( dit is een uittreksel uit mijn autobiografisch essay SLOTSOM - klik op afbeelding hiernaast)
Naar aanleiding van wat ik schreef over de multiculturele samenleving en de aanwezigheid van honderdmiljoen moslims op Europees grondgebied, kreeg ik twee e-mails van oud-studenten. Ze waren diep teleurgesteld in mij en hadden nooit verwacht dat ik een racist zou worden. Een van hen wilde nooit meer contact met mij. Ofwel hebben deze studenten mijn publicaties niet goed gelezen, ofwel belemmert een woke-mentaliteit elk vorm van dialoog. Dogmatisch denken verhindert dialectiek.
In de meer dan tweeduizend bladzijden in mijn essays en andere teksten die ik sinds 2015 online heb gezet, staat geen enkele zin die als racistisch gekenmerkt kan worden. Één tekst wordt makkelijk als racistisch bestempeld, namelijk de pagina op mijn website ’Ode aan het blanke ras’. Hierin beschrijf ik de verwezen-lijkingen van het blanke ras op cultureel, wetenschappelijk en humanitair gebied. De bijdrage van dit ras aan de ontwikkeling van het mensdom is ongeëvenaard, maar de vele tekortkomingen en misdaden worden in deze tekst niet ontkend. Moest ik echter een ’Ode aan het zwarte ras’ schrijven, wat heel goed mogelijk is, dan zou ik door dezelfde mensen die mij een racist noemen, worden geprezen. Vanwaar dit verschil? De verklaring is wellicht dat er onder de blanke mensen een groep is die vol zit met zelfhaat, die zelf geen substantiële bijdrage aan de beschaving kan leveren en daarom elke verwijzing naar wat goed is fanatiek verwerpt, of die vanuit een minderwaardigheidscomplex elke mooie prestatie van anderen naar beneden haalt. Als gekleurde mensen mijn ’Ode aan het blanke ras’ verwerpen, dan is dat nog te begrijpen; in dit geval is mijn ode bedoeld om na te denken over wat hun ras of etnische groep voor het mensdom betekent en over wat zij te bieden hebben.
Welke argumenten geef ik voor de afbouw van de multiculturele samenleving? Een eerste argument is dat, gezien de uitdagingen waarmee we in de 21ste eeuw te maken hebben, elk volk eendrachtig moet samenwerken om te kunnen overleven. Dat lukt het best als de mensen zich verbonden weten door een gemeen-schappelijke ethiek, normen en waarden, een gedeelde geschiedenis en tradities en door bloedverwantschap. Het gezin en de bredere familie bieden van oudsher het fundament voor onderlinge solidariteit. In tijden van grote nood en levensbedreigende gebeurtenissen zullen de mensen de veiligheid zoeken bij diegenen die zij menen het meest te kunnen vertrouwen.
Ten tweede zullen de uitdagingen hoogstwaarschijnlijk tot sociale spanningen leiden. Er zal gezocht worden naar een zondebok. De immigranten en hun nakomelingen lopen het meest kans de vijandschap van de oorspronkelijke bevolking op te wekken. We mogen ons over de relatieve vrede die er nu heerst in onze multiculturele landen niet al te veel illusies maken. De geschiedenis leert dat een economische depressie van ongekende omvang het slechtste uit de mens kan halen.
Het argument dat mij het meest dierbaar is betreft de toekomst van de Derde Wereld. Zolang de meest dynamische en nog enigszins opgeleide krachten die landen ontvluchten, kan er geen sprake zijn van verbetering van het lot van de achterblijvers, meestal de armste mensen. Indien alle allochtonen van niet-westerse afkomst massaal zouden terugkeren naar de landen van herkomst, zouden de islamitische landen en de landen van zwart Afrika een enorme bloei kennen. Allochtonen die hier goed opgeleid zijn zouden het onderwijs, de ziekenzorg, de culturele en wetenschappelijke instellingen eindelijk op orde kunnen brengen. Het kan toch niet zijn dat er in Parijs en Londen samen meer zwarte artsen zijn dan in heel Afrika? Het kan toch niet dat om de tekorten aan personeel hier op te vangen, verpleegkundigen uit de Derde Wereld naar hier worden gehaald? Men lijkt blind te zijn voor de noden van die landen. Het kan toch niet dat moslims en zwarten die hier prachtige culturele prestaties leveren het vooral te danken hebben aan de mogelijkheden die ze in het Westen hebben gekregen? Wanneer zullen de landen van herkomst trots kunnen zijn op wat zij de wereld hebben te bieden?
Waarom is er eigenlijk een multiculturele samenleving ontstaan? Waarom hebben de Europese regeringsleiders toegestaan dat in de afgelopen zestig jaar honderdmiljoen moslims zich hebben gevestigd in Europa? Hetzelfde geldt overigens voor Noord-Amerika. De laatste staatsmannen die Europa heeft gekend, Churchill en de Gaulle, hebben nochtans gewaarschuwd voor het gevaar van de islam. Zij zouden nooit toegestaan hebben dat zoveel moslims in Europa toegelaten werden.
Complotdenken houd ik heel verre van mij af, maar ik vermoed dat een groep machtige en invloedrijke mannen de massa-immigratie hebben gestimuleerd omwille van economische redenen. De vergrijzing is al lang voorspeld en om de economische groei in stand te kunnen houden en de pensioenen te kunnen betalen moesten arbeidskrachten geïmporteerd worden.
Veel mensen leven in de droom van een multiculturele maatschappij waar alle rassen en etnische groepen harmonisch met elkaar samenleven en waar christenen, moslims, boeddhisten, afvalligen, atheïsten en agnostici het goed met elkaar vinden. Het zijn deze lieden die hebben gepleit voor de gezinshereniging. De illusie van de multiculturele samenleving is een typisch voorbeeld van het gezegde dat de weg naar de hel is geplaveid met goede voornemens.
Het is vooral de aanwezigheid van honderdmiljoen moslims op Europese bodem die zal leiden tot een libanonisering van het gehele continent. De islam is een religie van vrede in een land waar alleen moslims wonen van dezelfde strekking. De moslims hebben overal de christenen verdrongen. In Turkije waren er in 1920, dus na de genocide op de Armeniërs, twee miljoen christenen. Nu zijn er tweeduizend overgebleven. Libanon was vóór de komst van honderdduizenden moslims uit Jordanië de Parel van het Midden-Oosten. Tienduizenden christenen zijn Libanon ontvlucht en nu is het een hel.
Het inzicht in het gevaar van de islam wordt verhinderd doordat op individueel niveau er een heel ander beeld ontstaat. De Marokkanen en Turken die ik persoonlijk ken, zijn gastvrije en vriendelijke mensen. Er zijn talloze moslims in de Europese landen die in de politiek, de cultuur, de zorgsector en de wetenschap uitstekend presteren. Het probleem is echter dat als op honderdmiljoen moslims vijf procent fundamentalistisch is, er binnen de Europese grenzen vijf miljoen potentiële terroristen rondlopen. Geen enkele politiemacht kan dit onder controle houden. Er hoeven slechts enkele extremisten zoutzuur in het gelaat van ongesluierde jonge vrouwen te gooien en er ontstaat een extreme paniek onder de bevolking.
Wat vóór de komst van de moslims ondenkbaar was, wordt nu al normaal en noodzakelijk beschouwd. Dit geldt bijvoorbeeld voor de extreme veiligheidsmaatregelen op de vliegvelden, de bewaking van synagogen en joodse scholen en de noodzaak om met betonblokken te voorkomen dat op kerstmarkten mensen moedwillig worden doodgereden. Kerken gaan in vlammen op. Priesters worden tijdens de eucharistieviering de keel overgesneden. Joodse studenten voelen zich niet meer veilig. Dit is bijvoorbeeld het geval in de campus den Haag van de universiteit van Leiden. Een Israëlische student kreeg daar een appje: ’Als je nog één keer naar de campus komt, wordt je onthoofd’. Ook worden hakenkruizen aangebracht op appartementen van joodse studenten of de mezouza’s, dat zijn tekstkokertjes met een bijbelse tekst erop, werden afgerukt van de voordeur. Een joodse student moest zijn instagramaccount verwijderen omdat die overstroomde met haatberichten. Hij kreeg te horen dat zijn familie in de gaskamer had moeten omkomen. We zijn Libanon en we beseffen het nog niet.
De gevestigde politici lijken machteloos toe te kijken. Hun onmacht om de massa-immigratie van moslims een halt toe te roepen is vernederend voor het gehele ooit zo machtige Europese continent. Zij stellen voortdurend voor de grenzen beter te bewaken, net alsof ze niet weten dat Europa voor het grootste gedeelte omringd is door zeeën. Er is slechts één oplossing, die echter niet mag gezegd worden. De illegale immigratie kan slechts worden stopgezet als, desnoods manu militari, Noord-Afrikaanse landen gedwongen worden de immigranten terug op te nemen. Dat zou trouwens duizenden doden door verdrinking voorkomen.
Door de besluiteloosheid, het wegmoffelen van de problemen en het gebrek aan moed van de regeringsleiders neemt de polarisatie in de samenleving verder toe. Extreem-rechtse partijen ruiken hun kans. De multiculturele samenleving staat op springen en weinigen zien het aankomen.
Nochtans hoeven we geen doemdenkers te zijn. Ik zie voor mij een Europa van soevereine staten dat een alliantie van broederschap sluit met de islamitische landen rondom de Middellandse zee, waarheen alle moslims zijn teruggekeerd. Deze alliantie werkt samen om vrede, welzijn en welvaart in zwart Afrika te brengen. Netwerken van solidariteit dragen er zorg voor dat geen volk honger hoeft te leiden en dat gezondheidszorg van goede kwaliteit overal voorzien is. Hoe erg de situatie in de wereld ook moge worden ten gevolge van de klimaatverandering, toch kan de 21ste eeuw de beste eeuw ooit worden dankzij de solidariteit tussen de volkeren en de verbondenheid van de mensen binnen soevereine staten. We zien vaak hoe in tijden van grote nood het beste uit de mensen te voorschijn komt. Dit laatste zal slechts mogelijk zijn als alle volkeren en etnische groepen terugkeren naar de landen waar ze van oudsher horen. De verbondenheid die daar zal heersen is een waarborg voor solidariteit binnen de landsgrenzen en precies deze solidariteit zal het mogelijk maken solidair te zijn met andere landen die in nood verkeren. Mijn voorstel om de multiculturele samenleving af te bouwen is er om humanitaire redenen en om in de barre tijden die op ons afkomen de kracht te hebben om in internationaal verband solidair te zijn.
( dit is een uittreksel uit mijn autobiografisch essay SLOTSOM - klik op afbeelding bovenaan rechts)