maandag 28 december 2020: Reflecties bij ’Gaudete et exsultate’ (encycliek van paus Francis, 19 maart 2018)
Een atheïst of een agnosticus die een ware Europeaan wil zijn, zal erkennen dat de ethiek gefundeerd op het christendom de kern is van de Europese beschaving. Dat is de bedoeling van deze tekst; dus geen bekering, maar durven nadenken over wat ons leven zinvol maakt.
Heeft elke mens een eigen doel in zijn leven en wordt de zin van zijn leven gegeven door Diegene die hem het leven heeft geschonken?
Tegen de huidige trends van de wereld in, is niet het eigenbelang het doel van mijn leven. Bovendien leven we in gemeenschap en die gemeenschap heeft een doel. Elk volk heeft, net als elk individu, een door God gegeven roeping. Dat is de boodschap die in de Bijbel wordt gegeven als daarin wordt gesproken over het ’Uitverkoren Volk’. Het christendom heeft geleerd dat elk volk uitverkoren is; vandaar de zorg voor diegenen die lijden in deze wereld en de christelijke naastenliefde die zich uitstrekt over de gehele mensheid. Het christendom heeft een universele roeping. Elk individu kan, hoe klein ook, zijn bijdrage hieraan leveren. In dit laatste ligt het doel van het leven van het individu. De christen is in deze zin een getuige van wat God van de mens en van de mensheid verwacht.
De mens heeft een missie: Liefde, rechtvaardigheid en universele vrede. Dit wordt mogelijk door zichzelf op te offeren, dit is om het belang van de Anderen voorrang te geven op het eigenbelang.
Ons leven is een missie. Hierbij gaat het niet zozeer om vertrouwen op onszelf of om een soort superioriteitsgevoel. Onze missie is namelijk een gift; een gift waar we al of niet open voor staan. Die missie vereist persoonlijke inzet en voortdurende bezinning om dat appel van God te horen. Dan ontdekken we dat onze talenten en ons leven op aarde giften zijn met een bedoeling. Onze missie is eerst en vooral bedoeld om ervoor te zorgen dat vitale behoeften van onze medemensen bevredigd worden. Daarnaast is het van belang ons voortdurendte beraden of onze acties geen schade zullen veroorzaken, ook niet voor de toekomstige generaties. Als onze missie ons hart vervult, dan zullen we onze verantwoordelijkheid optimaal opnemen.
De missie van de christenen is universeel. Europa, als vereniging van volkeren heeft een universele missie die in één woord samengevat kan worden: barmhartigheid. Een barmhartig mens zoekt voortdurend naar wie lijdt en in nood is en hoe dit gelenigd kan worden. Dit laatste vereist niet alleen individuele acties, maar meestal ook sociale verandering. Het kwaad in de wereld kan alleen met goedheid worden overwonnen. Dat vereist doorzettingsvermogen en een sterk geloof in de evangelische boodschap. God geeft ons hiervoor de kracht, op voorwaarde dat we tot Hem bidden voor die genade.
Het kwaad wordt overwonnen door aandacht te hebben voor het goede bij andere mensen en door onze bereidheid om te luisteren en om met hen mee te leven. Geluk is iets wat we met anderen delen. We mogen niet vluchten in een veilige haven, in zelfgenoegzaamheid, in individualisme en ook individuele spiritualiteit is onvoldoende. We moeten ons kunnen bevrijden van gelatenheid of berusting en een onderscheid maken tussen wat goed en wat kwaad is. Het kwade is geen abstractie, maar een realiteit in onze wereld. Het is beter het goede te koesteren, ook in de kleine dagelijkse dingen. Bij elke nieuwe trend of hype kunnen we de vraag stellen of het bijdraagt aan een betere wereld, dit is tot meer vrijheid voor de mensen, voor meer liefde en rechtvaardigheid. Of het past in de weg die God met mij als individu en met ons als volk voorheeft.
„Geluk is een paradox. We ervaren geluk het best als we de mysterieuze logica ervan aanvaarden, in plaats van de logica van de wereld”. Niet mijn Ik is het centrum van mijn persoon, maar de Ander voor wie ik verantwoordelijk ben. Leven in dienst van de anderen is het mysterie van het goddelijke tegenover een leven in dienst van het ego.
Europa heeft een roeping en om die reden is het noodzakelijk haar christelijke identiteit herwaarderen. Het gaat hier niet om bekering of om de invloed van de Kerk op de Staat. Het is onze taak de fundamentele (christelijke) waarden op de jeugd over te dragen en de volwassenen te inspireren om in al hun acties (economisch, politiek en sociaal) barmhartig te zijn en het goede te doen voor anderen, zonder onderscheid en ook voor de toekomstige generaties. Deze encycliek uit Rome wijst er nadrukkelijk op dat de vervulling van onze roeping vereist dat we open staan voor de boodschap van het Evangelie. Dit teksten zijn daarom een essentieel onderdeel van het curriculum. Ook voor de wetgever zijn de evangelische waarden essentieel. Laten we dit achterwege, dan verliest Europa haar roeping die door God is gegeven. Het kwaad zal dan over de wereld zegevieren.
Kan het duidelijker worden gezegd? Moet ieder van ons niet onmiddellijk in actie treden?
Vorige teksten:
7 oktober 2020: vanaf vandaag schrijf ik hier aantekeningen bij mijn studie van de filosofie van Franz Rosenzweig (1886-1929). Let op: deze aantekeningen zijn mijn persoonlijke interpretaties, want wat volgt is geen samenvatting van het boek van Rosenzweig. Er kunnen ook notities geplaatst worden naar aanleiding van de actualiteit.
referenties:
Rosenzweig, F. (1921). Der Stern der Erlösung. Frankfurt am Main.
Mosès, S. (1982). Système et révélation: La philosophie de Franz Rosenzweig. Paris: Verdier.
Samuelson, N.M. (1999). A user’s guide to Franz Rosenzweig’s Star of Redemption. London & New York: Routledge.
Het is een vergissing te denken dat de waarheid uitsluitend met de rede is te achterhalen. Hiermee ontdekken we niet de zin van de dingen en van het leven. De rede geeft ook geen inzicht in de mens, in de wereld als schepping, en in God. Om deze absolute waarheden te ontdekken, kunnen we terecht bij het judaïsme en het christendom.
Dat zoveel mensen het met bovenstaande volstrekt oneens zijn, is een ramp voor de westerse beschaving en verwijdert ons van onze roeping. Het is ook een ramp voor de menswetenschappen: de empirische psychologie bijvoorbeeld staat met lege handen voor de zinvraag. De zinvraag stellen is nochtans de essentie van onze psyche.
donderdag 8 oktober 2020: De catastrofes in de geschiedenis zijn het gevolg van de rivaliteit tussen de staten en de nationalistische passies van het volk. De geschiedenis van de mensheid berust helaas te zeer op oorlogen en geweld. Een vraag is hoe we deze beweging kunnen keren. Het antwoord hierop wordt niet gegeven door de Rede, maar door de religie. Dit laatste zullen velen met klem ontkennen, gezien de vele godsdienstoorlogen. Hier gaat het echter niet om de religie als institutie met politieke macht, maar om de roeping van het individu om het goede in de wereld te brengen. Die roeping volgt uit de Openbaring die aan de basis ligt van het judaïsme en van het christendom.
De Rede levert de mens over aan het willekeurige en aan het geweld. De Rede onderwerpt de mens aan de wetten van de natuur, die onverschillig staan tegenover het individu. Het individu moet zich daarom bevrijden uit de totaliteit van het Zijn en dat kan alleen via de openheid voor het transcendente. Met andere woorden: willen we ons bevrijden uit de oorlogen tussen de volkeren, dan moeten we ons laten leiden door de moraal die het Zijn transcendeert. Nationalisme ja, maar met als doel het goede in de wereld te brengen. Nationalisme, of liever: patriotisme is noodzakelijk voor de verbondenheid tussen mensen die aan een betere wereld willen werken. God heeft de wereld geschapen: de Schepping is goed. De moraal is aan ons geopenbaard: de Openbaring vraagt ons het goede te doen. Dit leidt uiteindelijk tot de Verlossing: de mensen vervolmaken de schepping.
Het joodse volk dat zich niet assimileert, getuigt daardoor van de prioriteit van de Openbaring. Wat God heeft geopenbaard aan de mensheid staat boven de wetten van de natuur, van bloed en bodem. Bij een verkeerd begrepen nationalisme, waarbij de Openbaring als fundament van menselijkheid wordt ontkend, zijn de joden een steen des aanstoots. Het joodse volk staat in zekere zin buiten de geschiedenis en leeft volgens het ritme van de eeuwigheid.
Het christendom heeft een andere roeping dan het joodse volk. Het christendom respecteert de eigenheid van elk volk en predikt de Openbaring. De christenen proberen het Eeuwige in de geschiedenis te brengen, totdat de wereld het Rijk Gods wordt (de Verlossing). Dat is ook de reden waarom christendom en kunst zo nauw met elkaar verweven zijn (de kunst brengt het verhevene in de wereld).
De overwinning op het Zijn is een overwinning van de subjectiviteit: alleen het individu kan goed zijn. Individualisme ja, maar dan wel om het goede te doen.
In Vrij Nederland van deze week word ik geciteerd in een interview met de filosofe Susan Nieman: hier het citaat en mijn reactie die ik mailde naar de redactie:
Het zijn juist vaak rechtse mensen die naar de Nederlandse ‘tolerantie’ verwijzen. Op het rechtsgeoriënteerde medium The Post Online schrijft Juliaan van Acker, emeritus hoogleraar orthopedagogiek, bijvoorbeeld dat in het Westen het minste racisme bestaat, vrouwen en homo’s er de meeste vrijheid hebben en de welvaart er het meest gelijkwaardig is verdeeld.
"Toen de rechtse partijen in Duitsland tegen de Turkse toelating van de EU ageerden, begonnen ze ineens ook over vrouwen- en homorechten. Waarom stonden die zaken eerder niet op hun agenda? Deze Van Acker ontkent de bestaande problemen. Die worden in de VS meer erkend en ze zijn meer bespreekbaar. Om verschillende redenen: de zwarte populatie is groter, we hebben meer wapens, de politie is gewapend én gebruikt deze wapens. Het feit dat racisme in de VS dodelijker is dan in Europa, betekent niet dat het in Europa niet bestaat.”
Geen intelligente reactie van die dame. Zeggen dat er minder racisme is, betekent niet dat het ontkend wordt. De ideale wereld bestaat nu eenmaal niet. Het is ook een gevaarlijke reactie, want aangezien er objectief gezien minder racisme is in het Westen (waarom zouden dan zoveel mensen willen emigreren naar de VS en naar Europa? Juist, omdat er hier het minst racisme is en het minst gediscrimineerd wordt), moeten we juist de nadruk leggen op onze westerse waarden. Susan Neiman en anderen ondergraven met hun beeldvorming onze beschaving, die daardoor verhinderd wordt haar roeping in de wereld waar te maken. Ik houd juist een pleidooi om een baken van hoop te zijn voor de rest van de wereld en onze verantwoordelijkheid te blijven opnemen voor diegenen die verdrukt en gediscrimineerd worden. Wat velen niet willen horen: in sommige landen, zoals Kongo waar ik drie jaar als pedagoog heb gewerkt, had de bevolking het beter tijdens de koloniale periode dan nu. Nu horen we helaas alleen over de wandaden gedurende die periode (wat ik ook niet ontken, maar ik behoud respect voor de tienduizenden blanken die in die landen vaak gratis hun leven hebben gewijd aan verbetering van de leefomstandigheden).
Ik hoop dat u hiermee begrijpt dat wat onder 'links' of 'politiek correct' valt, de immoraliteit in de wereld eerder kan versterken. De weg naar de hel ligt vol goede bedoelingen.
Op mijn website is meer hierover te ontdekken.
( naschrift: Ach, dit is allemaal nutteloos. Dialoog is in deze tijd niet meer mogelijk. Er komt beslist geen antwoord van Vrij Nederland. Update op 19 oktober 2020: inderdaad geen reactie. Sukkels en landverraders).
tweet van vandaag (ook in het Engels): Zonder globalisering en zonder multiculturalisme zou er geen coronapandemie zijn geweest en zouden triljoenen bespaard zijn voor onze eigen cultuur. Zodra dit tot het collectief bewustzijn zal doordringen, komt de ommekeer.
Een late avondgedachte: Ik moet mij voortdurend verzetten tegen de neiging te willen zwijgen en niet meer te publiceren. Na een hele leven lang gestudeerd te hebben, tot de dag van vandaag, besef ik hoe vreselijk dom de mensen zijn; vooral dan diegenen die menen te waarheid in pacht te hebben. Een van mijn belangrijkste inzichten is dat we met ons brein de oneindigheid niet kunnen vatten en de levensverschijnselen zijn nu eenmaal oneindig complex.
Vrijdag 9 oktober 2020:
De Nieuwe Renaissance
Het belangrijkste argument tegen het relativisme van alle waarden is de Openbaring. Vandaar het belang van het geloof (het joodse of het christelijke) om aan onze beschaving zin en richting te geven. Dit zal waarschijnlijk de Nieuwe Renaissance in de 21ste eeuw zijn. Renaissance als een hergeboorte van het geloof of een opnieuw centraal stellen van de geboden die door de Openbaring aan de mensheid zijn gegeven. Hiermee zullen de waarden waarop onze beschaving is gefundeerd hervonden worden en weer richtinggevend zijn voor ons gedrag op politiek, economisch en sociaal gebied.
De westerse beschaving zal het vaandel opnieuw opnemen en voor de gehele wereld het voorbeeld geven van de absolute waarden voor menselijkheid. De Verlossing van de mensheid (verlossing van het kwaad, van oorlogen en geweld) is de roeping van het Westen, Europa in het bijzonder en dat ondanks al het geweld dat ook in Europa heeft plaatsgevonden. Het blijft een eeuwige strijd voor het goede. Europa herpakt zich telkens.
De persoon tegenover het systeem
Aan de ene kant hebben we de realiteit die we met de Rede proberen te doorgronden, tot we het systeem hebben ontdekt waarbinnen de totaliteit verklaard kan worden. Dit is de filosofie van het heidendom: God of het Transcendente hebben we niet nodig om de wereld te begrijpen.
Aan de andere kant is er de mens die persoonlijk nadenkt als een soeverein wezen. Dit is de filosofie van het innerlijk leven en van de spiritualiteit om te zoeken naar het persoonlijk heil en persoonlijke zingeving. Het zoeken naar de waarheid begint bij de subjectiviteit van het denken.
De mens is tegelijkertijd onpersoonlijk en persoonlijk. Hij is onpersoonlijk als deel van een systeem. Hij is persoonlijk als een ik dat autonoom kan denken en oorsprong is van zijn denken en daden. Toegepast op zijn relatie met God die een absoluut wezen is, is de mens tegelijkertijd object en subject. Als geschapen door God is hij een object; God die oneindig is heeft zich teruggetrokken om ruimte te creëren voor de mens. Als „Ik" moet de mens God in de wereld brengen.
zaterdag 10 oktober 2020: Er moet een onderscheid gemaakt worden tussen het individu en het Mij. Het individu is de mens die deel uitmaakt van een collectiviteit en zich onderwerpt aan de Wet, de samenleving en de Staat. Daarin vindt de mens als individu zijn roeping. Het Mij staat boven deze objectieve invloeden. Het Mij is niet herleidbaar tot de totaliteit. Het is het Mij dat angst heeft voor de dood (ik sterf alleen en niemand kan in mijn plaats sterven, terwijl de functie die ik als individu bekleed in de samenleving door een ander kan worden overgenomen). Het is dan ook het Mij dat zich moet verantwoorden tegenover God, dat gehoor moet geven aan de Openbaring. Het is het Mij dat uit eigen wil goed is en daarin is hij onvervangbaar.
Bovenstaande betekent dat ethiek en religie elkaar aanvullen. Ethiek kan worden gelijkgesteld aan de normen die de wet, de samenleving en de Staat opleggen. Religie is gehoorzaamheid aan de Openbaring. Alleen dank zij de religie wordt de mens een Mij. Liefde kan niet van bovenaf wordt opgelegd. De Staat creëert orde, gelijkheid, vrijheid en broederlijkheid. Religie inspireert tot onbaatzuchtige en onvoorwaardelijke liefde. Het gaat om het verschil tussen de mens als gewillig kuddedier en de menselijke mens. Is het de religie die de mens menselijk maakt?
maandag 12 oktober 2020: Voordat ik begin na te denken, besta ik, bestaat de wereld en bestaat God. De mens, de wereld en God zijn realiteiten, maar omdat ze er al zijn voordat ik denk, zijn ze ’leeg’. De mens, de wereld en God zijn vanuit deze optiek geen inhouden van het weten, maar het is een kwestie van ’geloof’. Rosenzweig werkt dit verder uit. Wat zijn de implicaties van dit geloof?
Volgens Rosenzweig is geloof geen denkact, maar een bestaansact. Geloof is existentieel, want zonder de mens, de wereld en God is er geen existentie. De taal speelt in de existentie een noodzakelijke rol. De existentie drukt zich uit met de taal. De taal is het orgaan van de existentie. De taal legt verbanden: God en de wereld, dat is de schepping; God en de mens, dat is de Openbaring; de mens en de wereld, dat is de Verlossing. Die verbanden worden al gelegd terwijl het nog ’lege’ begrippen zijn, dus nog geen onderwerp van het denken.
gepubliceerd op 12 oktober: Het verdriet van de multiculturele samenleving
donderdag 15 oktober 2020: De mens is een individu in zoverre hij een deel van de wereld is en deelneemt aan de wereld van de dingen. Hij dankt zijn individualiteit aan zijn plaats in de samenleving. Het individu is burger van de wereld, vandaar het idee van het cosmopolisme en de universele rechten van de mens. De moderne democratie is gebaseerd op dit begrip van de mens, de burger die deelneemt aan de samenleving en waar iedereen gelijk is.
Als een persoon is de mens singulier, uniek, onvervangbaar, verschillend van alle anderen. De mens ondekt zichzelf als persoon in de liefde en in de dood (niemand kan in zijn plaats sterven). In de liefde ontdekt de mens zijn autonomie en zijn originele eenzaamheid. In de liefde ontrukt de mens zichzelf uit zijn rol en plaats die door de samenleving dwingend worden opgelegd. In zekere zin kunnen we zeggen dat de mens in de liefde, maar ook in de dood, pas echt mens wordt. In de eros wordt hij opnieuw geboren.
In de liefdesrelaties tussen man en vrouw, tussen de ouders en de kinderen, tussen grootouders, broers en zussen, kortom in het gezin en de bredere familie vinden we de relaties waar ieder als singuliere, unieke en onvervangbare persoon wordt benaderd. In die zin zijn het gezin en de familie niet alleen de hoeksteen van de samenleving, maar de plaats waar de mens menselijk wordt en menselijk wordt behandeld.
We gaan naar een tijd waar deze liefdesrelaties opnieuw als levensvervulling zullen worden gezien, zoals in vorige eeuwen altijd is geweest. Dit wordt een maatschappij waar handel en politiek bijzaak worden, het consumentisme loopt ten einde, iedereen concentreert zich op de relaties met de mensen met wie men zich verbonden voelt.
Die relaties moeten we met alle kracht veilig stellen. Dat is de motivatie voor patriotisme en een machtig leger. Het gezin en de voortplanting worden gezien als de ware bestemming van de mens (wie voor andere relaties kiest en niet voor de voortplanting wordt daarom niet afgewezen).
De pandemie, de gevolgen van de klimaatverandering en andere ontwikkelingen zullen dit op korte termijn op gang brengen. Iedereen gaat terug naar het land en de streek waar hij thuishoort. De lokale economie, het lokale cultureel leven, de sportactiviteiten en goed rentmeesterschap over de natuur en de landschappen zullen een bloei kennen als nooit tevoren.
tweet van vandaag (NL en EN): Door de pandemie komen het gezinsleven en de relatie tussen man en vrouw weer centraal te staan en wordt de economie, de vrijetijdsbesteding, de sport, de cultuur weer lokaal. Einde globalisering en consumentisme.
vrijdag 16 oktober 2020: Er is kennis van het verleden, dit is van wat voorbij is; er is kennis van het heden, dit is van de interacties met anderen (de dialoog) en met de dingen; en er is kennis die voorspelling is van de toekomst. De eerste vorm van kennis ligt objectief vast. De tweede vorm ontwikkelt zich tijdens ons bestaan en de derde vorm van kennis is onzeker, maar betreft onze hoop in de toekomst.
Waarop zijn deze drie vormen van kennis gefundeerd? Er zou geen kennis van het verleden zijn zonder de wereld; die kennis berust op de Schepping; de kennis die zich ontwikkeld in onze interacties en ons handelen wordt geïnspireerd door de Openbaring van de geboden (door de Liefde); deze kennis berust op God die zich openbaart. De kennis van de toekomst wordt gedragen door de Verlossing, dit is de verlossing uit het lijden en van de dood.
De tragedie van onze tijd is dat we de fundamenten van onze kennis verdringen. De oorzaak hiervan is dat we geobsedeerd zijn door de kennis, terwijl we de Schepping, de Openbaring en de Verlossing slechts via het geloof kunnen erkennen. We zien de wereld niet meer als een Schepping. We relativeren de ethiek omdat we de ethiek niet meer zien als gebaseerd op de goddelijke Openbaring. Het ontbreekt aan verantwoordelijkheidszin voor de toekomst omdat we in plaats van te streven naar Verlossing, we tezeer gepreoccupeerd zijn met de behoeften van het moment.
Om die tragedie te overwinnen, moeten we ons bezinnen over de fundamenten. Dat is in deze tijd een vrijwel onmogelijke opdracht. Het zou best kunnen dat de coronapandemie de mensen zal dwingen zich te bezinnen over hun rol in de wereld en dat de gevolgen van de klimaatverandering ons bewust zullen maken van onze verantwoordelijkheid voor de Schepping. Uiteindelijk zal duidelijk worden dat het God is die dit van ons verlangt.
zaterdag 17 oktober 2020: vandaag gepubliceerd op ThePostOnline: Foute grappen maken is gezond
reacties op deze bijdrage op TPO:
We zijn in het westen de weg kwijt omdat we niet meer naar cijfers willen kijken. Hard schreeuwen is belangrijker geworden dan met feiten onderbouwen. Ik wil geen vrouwenquotum, ik ben tegen een quotum voor allochtonen, gelen bruinen, indianen, vul hier maar willekeurige minderheden in. Ik wil graag terug naar de meritocratie, niet een democratisch opgelegde meerderheidmening maar de mening van een deskundige die onderzoek heeft gedaan. Waar zijn de vakministers? Hoe kan het dat de Akwasi’s en de Sylvana’s hun waanzin kunnen verspreiden zonder zelfs maar een helder tegengeluid uit de regering? Hoe kan het dat het OMT niet eens gedegen onderzoek pleegt naar de oorzaken van verspreiding alvorens ze vrij willekeurig allerlei maatregelen oplegt die aantoonbaar niet helpen? Het maakt mij niet uit of iemand wit, zwart of groen is. Zolang die iemand maar wel streeft naar waarheidsvinding.
adriaanb
Overigens ben ik het volkomen eens dat je foute grappen moet kunnen blijven maken. Voor iedere opmerking zijn er altijd wel mensen te vinden die zich gekwetst voelen. Lang leve de vrijheid van meningsuiting. Naasr het gelijkheidsbeginsel een belangrijke pijler voor de democratie. Zonder die pijlers zijn we ook zo’n babanenrepubliek.
BvG
‘en het stimuleren van de massale terugkeer van de immigranten naar de landen van herkomst om daar, met onze steun, de levensomstandigheden van de bevolking te verbeteren.’
Voor het stimuleren van terugkeer bestaat nog nauwelijks sociaal, noch politiek draagvlak. Met het verbeteren van de levensomstandigheden elders zijn we inmiddels al zo’n 70 jaar bezig. En dat heeft ons blijkbaar tot op dit punt in de geschiedenis gebracht. Volgens mij komen we zo langzamerhand niet meer uit onder (proportionele)drang en dwang.
LeonV.
Meneer van Acker kunt u ook op het Binnenhof enige colleges geven, zij hebben het heel erg nodig!
juliaan van acker
@LeonV. Ze lezen dit allemaal, maar durven nog niet uit de kast te komen
MonkeyFace
goed stuk..
Dree
Geweldig stuk waarin een heleboel heilige huisjes met de grond gelijk worden gemaakt. Het is fijn dat iemand dit gewoon eens benoemt.
Pietje
Bedankt voor dit goede stuk.
comment007
Uitstekend stuk. Het is het Westen dat ten grondslag heeft gelegen aan de toegenomen welvaart in de wereld, ondanks tijdelijke tegenslagen.
Omdat vrouwen kinderen baarden waren dat vaak mannen.
Hoeveel auto’s, vliegtuigen, tractoren, medicijnen, etc. zijn er buiten het Westen uitgevonden ? Hoeveel democratieën zijn er in Afrika, Azië of Zuid-Amerika ?
Het is onbegrijpelijk waar deze zure haat van de blanke man vandaan komt.
Misschien moet de kwaliteit van ons onderwijs eens bekeken worden ?
zondag 18 oktober 2020: De objectieve wereld wordt niet gecreëerd door het denken, zoals het idealisme beweert, maar de objectieve, reële wereld was er al vooraleer erover wordt gedacht. Het is niet het begrip van de wereld dat werkelijkheid is, maar gewoon het pure daar-zijn van de wereld. De wereld is aan ons gegeven als een pure evidentie.
Het scheppingsverhaal heeft in dit verband een belangrijke filosofische betekenis. God zei namelijk na de schepping dat het goed was. We ervaren de wereld daarom niet als een realiteit die we dankzij ons denken creëren, maar als een wereld die goed is. Een waarde-oordeel gaat vooraf aan de kennis van de wereld.
Vandaar de vraag waarom de mensen het zich permitteren om zoveel te vernietigen in de schepping, in datgene wat van oorsprong goed was. Bovendien is het niet onze schepping. We zijn zelf geschapen. Als een autosnelweg wordt aangelegd: waar halen we het recht om een landschap zo grondig te vernietigen?
Het lijkt alsof we met onze Rede absolute prioriteit geven aan de macht van de mens. Terwijl voorafgaand aan de Rede het goede er was. De wereld is goed. De mensen zijn van oorsprong goed. Het is de taak van de mens om verder te werken aan de schepping, dit is om het goede in de wereld en onder de mensen te brengen. Alle ideologieën die we met de Rede bedenken, kunnen ons afleiden van onze fundamentele, ethische opdracht.
De klimaatverandering en andere rampen die op ons afkomen, maken ons ervan bewust dat we goede rentmeesters moeten zijn over de planeet Aarde en zorgzaam moeten zijn voor de mensheid. Dit is een absoluut andere levensbeschouwing: bij elke handeling moeten we ons de vraag stellen of we het goede niet vernietigen en of het goed is voor onze medemensen, ook voor de toekomstige generaties.
De oplossing ligt in een goed beheer van onze omgeving en in de liefde voor de mensen met wie we ons verbonden voelen. Als elk volk op die manier haar verantwoordelijkheid opneemt, komt er echte vrede op de wereld en komt er een einde aan de vernietiging van het milieu. Dan hoeft er ook geen emigratie meer te zijn, want iedereen zal terugkeren naar de plek waar hij thuishoort en waar zijn voorouders hebben gewoond. Ieder volk kan dan beginnen met een herstel van de oorspronkelijke landschappen. Elk land probeert in de mate van het mogelijke zelfvoorzienend te zijn, wat het einde betekent van de globalisering, het eindeloos verslepen van goederen, het internationaal toerisme, en dergelijke. Het resultaat zal zijn dat de mensen weer zullen genieten van het samenzijn, van het gezinsleven, van de sociale contacten in de eigen omgeving en van de natuur die hen omringt.
maandag 19 oktober 2020: we moeten eens durven nadenken over wat er moet gebeuren als de coronapandemie helemaal uit de hand loopt en de ziekenhuizen strenge keuzes moeten maken over wie zal worden opgenomen. Stel dat er ook nog een vreselijke terrorische aanslag door moslims wordt gepleegd en dat daarbovenop nog een ramp dreigt ten gevolge van de klimaatverandering. Dan is de speeltijd voorbij. Stel, bij wijze van hypothese, dat de regering of de macht die met een staatsgreep het landsbestuur heeft overgenomen, de volgende maatregelen neemt:
- de ziekenhuizen nemen alleen patiënten op die behoren tot de autochtone bevolking met voorrang aan gepensioneerden die tijdens een lange loopbaan hebben bijgedragen aan de ziektekostenverzekering, volwassenen die al veel jaren deelnemen aan het arbeidsproces en kinderen. Werklozen en gehandicapten worden van die zorg uit noodzaak uitgesloten.
- de staatsuitgaven worden voorbehouden voor wie actief deelneemt aan de economie. Illegalen en alle allochtonen die van een uitkering leven, verliezen hun uitkering en worden gedeporteerd naar de landen van herkomst. Weigeren die landen hen op te nemen, dan worden die landen tijdelijk door ons leger bezet om een luchtbrug te organiseren.
- alle moslims moeten uit Europa vertrekken.
Dit zijn hypothesen om ons te helpen na te denken over wat ons eventueel te wachten staat in tijden waar noodgedwongen extreme maatregelen moeten worden genomen om te redden wat er nog te redden valt.
Het bovenstaande is vreselijk, maar we leven in Bijbelse tijden omdat de hele mensheid bedreigd wordt. Tijdens de Zondvloed werd de wereldbevolking compleet vernietigd, op één gezin na. In de chaos die ontstond bij de Toren van Babel trokken alle volkeren weg. Deze lessen uit de Bijbel zouden wel eens opnieuw van toepassing kunnen zijn.
Bij deze verschrikkelijke maatregelen moeten we het volgende bedenken: als alle immigranten terugkeren naar de landen van herkomst, dan zullen die landen een grote bloei kennen. Als bijvoorbeeld alle Afrikaanse en islamitische artsen die nu in het Westen werkzaam zijn, terugkeren dan zal eindelijk de gezondheidszorg in de ontwikkelingslanden opgebouwd worden. Als alle creatieve technici en academici terugkeren, zal het onderwijs sterk verbeteren en krijgen de economische activiteiten een enorme impuls. De hierboven genoemde maatregelen kunnen van de 21ste eeuw de beste eeuw ooit maken!
dinsdag 20 oktober 2020: het is zover gekomen dat in Europa leraren angstig moeten zijn om de woede van hun islamitische leerlingen niet op te wekken. Het is zover gekomen dat een leerkracht door een moslim wordt onthoofd. Dit doet mij denken aan de jodenvervolging in nazi-Duitsland. Dat begon met kleine intimidaties totdat het uitmondde in het absolute kwaad. Nu is het absolute kwaad onder ons.
Niets dat in de geschiedenis gevaarlijker is dan ontwikkelingen die quasi geruisloos en beetje voor beetje tot stand komen. Totdat het te laat is en velen het slachtoffer zullen zijn.
vrijdag 23 oktober 2020: een cruciaal inzicht van Rosenzweig is dat het ’bevel’ om de naasten lief te hebben van buiten de mens komt, of sterker nog: van buiten het Zijn. Dit geeft antwoord op de vraag waarom er kwaad is in de wereld.
De mens doet kwaad aan zijn naasten als hij de stem van God niet hoort.
De oplossing van het kwaad in de wereld ligt in de openheid voor de Openbaring van God.
Het ziet er daarom somber uit voor de wereld die God heeft doodverklaard. Dit is geen pleidooi voor een terugkeer naar een Kerk die het hele maatschappelijk leven bepaalt, maar naar een 'godsdienst voor volwassenen’. Dit is een godsdienst waar de openheid voor de Openbaring de mens aanzet om in zijn specifieke situatie, in het hier en nu, zijn verantwoordelijkheid op te nemen.
Het is toch niet zo somber: in deze coronapandemie zien we talloze mensen die hun leven willen riskeren om zieken bij te staan. Deze mensen horen als het ware de stem van God en gehoorzamen aan zijn oproep. Dit geldt trouwens ook voor diegenen die helemaal niet in God geloven. God heeft geen behoefte aan naïef geloof in Hem.
Er is grote maatschappelijke solidariteit nodig om deze mensen te ondersteunen opdat ze er niet aan ten onder gaan.
vandaag gepubliceerd op ThePostOnline: Black Lives Matter: niet in Afrika
reacties op deze bijdrage:
Mijn oudere broer was missionaris in Congo. Tijdens Mobutu, na wekenlange dreigingen, dag en nacht door “jongeren” is hij tenslotte gevlucht. Maar na korte tijd wilde hij toch weer terug naar zijn geliefde Afrika. Bij aankomst in zijn oude missiepost bleek daar inmiddels een zwarte priester te wonen, met vrouw. Hij moest maar verder gaan en een andere plaats opzoeken. Allemaal ongelooflijk. Intussen zitten daar Chinezen, die het veel “handiger”doen
mamaduke
ook de plaasmoorden gaan invermindert door, hoor je niemand over, bizar!
Dree
De Afrikanen zijn zoveel beter af met een blanke regering.
En waarom niet? In Nederland vinden we het toch ook niet erg dat Arib, van Afrikaanse afkomst, de TK voorzit? Dat Aboutaleb in Rotterdam burgemeester is? Dan zeggen we ook niet: “het moeten blanken zijn”.
Het behaagt de links-ideologen om de Afrikaanse bevolking te laten creperen onder corrupte leiders. Deze leiders zijn niet de beste keus voor de bevolking. Deze leiders zitten daar omdat ze zwart zijn.
pieker
Afrika , failed states ! En , nee hoor . niet mee bemoeien en ook niet hier toelaten en laten blijven . Ik ben geen moordenaar zoals de EU , die moedwillig mensen laat verzuipen (Voor het plaatje). Ik wil ze gewoon niet toelaten . Beter voor Afrika , want het zijn de rijkste en de meest geschoolden die hier naar toe kunnen . Die zouden de aanzet tot verandering , misschien???? , kunnen geven .Bovendien als in het ene land een crisis is en het volgende met de vluchtelingen zit , dan kan dat wellicht ook helpen om een beetje meer Afrikaanse eenheid te scheppen !
MaartjeMaria
Wow Juliaan van Acker! Wat een afschuwelijk en tegelijk realistisch verhaal. Dank hiervoor. Ik heb altijd geweten hoe hopeloos Afrika is en hoe het er al zeventig jaar ingepompte geld weggegooid geld is. Je hoeft er maar de geschiedenis van de laatste decennia op na te lezen. Maar de gruwelijke onmenselijkheid die u beschrijft onderschrijft het nog eens extra.
En dan hebben die elkaar uitmoordende en blanke boeren om zeep brengende zwarte Afrikanen het hier over racisme.
d.grijpink
Perfect artikel, Juliaan…
Gijsbert
Dank. Kan dit uit eigen ervaring bevestigen.
Mrpurple
It is a white men’s burden
Gerrit Joost
Dank voor uw interessante artikel! Vreselijk, gruwelijk en onvoorstelbaar. Ondertussen groeit de bevolking daar snel. Een hopeloze situatie.
MonkeyFace
verloren continent(en)
Leonardo
Er bestaat geen Zwart land dat zijn eigen broek kan ophouden, ondanks de overvloed aan mineralen, vruchtbare grond etc.
Louise
Het is idd hopeloos. Je kunt er geld in blijven pompen, maar zolang tribalisme, corruptie, nepotisme en seksisme daar de leidraad blijft, is het weggegooid geld!
Caroline
Zwarte levens doen er vaak niet toe in Afrika, maar vaak ook wel, dat moet je ook erbij vertellen, tussen haakjes. Witte ook niet, trouwens, kijk naar voormalig Rhodesie. Maar wat weten wij van die cultuur? Is die intrinsiek wreder dan de onze? Misschien, maar ik waag het te betwijfelen. We weten er veel te weinig van. Een paar wrede dictators noemen: tja. Maar een ding is zeker: dat hele continent als zieliger dan andere volken of kleuren voorstellen, dat is een volkomen ongefundeerd, gevaarlijk en misleidend verdienmodel van de – mijns inziens net zo wrede – westerlingen. Het zwarte beeld van Acker slaat door naar de andere kant.
Caroline
Ontwikkelingshulp kwam voor zover ik weet uit rapporten en onderzoeken vooral bij de Afrikaanse (of Palestijnse) machtige leidende groepen terecht, die dat gewoon zijn blijven ontvangen en dus steeds rijker werden. En nog machtiger. En wreder. Hulp werd omgezet in soldaten en geweren. Schepping van ‘ons’ lieve westerlingen, dus eigenlijk. Tja. Bij ons gaat het licht ook uit hoor. Maandag wordt hoogstwaarschijnlijk de Noodwet aangenomen. Ik had ertegen willen gaan demonstreren, maar durf niet: tegenwoordig wordt je dan door een overmacht aan politie opgepakt of weggeslagen. En vanaf maandag begint de terreur: wat de regering zegt is dan de enige waarheid. Andere communicatie is gevaarlijk. Bij nieuwsweekend wisten ze het vanmorgen al: iedereen die iets anders vindt is gek, vanuit een complexe psychologische reactie. Hallo, goelagarchipel!
Han Smit
Stoppen met elke vorm van ontwikkelingshulp, ze moeten eindelijk op hun eigen benen gaan staan. Denken dat onze hulp noodzakelijk is, is pas echt racistisch. Of moeten we erkennen dat bepaalde organisatiestructuren uit ons ‘donkere verleden’ niet zo gek waren.
zondag 25 oktober 2020: Om ons geestelijk te oriënteren in de wereld hebben we coördinaten nodig, dit is een centrum en een begin. Volgens Rosenzweig wordt het centrum gegeven door de joden, namelijk Jeruzalem en het begin door het christendom, namelijk de geboorte van Christus. Deze coördinaten wijzen ons de weg naar de absolute waarheid. Het is geen objectieve waarheid die we kunnen ontdekken en begrijpen, maar een kwestie van geloof.
maandag 26 oktober 2020: gepubliceerd op ThePostOnline: Populisme verandert de politieke agenda (dit is mijn laatste bijdrage voor ThePostOnline)
Het is wachten op revolutionaire acties van de volkeren overal in de wereld. Er is al veel verborgen armoede, ook hier in het Westen. De werkloosheid zal exploderen. Tot nog toe houden de regeringen het rustig door geld uit te delen, maar hier komt een einde aan. Dit is de Zondvloed en Babel volgt.
dinsdag 27 oktober 2020: tweet van vandaag (NL + ENG): „Er zijn waarheden waaraan de regeringen niet durven te denken (islamisering en libanonisering van Europa?)”.
Er komt een nieuwe geest in de wereld, waarin alle mensen opgeroepen worden terug te keren naar de landen van herkomst. Daar moet iedereen zijn verantwoordelijkheid opnemen. Dit beantwoordt aan de opdracht van de mensheid: vrede op Aarde aan alle mensen van goede wil. Zodat in alle landen de kinderen uitstekende scholen hebben, er een voor iedereen toegankelijke gezondheidszorg is, er voldoende werkgelegenheid is, er elementaire sociale voorzieningen zijn, de mensen zich veilig voelen en de politici zich onbaatzuchtig inzetten voor het volk.
De corponapandemie en andere rampen zullen die geest doen verrijzen.
woensdag 28 oktober 2020: we kunnen ons de toekomst op twee manieren voorstellen: als het resutaat van de vooruitgang of als iets wat absoluut anders is. In het eerste geval is er eigenlijk geen toekomst, slechts een voortzetting van wat al gaande is. In het tweede geval is er sprake van een radicale verandering. Deze toekomst staat buiten de tijd waarin we leven. Toch wordt in die toekomst de wereld volgens Rosenzweig een bewoonbare en een vermenselijkte wereld. Om die absolute verandering mogelijk te maken is de Openbaring noodzakelijk. Zonder geloof in God, zonder het opvolgen van Zijn geboden wordt de wereld nooit menselijk.
Tweet van vandaag (NL en ENG): Een Tweede Renaissance is nakend: niet gebaseerd op vooruitgang, maar op verdieping.
Bij een artikel op ThePostOnline van vandaag schreef ik de volgende reactie: „Als ik dit soort dwaasheden zonder argumentatie lees, denk ik dat ik zelf best kan stoppen met het inzenden van bijdragen voor ThePostOnline „. Ik denk inderdaad te stoppen want ik wil me niet meer associëren met mensen die dwaasheden of grofheden verkondigen.
donderdag 29 oktober 2020: Een inzicht van Rosenzweig die ik nog verder moet bestuderen, maar waar ik alvast en voorzichtig een voorzetje wil geven: De Schepping ( „In de beginne”) heeft een bedoeling, want het is het begin van iets. Die bedoeling wordt in de Openbaring aangegeven en zal uiteindelijk leiden tot de Verlossing. Maar let op: in de Schepping werd de wereld en de mens gecreëerd. Het doel van de Schepping ligt dus in de wereld en in de mens. Waarbij de mens in de Openbaring wordt opgeroepen te werken aan de Verlossing. De geopenbaarde boodschap is simpel: ’Bemin uw naaste als uzelf”.
Dit is een opdracht die verwezenlijkt moet worden in het concrete hier en nu; dit wil zeggen in de huwelijksrelatie. In die relatie wordt de Verlossing, dit is de Vervolmaking van de Schepping, benadert. Een liefdesrelatie betekent dat de een zich opoffert voor de Ander of leeft in dienst van de Ander (dat is namelijk de ware betekenis van liefde, die slechts onbaatzuchtig en onvoorwaardelijk kan zijn). In de Schepping heeft de oneindige God plaats gemaakt voor de wereld en voor de mens. Dit 'plaats maken voor' is liefde. De mens werkt aan de Verlossing door plaats te maken voor de Ander.
Deze zingeving is radicaal verschillend van de ontwikkeling van de kennis, van de wetenschap en de techniek. In deze laatste ontwikkeling wordt de Schepping niet wezenlijk veranderd. In de liefde echter wordt de natuurlijke gang van zaken radicaal doorbroken. In de natuurlijke gang van zaken gaat om om een struggle for life en is geen sprake van onbaatzuchtigheid en onvoorwaardelijkheid. Is het doorbreken van de natuurlijke processen de stap naar het Rijk Gods op Aarde?
De coronapandemie en alle verschrikkingen die ons de komende jaren te wachten staan, kunnen we zien als een signaal dat de mensen hun ware roeping moeten herontdekken en er naar leven. We moeten ons bevrijden uit de vicieuzel cirkel van de natuurlijke ontwikkeling (naar meer techniek, meer handel, meer vertier), door ons leven in dienst te stellen van de Ander. Dat begint in de huwelijksrelatie en in de relaties met de mensen die ons verwant zijn.
Het probleem is dat in deze tijd elke verwijzing naar zingeving of God belachelijk wordt gevonden. Dit komt omdat de mensen betoverd zijn door de techniek, de handel en het vertier. Dit leidt de mensheid echter naar de afgrond: de vernietiging van de wereld, dus van de Schepping, en de vereenzaming van de mens (zie de toename van het aantal alleenstaanden). De coronapandemie kan een wake up call zijn om terug te keren naar de ware roeping van de mens. Ik zie een herstel van het gezin- en familieleven, waarbij de mensen gemeenschappen opbouwen van mensen die zich met elkaar verbonden voelen en die in de mate van het mogelijke zelfvoorzienend zijn en hun vrije tijdsbesteding met elkaar doorbrengen. Dit zal het einde betekenen van de globalisering, het multuculturalisme, het massatoerisme en dergelijke. Misschien ook het einde van de industrialisatie.
vrijdag 30 oktober 2020: Waar gaan ’we’ heen? Met ’we’ wordt bedoeld (1) de wereld, de natuur, de kosmos, (2) de mens, groepen mensen, de mensheid. De wereld kent een ontwikkeling die wij als mensen kunnen proberen te begrijpen, maar we weten nooit precies en exact wat het uiteindelijk doel is van die ontwikkeling. De ontwikkeling van de wereld, de natuur en de kosmos valt voor het grootste deel buiten de invloed van de mens. De tweede vorm van ’we’, namelijk de mens en de mensheid, stellen daden om in te grijpen in de wereld, ze gaan met elkaar om, en de mens kan alleen of in groep bidden. Deze drie activiteiten zijn volgens Rosenzweig respectievelijk de technische modaliteit van de menselijke interventie in de wereld, de ethische modaliteit en de utopische modaliteit. De techniek heeft een duidelijk en objectief doel. De ethiek heeft tot doel de liefde tot de naaste. Het bidden heeft tot doel de Verlossing, een heel ver doel, dat niettemin elk moment kan plaatsvinden.
zaterdag 31 oktober 2020: tweets van vandaag:
- Against the mainstream media, a re-election of #Trump will be a victory for Christian civilization
- How do we know that someone who is rich has not become rich through theft, exploitation, fraud, tax evasion, ...? This is our so-called 'elite’.
- 1000 #COVID19 patiënten op IC op 12 miljoen inwoners in België, tegenover een countdown met vreselijke educatieve, sociale en economische gevolgen. Waar is het gezond verstand gebleven?
Allerheiligen 2020
tekst in ontwikkeling:
Oorlogsverklaring aan wie ons haat
De westerse beschaving wordt aangevallen van binnenuit en van buitenaf. Dit moet stoppen. De westerse beschaving is de beste die de mensheid ooit heeft gehad. De normen en waarden die er het fundament van vormen, kunnen een einde maken aan de haat, het onrecht, de onderdrukking en het terrorisme in de wereld.
Europa was en is nog steeds voor velen die in duisternis leven, het Licht van de wereld, een civitas Dei voor diegenen die vluchten uit de civitas diaboli, een continent waar het Goede het Kwade steeds weet te overwinnen. Dit Europa wordt helaas met succes ondermijnd door de kwade krachten. Europa kent een zonsverduistering en verkeert meer en meer in duisternis.
De ideologie van het globalisme, het postmodernisme, de verschrikkelijke filosofie van het deconstructivisme zijn allemaal pogingen om de mens af te leiden van zijn roeping: de onbaatzuchtige en onvoorwaardelijke liefde voor de medemens. Liefde die begint in het gezin en zover strekt dat we goede rentmeesters zijn over de planeet Aarde waarop toekomstige generaties goed moeten kunnen leven.
Die roeping komt niet van de mens zelf en is evenmin een natuurwet. Onbaatzuchtige en onvoorwaardelijke liefde is een gebod dat van buitenaf komt. Dat buitenaf hebben we altijd God genoemd. Het gaat om absolute waarden en geboden, die niet via democratisch overleg tot stand komen. Het is niet aan de mens om te bepalen wat legitiem is.
Nu wordt de Europeaan een minderwaardigheidscomplex opgedrongen door hem voortdurend te beschuldigen van ooit begaan onrecht.
wordt verder bewerkt en vervolgd
Allerzielen 2020: Als ’persoon’ is de mens in essentie gescheiden van de wereld en is hij in zichzelf gekeerd; als ’persoonlijkheid’ speelt hij een rol in de wereld, is hij een sociaal wezen. De persoon is transcendent aan de wereld. De persoonlijkheid is immanent. De persoonlijkheid is als het ware de mens als een ’ding’ (object); hij is een ’hij’ (de derde persoon) die een ruimte inneemt in een moment in de tijd. De persoonlijkheid is de mens die ’verschijnt’ in de wereld en als persoonlijkheid heeft de mens een naam; hij is een individu tussen alle anderen van zijn soort. De persoonlijkheid wordt altijd gezien als deel van het geheel; zijn plaats in de wereld wordt niet alleen door hem bepaald, maar ook door de realiteit om hem heen. Deze wisselwerking bepaalt het ’lot’ van de mens. Door zijn lot is de mens verzwolgen in de wereld. Dat is het heidendom, waarbij de mens zich verzoent met de wereld en zijn initiatieven aanpast aan het ritme van de tijd,
Volgens Rosenzweig heeft de persoon, die zoals gezegd gescheiden is van de wereld, de persoonlijkheid nodig om de Verlossing te realiseren. Het tijdloze moet aanleunen bij de historische tijd en het utopische bij het natuurlijke. Een religie die slechts emoties en geloven is, of slechts een sentiment, volstaat niet om de Verlossing te brengen. Het eeuwige vereist het voltooien van het tijdelijke; het sacrale wordt opgebouwd op het profane.
Deze wisselwerking tussen het transcendente (van de persoon) en het immanente (van de persoonlijkheid) vinden we terug in de ontwikkeling van de religie in de loop van de geschiedenis. Het judaïsme vertegenwoordigt de utopie van de Verlossing en het christendom de verwerkelijking van de condities om de Verlossing mogelijk te maken. We zien ook een ontwikkeling in het christendom: in een eerste fase, met de Kerk van Rome, is er een onderscheid tussen de waarheid van het geloof en de waarheid van de rede. De Kerk heeft hier de autoriteit om het geloof te verkondigen. De Hervorming bracht een onderscheid tussen de spirituele mens en de seculiere mens, tussen wat subjectief is en wat objectief is. De mens is vrij en onafhankelijk. Hier legt de religie de basis van de beschaving. In een derde fase, die nu aan het ontstaan is, komt de ware bestemming van de mens, namelijk het Rijk Gods of de Verlossing. Hier komen het judaïsme en het christendom samen. De beschaving die nu dominant is en universeel pretendeert te zijn, wordt in vraag gesteld. Het ware christendom wordt mogelijk en wordt een religie van de mensheid. Deze religie wordt niet geïnstitutionaliseerd, maar is van spirituele orde. De katholieke kerk en de protestantse kerk blijven bestaan, maar ze worden van binnenuit bezield.
tweets van vandaag:
(1) Zouden genderideologen weten dat tussen een man en een vrouw ook een liefdesrelatie kan bestaan, waarbij kinderen worden verwekt? Of is het allemaal een kwestie van onderdrukking?
(2) Tussen een kind dat geboren wordt na een verkrachting en een kind dat geboren wordt uit een liefdesrelatie tussen de ouders is er geen objectief verschil. Om het verschil tussen verkrachting en een liefdesrelatie te kennen, hebben we een ethiek nodig. Die ethiek komt niet van de mens zelf en is niet het resultaat van democratisch overleg. Het gaat om absolute, tijdloze waarden die van buiten de mens komen. Dat is religie. Zonder religie is er geen zinvolle en dus geen menselijke wereld.
(3) Judaïsme en christendom zullen samen de religie vormen van de nieuwe wereldorde voor een mensheid die bevrijd is van haat en onderdrukking
woensdag 4 november 2020: in de zondagen en de feest- en hoogdagen in de loop van het kalenderjaar vinden we nog steeds de impact van het christendom terug in de Europese beschaving. Dit wordt meer en meer afgebroken met de ontkerkelijking en de overwegende impact van de secularisatie. Op zondagen wordt gewerkt en zijn de winkels open. De namen van de christelijke feest- en hoogdagen komen in de publieke ruimte minder en minder voor. Ze worden vervangen door namen als lentefeest of winterfeest. Ook gaan er stemmen op om feestdagen van andere culturen in onze kalender als vrije dagen op te nemen.
Wat gaat hiermee verloren? Om die vraag te beantwoorden moeten we eerst weten wat de betekenis is van de zondag en van de feest- en hoogdagen. Het gaat om een ritueel die eigen was aan het christendom en het jodendom. Hiermee werd naast een wereldse tijd ook een sacrale tijd ingesteld. In de wereldse tijd herdenken wij bijvoorbeeld de dag van de onafhankelijkheid of van de wapenstilstand. Die wereldse tijd is tijdelijk en gebonden aan een bepaald tijdvak en een bepaald land. Een land kan verdwijnen of opgaan in een groter geheel. Herdenkingen kunnen in de loop van de tijd afgeschaft worden. De wereldse tijd is tijdelijk.
De sacrale tijd herinnert de mens aan een andere geschiedenis: de schepping, de openbaring van wat we geloven en de Verlossing die we verwachten. De zondag bijvoorbeeld markeert de laatste dag van de schepping. Dit gaat om ’gebeurtenissen’ die eeuwig zijn. Die gebeurtenissen zijn wezenlijk voor ons geloof, dus ook voor wat zingeving is. Op zondag of bij de joden op de sabbat, wordt daarom uit de bijbel voorgelezen, om ons te herinneren aan het doel van de schepping, aan waar we naartoe gaan en wat onze rol is om de Verlossing te bereiken. Deze rituelen verbinden de mensen rondom een geloof. Het geloof inspireert de mensen om aan hun roeping te beantwoorden. Het christendom roept op tot naastenliefde, tot trouw in de relaties, tot offervaardigheid.
Wat gebeurt als de sacrale tijd wordt afgeschaft, zoals nu meer en meer het geval is? Dan verliezen we wat ons als gemeenschap verbindt. Dan verliezen we de zingeving en vandoor ook onze kracht. De toekomst ziet er somber uit voor Europa.
donderdag 5 november 2020: we staan in de geschiedenis op een keerpunt. Het gaat om de keuze tussen in zichzelf gesloten gemeenschappen en gemeenschappen die verlossing willen brengen in de wereld. Is de rol van de mens en van een volk beperkt tot de eigen behoeftenbevrediging of heeft elke mens en elk volk de opdracht het goede in de wereld te brengen? Het christendom heeft een duidelijk antwoord gegeven en daar ligt de roeping van de Europese landen. Het gaat niet zozeer om geloof, maar om zingeving. Zien we de zin van ons leven op aarde als behoeftenbevrediging of als dienstbaarheid voor de Ander. Doordat het meer en meer ontbreekt aan bezinning en aanvaarding van de ware zin van het leven, raakt onze roeping op de achtergrond. Willen we dit herstellen, dan moeten we op een of andere manier de geopenbaarde waarheid weer tot het collectieve bewustzijn brengen. In het tegenovergestelde geval bepalen de mensen zelf wat waarheid is en dat leidt tot eeuwige strijd en kwaad. Hoe worden de mensen en de Europese landen opnieuw geïnspireerd?
zaterdag 7 november 2020: Sinds de Franse revolutie is nationalisme niet alleen meer vaderlandsliefde en de wil om het vaderland te verdedigen, maar ook het bewustzijn dat het eigen volk een specifieke rol in de wereld heeft te spelen. De Fransen wilden overal vrijheid, gelijkheid en broederlijkheid brengen. Dit is een seculiere vorm van messianisme.
Het is duidelijk dat deze tendens van het nationalisme de verkeerde kant kan opgaan. Bijvoorbeeld in de vorm van imperialisme. Dan wordt een ’heilige oorlog’ gevoerd om ideologische redenen. Hier is het de opdracht te sterven voor het vaderland. Tegen deze verrechtvaardiging van de dood kan het individu zich verzetten; hiermee doorbreekt het individu de almacht van de staat; hij verzet zich tegen het totalitarisme.
De joden hebben een heilige oorlog gevoerd om het Beloofde Land te veroveren. Dat is het archetype van de gerechtvaardigde heilige oorlog. De christenen hebben dit overgenomen en bij hen was het Heilige Land de gehele wereld. Daarom trokken ze op kruistocht en hebben ze landen gekoloniseerd.
Moslims voeren een heilige oorlog, de jihad, om hun ideologie met geweld op te leggen. Dit leidt tot bloedige oorlogen en vreselijke terroristische aanslagen. De christenen hebben de afgelopen 2000 jaar een schitterende beschaving gecreëerd, gebaseerd op naastenliefde, vergevingsgezindheid en de scheiding van Kerk en Staat („Geef aan de keizer wat aan de keizer toekomt, en aan God wat aan God toekomt” Matteüs 22:15-21). Het ging mis toen het christendom werd misbruikt om macht te verwerven en anderen uit te buiten. Als gezegd wordt dat de Europa een joods-christelijk fundament heeft, dan wordt gerefereerd naar het gebod om zijn naasten lief te hebben, anderen te vergeven en de Kerk en de Staat gescheiden te houden. Ook al is Europa nu sterk ontkerkelijkt, dat betekent niet dat dit fundament er niet meer is.
Gezien de onovertroffen beschaving die Europa heeft opgebouwd, dank zij dit joods-christelijk fundament, is het onze roeping en beslist ook onze plicht de hele wereld te inspireren voor onze waarden. Dat kan het best door zelf het goede voorbeeld te geven, te beginnen in het gezin en in de soevereine staten.
zondag 8 november 2020: Er kan een onderscheid worden gemaakt tussen wereldse vooruitgang en geestelijke vooruitgang. Wereldse vooruitgang betreft ontwikkelingen in de wetenschap, de techniek, de cultuur, de politiek en alles wat verder onze relatie met de wereld bepaalt. Geestelijke vooruitgang gaat over de morele ontwikkeling van het individu, van een volk en van de mensheid als geheel. In het judaïsme en het christendom is het einddoel van de geestelijke vooruitgang de Verlossing of de komst van het Rijk Gods in de wereld. Dit laatste zouden we kunnen zien als een wereld waar liefde voor de Ander, offervaardigheid, opoffering, dienstbaarheid, vergevingsgezindheid, onvoorwaardelijke trouw en onbaatzuchtigheid de relaties tussen de mensen absoluut bepalen. In de liefde stelt de mens de Ander in het centrum van zijn bestaan, zodat alle mensen één worden. Dat is opgaan in God. Bij de Verlossing gaan de mensen van goede wil op in God en dan is de Schepping voltooid.
Er is een kwalitatief verschil tussen wetenschappelijke en geestelijke ontwikkeling. De eerste gaat over de realiteit in de tijd. De tweede is een sprong naar het absolute Andere en staat in feite buiten de tijd en het Zijn. In de wereldse tijd wordt de eeuwigheid gezien als een eindeloze opeenvolging van gebeurtenissen. In de geestelijke tijd wordt de eeuwigheid gezien als het absoluut Andere. Ieder mens, op elk moment in de geschiedenis, kan die sprong naar het absoluut Andere maken. Dat zijn de heiligen. Deze mensen worden herboren in een nieuwe (geestelijke) ’wereld’ en staan als het ware buiten de tijd.
In zekere zin staat de geestelijke ontwikkeling buiten de tijd; het is een heilige tijd. Ook een volk kan die sprong maken: het joodse volk staat volgens Rosenzweig buiten de wereldse tijd en streeft naar de Verlossing. Het christendom combineert beide ontwikkelingen: werken in de wereldse tijd om de Verlossing in de wereld te realiseren. Dat is de reden waarom de christenen de kalender hebben ingesteld: de wereldse tijd werd ingepalmd door de heilige tijd. Het doel van de wereld is het rijk van God te realiseren, dit is de Verlossing.
De christenen moeten zich voortdurend de vraag stellen hoe de eeuwigheid (de Verlossing) bereiken terwijl we ons engageren in de wereld of hoe ontsnappen uit de geschiedenis en er tegelijkertijd deel van uitmaken?
tweet van vandaag: het zijn de waarden en normen van de meerderheid die de westerse beschaving zo goed ontwikkeld hebben, waardoor hier meer vrede, welzijn en welvaart is dan in de rest van de wereld. Minderheden moeten zich daarom aanpassen aan onze normen en waarden.
woensdag 11 november 2020: Het judaïsme is de religie van het joodse volk. Het christendom is de religie van het individu. Het joodse volk werd verlost van de slavernij in Egypte. Het joodse volk kreeg de Openbaring op de Berg Sinaï. Het Beloofde Land was bestemd voor het joodse volk. In het christendom wordt het individu gedoopt of bekeert het individu zich.
Het joodse volk leeft in zekere zin buiten de wereldse geschiedenis in afwachting van de Verlossing. Christenen zijn al verlost dank zij de passie en de verrijzenis van Christus. Het is de taak van de christenen om die Verlossing voor alle mensen mogelijk te maken. Dit wordt mogelijk door het realiseren van een christelijke beschaving.
Volgens Rosenzweig zitten we nu, met de secularisatie en de ontkerkelijking, in de ’johannitische periode’; dit wil zeggen dat de christelijke religie nu meer persoonlijk en geestelijk wordt beleefd. We kunnen hier spreken van een ’godsdienst voor volwassenen’; in zoverre we de grondprincipes van het christendom (naastenliefde en vergevingsgezindheid) in ons persoonlijk leven waarmaken, werken we als individuen samen aan de Verlossing.
De Verlossing is het alternatief voor de politiek en de staat die gefundeerd zijn op geweld. De individuen staan hier machteloos tegenover, tenzij zij als volk optreden en dus een christelijke beschaving vormen. Dat is de les die de joden ons leren: zij bieden ons model van een volk dat haar identiteit tot in de eeuwigheid behoudt terwijl het joodse volk zich voortdurend vernieuwd.
We moeten leren loskomen van de wisselvalligheden van de wereldse geschiedenis door ons te gedragen conform universele en eeuwige geboden.
donderdag 12 november 2020: Hoe weten we dat iets waar is? Een belangrijke les van Rosenzweig is dat voor een antwoord op deze vraag we een criterium moeten hebben. Bij Spinoza of bij Hegel ligt dat criterium bij de mens zelf, maar dat is een tautologie. Volgens Rosenzweig ligt het criterium buiten ons, zelfs buiten de zichtbare wereld. God is het absolute criterium dat zich laat kennen in de Openbaring. Met andere woorden: het uiteindelijke criterium om de waarheid vast te stellen, is een daad van geloof. Ook Descartes bevestigde de stelling dat het ultieme criterium voor de waarheid buiten de mens ligt. De Openbaring is het hart van de waarheid. Gelukkig is God goed.
De waarheid bevat alles van het verleden, het heden en de toekomst. De toekomst is echter niet te kennen. De absolute waarheid zal er zijn als de tijd stilstaat en alles, dit is het verleden, heden en de toekomst één geworden zijn. Maar die eenheid is geen totaliteit, want God zal altijd meer zijn dan de som van het verleden, het heden en de toekomst. God staat buiten het Zijn. Hij was er al vóór de Schepping.
Mogen we hieruit concluderen dat mensen die egoïstisch zijn en mensen die het kwaad verrichten, leven in onwaarheid? Wie in waarheid leeft, staat open voor het appel dat via de Openbaring tot ons komt. In de opvoeding is de overdracht van de geopenbaarde waarheid, dus het bestuderen van de teksten, essentieel om het ware doel van de ontwikkeling van het kind te bereiken: namelijk dat het kind een goed mens wordt. Om een goed mens te zijn, moeten we er dan wel zelf in vrijheid toe besluiten. Opvoeding is daarom niet alleen de overdracht van kennis en wijsheid, maar ook het kind inspireren door ons voorbeeld om een goed mens te zijn. Inspiratie door de onvoorwaardelijkheid en onbaatzuchtigheid van onze liefde, ons engagement voor het kind.
vrijdag 13 november 2020:
Wat leidt ons naar de Waarheid: het jodendom, het christendom, de islam of het atheïsme?
We moeten oppassen voor een spiritualisering van God en een vlucht in pure contemplatie. God staat ook in relatie tot de wereld. Hij is de schepper van de wereld en de schepping gaat continu door. De geboden of de Wet komen van God en God heeft de mensen lief. Willen we God zoeken, dan moeten we gehoorzamen aan de Wet, onze naasten liefhebben en openstaan voor de goddelijke wijsheid als bron van alle zin. Er is dus een proces gaande van de Schepping en via de Openbaring gaan we naar de Verlossing.
Het voorgaande betekent ook dat God lijdt met ons. De uiteindelijke Verlossing zal ook een verlossing zijn voor God. Uiteindelijk ontstaat er eenheid van de mensheid en God.
Tegenover het gevaar van een spiritualisering van God is er het gevaar van een vergoddelijking van de wereld. Hier wordt alleen de materiële en historische ontwikkeling gezien en niet de verborgen werking van de Voorzienigheid in de morele en spirituele ontwikkeling. De Kerk moet geen Staat worden, maar we moeten zoeken naar eenheid tussen Kerk en Staat in spirituele en morele zin. Door de Wet te gehoorzamen of in praktijk te brengen in deze wereld, zal de eenheid tussen Mens, God en Wereld tot stand komen.
Een consequentie uit bovenstaande, die door velen in deze krankzinnige tijd verworpen zal worden, is dat we alleen op weg naar de waarheid zijn of dat we leven in waarheid indien we God zoeken. God is namelijk de absolute waarheid en we nemen deel aan die waarheid door te gehoorzamen aan wat de Openbaring voorschrijft. Al de rest is zinloze ijdelheid. Het is verbazingwekkend dat zovelen van de weg naar waarheid zijn afgeweken.
Deze weg naar de waarheid, - via de Openbaring naar de Verlossing -, betekent dat alles wat hieraan niet bijdraagt in de politiek, in de economie en in ons handelen in het algemeen, ons afleidt van de Waarheid. Politiek, economie en al ons handelen moeten daarom een antwoord zijn op de geboden die ons zijn geopenbaard. Het judaïsme en het christendom geven die weg aan en zijn daarom noodzakelijk voor waarheidsvinding.
Het zijn vooral de joden die zich buiten de wereldse machten en de wereldse geschiedenis stellen omdat de Verlossing nog niet is gekomen. Dit is volgens Rosenzweig de oorzaak van het antisemitisme. De wereld kan niet aanvaarden dat de geschiedenis niet wordt gewaardeerd. Het christendom wil de Verlossing nu al realiseren, maar omdat dit niet lukt projecteren de christenen hun frustratie op de joden. De islam predikt geweld om de Verlossing op de wereld mogelijk te maken. Dit leidt per definitie tot permanente oorlog omdat de mensen nooit zelf de Verlossing kunnen realiseren en bovendien kan de Verlossing er slechts komen via de weg van onvoorwaardelijke en onbaatzuchtige naastenliefde.
zaterdag 14 november 2020: [ Even tussendoor: mijn teksten waarin sprake is van God, het judaïsme en het christendom zijn geen geloofsbelijdenis. Het is filosofie waarbij ik zo rationeel mogelijk probeer na te denken. Ik wil het object van mijn denken echter niet beperken tot de objectieve, waarneembare wereld. Rationeel gezien zou dat een reductie zijn van mijn denkmogelijkheden. Ik wil ook nadenken over de niet-empirische wereld, over wat ligt aan gene-zijde-van-het-Zijn, over het transcendente, over wat buiten de tijd staat.
De vraag of ik gelovig ben, vind ik zinloos. We geloven allemaal heel veel. Als we sommige dingen niet zouden geloven, hebben we geen leven meer. Meer specifiek is de vraag of ik geloof in God niet te beantwoorden. Eerst zouden we moeten weten wat God voorstelt. Dit is per definitie niet te vatten met ons menselijk verstand.
Het gaat niet om geloof, maar om aanvaarden. Ik aanvaard de wijsheid die aan de basis ligt van onze beschaving. Ik aanvaard de Tien Geboden en wat ons wordt voorgehouden in de Bergrede. Als iedereen zich daaraan zou houden, leven we in een paradijs, wat ook het Rijk Gods genoemd zou kunnen worden. Europa heeft hier een taak te vervullen. ]
donderdag 19 november 2020:
Voor een hogere beschavingsvorm is geen religie nodig
De wereld heeft behoefte aan een nieuwe spiritualiteit om op een hoger beschavingsniveau te komen. Volgens Franz Rosenzweig biedt de islam hier geen antwoord. Dit is een religie met een almachtige God die gebiedt waaraan de mens dient te gehoorzamen. In die zin is de islam een vervolg op het heidendom, waarbij de fetischen en de afgoden vervangen zijn door de ene god Allah. De islam heeft de ware openbaring niet begrepen. De moslim moet zich onderwerpen en dat vraagt God absoluut niet van ons, integendeel we moeten vrij zijn om God echt te kunnen dienen.
Volgens het jodendom en het christendom is de Openbaring een dialoog tussen de mens, de wereld en God. De mens is fundamenteel vrij. Hij wil een goed rentmeester zijn over de wereld, want de wereld is voor hem geschapen. De mens heeft zijn naasten lief om de liefde van God in de wereld te brengen.
Een zekere zin hebben we geen religie nodig in een hogere beschavingsvorm. Er werden en worden voortdurend oorlogen gevoerd in naam van de religie. Dit staat haaks op de geopenbaarde waarheid. Hoe dogmatischer de religie, hoe fanatieker de adepten en hoe meer kans op wreedheid, haat, vervolging, oorlog. Willen we God waarlijk dienen, dan moeten we als rationele wezens goed zorg dragen voor de schepping en onze naasten onbaatzuchtig en onvoorwaardelijk lief hebben. God heeft niet een religie geschapen, maar de mens en de wereld. Hoe we met elkaar en de wereld omgaan bepaalt op welke manier we de schepping van God verder vervolmaken.
zaterdag 21 november 2020: Er is een wezenlijk verschil tussen de oosterse goden en de God van de joden en de christenen. In het eerste geval probeert de mens, bijvoorbeeld via ascetisme, de goden te benaderen en het is de mens die de goden liefheeft. De goden kunnen dan liefde teruggeven aan de mens. De goden leven in een aparte wereld en staan onverschillig tegenover de wereld van de mensen.
De God van de joden en de christenen heeft de mensen lief, om niets. Hij komt zelf naar de mensen toe. Het oneindige komt in het eindige.
woensdag 25 november 2020: Om diep over na te denken het volgende citaat van Franz Rosenzweig: „ Goed zijn betekent bij God ’het goede doen’ en bij de mens betekent goed zijn ’het goede willen’„.
Dit is te verklaren door de almacht van God en de eindigheid van de mens.
zondag 29 november 2020: tweet: De ontginning van ertsen, de fabricage en het plaatsen van tienduizenden windmolens ontketent een mondiale milieuramp van ongekende omvang.
Dinsdag 1 december 2020 + 2 december : Allah is de almachtige God, die strenge wetten uitvaardigt en van de mensen gehoorzaamheid en onderworpenheid eist. De moslim kent geen vrijheid. Volgens Rosenzweig is Allah een vervolg op de mytische goden van de heidenen. Allah regeert over de mensen als een oosterse potentaat.
De God van de blanke mens is een liefdevolle God, die zich terugtrekt om plaats te maken voor de mens. Hier is de mens vrij. Hij heeft de vrijheid om al of niet gehoor te geven aan het appel van God om de naasten lief te hebben. Dit is geen mythische God, maar een God die zich heeft geopenbaard aan de mensen. Het is aan de mens om gehoor te geven aan het appel van de openbaring. De democratie is er een logisch gevolg van omdat enerzijds elke burger zijn vrijheid behoudt en anderzijds die vrijheid wordt ingevuld door de ethiek van naastenliefde en verantwoordelijkheid voor de schepping.
Dit verschil tussen Allah van de moslims en de God van de blanke mens is geen reden om de islamitische beschaving te veroordelen. Het is gewoon een andere beschaving en als de mensen daarvoor kiezen, dan is dat hun volste recht.
Het gaat erom dat wij als blanke mensen het voorbeeld geven van hoe mensen in vrijheid, liefdevol met elkaar kunnen omgaan. In de mate dat dit lukt is er meer democratie, meer rechtvaardigheid, meer welzijn en meer vrede.
Talloze Pakistanen, Syriërs, Irakezen en andere moslims vestigen zich graag in de beschaving van de blanke mens. Dat is begrijpelijk omwille van de liefde die er in die beschaving heerst. Maar kan Allah en God samengaan?
Die tegenstelling tussen Allah en God kan tot verdeeldheid en oorlog leiden. Hoe kunnen we dat voorkomen? In mijn essays pleit ik al jaren voor het beëindigen van de vermenging van de culturen. Ik vergelijk dit met het verhaal van de Toren van Babel. Elke cultuur heeft de potentie in zich om tot grote bloei te komen en een eigen bijdrage te leveren aan de schepping. De vrede in de ’beste eeuw ooit’ kan tot stand komen als elke mens en elk volk de verantwoordelijkheid opneemt voor de eigen cultuur.
Nu ik niet meer publiceer op de website van ThePostOnline, ben ik tot een zekere rust gekomen. Niemand reageerde op mijn bijdragen en niemand lijkt mij te missen. Ik heb een manuscript van een nieuw essay naar twee uitgevers gestuurd, en na maanden heb ik nog geen antwoord. Het is alsof ik mij al buiten de wereld bevind ….Dat doet mij niks omdat ik schrijf voor de toekomst; ik mag daarom niet te veel verwachten van mijn tijdgenoten. Het is wel een vreemde situatie. Ik doe rustig verder met mijn studie van de filosofie van Franz Rosenzweig en ik zie wel wat er komt of niet komt. De coronapandemie die nu heerst en die nogmaals bewijst in welk een krankzinnige tijd we leven, lijkt mij een teken dat een ommekeer nakend is. Maar wat dat zal zijn, is niet te voorspellen.
Het is mijn geloof dat de ethiek die het judaïsme en het christendom voorstaan, - en die door die religies wordt beschouwd als de Openbaring van God-, de wereld menselijker kan maken. Deze ethiek kan de mensheid als geheel op een hoger beschavingspeil brengen. Helaas is er nu zo’n sterke beweging tegen de beschaving van de blanke man en tegen het jodendom, dat we die kans aan het verspelen zijn. Het lot van de wereld is afhankelijk van de verspreiding van de joods-christelijke ethiek onder alle volkeren. Niet door het dwingend aan anderen op te leggen, maar door hen door ons voorbeeld te inspireren voor deze ethiek. We moeten daartoe eerst en vooral onze eigen, westerse beschaving zo sterk mogelijk funderen op de joods-christelijke ethiek. Ten tweede moeten andere volkeren, waaronder de immigranten werken aan hun eigen beschavingen. Als ze hierbij geïnspireerd worden door onze ethiek, dan heeft de mensheid nog een toekomst.
vrijdag 11 december 2020: Covid-19 is een geschenk uit de hemel. Nu moet er nog een economische ramp komen van ongekende omvang, torenhoge werkloosheid en misschien nog een milieuramp. Dan zal plotseling voor iedereen in Europa en Noord-Amerika duidelijk worden dat we de blanke beschaving moeten herstellen, een einde maken aan de globalisering en een andere manier van leven vorm moeten geven. Bij dit laatste zal het gaan om meer spiritualiteit, een betere band met de natuur, een zelfvoorzienende economie en vooral de ethiek waarop de blanke beschaving steunt. Bij die ethiek staat huwelijkstrouw voorop, het stichten van een gezin met drie of meer kinderen, solidariteit met je eigen familie en volk en voldoende welvaart opbouwen om met de rest van de wereld solidair te zijn. Al deze veranderingen zijn slechts realiseerbaar door de blanke mensen. Dit staat als een paal boven water. Dit komt niet omdat het blanke ras superieur zou zijn, maar omdat we het geluk hebben gehad in een joods-christelijke beschaving op te groeien.
Ik maak me dus geen zorgen. Ik blijf optimistisch. De islam zal uit het Westen verdwijnen. Alle immigranten zullen terugkeren naar de landen van herkomst. Tot ieders verbazing zal dan uiteindelijk blijken dat een islamitische beschaving tot bloei komt in het Midden-Oosten en dat in zwart Afrika er vrede, welzijn en welvaart zal komen.
Kortom, kom als blanke mens op voor jouw rechten en idealen en dat zal de gehele wereld inspireren. Net zoals onze wetenschap en onze cultuur een gift is geweest voor de gehele mensheid (klik op afbeelding voor link naar mijn essay hierover).
zaterdag 12 december 2020: Om eens mijn geest te verzetten, leg ik tot het einde van het jaar mijn studie even opzij. Ik ben eindelijk begonnen met het lezen van Marcel Proust ’À la recherche du temps perdu’, deel 1 ’À côté de chez Swann’. Hoe herkenbaar! Herinneringen uit mijn kinderjaren komen boven, zoals wat geuren kunnen oproepen: „ ...des mille odeurs qu’y dégagent les vertus, la sagesse, les habitudes, toute une vie secrète, invisible, surabondante et morale que l’atmosphère y tient en suspens’… „.
maandag 14 december 2020:
Een gedachte-experiment
( dit gedachte-experiment is bedoeld om mensen te doen nadenken over wat er kan gebeuren als extreme maatregelen genomen moeten worden. De vraag is hoe we onze ethische normen en waarden zullen kunnen handhaven)
De covid-19 pandemie blijft oncontroleerbaar en neemt nog dramatischer vormen aan; nieuwe pandemieën komen er aan. De ziekenhuizen kunnen het niet meer aan en er moet noodgedwongen geselecteerd worden. De klimaatverandering leidt tot natuurrampen van ongekende omvang; alle maatregelen die worden genomen, zijn vruchteloos of maken het nog erger (ertsontginning, productie en onderhoud van windmolenparken bijvoorbeeld leiden samen tot een gigantische CO-2 uitstoot; idem voor elektrische auto’s). De massa-immigratie is nu al onbeheersbaar. Geweld en terrorisme liggen altijd op de loer.
De spanningen en de rampzaligheid nemen exponentieel toe, tot het kookpunt is bereikt. Opstanden breken uit. We zijn gedwongen tot maatregelen zoals:
- opname in ziekenhuizen wordt beperkt tot de autochtone bevolking, dit is tot diegenen waarvan de ouders, grootouders en overgrootouders hebben bijgedragen aan de ziekteverzekering
- alle niet noodzakelijke industriële activiteiten worden met onmiddellijke ingang stopgezet; dat geldt ook voor alle vervoer te land en in de lucht van goederen en mensen. Toerisme is slechts toegelaten in eigen land en de buurlanden. Internationale sportcompetities en culturele activiteiten worden afgeschaft
- elke streek en elk land zorgen voor een land- en tuinbouw die zelfvoorzienend is. Veeteelt wordt drastisch beperkt want de burgers mogen slechts eenmaal per week vlees eten (een systeem van rantsoenering maakt de uitvoering van dit decreet mogelijk). Invoer van vlees is radicaal verboden
- elke burger die geen vitaal beroep uitoefent, kan terecht als actief lid van een netwerk van solidariteit. In deze netwerken werkt men volgens de eigen motivatie en talenten in de ziekenzorg, de ouderenzorg, de kinderopvang, de jeugdzorg, de biologische landbouw, de afvalverwerking. Er zijn geen uitkeringen meer, maar een basisloon voor wie actief is in de netwerken van solidariteit. Een kunstenaar bijvoorbeeld mag zijn creatief werk uitoefenen, op voorwaarde dat hij op bepaalde dagen actief is in een netwerk van solidariteit
- een actieplan, genaamd ’De Toren van Babel’ wordt uitgevoerd. Dit betekent dat elk land weer soeverein wordt en alle immigranten terugkeren naar de landen van herkomst.
vrijdag 18 december 2020: Eigenlijk is het heel simpel, maar hoe maak je het de mensen duidelijk? Er zijn drie criteria om het gedrag van mensen (acties, opstanden, wetgeving, handel, onderzoek, ruimtevaart, media,…. kortom alles wat we doen) te beoordelen:
1. Krijgen alle kinderen overal ter wereld, recht op goed onderwijs?
2. Is er voor iedereen toegankelijke ziekenzorg van hoge kwaliteit?
3. Wordt voldoende werkgelegenheid gecreëerd?
Zolang deze criteria niet overal vervuld zijn, verbiedt de ethiek onze energie, ons geld en onze middelen aan andere activiteiten te besteden. Als deze drie criteria niet vervuld zijn, is het een schande louter aan zichzelf te denken.
Wat is het antwoord hierop van de superrijken, van de landen die enorme bedragen besteden aan de ruimtevaart, van diegenen die hun land ontvluchten?
Daar zal de mensheid en ieder van ons op afgerekend worden.
woensdag 23 december 2020: Niets te melden, behalve systolische bloeddruk is 13.0, diastolische bloeddruk 6.8 en hartslag 76.
maandag 28 december 2020: Reflecties bij ’Gaudete et exsultate’ (encycliek van paus Francis, 19 maart 2018)
Een atheïst of een agnosticus die een ware Europeaan wil zijn, zal erkennen dat de ethiek gefundeerd op het christendom de kern is van de Europese beschaving. Dat is de bedoeling van deze tekst; dus geen bekering, maar durven nadenken over wat ons leven zinvol maakt.
Heeft elke mens een eigen doel in zijn leven en wordt de zin van zijn leven gegeven door Diegene die hem het leven heeft geschonken?
Tegen de huidige trends van de wereld in, is niet het eigenbelang het doel van mijn leven. Bovendien leven we in gemeenschap en die gemeenschap heeft een doel. Elk volk heeft, net als elk individu, een door God gegeven roeping. Dat is de boodschap die in de Bijbel wordt gegeven als daarin wordt gesproken over het ’Uitverkoren Volk’. Het christendom heeft geleerd dat elk volk uitverkoren is; vandaar de zorg voor diegenen die lijden in deze wereld en de christelijke naastenliefde die zich uitstrekt over de gehele mensheid. Het christendom heeft een universele roeping. Elk individu kan, hoe klein ook, zijn bijdrage hieraan leveren. In dit laatste ligt het doel van het leven van het individu. De christen is in deze zin een getuige van wat God van de mens en van de mensheid verwacht.
De mens heeft een missie: Liefde, rechtvaardigheid en universele vrede. Dit wordt mogelijk door zichzelf op te offeren, dit is om het belang van de Anderen voorrang te geven op het eigenbelang.
Ons leven is een missie. Hierbij gaat het niet zozeer om vertrouwen op onszelf of om een soort superioriteitsgevoel. Onze missie is namelijk een gift; een gift waar we al of niet open voor staan. Die missie vereist persoonlijke inzet en voortdurende bezinning om dat appel van God te horen. Dan ontdekken we dat onze talenten en ons leven op aarde giften zijn met een bedoeling. Onze missie is eerst en vooral bedoeld om ervoor te zorgen dat vitale behoeften van onze medemensen bevredigd worden. Daarnaast is het van belang ons voortdurendte beraden of onze acties geen schade zullen veroorzaken, ook niet voor de toekomstige generaties. Als onze missie ons hart vervult, dan zullen we onze verantwoordelijkheid optimaal opnemen.
De missie van de christenen is universeel. Europa, als vereniging van volkeren heeft een universele missie die in één woord samengevat kan worden: barmhartigheid. Een barmhartig mens zoekt voortdurend naar wie lijdt en in nood is en hoe dit gelenigd kan worden. Dit laatste vereist niet alleen individuele acties, maar meestal ook sociale verandering. Het kwaad in de wereld kan alleen met goedheid worden overwonnen. Dat vereist doorzettingsvermogen en een sterk geloof in de evangelische boodschap. God geeft ons hiervoor de kracht, op voorwaarde dat we tot Hem bidden voor die genade.
Het kwaad wordt overwonnen door aandacht te hebben voor het goede bij andere mensen en door onze bereidheid om te luisteren en om met hen mee te leven. Geluk is iets wat we met anderen delen. We mogen niet vluchten in een veilige haven, in zelfgenoegzaamheid, in individualisme en ook individuele spiritualiteit is onvoldoende. We moeten ons kunnen bevrijden van gelatenheid of berusting en een onderscheid maken tussen wat goed en wat kwaad is. Het kwade is geen abstractie, maar een realiteit in onze wereld. Het is beter het goede te koesteren, ook in de kleine dagelijkse dingen. Bij elke nieuwe trend of hype kunnen we de vraag stellen of het bijdraagt aan een betere wereld, dit is tot meer vrijheid voor de mensen, voor meer liefde en rechtvaardigheid. Of het past in de weg die God met mij als individu en met ons als volk voorheeft.
„Geluk is een paradox. We ervaren geluk het best als we de mysterieuze logica ervan aanvaarden, in plaats van de logica van de wereld”. Niet mijn Ik is het centrum van mijn persoon, maar de Ander voor wie ik verantwoordelijk ben. Leven in dienst van de anderen is het mysterie van het goddelijke tegenover een leven in dienst van het ego.
Europa heeft een roeping en om die reden is het noodzakelijk haar christelijke identiteit herwaarderen. Het gaat hier niet om bekering of om de invloed van de Kerk op de Staat. Het is onze taak de fundamentele (christelijke) waarden op de jeugd over te dragen en de volwassenen te inspireren om in al hun acties (economisch, politiek en sociaal) barmhartig te zijn en het goede te doen voor anderen, zonder onderscheid en ook voor de toekomstige generaties. Deze encycliek uit Rome wijst er nadrukkelijk op dat de vervulling van onze roeping vereist dat we open staan voor de boodschap van het Evangelie. Dit teksten zijn daarom een essentieel onderdeel van het curriculum. Ook voor de wetgever zijn de evangelische waarden essentieel. Laten we dit achterwege, dan verliest Europa haar roeping die door God is gegeven. Het kwaad zal dan over de wereld zegevieren.
Kan het duidelijker worden gezegd? Moet ieder van ons niet onmiddellijk in actie treden?
donderdag 31 december 2020
In een op de ethiek gebaseerde samenleving denken en handelen we in termen van de gemeenschap; dit wil zeggen dat het welzijn van de anderen voorrang krijgt op de toe-eigening van de welvaart door enkelen. Concreet: ondernemen is in die samenleving gericht op welvaart en verbetering van de levensomstandigheden voor iedereen. Ondernemen is in die zin een roeping.
Het christelijk fundament van Europa betekent nog meer nog minder dat de politiek, de economie en het sociaal leven gericht zijn op het voorkomen van uitsluiting van mensen. Hier wordt een cultuur gecreëerd waar we voor elkaar zorgen en conflicten op vreedzame wijze worden opgelost.
Voor dit alles, - dit is voor een fundament dat op de ethiek is gebaseerd -, is verbondenheid tussen de burgers noodzakelijk. Vandaar het cruciaal belang om de Europese identiteit te behouden en te bewaken. Van daaruit kunnen we als Europeanen proberen bij te dragen aan het verbeteren van de levensomstandigheden elders in de wereld. Dus geen immigratie, maar solidariteit met diegenen die hun eigen land willen opbouwen.
Het is de taak van de volwassenen om de ethische waarden over te dragen op de jeugd. Deze ethiek steunt op duizendjarige wijsheid, op onze tradities, op de spirituele ontwikkeling van vorige generaties. Trots op onze eigen geschiedenis en moraal biedt de kracht om onze verantwoordelijkheid voor onze eigen mensen en voor de wereldgemeenschap op te nemen. Zie hiervoor volgend citaat uit de pauselijke encycliek Fratelli Tutti (2020):
Iemand vertelt jongeren dat ze hun geschiedenis moeten ontkennen, niet hoeven te luisteren naar de ervaringen van hun ouders, neer moeten kijken op het verleden en vooruit moeten kijken naar een toekomst die hij voorhoudt. Wordt het dan niet erg makkelijk om hen op sleeptouw te nemen zodat zij alleen nog maar doen wat hij hen wijsmaakt? Zo iemand heeft alle baat erbij dat jongeren oppervlakkig, ontworteld of wantrouwig zijn, zodat ze alleen nog zijn beloftes geloven en handelen volgens zijn plannen. Zo gaan ideologieën van allerlei kleuren te werk: ze vernietigen (of deconstrueren) alle verschillen zodat ze zonder enige tegenstand kunnen heersen. Daarvoor hebben ze jongeren nodig die geen boodschap hebben aan geschiedenis, die de spirituele en menselijke rijkdom die door vorige generaties zijn doorgegeven, versmaden en geen benul hebben van alles wat hen voorafging.
… volkeren die de eigen traditie verwerpen en – hetzij uit een rage om anderen na te bootsen of om geweld te stoken, hetzij uit onvergeeflijke nalatigheid of apathie – ermee instemmen dat anderen hun ziel stelen, uiteindelijk niet alleen hun spirituele identiteit, maar ook hun morele beginselvastheid, en ten slotte, hun intellectuele, economische en politieke onafhankelijkheid verliezen
Vervolg: Parels voor de Zwijnen (februari 2021-april 2021) en daarna terug naar Blog
eerdere aantekeningen en andere teksten:
- SLOTSOM: een autobiografische essay
- Als Europa zijn identiteit behoudt, komt er wereldvrede
- Existentiële angst verhindert de waarheid onder ogen te zien
- Covid-19 virus: niet te bestrijden
- Antwoord aan Thierry Baudet
- beschouwingen 9 mei 2019-4 februari 2020
- beschouwingen 5 februari - 8 april 2020
- Beschouwingen 9 april 2020 - 7 oktober 2020
- 7 oktober 2020 - 31 december 2020
- De gevreesde massadeportatie
- De Hof van Eden
- De invloed van de klimaatverandering op menselijk gedrag
- De klimaatcrisis
- De noodzaak om in te grijpen in ontwikkelingslanden
- Greta Thunberg: en wat nu?
- Klimaatverandering: het leger moet een staatsgreep plegen
- Wie zijn de mensen van goede wil?