt zich nog steviger aan haar vast. In het gedrang raakt hij zwaar gewond en wordt uiteindelijk door de vrouw opgenomen en beiden worden opgesloten in de overvolle wagon. Dit uittreksel komt uit een boek van de in januari overleden auteur Aharon Appelfeld (1932-2018), die zelf als achtjarig jongetje werd gedeporteerd, maar onderweg kon ontsnappen. Hij is later hoogleraar geworden in Israël.

Dit is gebeurd in Europa, nog geen tachtig jaar geleden. De cruciale, de prioritaire, de enige vraag die we ons moeten blijven stellen is hoe een herhaling van dit afschuwelijke in de toekomst te voorkomen. Dit is wat mij heeft gemotiveerd om te pleiten voor een beweging om vrede, welzijn en welvaart in de islamitische landen te brengen. Dat zou moeten en dat moet alle prioriteit krijgen in de Europese politiek. Met die beweging kunnen we zowel een gedwongen vlucht van alle joden uit Europa voorkomen, als een burgeroorlog tegen de moslims in barre economische tijden vermijden.

Op het einde van de Tweede Wereldoorlog, na de overgave van de Duitsers, was er hier en daar nog weerstand. De Russen maakten hier korte metten mee: als één Russische soldaat werd gedood, werden 150 willekeurige burgers opgepakt en meteen gefusilleerd.

Officieren van de SS die door de Amerikanen werden gevangen genomen, werden overgeleverd aan de Russen. Zij werden doodgemarteld.

Dit soort gruwelijkheden zijn kenmerkend voor oorlogen. Ook nu nog, bijvoorbeeld in Syrië, Afghanistan, Jemen en meerdere landen in Afrika. Of een volk nu beschaafd is of niet, christelijk, islamitisch, goed opgeleid, …niemand ontsnapt eraan in tijden van oorlog.

Dit moeten we goed beseffen om alles op alles te zetten om oorlog te voorkomen.

zaterdag 10 maart 2018

De ’Mein Kampf’-mentaliteit in de psychologie

De intelligente lezer van Mein Kampf van Adolf Hitler heeft snel door wat de perverse logica is van dit boek. Aangezien bij elk volk en elk ras ongeveer vijf procent gedragsgestoord is, het niet zo nauw neemt met de moraal of het eigenbelang vooropstelt, kan elk volk of ras als minderwaardig of als parasitair worden beschouwd als die vijf procent beschreven wordt als representatief voor het gehele volk of ras. Dezelfde logica paste Hitler toe op de democratie. Ook daar worden enkele evidente nadelen van deze staatsvorm uitvergroot, zodat de overtuigende waarde van de democratie in het niets verdwijnt.

Deze perverse selectie van negatieve feiten is zeer verleidelijk. Zelf schreef ik eens in een artikel over Servische criminelen dat Serviërs ook geen volk zijn om gezellig thee mee te drinken. Prompt kreeg ik een reactie van een Servische lezer die aangaf zelf veel last te hebben van zijn criminele landgenoten, maar dat de meerderheid van de Serviërs gewoon in vrede en rechtvaardig wil leven. Gelijk had hij natuurlijk. Zelf had ik er niets kwalijk mee bedoeld. Het was een grappige ingeving die ik niet kon nalaten om op te schrijven. In mijn voordeel kan ik hier zeggen dat ik al tientallen jaren benadruk dat Marokkaanse jongeren inderdaad vaker in aanraking komen met de politie, maar dat de overgrote meerderheid - zo’n 85 procent - helemaal niet crimineel is, gewoon naar school gaat en later haar bijdrage zal leveren aan de maatschappij. Hetzelfde geldt voor werkloosheid onder allochtonen. Die is inderdaad in sommige regio's hoger dan bij autochtonen, maar als twintig procent werkloos is, dan werkt tachtig procent wel degelijk. De intelligente toehoorder van populistische politici heeft snel door wat de perverse logica is van hun speeches. Helaas is de meerderheid van de stemgerechtigden niet zo bijster intelligent.

Wat we meestal niet doorhebben is dat in de psychologische diagnostiek ook bepaalde kenmerken van een persoon of van een groep worden uitgelicht, vooral dan wat gestoord, asociaal of afwijkend is. Dat noemde ik eerder een destructieve diagnostiek. In deze beeldvorming verdwijnen de goede eigenschappen en talenten van de persoon op de achtergrond. Het wrange van deze diagnostiek is dat het een wetenschappelijke status heeft, wat het des te gevaarlijker maakt. Deze diagnostiek heeft ertoe geleid dat kinderen en volwassenen die als afwijkend worden beschouwd worden ondergebracht in aparte scholen en instellingen. Dat noemde ik ’apartheidspolitiek in hulpverleningsland’. Deze diagnostiek heeft ook een perverse uitwerking op die kinderen en volwassenen zelf. Ze zien zichzelf uiteindelijk ook alleen maar als afwijkend of abnormaal. Diagnostiek wordt op die manier een selffulfilling prophecy.

Om die ’Mein Kampf’-mentaliteit te doorbreken heb ik in mijn therapeutische praktijk gekozen voor een ’casuïstische benadering’. Hierbij kies ik bewust voor een zo onbevooroordeeld mogelijke kijk op de cliënt, waarbij hijzelf en relevante personen uit zijn omgeving een belangrijke stem hebben. Mijn diagnostiek bouw ik dus op aan de hand van observaties en gesprekken. Diagnostische tests zijn bij mij uit den boze. De diagnostiek eindigt slechts als de behandeling is beëindigd, want ik pas de diagnostiek steeds aan nieuwe feiten aan. Ik hanteer dus ook geen bepaalde verklaringstheorie en zelfs geen therapeutische theorie: voor elke cliënt bouw ik als het ware een nieuwe verklaringstheorie en een voor hem passende therapie op. Natuurlijk ben ik nooit helemaal onbevooroordeeld, maar ik blijf oog hebben voor de oneindige complexiteit van de menselijke persoon. Geen enkele test houdt hier rekening mee, maar heeft de schijn wetenschappelijk en objectief te zijn. Meer hierover in mijn boek: ’Seksueel losbandig en hysterisch: Repressie van meisjes in de jeugdzorg’. In dit boek beschrijf ik aan de hand van tientallen casussen hoe mijn opvatting over een casuïstische benadering vorm heeft gekregen.

Zouden we in onze omgang met andere mensen, ook niet altijd de Ander als een unieke persoon moeten zien? Zou het niet getuigen van respect om iemand niet te beoordelen vanuit onze eigen opvattingen of theoretische denkkaders? Is respect voor de Ander niet een noodzakelijke voorwaarde om in vrede met elkaar te leven?

Is de vergelijking met Mein Kampf niet overdreven? Wie kan beschrijven hoeveel leed de destructieve diagnostiek niet heeft veroorzaakt bij kinderen en ouders (een voorbeeld hiervan: een ’pre-delinquente kleuter’)?

zondag 11 maart 2018

Voltaire en de islam

Voltaire schreef in 1764 het volgende over de Koran: „In één woord: de wetten zijn goed; zijn dogma (er is één God, nvdR) is bewonderenswaardig, want conform met het onze; maar de middelen zijn vreselijk: het gaat om bedrog en moord”. Zijn artikel over de Koran begint hij als volgt: ’Ce livre gouverne despotiquement toute l’Afrique septentrionale,.. toute l’Egypte, …la Syrie, l’Asie Mineure, tous les pays qui entourent la mer Noire et la mer Caspienne, … et dans notre Europe la Thrace, la Macédonie, la Bulgarie, la Servie, la Bosnie, toute la Grèce,…”. Het despotisch karakter van de islam was toen al bekend.

En verder: „Hoe moet je een man (de profeet Mohammed, nvdR) serieus nemen die zegt: ’Geloof dat ik met de engel Gabriël heb gesproken, of betaal mij een cijns’. Een man als Confucius verdient de voorkeur, dit is de eerste van de stervelingen die geen openbaring heeft gehad. Hij gebruikt slechts de rede en niet de leugen en het zwaard… hij heeft de moraal en de wetten doen bloeien, hij onderwees de mensen erover, hij paste ze op grootse wijze toe en niet in vernedering; hij zorgt ervoor dat de mensen houden van een deugdzaam leven; als discipel heeft hij het oudste en het meest wijze volk”.

Voltaire heeft niettemin veel bewondering voor de profeet Mohammed, want hij heeft een enorm gebied bevrijd van afgoderij. In grote delen van Afrika, Europa en Afrika bekeerden de mensen zich tot de islam, soms via het woord, vaak via het zwaard. Hij respecteerde ook oude gebruiken bij de Arabieren, zoals de besnijdenis; de vasten; de reis naar Mekka die al vierduizend jaar gebruikelijk was om de afgoden te gaan aanbidden, dus toen er nog geen moslims waren; het zich regelmatig wassen. De Koran is in een prachtige taal geschreven; een taal met een overweldigende kracht. Ook zijn voorschriften voor de omgang met vrouwen, waren voor die tijd zeer vooruitstrevend en bevrijdend voor de vrouwen.

Deze visie van Voltaire spreekt mij erg aan. Wij moeten niet vanuit onze cultuur de islam beoordelen, maar gewoon kijken naar de verschillen en daar de conclusies uit durven trekken. De islam heeft een rijke geschiedenis en biedt voor meer dan een miljard mensen houvast. Maar het gaat wel om een religie die geen andere meningen, geloven of overtuigingen duldt en in die strijd worden bedrog en geweld niet geschuwd. We hoeven slechts de ogen te openen om dit nog elke dag te zien. Vandaar mijn stelling dat de islam niet thuishoort in het Westen, maar dat we wel solidair moeten zijn met de moslims die de islamitische landen willen heropbouwen.

Drie eeuwen geleden constateerde Voltaire al dat islam en geweld onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden. Wie zijn ogen opent en goed naar de nieuwsberichten luistert, ziet dat dit nog steeds het geval is. Politici die toelaten dat hier moskeeën worden gebouwd, dat er islamitisch onderwijs is en dat de immigratie van moslims almaar doorgaat, halen het geweld binnen in het hart van Europa. Helaas moeten we ons er geen illusies over maken dat de politici tot inzicht zullen komen. Als een politicus zou reppen over het verband tussen islam en geweld, wordt hij door de media afgemaakt en kan hij zijn politieke loopbaan vergeten. Er zijn nu eenmaal veel nuttige idioten, journalisten en sociologen, die een grote bek opzetten. Ik heb meer respect voor paus Benedictus die heel voorzichtig een heel oud citaat vermeldde waarin gezegd wordt dat de islam zich via geweld heeft verspreid. Toen viel nagenoeg de hele, oerdomme wereld over hem heen. We leven tegenwoordig in de domste tijd ooit.

We moeten dus simpelweg wachten tot het islamitisch geweld in Europa voldoende is toegenomen, zodat een eeuwenoud inzicht misschien tot bij de politici zal doorbreken (bij sociologen en antropologen lukt dit nooit).

maandag 12 maart 2018

Apocalyps now

Een enorme methaanwolk stijgt boven Groenland uit en verplaatst zich naar de Oostkust van de Verenigde Staten. Daar vermengt deze wolk zich met de gassen van de industrieën en het transport. Zo ontstaat een dodelijke orkaan die de zuurstof uit de atmosfeer verdrijft. Honderd miljoen mensen sterven een verschrikkelijke verstikkingsdood.

Daarna keert deze orkaan zich om in de richting van West-Europa. Er ontstaat een enorme paniek. De mensen vluchten in alle richtingen. Van noord naar zuid, van west naar oost. Het verkeer raakt volledig verstopt. Militairen bezetten stations en luchthavens om slachtpartijen een halt toe te roepen. De gifwolk komt snel naderbij. De meeste mensen beseffen dat er geen uitweg is. Zij kiezen ervoor de laatste dagen van hun leven maximaal te genieten. Overal zijn er orgieën en de straten liggen vol stomdronken mensen. Andere mensen vluchten naar de kerken en bidden hartstochtelijk tot God om hen te redden. Ook zijn er hier en daar profeten die menen Christus gezien te hebben. Velen vinden hierin troost en wachten berustend af.

Een week later zijn er honderdvijftig miljoen Europeanen gestorven. Landen als België en Nederland, alsook Noord-Frankrijk en West-Duitsland zijn nagenoeg leeg. Het is een spooklandschap geworden. Dieren liggen te rotten in de natuur.

Een jaar verder: overal ter wereld hebben de overlevenden zich verzameld in kleine en middelgrote gemeenschappen. Hun hoofdactiviteit is land- en tuinbouw en veeteelt. Dit alles zo ecologisch mogelijk verantwoord. Er is geen dierenleed. Voorkeur wordt gegeven aan ambachtelijk werk, zodat zeer veel mensen in deze sectoren tewerkgesteld kunnen worden. De mensen zijn tevreden met de stand van zaken op medisch en technologisch gebied. Updates zijn niet meer nodig. De apparatuur is van lange levensduur. Er zijn geen rijken en armen meer, alleen mensen, broeders en zusters. Er zijn geen machtigen en onderdrukten,  want iedereen staat ten dienste van de Ander.

Veel aandacht is er voor zorg en voor sociale en culturele activiteiten. De mensen leven in vrede en gerechtigheid. Ze gedragen zich als goede rentmeesters van de natuur. Als er ergens tekorten zijn, bijvoorbeeld door misoogsten, dan wordt hulp spontaan aangeboden. De natuur herstelt zich op wonderbaarlijke wijze. Oude landschappen worden hersteld. De mensen zelf hebben hun les geleerd en weten nu wat het goede leven echt betekent.

donderdag 15 maart 2018

De Goelag van het denken

De mensen zijn de gevangenen van de systemen die ze zelf hebben gecreëerd. We leven in een goelag van het denken en we kunnen ons er niet uit bevrijden. Daarom leven de meesten onder ons in berusting en worden essentiële vragen verdrongen. Dit is begrijpelijk omdat met deze houding het leven draaglijk wordt en in het Westen zelfs vrij aangenaam.

Ik nodig de lezer uit om aan de hand van een viertal voorbeelden te ontdekken waarom we de gevangenen zijn van de systemen waarin we leven, wat het gevaar is en wat daar is aan te doen. Die voorbeelden gaan over de wapenhandel, exorbitante salarissen, de wapenwetgeving in de Verenigde Staten en het dogma van de economische groei. Ik wil deze voorbeelden in het kort analyseren om mogelijke oplossingen voor te stellen in plaats van berusten in het (nood-)lot.

De wapenhandel

Volgens recente cijfers is de wapenhandel in de wereld lichtjes gedaald, behalve in landen als Egypte, India en sommige  landen van zwart Afrika, waar die handel is toegenomen. De meeste normale mensen met gezond verstand en die van goede wil zijn willen dat die handel stopt. Het ligt voor de hand dat dit een echte schande is, omdat het ten koste gaat van de begroting voor goed onderwijs, zorg en opheffen van extreme armoede. Moreel gezien zou aan deze laatste sectoren prioriteit moeten worden gegeven. We zijn echter machteloos. In die zin zijn we de gevangenen van het systeem dat we zelf hebben gecreëerd. Stopzetten van de wapenproductie en -handel zou honderdduizenden mensen werkloos maken, als een land het stop zou zetten zullen andere landen daarvan profiteren, landen zonder sterk en machtig leger zouden zich onveilig voelen als ze omringd zijn door landen die lak hebben aan beperking van de wapenwedloop. Kortom, er is geen oplossing.

Exorbitante salarissen

In Nederland ontstond vorig week grote ophef over een salarisverhoging met vijftig procent van de topman van de ING-bank. Hij zou drie miljoen euro per jaar verdienen. Dat is meer dan tien keer het salaris van een hoogleraar en van de minister-president. Is die topman tien keer intelligenter en werkt hij tien keer harder? Een normaal mens met gezond verstand en die van goede wil is, zal stellen dat niemand meer moet verdienen dan bijvoorbeeld 180.000 euro per jaar. Op die manier zou de welvaart eerlijker verdeeld zijn en kunnen we solidair zijn, zodat al onze tijdgenoten menswaardig kunnen leven. Nu is bij ING die verhoging weliswaar teruggedraaid, maar dit betekent niet dat in de wereld een zeer klein percentage mensen fenomenale salarissen opstrijkt. Dit kunnen we niet veranderen. Ook de politici staan machteloos hiertegenover. Allen zijn we de gevangenen van het systeem.

De wapenwetgeving in de VS

Het derde voorbeeld is de wapenwetgeving in de Verenigde Staten. Dank zij deze wet zijn er enorme aantallen vuurwapens onder de bevolking verspreid. Een machtige lobby, de NRA, houdt de politiek in haar wurggreep. Nochtans weet een normaal mens met gezond verstand en die van goede wil is, dat die enorme verspreiding van wapens vrijwel de enige oorzaak is van het geweld in dit land. Hierdoor zijn er jaarlijks verhoudingsgewijs tien keer meer moorden dan in eender welk ander land ter wereld. Het bezit van vuurwapens ligt vast in de grondwet. Zelfs als die wet zou veranderen, lijkt het ondoenlijk om de burgers te motiveren om al hun wapens in te leveren, Ook hier zijn de mensen de gevangenen van het systeem dat ze zelf hebben gecreëerd en in stand houden.

De economische groei

Het laatste voorbeeld dat ik hier wil bespreken betreft het dogma van de economische groei. De economie moet blijven groeien om werkloosheid te voorkomen, voor behoud van de koopkracht van de mensen en om de concurrentie voor te blijven. Een normaal mens met gezond verstand en die van goede wil is, beseft echter dat de economische groei niet eindeloos kan doorgaan. Onze economische activiteiten zijn van dien aard dat we vijf planeten aan het op gebruiken zijn en we hebben er maar één. De natuur wordt steeds verder vernield en de lucht raakt over de gehele aardvol ernstig vervuild. Er worden weliswaar maatregelen genomen om het milieu te beschermen of om alsnog te redden. Die maatregelen worden echter steeds verder vooruitgeschoven, anderhalf miljard Chinezen willen nu ook gaat genieten van de welvaart en straks komt daar een miljard Indiërs bij. Het is hopeloos. Met z’n allen zitten we in de gehele wereld gevangen in de onstuitbare economische groei.

Is er een oplossing?

Kunnen we ons ooit bevrijden uit de systemen die ons in hun greep houden?

Ik denk niet dat dit kan via democratische weg. Er zijn volgens mij slechts mee mogelijkheden. Ten eerste kan een enorme ramp de wereldbevolking tot bezinning brengen (zie de tekst hierboven ’Apocalyps now’). Dit gaat echter gepaard met heel veel lijden en verdriet. Ten tweede moet er misschien een ’goede dictator’ komen die gewoon eist dat mensen gedragsnormen respecteren die elk normaal mens met gezond verstand en die van goede wil is zonder tegenstand wil aanvaarden.

vrijdag 16 maart 2018

Pedofilie en Fake News: niets nieuws onder de zon.

Het is toch wel verrassend om in een boek uit 1764 (’Dictionnaire Philosophique’ van Voltaire) een waarschuwing te lezen tegen pedofilie van priesters en monniken en tegen boeken en schotschriften die berusten op roddelpraatjes. Voltaire toont aan dat tegen de toen gangbare mening in de Oude Grieken, de Perzen of de Turken schandknapen niet bij Wet goedkeurden. Het werd in de Wet integendeel als een groot kwaad beschreven. Pedofilie kwam er zeker voor, maar dat betekent niet dat ongegeneerd knapen misbruiken niet werd bestraft: ’Als Sextus Empiricus nu had geleefd en als hij had gezien dat jonge jezuieten scholieren misbruikten, zou hij dan hebben gezegd dat Ignatius van Loyola het in zijn constitutie had toegelaten?”. Daarna heeft Voltaire het over de ongeschoeide karmeliet die in een klein stadje een dozijn scholieren had misbruikt. Toen het werd ontdekt, moest deze karmeliet onderduiken in Zwitserland. Voltaire: „Dit amusement was zeer gebruikelijk tussen opvoeders en scholieren. Monniken die belast waren met de opvoeding van de jeugd, gaven zich altijd over aan pederastie. Dit is het noodzakelijk gevolg van het celibaat waaraan deze arme lieden onderworpen zijn". De Turken en de Perzen deden het beter: de opvoeding van kinderen werd toevertrouwd aan eunuchen: „een vreemd alternatief voor opvoeders, ofwel gecastreerd zijn ofwel sodomiet zijn”.

Over fake news zegt Voltaire: „Hoeveel boeken zijn er niet gebaseerd op roddelpraatjes … we kunnen niet genoeg gewaarschuwd worden tegen de stortvloed van schotschriften waar Europa al zolang mee overspoeld wordt” en verder: „De meeste sermoenen, lijkredes, lezingen en toespraken tijdens ceremonieën zijn vervelende overdrijvingen, gemeenplaatsen die honderden keren worden herhaald. Om het dragelijk te doen zijn moeten deze toespraken zo zeldzaam mogelijk zijn. Waarom doorgaan als men niets nieuws te zeggen heeft? Het wordt tijd om aan deze onmatigheid een einde aan te maken”. Met andere woorden ook nu geldt nog steeds dat als een politicus, een hoogwaardigheidsbekleder of een autoriteit een toespraak houdt, dat we dan beleefdheidshalve  naar wat oppervlakkig gezwets moeten gaan luisteren.

Wat is de moraal van dit verhaal? Dat we wetenschappelijk en technologisch de laatste eeuwen een enorme ontwikkeling hebben doorgemaakt, maar dat de mensheid moreel gezien nog altijd even primitief is.

zondag 18 maart 2018

De oorlog komt eraan: dat is zeker

Dat er binnen afzienbare tijd opnieuw een grote oorlog komt is een zekerheid. Hier een aantal argumenten voor deze stelling:

- er zijn te veel mensen op de wereld. Hoe dichter de mensen opeenhopen, hoe meer agressie

- veel landen hebben torenhoge, niet meer aflosbare schulden

- de middenklasse gaat er in koopkracht op achteruit

- de scheiding tussen rijk en arm neemt almaar toe

- de situatie in de meeste islamitische landen en in zwart Afrika is hopeloos

- de afgelopen 10.000 jaar ging de mensheid van de ene oorlog naar de andere

Wie zijn in dit moment de sterkste partijen?

- De Verenigde Staten, want die heeft het grootste en machtigste leger, met veel ervaring

- Rusland dat daarnaast ook nog een sterke leider heeft

- China: heeft een enorm groot leger en een oppermachtige leider

- Turkije: heeft een groot leger, is sterk nationalistisch en heeft een sterke leider die droomt van een herstel van het Ottomaanse Rijk

Wie zijn de zwakste partijen?

- de Europese Unie want dit heeft nauwelijks een leger, er zijn geen echte leiders en de Unie is een bureaucratie met grote besluiteloosheid

- de Arabische landen

- Afrika

Wat kunnen we verwachten?

Eerst moet een gebeurtenis de lont in het kruitvat zijn. Daarna wordt Europa overrompeld. De Verenigde Staten doen niets, want die hebben niets te verliezen of weinig te duchten en waarom zouden ze risico nemen voor een Europese Unie die het vertikte een volwaardig leger op te bouwen. Turkije profiteert van de gelegenheid om het gebied van Turkije tot Marokko te bezetten. De rijkdommen van de oliesjeiks worden geconfisqueerd voor een groot Marshallplan voor het Midden-Oosten. Groot-Europa sluit met het Ottomaanse Rijk een deal om Afrika te bezetten, zodat daar een begin wordt gemaakt van vrede, welzijn en welvaart voor de bevolking. China neemt een afwachtende houding aan en concentreert zich op uitbreiding van haar machtsbasis in Azië. Ook hier onderneemt de Verenigde Staten niets. De kans bestaat dat de Verenigde Staten van de chaos in de wereld gebruik maakt om Latijns Amerika te bezetten.

Er is een grote kans dat er niet veel slachtoffers zullen vallen in deze oorlogen. Als echter sommige leiders, zoals de kolerieke Franse president Macron of de onvoorspelbare Donald Trump, de Russische stoomwals met grove middelen willen bestrijden, breekt de door mensen gecreëerde Apocalyps uit. Blijft dit antwoord uit, dan zullen de Russische en Turkse legers die in actie komen nauwelijks weerstand ontmoeten omdat ze zo machtig zijn. Europa, de landen van het Midden-Oosten en Afrika ondergaan lijdzaam hun lot.

lees ook: Het Europees-Islamitisch Vriendschapsverdrag: De enige weg om de Apocalyps te voorkomen’. 

zaterdag 24 maart 2018

De Arabieren

Enkele citaten van Voltaire (1694-1778) over de Arabieren stemmen tot nadenken over onze verhouding tot de Arabieren in deze tijd:

„De Arabieren hebben honderd volkeren onderworpen, van India tot de Garonne (een rivier in Zuid-West Frankrijk, nvdr). Als ze daarna hun veroveringen zijn kwijtgeraakt, hebben zij zich in hun land teruggetrokken, zonder zich vermengd te hebben met de andere volkeren”.

„Een land dat zo geïsoleerd is en waarvan het bloed zich niet heeft vermengd, kan niet van karakter veranderen”.

„De Arabieren die in de woestijnen wonen, zijn altijd een beetje dieven geweest, Diegenen die in de steden wonen, hielden altijd van verhalen, van poëzie en van de astronomie”.

„In de mate dat de Arabieren van de woestijn dieven waren, waren diegenen van Maden, van Naïd en van Sanaa vrijgevig. In die landen werd een vriend onteerd als hij hulp had geweigerd aan een vriend”.

Het is altijd gevaarlijk om een algemene uitspraak te doen over een volk of een ras, maar wat Voltaire bijna driehonderd jaar geleden schreef zegt wel iets over de Arabische mentaliteit. Ook hier zien we dat de Arabieren zich niet of slechts uitzonderlijk vermengen met de Europeanen. Integratie van de moslims is daarom uitgesloten. Welke politieke conclusies moeten we hieruit trekken?

De andere citaten zeggen iets over de rijke cultuur van de Arabieren en ook over hun gastvrijheid en vrijgevigheid.

Passen deze citaten niet bij mijn voorstellen om een beweging op gang te brengen om de moslims terug te laten keren naar de landen van herkomst en om daar hun rijke beschaving weer op te bouwen?

maandag 26 maart 2018

De fundamenten van Europa

5a94430f5124c9ef6bbc3780-750-492

Velen krijgen de kriebel als gerefereerd wordt naar de christelijke wortels van de Europese beschaving. Tegenwoordig wordt het christendom geassocieerd met pedofiele priesters, de pracht en praal in Rome, elkaar de tent uitvechtende monniken in de kerken van Jeruzalem, dom bijgeloof in bedevaartplaatsen, steenrijke predikanten die een decadent leven leiden en wat dies meer. Dit is een typisch voorbeeld van het kind met het badwater weggooien.

Waar staat het christendom echt voor? Het gaat om een levenshouding die gekenmerkt wordt door:

  • mededogen en zorg voor de armen, de zwakkeren, de weduwen en wezen
  • zich onbaatzuchtig engageren voor het welzijn van de anderen (dus een economie zonder winstbejag)
  • onvoorwaardelijke liefde (waardoor echtscheiding geen optie is*)
  • zich opofferen (zoals die diep gelovige Franse politieman die de plaats van een gegijzelde vrouw innam en laffelijk werd vermoord door een moslim).

Het gaat dus niet om een geloofsbelijdenis, om geloven in God, om het aanvaarden van een credo of om het bijwonen van rituelen. Je bent christen als je leeft in dienst van de anderen, onbaatzuchtig en onvoorwaardelijk.

Deze christelijke levenshouding heeft Europa gemaakt tot wat het is. Dit vinden we nog het best terug in landen als Nederland en de Scandinavische landen. Dit zijn de beste landen ter wereld om geboren te worden. Er is nauwelijks corruptie, mensen met verschillende levensovertuigingen staan elkaar niet naar het leven, de sociale voorzieningen worden nergens geëvenaard, de politici zijn nette mensen die geen misbruik maken van hun machtspositie, er is geen eerwraak en nergens ter wereld hebben vrouwen het zo goed. In deze landen worden bovenstaande kenmerken van een christelijke levenshouding in praktijk gebracht. Er zijn daar weliswaar ook misbruiken zoals graaiende bankiers en werkgevers die hun werknemers onder druk zetten en uitbuiten, maar dat zijn mensen die de ethiek die onze Europese beschaving schraagt, aan hun laars lappen.

Een ander fundament van de Europese beschaving is het kritisch, wetenschappelijk denken. Dit heeft geleid tot ongeëvenaarde wetenschappelijke en technische prestaties. Dank zij de medische vooruitgang hoeven mensen niet meer met vreselijke pijn te sterven, de levensverwachting is nooit zo hoog geweest, de technologie heeft de menselijke mogelijkheden enorm uitgebreid. Kritisch denken heeft nieuwe inzichten opgeleverd in de psychologie en de filosofie, waardoor we een steeds hoger beschavingspeil hebben bereikt.

De twee fundamenten, de christelijke levenshouding en het kritisch, wetenschappelijk denken moeten echter samengaan. Wetenschap zonder christendom leidt tot hebzucht, de ecologische ramp, de vernietiging van ons erfgoed, de wapenwedloop en in bijzondere omstandigheden tot de totalitaire staat.

Christendom zonder wetenschap leidt tot bijgeloof, magie, hypocrisie en eventueel tot een nieuwe inquisitie. Dit laatste vinden we terug in het politiek correcte denken en de zelf opgelegde censuur van de media over de islam bijvoorbeeld.

Welke conclusies moeten we hieruit trekken? Ik beperk mij tot de twee belangrijkste:

  1. Europa moet haar beschaving en de ethiek die er het fundament van is, zo streng mogelijk bewaken. De toekomst van de mensheid en de bescherming van de planeet Aarde zijn er afhankelijk van. Europa moet door haar eigen beschaving zo goed mogelijk in praktijk te brengen een voorbeeld zijn voor de rest van de wereld. Geen voorbeeld dat anderen dwingt tot imitatie, maar een voorbeeld dat mensen inspireert.
  2. De islam tast de christelijke wortels van de Europese beschaving aan omdat het een imperialistische religie is die dwingend en zo nodig met geweld wordt opgelegd. De islam verhindert ook kritisch nadenken, waardoor de ontwikkeling in moslimlanden al achthonderd jaar stagneert. Moslims horen daarom niet thuis in Europa. Maar als Europa krachtig is, dan kunnen de Europeanen solidair zijn met de moslims om de landen van herkomst op te bouwen.

Ter illustratie het volgende toekomstbeeld: In Europa zijn er geen bloedige aanslagen meer en geen wijken waar blanke Europeanen zich niet meer thuis voelen. De islamitische landen van Turkije tot Marokko kennen vrede, welzijn en welvaart zodat in deze prachtige landen het voor iedereen goed leven is. Alle kinderen kunnen naar school gaan, de medische voorzieningen zijn van goede kwaliteit, er is voldoende werkgelegenheid en voor wie uit de boot valt is er de bijstand,… Dit toekomstbeeld is ook voor landen zoals Irak, Afghanistan, Jemen en Pakistan mogelijk als de moslims uit Europa terugkeren en met solidaire steun van Europa het onderwijs en de ziekenhuizen op peil brengen en lokale werkgelegenheid tot stand brengen. Als dit is gerealiseerd zal Europa samen met de islamitische landen een nieuwe wereldmacht worden die de ethiek in de economie en de politiek terugbrengt. Dit wil zeggen dat de economie bedoeld is om armoede en miserie uit de wereld te helpen en het doel van de politiek is geen machtsstrijd tussen tegenstanders, maar vrede en welzijn voor iedereen.

(*) Dit is geen pleidooi voor een verbod op echtscheiding. Integendeel, de wet moet echtscheiding zo makkelijk mogelijk maken; dan pas wordt duidelijk wie de liefde - die per definitie onvoorwaardelijk en onbaatzuchtig is - werkelijk heeft begrepen.

Meer hierover in mijn boeken:

Acker, J. van (2016). Het landverraad van de EU: Waarom ethiek Europa kan redden. Groningen: Uitgeverij De Blauwe Tijger (LINK)

Acker, J. van (2017). Een moslimvrij Europa voor wereldvrede: Solidair met de landen van herkomstAmazon.  

Van Acker, J. (2018). Het Europees-Islamitisch Vriendschapsverdrag:De enige weg om de Apocalyps te voorkomen(323 pp) (. Ministrando LINK)

dinsdag 27 maart 2018

Gisteren werd ik geïnterviewd door twee Vlaamse scholieren, een jongen en een meisje van 17 jaar. Gedurende het gehele interview, dat twee uur duurde, heeft het meisje amper twee korte zinnetjes gezegd. De jongen voerde het hoge woord. Ik heb hierbij twee bedenkingen: (1) het wil maar niet lukken met de emancipatie van de vrouw en (2) meisjes komen beter tot hun recht in scholen waar uitsluitend meisjes zijn.

(aanvulling 15 april: tijdens dit interview in een brasserie gaf ik ook een rondje. Bij het afrekenen gaf de ober één nota. De scholieren hadden blijkbaar geen geld bij zich, alleen een bankkaart. Ik betaalde en een van de scholieren bood aan hun aandeel op mijn bankrekening over te schrijven. Drie weken later was dat nog niet gebeurd. Ik heb geen herinnering gemaild. Het gaat mij niet om die 12 euro, maar ik ben er verdrietig over: hoe kan iemand zo ongelooflijk lomp zijn? Is dat kenmerkend voor de huidige jongere generatie die beheerst wordt door hebzucht? Dat belooft niet veel goeds voor de (hun) toekomst)

——

De meeste moslims in Syrië zijn lieve, aardige en gastvrije mensen die niets liever willen dan in vrede met hun buren te leven. Er hoeft helaas slechts vijf procent van de moslims fanatiek te zijn om een heel land om zeep te helpen. Die vijf procent terroriseert de bevolking, begaat de lafste en beestachtige misdaden.

In Frankrijk werd vandaag een 85-jarige joodse dame, die als kind de holocaust heeft overleefd, met messteken door een fanatieke moslim doodgestoken. Hoe laf en beestachtig kan een ’mens’ zijn!

En zo gaan we elke dag in Europa dichter naar een situatie zoals in het Midden-Oosten. Er is slechts één oplossing en die geef ik aan in mijn boeken.

Witte Donderdag 29 maart 2018

Autoritaire politieke regimes en religies die volledige onderwerping eisen, produceren de wreedste beulen en moordenaars. We hebben de Inquisitie gehad, het Sovjet-regime, het nazisme en nu is het de beurt aan de islamitische ideologie. 

Foto: een joodse rabbijn samen met zijn kinderen in Toulouse koelbloedig vermoord voor de schoolpoort door een moslim. Deze week vijf jaar geleden.

images

Frappant is de gelijkenis met de gezinsopvoeding. Autoritaire en agressieve vaders hebben vaker kinderen die ook agressief zijn en die later als volwassenen hun partners en kinderen zullen mishandelen.

Wie deze kritiek op de islam wil verbieden pleegt een strafbaar feit want die verplicht de mensen om te liegen. Hij pleegt landverraad ten aanzien van de Europese beschaving. Hij collaboreert met diegenen die vijandig staan tegenover christenen, joden en ongelovigen. Mijn teksten zijn ook bedoeld om de moslims bewust te maken van hoe zij hun religie op een menswaardige wijze kunnen beleven, dit is met verantwoordelijkheidszin voor de landen van herkomst en met respect voor andere mensen, onafhankelijk van hun ras en hun overtuigingen; kortom met respect voor wat Allah aan alle mensen heeft gegeven.

Goede Vrijdag 30 maart 2018

De Zondvloed was het gevolg van de vervaging van de geslachtsverschillen

images

Hoe kunnen de nodige veranderingen in de wereldgemeenschap tot stand komen zonder bevolkingsgroepen te kwetsen, zonder mensen te vernederen, zonder racisme en zonder discriminatie? En hoe kunnen we tegelijkertijd er zorg voor dragen dat diegenen die mensen kwetsen, vernederen of kwaad willen doen, een halt worden toegeroepen en als dit gebeurt dan ook gesanctioneerd worden?

Met andere woorden: ondanks mijn pleidooi voor een moslimvrij Europa, neem ik niet als uitgangspunt een negatief standpunt over de moslims. Dit pleidooi vloeit voort uit wat ik zie, namelijk een onverenigbaarheid van de islam met de Europese beschaving, waardoor integratie van de moslims in onze cultuur onmogelijk is en ook door hen zelf niet gewenst wordt. Dit kan niet anders dan leiden tot eindeloze botsingen, terreur, aanslagen.

Als de moslims zo massaal aanwezig blijven en hun aantal blijft groeien als er niets verandert, dan zal er deze eeuw ontzettend veel leed zijn. Het alternatief dat ik voorstel kan van deze eeuw de beste eeuw ooit maken.

Maar ik ben een roepende in de woestijn. De schreeuwers van rechts en de naïeve idealisten van links zetten de toon, waardoor een ander geluid niet wordt gehoord of verkeerd geïnterpreteerd. Ik heb daarom de indruk dat geen discussie kan worden gevoerd, omdat dialoog onmogelijk wordt gemaakt. Daarenboven wordt de publieke opinie gemanipuleerd door het grote geld. Het onderscheid tussen fake news en de ware feiten of ontwikkelingen kan nauwelijks nog worden gemaakt. De waarheid zelf is moeilijk te achterhalen omdat de begrippen zo verschillend worden geïnterpreteerd. Vooral in een multiculturele samenleving heerst een enorme spraakverwarring.

Dit laatste leidt ons tot de gedachte van de Toren van Babel. Ik nodig de lezer uit om de bijbel nu even niet als een religieus boek te beschouwen, maar als een boek dat wijsheden bevat die in de loop van duizenden jaren menselijke geschiedenis werden opgebouwd. De Toren van Babel symboliseert het streven van de mensen om van de mensheid één volk met één taal te maken, zodat "niets van wat zij denken te doen voor hen onuitvoerbaar zou zijn". Dat streven is tot mislukking gedoemd; uiteindelijk ontstaat een totale spraakverwarring en de mensen verspreiden zich opnieuw in onderscheiden groepen. Ook het verhaal van de Zondvloed bevat een wijsheid die altijd geldig blijft: de mensheid werd nagenoeg geheel vernietigd omwille van de onrechtvaardigheid en omdat het onderscheid tussen man en vrouw steeds vager werd. Er was machtsmisbruik, dominantie en vernedering. In de Ark kwamen de overlevenden: een ouderpaar met hun kinderen en van alle reine dieren een mannetje en een wijfje.

We zijn terug bezig met een Toren van Babel en de oorzaken van de Zondvloed zijn weeral volop aanwezig. De volgende ontwikkelingen zijn zorgelijk:

- het streven naar multiculturele samenlevingen met mensen die elkaar niet begrijpen en bij toenemende spanningen elkaar naar het leven zullen staan

- het ontstaan van een kosmopolitische ’elite’ die zich qua rijkdom en macht scherp onderscheidt van de rest van de bevolking

- de ongekende macht die de mensen uitoefenen op de natuur, waardoor niet alleen talloze dier- en plantensoorten aan het uitsterven zijn, de natuur zwaar vernietigd wordt, maar ook de atmosfeer grondig vervuild geraakt. De mensen van nu denken, net als in de tijd van de Toren van Babel „dat niets voor hen onuitvoerbaar” is

- de vervaging in geslachtsidentiteit, waarbij vergeten lijkt te worden dat elk kind een vader en een moeder heeft, dat de ouders een gezamenlijke opvoedingsverantwoordelijkheid hebben en dat de kinderen hun ouders moeten eren (dit is geen verwijt naar de LHBT-groep: deze mensen moeten alle rechten hebben, gerespecteerd worden en er mag geen enkele vorm van discriminatie zijn; waar het hier om gaat is dat het voortbestaan van de mensheid en de overdracht van normen en waarden afhankelijk is van het gezin). Het enorm aantal echtscheidingen is wellicht de ernstigste vorm van gebrek aan verantwoordelijkheid en onvoorwaardelijke liefde voor de medemens: hier wordt een fundamentele wijsheid waarop ontwikkeling van de mensheid steunt, met de voeten getreden

- er is een kloof ontstaan tussen de jongere generatie en oude mensen. De jongere generatie wordt betoverd door de hypes en de technologie en hebben geen voeling meer met oude mensen. Hierdoor raakt de wijsheid meer en meer verloren.

Er zijn nog meer zorgelijke ontwikkelingen te noemen. Eén ding is duidelijk: de tijden van de Toren van Babel en van de Zondvloed zijn terug. We kunnen op korte termijn dramatische gebeurtenissen op wereldschaal verwachten.

Ik heb geschreven en gepubliceerd wat ik meende te moeten zeggen. Nu stop ik daarmee en ik zal mij thuis wijden aan de studie en het voor mezelf houden. Misschien schrijf ik af en toe nog wat in dit blog, maar alleen als het spontaan in mij opkomt.

Paaszaterdag 31 maart 2018

Wie aardig is voor een ander, wie zorgt voor werkgelegenheid voor een werkloze, wie wat geld geeft voor de armen: die mensen geloven in God, ook al beweren ze met stelligheid dat ze atheïst zijn.

volledig blog:


2018   FEBRUARI   MAART   APRIL   MEI   JUNI   JULI   AUGUSTUS   SEPTEMBER  OKTOBER   NOVEMBER   DECEMBER

2019  JANUARI  FEBRUARI  MAART-APRIL  voor vervolg, ziebeschouwingen mei 2019februari 2020april 2020

HOME

   © Juliaan Van Acker 2024