opvoedingsproblemen - gedragsproblemen - jeugdcriminaliteit - orthopedagogiek - politiek voor de 21ste eeuw   

De incidenten in Borgerhout waarbij allochtone jongeren politiemensen hebben bedreigd en verwond, hebben zowel in de media als onder politici weeral voor de nodige beroering gezorgd. De link wordt gelegd naar de Ramadan. Er wordt gepleit voor nultolerantie. Sommigen verwijten de politie overdreven machtsvertoon. De politiebonden vragen om effectievere vervolging. Deze diverse reacties bewijzen dat het probleem erg ingewikkeld is en dat er geen eenvoudige oplossingen voorhanden zijn.

Een eerlijke procesgang is gewaarborgd

Ik wil proberen vanuit mijn veertigjarige ervaring met jonge criminelen en overlastgevende jongeren enige suggesties te doen voor een effectieve aanpak. Eerst en vooral moet het glashelder zijn dat de politie gewoon haar werk moet kunnen doen. Wordt een verdachte aangehouden, dan hebben de burgers zich daarmee niet te bemoeien. Onze rechtssysteem is van dien aard dat op een eerlijke procesgang kan worden gerekend. Politiemensen zijn ambtenaren die in staan voor de veiligheid van de burgers en verdienen daarom alle respect.

Geen joodse criminele jongeren

Ten tweede moeten we niet onder stoelen of banken steken dat nogal wat criminaliteit en overlast veroorzaakt wordt door jongeren met Noord-Afrikaanse roots. Er zijn 50.000 joden in Antwerpen en ik heb nog nooit gehoord dat een joodse minderjarige werd opgepakt voor crimineel gedrag. Hetzelfde geldt voor de vele Hindoes en Chinezen.

En toch moet ik nu iets zeggen dat veel burgers niet graag willen horen. Iets wat populistische politici voortdurend verzwijgen. Over hoeveel Noord-Afrikaanse jongeren hebben we het? Hoeveel van deze jongeren hebben het afgelopen jaar geweld gepleegd tegenover politiemensen en hoeveel hebben er geweldsdelicten gepleegd? Ik beschik niet over de gegevens over Antwerpen, maar ik schat dat het er maximaal honderdvijftig zijn. Hoeveel jongeren met Noord-Afrikaanse roots zijn er in Antwerpen? Tienduizend? Het gaat mij nu niet om de precieze cijfers maar om de verhouding, zodat we moeten relativeren waar nodig.

Een kleine minderheid keihard aanpakken

Die kleine minderheid moet serieus aangepakt worden. Het Wetboek van Strafrecht bepaalt welke straffen opgelegd kunnen worden. Geef ze in elk geval telkens de maximale straf, zoals detentie gevolgd door huisarrest. Daarnaast worden ze van nabij gevolgd: regelmatig huisbezoek door de politie, de ouders erop aanspreken, bijhouden waar ze zich ophouden en alles wat mogelijk is om hen het gevoel te geven dat ze goed in de gaten worden gehouden. Worden ze van een delict verdacht, dan om vier uur ’s nachts met veel kabaal ze thuis ophalen. Kortom, alle middelen moeten worden ingezet om het leven voor deze kleine groep zo zuur mogelijk te maken.

De moslimexecutieve

De moslimexecutieve zegt dat in de bewuste wijken er mensen zijn die willen meewerken aan preventieve projecten rond probleemjongeren en dat geïnvesteerd moet worden in opleidingen en werkgelegenheid. Ik geloof niet dat daar de oplossing ligt. Voor de kleine groep die hierboven staat omschreven, helpt dit allemaal niet. Die hebben geen enkele interesse voor een opleiding en dromen van veel geld verdienen met drugs en criminaliteit. Bovendien worden in een islamitische cultuur de problemen weggemoffeld en is schuld bekennen onmogelijk omdat dit een aanslag zou zijn op het aanzien van de gehele gemeenschap. Ik moet nog de eerste Marokkaanse vader ontmoeten die toegeeft dat zijn zoon een misdrijf heeft gepleegd en ik heb er tientallen in mijn praktijk gehad.

Preventie is flauwekul

Concluderend kan worden gezegd dat ten eerste een kleine groep jongeren zo repressief mogelijk moet worden aangepakt, gevolgd door intensief toezicht zodat ze weten dat ze voortdurend gecontroleerd worden.  Ten tweede kunnen alle preventieprojecten en andere flauwe kul, waarvan nog nooit werd aangetoond dat het werkt voor deze groep, worden opgedoekt. Want de echte doelgroep (die kleine minderheid) wordt ermee niet bereikt. De overgrote meerderheid van de jongeren met Noord-Afrikaanse roots krijgt de kans om degelijk onderwijs te volgen en ze kunnen net zoals andere jongeren deelnemen aan alle activiteiten die de samenleving hen biedt. Kortom: stoppen met knuffelen. Houd op met al die projecten die de echte doelgroep toch niet bereiken en vertrouw er op dat de overgrote meerderheid van de jongeren met Noord-Afrikaanse roots, net zoals andere jongeren, best haar weg weet te vinden.

Het geld voor preventie en interventie kan beter besteed worden om de leerkrachten in het basisonderwijs in die wijken meer mogelijkheden te bieden om de leerlingen die het nodig hebben extra begeleiding te bieden. Dan wel oppassen om geen kinderen een etiket te geven. Ik pleit altijd ervoor om de begeleiding in het gewone curriculum in te bouwen door bijvoorbeeld het extra geld te gebruiken voor kleinere klassen. 

We hebben geen behoefte aan een apart circuit van jeugdhulpverlening. Mijn voorstel is om de jeugdhulpverlening te integreren in het onderwijs. De jeugdhulpverleners kunnen dan nauw samenwerken met de leerkrachten om kinderen die iets extra nodig hebben en ook hun ouders begeleiding te geven.

P.S. Is het knuffelen misschien een sublimatie van racisme?

HOME

KLIK OP AFBEELDINGEN VOOR MEER INFORMATIE ( mijn twee boeken verschenen in januari 2018):

STARTPAGINA