opvoedingsproblemen - gedragsproblemen - jeugdcriminaliteit - orthopedagogiek - politiek voor de 21ste eeuw   

Uw hulp, beste bezoekers van mijn website, heb ik dringend nodig. Vorige week heeft de Zweedse Academie van Wetenschappen met mij contact opgenomen. Zoals u weet beslist deze academie elk jaar over wie in aanmerking komt voor de Nobelprijzen. In het najaar zal voor het eerst een Nobelprijs worden uitgereikt aan een baanbrekende geleerde die op het terrein van de orthopedagogiek zijn sporen heeft verdiend. 

Vraag me niet waarom de Zweedse academie met mij contact heeft opgenomen. Ik kan naar hun redenen slechts gissen. Komt het omdat ze ten onrechte vermoeden dat ik al met één been in het graf sta? Of denken zij dat iemand die absoluut niet in aanmerking komt voor eender welke prijs, redelijk onbevooroordeeld advies kan geven? De Here zal het weten. 

Uw hulp heb ik voor twee aangelegenheden nodig. Ten eerste wil ik weten wie u zou verkiezen uit diegenen die ik op dit moment voor ogen heb. Ten tweede heeft u misschien andere kandidaten aan te wijzen. 

Ik zal omwille van de onpartijdigheid geen namen noemen. Ik heb drie potentiële kandidaten en over elk van hen zal ik nu een korte beschrijving geven. Dit lijkt mij voor u voldoende om een rangorde te kunnen maken. Het zijn alle drie hooggeleerde heren. Ik had graag een vrouw voorgedragen, maar diegenen die ooit in aanmerking hadden kunnen komen voor een hoge prijs zitten, terwijl u dit leest, tussen de vuile luiers of ze kijken op tegen een berg vaatwas. 

De eerste kandidaat heeft zijn sporen verdiend met baanbrekend onderzoek over diagnostiek in tehuizen. Let op: baan-‘brekend’. Hij heeft geen nieuwe banen aangelegd, alleen maar oude opgebroken. Ik zal uitleggen waarom zijn onderzoek de hoogste prijs van dit aardrijk verdient. Gedurende meer dan twintig jaar heeft hij onderzocht hoe hulpverleners in het orthopedagogisch werkveld hun diagnoses stellen. Daartoe werden tientallen observatoren uitgezonden die verslag maakten van het gezeik tijdens casusbesprekingen in instellingen. Het resultaat van al dit onderzoek lag van tevoren vast, maar het is een zeer goede zaak dat een hooggeleerde heer dit nu eens vanuit zijn hoge status wilde bevestigen. Dat die loontrekkers in de tehuizen tijdens deze vergaderingen hun stokpaardjes en vooroordelen kwijt willen, was twintig jaar geleden ook al duidelijk. Dat vrolijk er op los wordt geïmproviseerd was alom bekend. Maar dat 99,01 % van de genoteerde uitspraken van die doctorandussen nergens op sloeg en ondergebracht moest worden in de restcategorie van het coderingssysteem was wel een heel verrassende ontdekking. Alle reden dus om deze professor als kandidaat voor de Nobelprijs orthopedagogiek voor te dragen. 

De tweede genomineerde is een landelijk bekend specialist in poepgedrag van debielen en idioten. Al meer dan dertig jaar publiceert deze hooggeleerde heer en erkend excellent onderzoeker grafiekjes die het effect moeten aantonen van zijn dressuurtechniekjes. Het geduld en doorzettingsvermogen van deze onderzoeker grenst aan het ongelooflijke, zoals blijkt uit het volgende. Meer dan duizend grafiekjes toonden steeds hetzelfde aan: een baseline die aantoonde hoe vies die mongolen waren; een ‘treatment period’ waaruit bleek hoe effectief de dressuur was en een follow-up waarmee werd bewezen dat het nog enig effect had op de lange termijn. Duizenden debielen en idioten passeerden bij deze professor de revue. Wie niet op tijd zijn broek liet zakken, kreeg me daar een elektrische stoot dat de poep eruit vloog. Nou, zelfs met een IQ van 0,05 krijg je onmiddellijk door dat niet valt te spotten met de professor. Als deze geleerde in de zalen van de instellingen komt, rennen de bewoners met afgezakte broek zo snel mogelijk naar de toiletten. Aan deze pionier die zoveel reinheid in de tehuizen heeft gebracht, kunnen we in onze selectie zeker niet voorbijgaan.

Mijn laatste kandidaat heeft eigenlijk niks te zeggen, maar hij is een uitstekend animator.  Hij heeft weliswaar veel gepubliceerd, maar uitsluitend bij uitgevers die per kilo boeken uitgeven en geld verdienen aan de verplichte afname van hun drukwerk. Niemand leest die boeken en zelfs De Slegte wil ze niet op zijn schappen. Waarom dan deze persoon voordragen? Wel het is de enige van de drie die redelijk overkomt. Een mooie man die beslist de harten van de Zweedse dames zal weten te veroveren. Een ander, meer wetenschappelijk argument, is het vermogen van die hooggeleerde om mensen die ook niets te zeggen hebben bij elkaar te brengen in symposia en heuse congressen. Dank zij hem kennen we in de Lage Landen een explosie van studiedagen en hij was de eerste die op het idee kwam na elke studiedag een boek daarover te publiceren. Allemaal kaf, maar heeft de Here niet zelf gezegd dat uit het kaf het koren moet worden gescheiden? Zonder kaf, geen koren! Daar ligt de hoge verdienste van deze kandidaat. 

Hebt u zelf kandidaten, laat het mij snel weten. Vindt u dat mijn selectie de best mogelijke is in orthopedagogenland, geef dan uw rangorde door. Ik zal uw bijdrage heel erg op prijs stellen.