Het Westen en de joden: een noodzakelijke alliantie
Wat leert het jodendom ons in het rationele Westen? Dat naast de universele wetten van de logica er ook de universele wetten van de ethica zijn. Dat naast Athene er ook een Jeruzalem is. De aandacht voor de laatste wetten behoedt ons voor het totalitarisme waar de logica onherroepelijk toe leidt. De logica staat in dienst van het Ik. De ethiek doet een appel op het Ik om in dienst te staan van het Wij. Dit is de universele boodschap van het jodendom.
De logica ziet het individu niet, maar de mens in zijn algemeenheid, in de mate waarin het individu zich manifesteert als lid van een groep of een soort. De ethica, zoals naar voren komt in de Bijbel die via het joodse volk aan de mensheid is geschonken, ziet slechts individuen.
Wat de westerse beschaving heeft gebracht is universeel erfgoed. Dit geldt ook voor het jodendom, maar dit erfgoed wordt vaak verdrongen door de betovering van het Westen.
Hoe wezenlijk de bijdrage van het joodse volk is voor de menselijkheid in de wereld wordt in deze apocalyptische tijden meer dan ooit duidelijk. De westerse beschaving, door verwaarlozing van de ethiek, voert ons naar het einde van de wereld. De politiek kan dit niet oplossen. Alleen de boodschap van universele broederschap en goed rentmeesterschap over de planeet kunnen een oplossing brengen. Meer dan ooit is de boodschap van het jodendom noodzakelijk voor het overleven van de mensheid.
Dat laatste is voor mij een doorslaggevend argument om Israël te vragen lid te worden van de Europese Confederatie. Dan wordt die confederatie een baken van hoop voor de gehele mensheid.
Moeten we hieruit niet concluderen dat de jodenhaat binnen de islamitische wereld en het antisemitisme in het algemeen, het grootste gevaar vormen voor de mensheid?
chronologisch:
9 april 2020, Witte Donderdag: ’Verder gaan’ dan het geloof, of het geloof ’achter zich te hebben gelaten’, getuigt van weinig inzicht in waar geloven mee te maken heeft. Zelfs als we met onze rede duidelijk van iets overtuigd zijn, is het noodzakelijk aan alles te blijven twijfelen. Volgens Descartes is slechts bij Gods openbaring geen twijfel mogelijk. Dit laatste zou ik ’levinasiaans’ vertalen als de zekerheid hebben dat een appel op mij wordt gedaan om het goede te doen voor de Ander. Dat appel kan alleen komen van een kracht die ons transcendeert, want een mens kan dat gebod niet aan een ander opleggen. Die kracht is dus God, maar het is beter om zoals de joden de naam van G-d niet te noemen.
Ook Kierkegaard zegt dat hoe meer pogingen hij deed om iets te leren, hoe meer hij overtuigd geraakte van zijn onwetendheid. Het is een opdracht voor het hele leven: "onverschrokken blijven ontkennen van de zekerheid van de eigen zintuigen en de zekerheid van het denken”!.
Een troost voor mij is dit citaat van Kierkegaard: ’ … die aan plezier en klaarheid wint naarmate minder mensen kopen en lezen wat hij schrijft .. dat zijn lot zal zijn volledig genegeerd te worden’. Een schrale troost misschien. Kierkegaard schreef echter in zijn dagboek er zeker van te zijn dat later dit boek een groot succes zal zijn en in meerdere talen vertaald zal worden. Dat is juist gebleken.
Pasen 2020: De pandemie waar de gehele mensheid nu mee te maken heeft, zet ons aan na te denken over hoe we deze ’oorlog’ kunnen winnen. Het gaat niet alleen om het tegengaan van de verspreiding van het coronavirus en om het zoeken naar een vaccin, maar ook over hoe we de sociale en economische gevolgen zullen aanpakken. Dit vereist samenhorigheid, samenwerking en geloof in de toekomst.
Een krachtig voorbeeld van samenhorigheid, samenwerking en geloof in de toekomst wordt door het joodse volk geboden. Al 5000 jaar behouden de joden hun eigen identiteit. Vervolging en de holocaust hebben hen niet het geloof in de toekomst doen verliezen. Het uiteindelijk doel is hereniging in het Beloofde Land, Israël. Dank zij de kracht van de joodse identiteit heeft het joodse volk, meer dan andere volkeren, ongelooflijke prestaties geleverd op wetenschappelijk en cultureel gebied. Zelfs in een dor woestijnachtig gebied hebben zij een van de meest welvarende landen in het Midden-Oosten opgebouwd.
Die kracht en die identiteit zijn gebaseerd op de ethiek die in de Bijbel wordt verwoord. De christenen hebben dit verder gezet. Ook hier zien we dat het christendom de beschaving tot een hoog peil heeft gebracht. De gehele wereld kijkt naar Europa en naar de Verenigde Staten. Men hoeft niet gelovig of kerkelijk te zijn, om te erkennen dat de joods-christelijke ethiek dit beschavingspeil heeft mogelijk gemaakt. Natuurlijk zijn er ook negatieve kanten. Mensen zijn geen heiligen. Ook in het meest beschaafde land komen diefstal, uitbuiting en geweld voor. De balans tussen goed en kwaad is echter duidelijk in het voordeel van het goede in de westerse landen.
De klimaatverandering, de pandemie, de massa-immigratie uit doodarme landen en andere plagen die op ons afkomen, vereisen samenhorigheid, samenwerking en geloof in de toekomst. Europa kan voor de gehele wereld een baken worden om de strijd te winnen. Dat geldt voor de gehele wereld: elk volk en elk land moet samenhorig zijn, samenwerken en geloven in de toekomst. Voor Europa is het fundament de joods-christelijke ethiek. Voor de moslimlanden is dat de islam.
Er is hier, volgens mij, maar één conclusie uit te trekken: vermeng de westerse waarden niet met islamitische waarden. Dit verhindert de samenhorigheid, de samenwerking en een gemeenschappelijk geloof in de toekomst, met als gevolg dat zowel Europa als het Midden-Oosten een ellendige 21ste eeuw tegemoet gaan. Moslims in Europa: keer terug naar de landen van herkomst, want dat is de enige mogelijkheid om die landen een toekomst te geven. Europeanen: bezin u over de joods-christelijke ethiek zodat Europa krachtig genoeg blijft om solidair te zijn met het Midden-Oosten.
P.S. 1Wat betekent de joods-christelijke ethiek? De kern is zichzelf opofferen in dienst van de Ander. Met de Ander wordt bedoeld: de naasten die nabij zijn, de mensen ver weg in ontwikkelingslanden en de toekomstige generaties die zullen moeten leven op de planeet die we voor hen achterlaten. Politiek wordt dan geen strijd tussen tegenstanders, maar een gezamenlijk project om vrede en welzijn in de wereld te brengen. Economie is niet bedoeld voor zelfverrijking, maar is een project om de armoede en de miserie uit de wereld te helpen. Iedereen kan voor zichzelf concreet maken wat dit betekent (wat dit voor mij betekent heb ik beschreven in mij laatste essay:
De beste eeuw ooit: Hoe voorkomen dat de 21ste eeuw een herhaling wordt van de vorige?
P.S. 2: De gevolgen van de coronapandemie zullen van dien aard zijn dat mijn voorstellen dwingend gerealiseerd zullen worden. Wat de mainstream media nu compleet negeren, zal volstrekt logisch gevonden worden, zoals zo vaak in het verleden is gebeurd. Lees bijvoorbeeld: ’Hoe zullen we leven in 2022’ en andere daaronder vermelde teksten.
mijn tweets van vandaag:
Bij IC mag slechts één criterium tellen: het tijdstip van opname. Een 95-jarige kan nog een idee hebben dat de mensheid kan redden; een 4-jarige trouwens ook.
De mens is banger voor de waarheid dan voor de dood, want de waarheid is tegengesteld aan de menselijke natuur. Om de waarheid te ontdekken moet de mens zich onttrekken aan de kudde. In de kudde is hij gelukkig, ook al moet hij dan de grootste nonsens geloven (naar Kierkegaard).
Zou een moslim kunnen begrijpen dat voor een christen de mens een individu is dat persoonlijk verantwoordelijk is tegenover het leven en zich niet kan verschuilen achter een gemeenschap of een religie? (naar Kierkegaard). En weet de rationele westerse consument het ook nog?
De belangrijkste figuren die in Marokko onder de Berbers hebben geleefd zijn Augustinus, een christelijke kerkvader in de tijd dat de Berbers christenen waren en nog niet met geweld tot de islam waren bekeerd, en Maimonides, een joodse filosoof.
Tweede Paasdag 2020: Genegeerd worden heeft het voordeel dat het mij overtuigt van mijn gelijk. De wereld is krankzinnig geworden. Inzicht verwerven is bedreigend voor de meeste mensen. Symptomen van deze psychiatrische stoornis zijn bijvoorbeeld de bullshit economie die het milieu steeds meer vervuilt, het uit de hand gelopen vlieg- en autoverkeer, de waanzin van het toerisme, de vermenging van volkeren die nooit met elkaar zullen kunnen opschieten, enzovoorts.
Als de coronapandemie leidt tot een economische ramp, - wat erg waarschijnlijk is -, dan zal dit ook een voordeel hebben. Dan wordt gerealiseerd wat in mijn laatste essay ’De beste eeuw ooit’ staat beschreven. Hoera!
Vandaag gepubliceerd op ThePostOnline: Wereld zal na coronapandemie niet zomaar veranderen
14 april 2020: vandaag getweet: „In de uiterlijke wereld zijn er die rijk zijn zonder te werken. In de wereld van de geest krijgt alleen wie werkt het brood” (naar Kierkegaard in ’Vrees en beven’).
Gemaild naar een vriendin die zich bekeerde tot de islam: „Je bent christelijk opgevoed, in de religie van de naastenliefde en de individuele verantwoordelijkheid. Nu dwaalde je af naar de religie van de Oema (de kudde) die haat en geweld predikt tegen de joden, de ongelovigen, de homo’s,… God huilt met mij over jou. Je bent heel intelligent en ziet niet wat die religie aanricht in de islamitische landen en nu in Europa. Ik bid God dat je de Weg terug zult vinden”.
15 april 2020: De plagen die ons overkomen kunnen ertoe leiden dat we ons richten op wat onmisbaar en belangrijk is en ons afkeren van wat overbodig is. Onmisbaar is dat iedereen voldoende en gezond voedsel heeft, een dak boven het hoofd heeft, een gezin kan stichten en onderhouden en kan genieten van het leven. Het overbodige, dat vaak ook voor anderen nadelig is of hen arm houdt, is al wat het onmisbare verhindert en niet nodig is om het belangrijke in een mensenleven waar te maken.
Een nieuwe levenswijze, die in feite zeer traditioneel is, start bij het gezin. Dit betekent niet dat alleenstaanden of mensen die geen kinderen hebben geen plek hebben in onze samenleving. Zij kunnen evengoed bijdragen aan het algemeen welzijn. Maar het gezin zal voor de meesten gelden en ieder mens heeft trouwens een vader en een moeder (iets wat in deze tijd van genderhysterie wel eens wordt vergeten). Rond het gezin is de bredere familie, de buurt, de mensen met wie we ons in de streek en het land verbonden voelen. Hechting en verbondenheid zijn de fundamenten van de samenleving. Hier is geen plaats voor een Unie of voor internationale organisaties. Die tijd moet voorbij zijn. Contacten tussen landen worden geregeld door wederzijdse afspraken en verdragen. Overkoepelende organen hebben we hiervoor niet nodig.
Het gezin, de buurt, de streek, het land: dit alles streeft ernaar om in de mate van het mogelijke zelfvoorzienend te zijn. Hierbinnen speelt de vrije tijd zich af. Hierbinnen is men solidair met elkaar. Binnen de landsgrenzen zorgt men voor goed rentmeesterschap over de natuur en de landschappen. Binnen een land kan een streek zo krachtig en welvarend zijn, dat hulp geboden kan worden aan gebieden binnen de grenzen, die door omstandigheden in nood verkeren. Een land kan zo krachtig en welvarend zijn, dat andere landen en volkeren geholpen kunnen worden als er behoefte aan is. Nationalisme is bedoeld om krachtig te worden om solidair met anderen te kunnen zijn.
Het gezin, de buurt, de streek, het land: de verbondenheid is gebaseerd om een gedeelde geschiedenis en gemeenschappelijke waarden en normen. De tijd van Babel is voorbij: alle mensen keren terug naar waar hun wortels liggen.
16 april 2020: Het is jammer dat de mensen geen lessen zullen trekken uit de pandemie. Dat staat volgens mij vrijwel vast. Nochtans bloeit de natuur op, kunnen we genieten van de blauwe hemel en de zuivere lucht en vinden we thuis de rust en goede bezigheden. Dat is de essentie. Daarnaast is het de rol van de samenleving om ervoor te zorgen dat er voor iedereen voldoende voedsel is, dat iedere burger een veilige woning heeft en dat de burgers beschermd worden tegen eender welke bedreiging. Maar dit zou vergen dat we onthecht worden aan al maar meer geld verdienen, aan alle overbodige luxe, aan reizen. Bestuur en politiek kunnen dan beperkt blijven tot het verzekeren van die basale voorwaarden.
Dit alles is echter een mooie droom. Ik vrees dat veel dramatischer plagen nodig zijn om de mensheid tot bezinning te brengen. De Zondvloed en Babel zullen zich echter herhalen. De wijsheid van de Bijbel komt uiteindelijk altijd uit.
De moeilijkheid om de overgang te maken naar een meer sober leven (waarbij het absurde is dat zo’n leven rijker wordt; ’rijker’ in eeuwige betekenis), geloof noodzakelijk is. Waarom zouden we afstand doen van rijkdom, luxe, genot? In Vrees en Beven zegt Kierkegaard dat om zich in de richting van het geloof te begeven, men dient bereid te zijn z’n eindige, wereldse verlangens op te geven. Om het geloof werkelijk te bezitten, moet men geloven krachtens het absurde.
Wat in deze tijd ontbreekt is het geloof in de eeuwigheid. De mens, als mens, is bestemd voor de eeuwigheid, bij de Eeuwige. Wie dat gelooft, heeft eerst verzaakt aan het eindige, aan het tijdelijke. Maar dat laatste is, vanuit de wereld gezien, even absurd als het geloof in de eeuwigheid, bij de Eeuwige.
De mensen hiertoe bewegen lijkt een onmogelijke opgave, want even absurd als de absurditeit van het geloof. Het is vooral de Rede die de mensen verhindert tot dit geloof te komen. De Verlichting bracht, vanuit de eeuwigheid gezien, de grote Duisternis.
Zondag 19 april 2020: gisteren gepubliceerd op ThePostOnline:
Trump versus Europa in het beleid tijdens de corona crisis
Maandag 27 april 2020 - dinsdag 28 april: Eigenlijk zitten de mensen, zonder het vooralsnog te beseffen, midden een herhaling van de Toren van Babel. Zodra zij zullen ervaren wat de gevolgen zijn van de coronapandemie, zal duidelijk worden wat er moet gebeuren om weer gewoon te kunnen leven. Doen we dat niet, dan volgt de ene pandemie op de andere. Onze sociale relaties raken verdord. We missen het gewone, fysieke contact met de mensen met wie we ons het meest verbonden voelen. Economische, culturele en sociale activiteiten raken ernstig verstoord met vreselijke gevolgen voor iedereen.
Dit zou kunnen betekenen dat de gehele mensheid openstaat voor een nieuwe levenswijze. In feite is het niet nieuw, maar een laten vallen van alle gekheid van de voorbije eeuw. Het gaat om een terugkeer naar het gewone, natuurlijke leven. Meer concreet: elk volk heeft zijn eigen plek, waar mensen wonen die een gemeenschappelijke geschiedenis en cultuur delen, waar ze hun eigen normen en waarden koesteren, waar ze zich met elkaar verbonden voelen. Alle volkeren, etnische groepen en rassen keren terug naar waar ze oorspronkelijk woonden. Ieder volk zorgt voor het eigen land. Elk land wordt zelfvoorzienend. Er wordt niet meer gereisd. Geen land bemoeit zich nog met de politiek van een ander land. De mensen moeten er zelf voor zorgen dat in hun eigen land vrede, welzijn en welvaart heerst. Landen waarvan de bevolking haar verantwoordelijkheid niet opneemt, gaan vanzelf ten onder.
Zodra alle mensen zijn teruggekeerd naar waar zij horen, komt de solidariteit op gang. Eerst en vooral in eigen land, middels de zogenaamde ’netwerken van solidariteit’ (de bredere familie is zo een netwerk, daarnaast zijn er lokale, regionale en landelijke netwerken). Zodra de harmonie in het eigen land enigszins is bereikt, kunnen die netwerken op internationaal niveau gaan werken. Bijvoorbeeld om de natuur te beschermen, de klimaatveranderingen beter aan te kunnen en de luchtverontreiniging tegen te gaan. Er kan desnoods ingegrepen worden in landen die zich onverantwoordelijk gedragen en het leven op deze planeet in gevaar brengen. Dit laatste is de reden waarom Europa zo krachtig mogelijk moet worden. Is dit laatste het geval, dan kunnen we zorg dragen voor het welzijn van de mensheid als geheel.
Solidariteit begint in het gezin, als hoeksteen van de samenleving. Zonder dit fundament is geen solidariteit met de rest van de wereld mogelijk. Europa kan hier een voortrekkersrol spelen.
Vandaag gepubliceerd op ThePostOnline: KLM en Schiphol opdoeken
Vrijdag 8 mei 2020: gepubliceerd op ThePostOnline: De rechtvaardiging van islamitisch terrorisme
Vrijdag 15 mei 2020:
De coronapandemie: het zwartste scenario
We moeten op het ergste zijn voorbereid, tegelijkertijd een consequent beleid voeren om het tij te keren en de hoop behouden dat het goed komt. Met covid-19 lopen we echter grote risico’s. Het virus heeft zich over de gehele wereld verspreid. Er kunnen overal mutaties optreden, waardoor het ontwikkelen van een vaccin heel moeilijk wordt. In het ergste geval muteert het virus zich tot de meest dodelijke infectie. Dan komt, zoals ten tijde van de pest of van de cholera, dertig procent of meer van de bevolking om.
In het zwartste scenario staat de samenleving op springen. De miljoenen werklozen en al die radeloze mensen hebben slechts een enkele vonk nodig en opstanden breken overal uit. De regeringen zijn verplicht zich te concentreren op de meest noodzakelijke voorzieningen. Geen cent wordt nog besteed aan asielzoekers, illigalen of andere vluchtelingen. Bij volksopstanden zijn deze mensen hun leven trouwens niet meer zeker. Er moet drastisch bezuinigd worden in alle sectoren, zodat uiteindelijk alleen de autochtone bevolking rechten heeft. Elk land wordt uitsluitend bestemd voor de burgers die zich met elkaar verbonden voelen door een eeuwenlange geschiedenis en gemeenschappelijke normen en waarden.
De machteloosheid van de regeringen wordt steeds hopelozer. Niemand durft het aan de noodzakelijke maatregelen te nemen. De politie en het leger zijn verplicht een staatsgreep te plegen om de orde te kunnen handhaven. Dit begint in Frankrijk omdat de politie daar al jaren een ware oorlog voert in de no go-zones en diep gefrusteerd is door al die wegkijkende politici. Andere landen volgen. Hongarije en Polen verklaren zich solidair met de coupplegers in Frankrijk. Het leger bezet een deel van Noord-Afrika. Dat gaat vrij makkelijk omdat de Arabische legers niets voorstellen. Een luchtbrug naar dat gebied wordt ingesteld om alle ongewenste, illegale en criminele vreemdelingen naar Afrika over te brengen. Van daaruit moeten ze het zelf uitzoeken hoe ze naar hun landen van herkomst kunnen terugkeren.
Ondertussen gaat in Europa de strijd verder. Overal komen burgercomités tot stand die netwerken van solidariteit oprichten. De burgers helpen elkaar voor de basale levensbehoeften. De land- en tuinbouw krijgt prioriteit om zo zelfvoorzienend mogelijk te worden. In de netwerken van solidariteit werken vrijwilligers die hulp bieden, waar nodig. Niemand hoeft werkloos te zijn, want ieder burger kan volgens haar of zijn talenten aan een netwerk van solidariteit bijdragen. De ene werken in de zorgsector en het onderwijs, anderen voeren klussen uit of werken in de biodynamische landbouw. Er komt een basisloon voor iedereen. Wie een traditioneel huwelijk aangaat en een kerngezin sticht, wordt extra financieel ondersteund.
Jong volwassenen vervullen een tweejarige dienstplicht bij de politie, het leger of de douane. Hierdoor kunnen de landsgrenzen perfect worden gecontroleerd. Geen enkele pakje en geen enkele container ontsnapt aan de controle van de douane. Het leger staat paraat tegen binnenlandse vijandige groepen of in het geval van een aanval van buiten. De politie is in elke wijk en in elk dorp aanwezig, zodat de criminaliteit en de overlast drastisch afnemen.
Het uiteindelijk resultaat zou kunnen zijn dat Europa een wereldmacht wordt en een lichtend voorbeeld voor de gehele wereld. Het zou best kunnen zijn dat de teruggekeerde immigranten in het Midden-Oosten en zwart Afrika de verantwoordelijkheid opnemen voor hun eigen land, zodat ook daar er vrede, welzijn en welvaart komt. Misschien zullen de Europese netwerken van solidariteit internationaal gaan opereren om waar nodig landen bij te staan in de ontwikkeling naar een menswaardige samenleving.
Is het zwartste scenario misschien noodzakelijk om van de 21ste eeuw de beste eeuw ooit te maken?
juliaan van acker, 15 mei 2020 ( laatste essay: ’De beste eeuw ooit’: klik op afbeelding hierboven rechts)
zondag 17 mei 2020: de ethiek van Levinas verheft het subject. In plaats dat het subject zichzelf bepaalt, laat hij zich passief bepalen door de Ander. Het subject wordt niet bepaald door zijn eigen intenties. Op die manier ontsnapt het individu uit zichzelf. Hierdoor gaat een wereld voor hem open. Sterker nog: de oneindigheid komt naar het subject toe.
Deze ethiek staat diametraal tegenover de opvatting van Heidegger waarin het behoren tot een grond centraal staat. Het gaat om opgaan in de natuur. Eén worden met het Zijn. Hierbij wordt de Ander vergeten. Alles blijft beperkt tot het Zijn. Er is geen transcendentie. De transcendentie van de Ander wordt ontkend. In dit heidendom blijft het Ik de gevangene van zijn egocentrisme.
Deze ethische verheffing van het subject zie ik als een basisvoorwaarde voor een verheffing van de beschaving. Noch het Westen, noch Azië, noch Afrika zijn al tot een hogere fase in de beschavingsontwikkeling gekomen. Daarvoor is er nog te veel oorlog, te veel strijd, teveel nastreven van het eigenbelang. Hierdoor is er nog zoveel honger, armoede en miserie in de wereld. Dat dit in de 21ste eeuw nog steeds het geval is, pleit niet voor de mens.
We bereiken slechts een hogere fase als politiek en economie in dienst staan van de Ander, bepaald worden door de behoeften en de verlangens van de Ander. In dat geval staat we open voor de Oneindige en komt God onder ons wonen.
Maandag 18 mei 2020: vandaag gepubliceerd op Academia.edu: De wereld na of met de coronavirus. Academia.edu ( link)
18 - 20 mei 2020: teksten over de wereld na of met de coronavirus gepubliceerd op ThePostOnling: https://tpo.nl/tag/de-wereld-na-of-met-het-coronavirus/
Maandag 25 mei 2020:
Vandaag gepubliceerd op ThePostOnline: Regeren in crisistijd
Vrijdag 29 mei 2020: Atheïsme is soms beter dan gelovig zijn, bijvoorbeeld als mensen worden gedood in naam van God. Zodra mensen in naam van God handelen, kan dit een verwoestend effect hebben. Deze mensen voelen zich almachtig en door niets meer geremd.
De ware religie of een religie van volwassen mensen beschouwt God als de eeuwige onbekende, de oneindige en absolute Ander. We krijgen slechts een idee van God via de ervaring van de naaste die onze wereld binnentreedt. Die ervaring roept mij op om goed te zijn en mijn verantwoordelijkheid op te nemen. Het belang van de Ander heeft prioriteit op mijn eigenbelang. Liturgie is onvoorwaardelijk geven aan de Ander, het is brood geven aan diegene die honger heeft. Desnoods haal ik het brood uit mijn mond.
We herkennen de ware religie in het ethisch gedrag van de mens.
Elke religie kan de fout ingaan, als wordt gedacht in naam van God te handelen. Religie is goed zijn, verantwoordelijk zijn, de naaste onvoorwaardelijk en onbaatzuchtig liefhebben.
Pas op voor mensen die zeggen dat God achter hen staat. Zij zijn als tovenaars die de macht van God willen misbruiken. Alles wat over God wordt gezegd is op maat van de mens en vaak wordt dit misbruikt voor het eigenbelang (bijvoorbeeld predikers die heel veel geld verdienen). De ware en volwassen gelovige geeft alles weg en neemt niets.
Zaterdag 30 mei 2020:
De moraal werd niet door mensen verzonnen
Er is iets fout gegaan met het christendom. Er waren rationele redenen om de Kerk vaarwel te zeggen. Het kind is echter met het badwater weggegooid. Met ’kind’ bedoel ik de kracht die mensen beweegt om zich te houden aan fundamentele normen en waarden. Een door de mens gekozen wet, kan men makkelijk overtreden. Die wetten zijn trouwens relatief en tijdsgebonden. Geboden en verboden die fundamenteel zijn, kunnen niet zomaar genegeerd of overtreden worden.
De westerse beschaving is gefundeerd op geboden en verboden die vele duizenden jaren geleden in de Bijbel werden geformuleerd. Dat is de ware en enige betekenis van het joods-christelijk fundament van onze beschaving. Daar werd God genoemd als Diegene die de geboden en verboden aan de mensen heeft geopenbaard.
Door God af te wijzen, is er een kans dat ook de fundamentele geboden en verboden worden afgewezen. Dat betekent het einde van de westerse beschaving.
Willen we deze ramp voorkomen, dan gaat het er niet om dat de mensen zich bekeren, terugkeren naar de Kerk of hun geloof in God bevestigen. Het gaat om het rationeel aanvaarden dat de fundamentele geboden en verboden niet door mensen zelf zijn verzonnen. Er is een Hogere Macht die de mensen oproept zich ’menselijk’ te gedragen.
De bijbelse geboden en verboden maken de mensen inderdaad menselijk. Het gaat om trouw in de relaties, om het respecteren van de rechten en de eigendommen van de naasten, om onvoorwaardelijke en onbaatzuchtige liefde, om het afzien van geweld. Als die geboden en verboden op grootschalige wijze niet worden nageleefd, heeft dit desastreuze gevolgen voor de politiek, de economie en de interpersoonlijke relaties. Hoe erg het met dit laatste bijvoorbeeld is zien we in het enorm aantal huwelijken die uitmonden in scheiding. Ook de vernietiging van de natuur is een bewijs dat we geen respect hebben of de verantwoordelijkheid missen voor wat we niet zelf hebben geschapen, maar dat aan de mensheid is gegeven. Door wie?
Maar hoe de mensen bewegen om zich te houden aan de bijbelse normen en waarden?
Willen we de gevolgen van de klimaatverandering kunnen beheersen of het moeten leven met voortdurend opduikende epidemieën, dan zullen we zeer solidair met elkaar moeten zijn. De bijbelse geboden en verboden zijn hiervoor noodzakelijk en fundamenteel.
De ontkerkelijking kan uiteindelijk leiden tot een door de mensen veroorzaakte Apocalyps. Ik breek mijn hoofd over de manier om dat te voorkomen. De mens is in staat geweest tot de holocaust, zelfs in het meest beschaafde en christelijke land. Deze en alle andere verschrikkingen in de wereld zijn volstrekt tegengesteld aan de bijbelse boodschap. Willen we herhaling voorkomen, dan moeten we de Hogere Macht die de geboden en verboden heeft geopenbaard de centrale plaats geven in ons leven. De Kerk kan ons hierbij helpen, maar als individu moeten we het in ons persoonlijk leven zelf doen. Het eerste wat we kunnen doen is de studie van de Bijbel weer serieus nemen, want zonder de wijsheid van de Bijbel zijn we als westerse beschaving verloren.
maandag 1 juni 2020: enkele tweets die ik de voorbije weken de wereld heb toegestuurd:
1. De idealen van Links en van Rechts zijn beide prachtig. Als ze oprecht worden nagestreefd, leiden ze beide tot veel ellende. Hoe dat komt? Omdat de waarheid voor de mens onbereikbaar is. Jammer, maar het is niet anders
2. Na vijftig jaar wetenschappelijk onderzoek verricht te hebben, vind ik het vreemd dat er nog mensen zijn die menen de waarheid in pacht te hebben.
3. Linkse media: actie van Trump tegen China is een afleidingsmanoeuvre of: 360.000 doden van de coronavirus is maar een akkefietje
4. Zonder ethisch-filosofische reflectie kan de psychologie verworden tot een inhumane wetenschap, bijv. als de diagnostiek de mens ziet als een object.
5. Het is een ethische plicht ons terug te trekken uit internationale organisaties zoals de VN en de WHO, omdat corrupte leiders en dictators zich daar laten vertegenwoordigen door hun handlangers en een gezond beleid verhinderen.
6. Een wezenlijk verschil tussen christendom en islam: christendom roept op tot verantwoordelijkheid voor alle mensen, onafhankelijk van hun aard, ras of geloof. De islam roept op tot geweld tegen ongelovigen en afvalligen. God kan dit laatste nooit goedkeuren. Islam is geen religie.
7. Het voordeel van regelmatig te kijken naar twitter is dat je ziet dat er mensen zijn die nog veel dommer zijn dan jezelf.
8. Tijdens deze coranocrisis is de regering als een juf voor een grote kleuterklas.
9. Wat een geluk dat we allemaal sterven, anders moeten we blijven leuteren over levensgevaarlijke virussen en levensbedreigende contacten.
10. Wie wil weten hoe Europa eruit zal zien, moet kijken naar Libanon, ooit 'de parel van het Midden-Oosten', of naar de Franse voorsteden. Ik zeg niet waarom, want wie niet wil zien, ziet het niet. Alleen staatsmannen hebben de moed.
11. Een onvolwassen wereld: triljoenen besteden aan bewapening, zelfs nog in de 21ste eeuw. Zouden we dat geld niet beter besteden voor goed onderwijs voor alle kinderen in de wereld?
12. "Je moet niet slapen, maar filosoferen" (Levinas). Filosofie is voor elke wetenschap noodzakelijk om tunneldenken te voorkomen en om te ontdekken welke vooronderstellingen fout zijn (geldt ook voor medici en natuurkundigen).
13. Alle corona-maatregelen opheffen en de natuur zijn gang laten gaan: dan zijn we verlost van de dictatuur, van economische rampspoed, van de verering van 'experts', van onmenselijk gedrag tegenover ouderen en andere kwetsbaren en kunnen de kinderen gewoon weer naar school.
14. Bij de corona-richtlijnen: "Het is natuurlijk waar dat er mensen zijn die dwang nodig hebben, omdat zij op vrije voeten onmiddellijk als bandeloze dieren in hun egoïstische lust ronddartelen" (Kierkegaard, 1843).
15. Voor sommige politici geldt dit: "Een dwaas vindt altijd wel een grotere dwaas die hem bewondert" (Boileau: Un sot trouve toujours un plus sot, qui l'admire).
16. Leidraad bij tweeten: Er zijn mensen die niet weten wat ze moeten zeggen, maar alleen weten dat ze iets moeten zeggen. Er zijn mensen die zich liever verdiepen in frasen, dan dat ze zich verliezen in studeren. (naar Kierkegaard in Vrees en Beven, 1843).
Vandaag gepubliceerd op ThePostOnline: De Europese Unie mag God niet in de grondwet vermelden
Bij al die demonstraties, rellen en geweld in verband met racisme in de VS en elders, rijst de vraag wat dit zal opleveren. Niets. Moeten we dan niets doen? Eerst de feiten op een rijtje zetten, maar dat is niet eenvoudig. Er worden in de VS meer blanken vermoord door politieagenten dan zwarten. De zwarten plegen veel meer geweldsmisdrijven. Racisme in de VS en in Europa valt in het niets in vergelijking met het racisme in de Arabische landen of in Zuid-Afrika; en zo kunnen we doorgaan. Maar alle gegevens pro en contra die verzameld kunnen worden, geven nog geen antwoord op de vraag hoe tot minder racisme komen. Bovendien kunnen voor- en tegenstanders elkaar om de oren slaan met nieuwe feitelijkheden.
Het zal er niet beter op worden. Er komt wellicht een economische recessie op ons af met stijgende werkloosheid. De verschillen tussen rijk en arm nemen toe. Wat zullen de gevolgen zijn van de klimaatverandering en komt er een tweede fase in de pandemie? Als de onzekerheid, de angst, de onveiligheid en de woede zullen toenemen, komt er nog meer geweld. Dat heeft weinig met racisme te maken.
Op de vraag welk beleid voeren in deze en komende barre tijden, verwijs ik gewoon naar mijn laatste boeken. Als het volledig uit de hand begint te lopen, moet elke ras of elke etnische groep terug naar de landen van oorsprong. Tegelijkertijd komt er een wereldomspannende solidariteitsbeweging op gang die start in het gezin, de bredere familie, de buurt, het land tot internationale samenwerking tussen netwerken van solidariteit.
Ik heb een innerlijk gevoel van zekerheid dat we op een keerpunt staan in de wereldgeschiedenis. Een herhaling van de geschiedenis van de Toren van Babel: eerst grote chaos totdat elk volk terugkeert naar de plaats waar het hoort.
Dinsdag 2 juni 2020: Tweet van vandaag: Laat ons hopen dat de demonstraties tegen het blanke ras en de westerse beschaving niet leiden tot apathie onder de blanken, waardoor de gezondheidszorg, het medisch onderzoek, de solidariteit met ontwikkelingslanden, de culturele prestaties, enz in het gedrang komen. Een ode aan de blanke ras is hier op zijn plaats.
Mijn facebook-, instagram- en twitter-account heb ik heden, 2 juni 2020, afgesloten omdat ik al die haatberichten, zowel van Links of van Rechts, niet meer wil lezen. Mijn voorkeur gaat naar constructief bezig zijn: zie mijn laatste boek (klik op afbeelding hiernaast) of kies uit mijn teksten op deze website (site map), op academia.edu en mijn ± 200 bijdragen voor de Nederlandse conservatieve website ThePostOnline
Vrijdag 5 juni 2020: op ThePostOnline: De fictie van racisme
Onderstaande reactie werd geschreven onder dit artkel op ThePostOnline
Goed artikel hr. van Acker, dank u wel. Het is allemaal niet zo erg als Sylvana en haar vrienden roepen m.m.v. de linkse media. Mijn vrouw, en dus ook mijn kinderen zijn gekleurde allochtonen. Zij hebben nog nooit problemen gehad , niet als kind en niet als volwassenen. Twee van mijn kinderen zijn ook met gekleurde allochtonen getrouwd, de andere twee met een zgn kaaskop. Dat gaat allemaal prima, goede opleiding gehad en een prma baan. Mijn ene dochter geeft bijles aan jonge (allochtone en autochtone) kinderen, mijn zoon heeft een race-fietsclub opgericht met 38 leden nu waarvan 19 uit alle delen van de wereld. Zij verafschuwen alle gedoe wat nu plaatsvindt. Mijn zoon belde vanmorgen nog en vertelde dat in het land van herkomst van een van zijn fietsvrienden ( in het midden oosten) alleen al in de maand april 23 mensen door de overheid zijn omgekomen omdat zij niet van het geloof van de lieve vrede zijn. Zijn vriend is overigens ooit gevlucht naar Nederland en nu huisarts na cum laude studie in Rotterdam. Zijn vrouw, ook uit dat mooie land, is afgestudeert diabetes verpleegkundige. Voor die vermiste en vermoorde mensen heb ik nog geen demonstratie gezien. Iedereen, ja iedereen die hier in Nederland zijn of haar best doet kan hier prima leven. Met een ( helaas triest) vermoorde zwarte man in Amerika hebben wij niets te maken, allemaal gezeur omdat het Amerika is, voor de vermoorde en weggemoffelde Yezidi’s is geen tijd, aandacht of demonstratie…..stelletje hypocrieten zijn het.
Woensdag 10 juni 2020: op ThePostOnline: De onnoemelijke wreedheid in zwart Afrika
Maandag 15 juni 2020:gepubliceerd op ThePostOnline: De superieure beschaving
en een uitgebreide versie op Academia.edu
Donderdag 18 juni 2020:
Met de parlementaire democratie gaan we met z’n allen om zeep
Mensen van links en mensen van rechts kunnen niet meer denken
In een interview met Martin Heidegger in 1966 werd hem het volgende probleem voorgelegd: ’Alles functioneert. Er worden steeds meer elektriciteitscentrales gebouwd. Er wordt flink geproduceerd. De mensen hebben het goed in dat deel van de aarde waar de techniek het verst is gevorderd. We leven in welstand. Wat mankeert er eigenlijk aan?’. Hierop antwoordde Heidegger als volgt: ’Alles functioneert. Dat is juist het beangstigende, dat het functioneert en dat het functioneren aanzet is tot steeds verder functioneren en dat de techniek de mens steeds meer van de aarde losrukt en ontwortelt… We hebben geen atoombom meer nodig, de ontworteling van de mens is er al… Dat is geen aarde meer, waarop de mens nu leeft .. het land wordt op een onvoorstelbare wijze verwoest’.
We zijn nu meer dan een halve eeuw verder. De techniek is ondertussen informatietechnologie geworden. Er wordt zo extreem geproduceerd dat leven op aarde steeds meer wordt bedreigd. De natuur wordt zo verstoord dat de een na de andere natuurramp op ons afkomt. De landschappen worden verwoest door windmolenparken, snelwegen en nieuwe bouwprojecten. De moderne techniek heeft op planetair niveau de mens in haar greep. De politiek is machteloos, waardoor de vraag oprijst of democratie nog het juiste antwoord is.
Het vervolg van dit interview met de Duitse filosoof gaat over de vraag of we nog in staat zijn na te denken over hoe we aan de macht van de techniek kunnen ontsnappen. Is de absolute technische staat misschien nabij? Volgens Heidegger biedt de filosofie geen uitweg meer. We kunnen ons niet meer bezinnen over het karakter van de moderne techniek: ’Alleen nog een God kan ons redden’ want ’Voor ons, mensen van nu, is de grootte van wat gedacht moet worden te groot’. Dat de grootste filosoof sinds Plato zoiets zegt, is een merkwaardigheid op zich. Met onze rationaliteit redden we het niet. We zijn overmeesterd door de door onszelf getechnologiseerde wereld.
De pessimistische voorspelling van Heidegger is ondertussen uitgekomen. In ons denken zijn we geen stap verder gekomen. Het probleem is te groot om het te kunnen vatten. Artificiële Intelligentie met behulp van big data zal ons niet helpen en integendeel ons nog verder in de greep van de techniek brengen. Bij AI weet men vaak niet wat de logica is achter de besluitvorming. Zijn we misschien al slaven geworden? Facebook, twitter, instagram en de alomtegenwoordige aanwezigheid van smartphones illustreren perfect onze ’verslaafdheid’ en afhankelijkheid van de techniek. Zelfs de verkiezingen en de agenda van de parlementen en politici worden in sterke, soms absolute zin bepaald door wat op internet circuleert. Eén kort filmpje over een brutale aanhouding met fatale afloop, brengt de hele wereld in rep en roer en brengt een nieuwe beeldenstorm op gang.
Ik heb enige tijd de illusie gehad een brug te kunnen leggen tussen links en rechts. Buitengewoon naïef in een wereld die meer en meer polariseert. Tegenstanders zijn niet bereid om naar elkaar te luisteren. Er is geen dialoog meer mogelijk. Schrijf ik iets dat links niet bevalt, dan ben ik een fascist. Is het niet naar de zin van rechts, dan ben ik een naïeve dromer. Het gebrek aan dialoog betekent noch min, noch meer dat mensen van links en mensen van rechts niet meer kunnen denken. Het is niet alleen meer de grootte van wat gedacht moet worden dat voor ons mensen te groot is, er wordt niet meer gedacht in de zin van diep en zelfkritisch nadenken.
Als Heidegger zegt dat alleen een God ons nog kan redden, dan kunnen we dit anders formuleren. De bedreigingen die op ons afkomen (of een God hier een hand in heeft, laat ik in het midden), zullen de mensheid dwingen tot gezamenlijke actie. Desnoods moet er een staatsgreep komen van politie en leger om te redden wat er nog te redden valt. De coronapandemie is hier een mooi voorbeeld van. De politie heeft ervoor gezorgd dat iedereen in het gareel liep en aan de afgekondigde maatregelen gehoorzaamde. In Kinshasa is het een paar keer gebeurd dat wie geen mondkapje droeg, werd neergeknald ondanks Black lives matter. In Frankrijk worden de Gele Hesjes al maanden in toom gehouden door een onverbiddelijke en brutale politiemacht. De mainstream media zwijgen hier in alle talen over, want dat Macron in feite hiermee een staatsgreep heeft gepleegd en democratische grondrechten aan zijn laarzen lapt, mag niet worden gezegd. Ooit komen er NGO’s met militaire macht om de regenwouden in Zuid-Amerika en Afrika te beschermen. Nu al worden stropers in natuurparken vanuit de lucht uitgeschakeld. Zodra andere bedreigingen plaatsvinden, kunnen we meer radicale ingrepen verwachten. De wereld is rijp voor een machtsovername, niet door Greta en haar apostelinnen, maar naar ik hoop door wijze staatsmannen. Als het volk niet meer kan denken, dan moet een wijze het voor hen doen. Einde parlementaire democratie om de mensheid en de aarde te redden, zo niet dan gaan we met z’n allen om zeep.
Als democratie wordt vervangen door wijsheid kunnen we opnieuw een wereld opbouwen op menselijke maat. Een wereld die zich heeft verlost van de dictatuur van de techniek. Wat wordt met wijsheid bedoeld? Daar kan een simpel antwoord op worden gegeven: we zijn niet de eigenaar van de aarde. De aarde is ons gegeven, is bestemd voor alle mensen en ook voor de toekomstige generaties. Wat de aarde voortbrengt, is voor allen bestemd. Dat geldt zowel voor de vruchten van de aarde als voor de grondstoffen. Wijsheid is respect voor wat ons is gegeven, is rekening houden met de kwetsbaarheid van de aarde en van alles wat er op groeit en leeft en is rechtvaardigheid in de verdeling van de opbrengst. Met deze ene zin is het politiek en economisch programma voor de komende tijd omschreven. Of zou het moeten omschrijven.
Is dit laatste een illusie? De lockdown was noodzakelijk tijdens de pandemie. Het lucht- en autoverkeer lag nagenoeg stil. De mensen bleven in hun eigen omgeving. Het bleek hoe belangrijk het was om zelfvoorzienend te zijn. Er ontstond een zekere rust. Plotseling bleek dat veel grote kantoren niet noodzakelijk zijn. Nieuwe lokale initiatieven kwamen tot stand en zullen wellicht een vervolg krijgen. Dat zal waarschijnlijk onvoldoende zijn om een nieuw politiek en economische beleid op gang te brengen. Als een God ons wil redden, dan komt er een volgende catastrofe, misschien de grootste klap ooit. Dan hebben we onze les geleerd en zullen we tot bezinning komen. Het eindresultaat zal zijn dat we de menselijke maat terugvinden.
( zie volledige tekst op ThePostOnline )
zaterdag 4 juli 2020: vandaag gepubliceerd op ThePostOnline:
De ultieme redding van Europa ligt in Rusland
13 juli 2020: Asymmetrische ethiek leidt tot een radicale ommekeer van onze activiteiten. Zo wordt het doel van de economie en de politiek het lijden van de Ander verzachten. Hierdoor verheft de mens zich boven het Zijn, want binnen het Zijn is het doel van de economie en de politiek de zelfbevestiging door macht en rijkdom.
Asymmetrische ethiek
Bij asymmetrische ethiek is de samenleving niet gebaseerd op wederkerigheid, maar op de onvoorwaardelijke en onbaatzuchtige goedheid voor de anderen. Dit principe is niet rationeel bedacht. Rationeel gezien moet de samenleving gebaseerd zijn op wederkerigheid. Voor wat, hoort wat. Het gevolg hiervan is dat de armen, de wezen en de weduwen die niets te bieden hebben daarom worden genegeerd.
Is de samenleving gebaseerd op goedheid, dan wordt het voor iedereen menselijk. Goedheid is pas echt als het onvoorwaardelijk en onbaatzuchtig is. Wie het goede doet voor een Ander, vraagt niets terug en stelt er geen voorwaarden aan.
Het goede doen is niet rationeel. Het is een gebod dat naar ieder individu is gericht. Dat gebod komt van elders, niet van de wereld, niet vanuit het Zijn. Het antwoord waar dit appel vandaan komt, is overgeleverd in de Heilige Schriften. Voor de westerse beschaving is dit de Bijbel. De kernboodschap van de Bijbel is dat prioriteit moet worden gegeven aan de Ander. Het Ik staat in dienst van de Ander.
Dat we geroepen zijn om het goede te doen voor de anderen, brengt ons op het idee van God. Dit idee is geen naïef geloof, maar een open staan voor wat niet van deze wereld is, voor wat van buiten het Zijn komt.
De niet-wederkerigheid is asymmetrie van de ethiek. Alleen deze ethiek kan de haat in de wereld effectief bestrijden.
Wat moeten we aanpakken in de wereld:
- gebrek aan onderwijs of aan degelijk onderwijs voor kinderen
- gebrek aan elementaire en voor iedereen toegankelijke ziekenzorg
- extreme armoede en hongersnood
- onderdrukking van vrouwen in de islamitische wereld en in zwart Afrika
- vrouwenbesnijdenis
In alle samenlevingen en culturen zijn er zaken die beter moeten worden en die moeten worden bestreden, maar hier gaat het om de extremen die een schande zijn voor de mensheid als geheel. in de rijke landen komt bijvoorbeeld vrouwenmishandeling, seksuele intimidatie en discriminatie van minderheden voor, maar er is veel aandacht voor en er worden voortdurend acties ondernomen. De meerderheid is het ermee eens dat deze wantoestanden veroordeeld en aangepakt moeten worden.
De vijf bovengenoemde wantoestanden moeten alle prioriteit krijgen. Dit kan echt niet meer in de 21ste eeuw. We moeten hier harde conclusies uit durven trekken. Ik geef een paar voorbeelden:
- de westerse diplomatie en buitenlands beleid moeten als uitgangspunt nemen de asymmetrische ethische roeping (conform de joods-christelijke en humanistische wortels van de westerse beschaving)
- de enorme budgetten voor ruimtevaart kunnen betere besteed worden aan de aanpak van deze toestanden
- in het medische werkveld en de farmaceutische industrie moet voorlopig het accent komen te liggen op verbetering van de elementaire ziekenzorg tot in de verste uithoeken van de wereld. Dus geen enorme budgetten voor onderzoek op terreinen die minder belangrijk zijn dan het elementaire.
- exorbitante salarissen en bonussen worden afgeschaft; het vrijkomende geld wordt besteed aan verbetering van de bovengenoemde wantoestanden
- immigranten en de daarop volgende generaties moeten terugkeren naar de landen van herkomst om daar hun verantwoordelijkheid op te nemen
Er heerst in deze tijd een groot gevaar: het Westen wordt voortdurend aangevallen en beschuldigt van racisme, discriminatie en andere vormen van uitbuiting. Die wantoestanden komen allemaal zeker voor, maar het fundament van de westerse beschaving is en blijft de asymmetrische ethiek. Het accent moet liggen op de velen die zich engageren om de genoemde wantoestanden op te heffen.
Het gaat niet om superioriteit van de westerse beschaving. De ethische roeping geldt voor alle mensen die daar open voor staan. Vandaar dat we moeten ophouden met het bekritiseren van andere politieke regimes. Het is voldoende zelf het goede voorbeeld te geven en waar mogelijk de noden te lenigen. Op die manier kan het Westen de wereld inspireren voor het goede, en andere beschavingen kunnen dit evenzeer.
dinsdag 14 juli 2020: vandaag gepubliceerd op ThePostOnline:
Black Lives Matter is een satanische beweging
donderdag 16 juli 2020: mede-ondertekenaar van de Open Brief voor vrijheid van meningsuiting
zondag 19 juli 2020: vandaag gepubliceerd op ThePostOnline:
Europa het nieuwe Midden-Oosten
vrijdag 24 juli 2020: Als mijn voorstellen en adviezen niet worden gevolgd, dan wordt Europa op korte termijn een hel; dan wordt de 21ste eeuw een herhaling van de verschrikkingen van de 20ste eeuw.
In veel teksten op deze website en op ThePostOnline heb ik duidelijk gemaakt wat we ons in Europa als doel moeten stellen. Europa moet eerst en vooral worden uitgeroepen als een joods-christelijke beschaving. De joods-christelijke ethiek, - dit wordt beschreven in de Tien Geboden en in de Bergrede -, is het fundament van de wetgeving, de politiek, de economie en de sociale omgang. Hierin is uiteraard plaats voor humanisten en atheïsten die opgegroeid zijn in de Europese beschaving.
Europa moet een confederatie worden van soevereine staten. Rusland en Israël maken er deel van uit. Dit wordt het nieuwe wereldrijk als voorbeeld van beschaving voor de gehele wereld.
Alle immigranten die niet afkomstig zijn uit Europa, en hun nakomelingen, keren terug naar de landen van herkomst. Daar zullen ze streven naar de opbouw van die landen, met solidaire steun vanuit Europa. Dit is de enige weg om vrede, welzijn en welvaart in de islamitische landen en in zwart Afrika te realiseren.
We gaan snel naar deze ontwikkelingen. Er komt een extreme recessie met zeer hoge werkloosheid, de gevolgen van de klimaatverandering worden onbeheersbaar, nieuwe pandemieën leiden tot radeloosheid. De mensen van goede wil zullen er alles aan doen om het Kwaad te weren. Dan zal voor iedereen duidelijk worden dat wat ik voorstel de enige weg is om het Kwaad geen kans te geven. Uiteindelijk zal de 21ste de beste eeuw ooit worden, maar dan moet wel naar mij worden geluisterd.
dinsdag 28 juli 2020: gepubliceerd op ThePostOnline: Europa is een joods-christelijke beschaving
zaterdag 1 augustus 2020: gepubliceerd op ThePostOnline: Complottheorieën
zondag 9 augustus 2020: de grootste overwinning van Links is dat het christendom helemaal van tafel werd geveegd. Linkse dictators als Stalin en Hitler waren daar bijna in geslaagd, maar sinds de jaren zestig van de vorige eeuw heeft de Satan nu zelf het heft in handen genomen. Hij is de onzichtbare kwade geest die rondwaart in de geesten van de mensen.
Een heuglijke zomerdag
Op een snikhete zomerdag zat ik met twee Belgische kunstenaars, Joseph Willaert en Jan Vercruysse, in de woonkamer van de boerderij van mijn schoonvader. Een 400 jaar oude boerderij, gelegen tussen Brugge en Knokke (de streek ooit bezongen door Jacques Brel). We dronken een koel biertje en keken uit op de schuur. Daar waren mijn schoonvader en enkele werklieden balen stro aan het lossen. Dat was zwaar werk, want met een riekvork werden die zware balen van de kar door een luik van de schuur gehesen.
Op een gegeven moment kwam iemand binnen en die maakte een opmerking over de hitte buiten. Toen sprak Jan Vercruysse de historische woorden uit: ’Je moet zo weinig mogelijk bewegen’.
woensdag 12 augustus 2020: tweet van vandaag: "If Donald Trump wins reelection, he will be remembered as the president who liberated the Western world from the Left”.
Bij de huidige hittegolf denk ik weeral aan hoe de wereld er kan uitzien als we echt heel drastische maatregelen moeten nemen. De gevolgen van de opwarming van de aarde zijn nu niet meer te keren, denk ik. We zullen dus moeten leren leven met die gevolgen en dat zal moeilijk zijn. In elk geval moeten we stoppen met industriële productie. Dit is nu nog ondenkbaar.
Het model dat mij voor ogen staat en dat ik al eerder heb beschreven, is dat van een middeleeuwse abdij, die zelfvoorzienend is en het gehele gebied errond ontgint. Zo zou elke stad en elk dorp zelfvoorzienend moeten zijn. Rondom elk woongebied is een grote ruimte voor land- en tuinbouw. Iedereen draagt een steentje bij aan het beheer ervan. De mensen blijven hun leven lang in het gebied waar ze thuis horen, net zoals de monniken in de abdij.
Dat zal samengaan met meer spiritualiteit, soberheid en respect voor mens en natuur. Net zoals het abdijleven voor bedoeld was.
Waar veel wordt geproduceerd kan hulp worden geboden aan gebieden waar hongersnood heerst. Dat heet dan solidariteit. Ook iets wat een abdij voorstond.
Helaas gaan de mensen voorlopig nog door met hun twisten, ondanks dat ze door de gebeurtenissen met de neus op de feiten worden gedrukt.
donderdag 13 augustus 2020: De wijsheid van de Bijbel is voor de westerse beschaving onvervangbaar. De kracht van de Bijbel is dat het ieder persoonlijk oproept om in de tijd en de plaats waar hij leeft, de zin van de bijbelverzen te ontdekken. Ieder mens kan daarom deelnemen aan wat de Bijbel ons openbaart. Elke mens die de Bijbel leest, bestudeert en analyseert is profeet.
In onze extreem gepolitiseerde wereld (de term komt van Levinas) biedt de Bijbel een houvast om de politiek menselijk te houden. Levinas: ’Kunnen democratie en „mensenrechten” zonder gevaar losgemaakt worden van hun profetische en ethische diepten? De toewijding die nodig is voor de vrede kan niet bestaan in enkel onverschilligheid. Zij gaat samen met de erkenning van de ander in de naastenliefde die de Schriften onderwijzen’.
Door die persoonlijke inzet om te zoeken naar wat de Bijbel ons openbaart en door gehoor te geven aan het appel om de naasten lief te hebben, behoeden we ons voor intolerant dogmatisme of voor een religie zonder enige betekenis voor onze omgang met anderen. We zijn niet uitverkozen omdat we boven anderen zijn, maar we zijn uitverkozen om als eerste antwoord te geven op het appel tot verantwoordelijkheid, dit is de naasten onvoorwaardelijk en onbaatzuchtig lief te hebben. Dit laatste komt neer op een onverkorte en dwingende eis tot gerechtigheid ( in deze ruwe wereld, in het onverstoorbare bestaan).
Vandaag gepubliceerd op ThePostOnline: Over de destructie van onze beschaving door Links
vrijdag 14 augustus 2020: de eis tot gerechtigheid is een verandering van de grondslag van het zijn, tegen de eenvoudige voortzetting van het economisch leven met al zijn conflicten die het met zich meebrengt, het kwaad, de haat, de overheersing en de trouweloosheid. Tot een orde komen zonder overwinning of overheersing, zonder oorlogen of wreedheden … om niet langer de dupe te zijn van de misdaden die in naam van de vrijheid, van de revolutie of zelfs van de liefde worden begaan.
Volgens Levinas is religie het zoeken naar de nabijheid van God door de gerechtigheid: een liturgische betekenis toekennnen aan de materiële daden van het leven buiten hun natuurlijke doelgerichtheid om. De mens is menselijk als hij niet de slaaf is van het natuurlijk noodzakelijke. Dit is de ’moeilijke vrijheid’ van de mens; een verantwoordelijkheid waar men niet onderuit kan.
De Openbaring is de verkondiging van het einde van de onderwerping van een mens door een mens. Levinas: ’De mens die ondanks de Openbaring voor zichzelf een menselijke meester zoekt, is het niet waard God te dienen, dat wil zeggen is zijn vrijheid niet waard’. De mens moet zijn onafhankelijkheid bewaren.
Tweet van vandaag (tegen beter weten in, want niemand gelooft het): "Het is vreemd dat de regeringen nog niet weten dat om de klimaatverandering te beheersen de industriële productie stilgelegd moet worden. De meeste producten zijn trouwens niet levensnoodzakelijk”.
zaterdag 15 augustus 2020: (vervolg Talmoedlessen van Levinas)
De politieke macht moet voortdurend toegewijd zijn aan de honger van de mensen. Denken aan de honger van de mensen is de eerste functie van de politiek. Honger kan hier breed gedefinieerd worden als alles wat de vitale behoeften van de mensen betreft, o.a. veiligheid, een eigen woning, …
Het verticaal kijken naar God, moet samengaan met het horizontaal kijken naar de mensen. Dit wil zeggen dat de eredienst voor God moet samengaan met de zorg voor de naasten. Levinas: „De horizontale richting van het zien is de voltooiing van het zien naar omhoog”. Is de westerse preoccupatie met consumptie wel in overeenstemming met het ’delen van het brood’?
Als we het hebben over normen en waarden, wat bedoelen we met waarden? Van belang is het onderscheid tussen relatieve waarden en ’heilige’ waarden. Relatieve waarden kunnen veranderen, we kunnen er tegen in opstand komen en een revolutie ontketenen. ’Heilige’ waarden zijn heilig omdat ze onveranderlijk zijn en in de tijd steeds meer aan waarde winnen. Het leven van die waarden is een heilige geschiedenis. Al de rest is niet ’historisch’. De westerse geschiedenis is een geschiedenis zonder heiligheid en zonder voortduring in zoverre alle waarden als relatief en aanvechtbaar worden gezien. In een heilige geschiedenis tellen slechts de heilige momenten; dan spreken we niet te vlug over historische gebeurtenissen.
zondag 16 augustus 2020: De Tora is overvloed, is vruchtbaarheid. Daarom ’zegent’ de Tora al onze andere bezigheden. Anders gezegd: de oneindige wijsheid van de Bijbel inspireert alles; op voorwaarde dat we ons wijden aan de studie van de Bijbel en voor die wijsheid openstaan. Het meerdere werkt in het mindere. Wat de rede overstijgt wordt (door de wijsheid van de Bijbel) aan het verstand gegeven.
De wijsheid van de Bijbel komt van een persoonlijke God die tot mij spreekt. Het zuivere humanisme is algemeen, universeel. Levinas heeft het over een humanisme zonder Tora; dit humanisme maakt van de wereld een hel waar we vergaan van de rook. „Hel op aarde, steden vergaan van de rook, de gangbare cultuur is verstikkend”. De verontreiniging is een modaliteit van het maatschappelijk leven geworden, waar leven niet meer mogelijk is. .. er is alle brandstof die u wilt, maar om de mensheid uit te roken. Niet is in staat de mens over dat bestaan te helpen. Alleen de rechtvaardigheid (de kernwijsheid van de Tora) kan ons redden; daarom moet onze rede door de Bijbel worden geïnspireerd.
maandag 17 augustus 2020: betekent het bovenstaande niet dat de mensheid, nu de klimaatverandering in volle gang is, plotseling tot het bewustzijn zal komen dat de wijsheid van de Tora datgene is waar een menselijk leven om draait? Zijn we ondertussen volwassen genoeg geworden om niet terug te vallen in kinderlijke religies die meer over het eigen geluk gaan dan over het brengen van gerechtigheid in de wereld?
Gerechtigheid in de wereld: er is echter een groot verschil tussen de velen, vooral in de westerse wereld, die in welvaart en voorspoed leven en diegenen die onder barbaarse omstandigheden leven. Is hier niet sprake van ’onvrijwillige doodslag’. Levinas: „Spelen zich niet ergens ter wereld oorlogen en moordpartijen af die het gevolg van die tegenstelling zijn?”. In de liberale, democratische samenleving zijn wij uit onvoorzichtigheid ’moordenaars’, al gaat het hier om ’onvrijwillige doodslag’.
Zijn we wel zo onschuldig als ons subjectief gevoel laat vermoeden? Zijn we waakzaam genoeg? Zijn al de opstanden van tegenwoordig geen teken dat de armen en verdrukten ons beschuldigen van hun ellende? Zonder in zelfverwijt te vallen, is het antwoord hierop de armoede uit de wereld te helpen. Dat laatste moet het doel zijn van de economie in een menswaardige wereld, totdat er een zeker sociaal evenwicht is ontstaan tussen Noord en Zuid.
Dit is toch een mooie opdracht, de ware levensvervulling? Waarom blijven de mensen doof voor hun eigenlijke roeping die hun leven zinvol maakt? De crises waar we nu in leven en die zullen toenemen, kunnen we zien als een teken dat een Nieuwe Tijd, een tijd van bewustwording, aanstaande is.
Vandaag gepubliceerd op ThePostOnline: Voor de democratie is het belangrijk dat Trump wint
woensdag 19 augustus 2020: Vandaag 80 jaar geworden (met in deze coronatijd een videoconferentie met kinderen en kleinkinderen) en de volgende bijdrage op ThePostOnline gepubliceerd: Een talmoedles over opstandigheid in de steden
donderdag 20 augustus 2020: Wetenschap en geweten moeten altijd samengaan; werkelijkheid en gerechtigheid zijn niet twee van elkaar gescheiden werelden. Door een appel te doen op het geweten spreken we de mens als unieke persoon toe. Bij het geweten gaat het daarom om een universaliteit met een andere structuur dan de universaliteit van het algemene en het abstracte.
Het ware denken is niet een stille dialoog van de ziel met zichzelf, maar het gesprek van denkers met elkaar. Dat is vruchtbaar denken. In het gesprek tussen de leraar en de leerlingen leert de leraar het meest van zijn leerlingen. Het gaat erom de wanorde te verlaten waarin ieder bestaande zich alleen maar bezighoudt met zijn eigen bestaan, zodat we binnentreden in een orde waarin eindelijk de andere mens zichtbaar is.
Bovenstaande betekent ook dat het onvoldoende is om vrome gedachten te hebben of om in de liturgie(*) godvruchtig te zijn. We moeten maatschappelijk betrokken zijn om mee te werken aan een samenleving die volop menselijk is.
(*) Liturgie is het geheel van gebeden, ceremonieën en handelingen die een eredienst uitmaken.
vrijdag 21 augustus 2020:
Leven onder de dreiging van de Apocalyps
De maatregelen die worden genomen om de CO2 uitstoot te verminderen, om de klimaatverandering tegen te gaan, om regenwouden te beschermen of om het uitsterven van planten en dieren een halt toe te roepen, zullen de wereldramp waarheen we stevenen niet tegengaan. Hier en daar zal in afzonderlijke landen wel iets in positieve zin omgebogen worden, maar op mondiale schaal is de mensheid nu al reddeloos verloren.
De oorzaak ligt in de hoop van de mensen dat regeringen en internationale instellingen de genoemde problemen tijdig zullen oplossen of dat de wetenschap uiteindelijk de redding zal bieden. Die hoop zal ijdel blijken te zijn.
Wat had er dan moeten gebeuren om deze voornamelijk door mensen veroorzaakte Apocalyps te voorkomen? Biedt het antwoord hierop een mogelijke redding voor de overlevenden? Om dit te verduidelijken geef ik het voorbeeld van de christelijke religie (wat ik verder zeg kan ook gelden voor andere religies of levensbeschouwingen). In natuurlijke omstandigheden is het leven een struggle for life en survival of the fittest. Dit wil zeggen een voortdurende oorlog om te overleven. Levinas zegt hierover: 'de passies en de zogenaamd vrije verlangens - die overgelaten aan het toeval wanneer hun eenmaal de vrije loop gelaten wordt - lopen uit op een wereld waarin de mensen bereid zijn elkaar levend op te eten’. ’Zijn’ is oorlog. Om daaraan een einde te maken, moeten we open staan voor wat over-het-Zijn-heen is.
Het christendom heeft, tijdens bepaalde tijden, met groot succes hierin verandering gebracht. Niet door van bovenaf de mensen te dwingen hun gedrag te veranderen, maar door ieder mens persoonlijk aan te spreken om het goede te doen voor de medemensen, wie het ook moge zijn. De inspiratie voor het Goede kwam en komt van buiten het Zijn; het is geopenbaard door een transcendente kracht. Deze goddelijke inspiratie raakt elke mens die daar voor open staat. Als heel veel mensen door deze bovennatuurlijke inspiratie worden geraakt, kan een heel volk of een hele beschaving de natuurlijke toestand waarin biologische krachten alles bepalend zijn, overwinnen. Volgens Levinas ligt de hoop van een maatschappij die volop menselijk is in Jeruzalem, hier op aarde en niet in vrome gedachten. Naast Athene (de Rede) is er Jeruzalem (het openstaan voor de Openbaring). Een menselijke beschaving is het samengaan van Athene en Jeruzalem.
Het gaat echter fout als de religie zich als een wereldse instelling opstelt en politieke macht wil uitoefenen. Dat gaat ten koste van de persoonlijke inspiratie. De mensen verwachten het heil van de Kerk en verzaken aan hun persoonlijke verantwoordelijkheid. Omdat zo een Kerk de individuele vrijheid van de mensen berooft, haken velen af.
Toegepast op de bovengenoemde ontwikkelingen, zien we ook dat het gevoel van persoonlijke verantwoordelijkheid ontbreekt. De politieke instellingen, zowel nationaal of internationaal, zullen het voor ons niet oplossen. De vraag is dus of mensen door een bovennatuurlijke macht geïnspireerd kunnen worden om als goede rentmeesters zorg te dragen voor de planeet Aarde? Het is nu al te laat, vandaar dat we ons nu moeten voorbereiden op een wereld waar onvoldoende voedsel is, waar het veel te heet wordt, waar de lucht ongezond is, waar watertekorten zijn, waar overstromingen dood en vernieling zaaien of waar grote perioden van droogte elkaar opvolgen.
We moeten op kleine schaal proberen er zorg voor te dragen dat we onder deze omstandigheden kunnen overleven. Het beeld van een middeleeuwse abdij ligt voor de hand: een solidaire gemeenschap, die beschikt over een grote moestuin, landerijen, boomgaarden en een eigen bron. De abdij is zelfvoorzienend en allen dragen hieraan bij. De gemeenschap ontgint het omliggende land en is een goed rentmeester. Op dezelfde wijze moeten we onze dorpen en steden inrichten. Oude landschappen worden hersteld. Tradities herleven.
Leven in een zelfvoorzienende, solidaire gemeenschap die zorg draagt voor de omgeving zal samengaan met het einde van het industriële tijdperk. Sociale media, tv, internet, toerisme en al wat overbodig is om een sober leven te leiden, zullen behoren tot het verleden. Rijkdom heeft geen enkele zin meer. We zijn verlost van de afgoderij van de Mammon. Het sociale en spirituele leven zullen echter opbloeien. Dan komt God misschien bij ons wonen. Na de Apocalyps komt het Koninkrijk met Jeruzalem als hoofdstad.
Zoals de monniken in de abdij in vrijwillige gehoorzaamheid aan God de persoonlijke beslissing hebben genomen om te leven in onthechting , zo zal een volk slechts bereid zijn anders te gaan leven als de mensen geïnspireerd worden door het Heilige. Voor Europa is dat de God van de Bijbel. Er kunnen best veel mensen zijn die deze bron van inspiratie verwerpen, misschien wel de overgrote meerderheid, maar de Europese beschaving zal slechts overleven als Europa geleid wordt door mensen die in vrijwillige gehoorzaamheid aan het Heilige het goede in de wereld nastreven. In de politiek van Europa mag geen plaats zijn voor de rijken en voor diegenen die puur uit zijn op macht.
zaterdag 22 augustus 2020 - zondag 23 augustus:
Het kwaad tooit zich met de allures van het goede
De bovenstaande beschouwing vind ik essentieel in de ontwikkeling van mijn gedachten. Ik wil hier verder ingaan op de stelling dat het christendom ons op een hoger plan heeft gebracht. Zonder christendom (of zonder een andere religie en levensbeschouwing) blijven biologische krachten overheersen en is de ene mens een wolf voor de anderen. We zouden hoogstens met de leden van de groep waartoe we behoren een sociaal contract kunnen maken, op basis van het welbegrepen wederzijds eigenbelang. Dat is de mentaliteit van Blut und Bodem.
We hebben God nodig om de biologie te overstijgen, maar wij moeten het initiatief nemen om ons open te stellen voor Zijn openbaring. Van het judaïsme leren we dat de studie van Gods Woord noodzakelijk is.
In welke tijd leven we nu? Ook in de tijd waarin de overgrote meerderheid zich christen noemde, gebeurden verschrikkelijke dingen. Het blijft een opdracht van elk individu in elke periode om de biologische krachten te boven te komen. Dat betekent niet de biologische krachten ontkennen of verdringen, maar ze in evenwicht te brengen met onze ethische opdracht. We kunnen onze kracht in dienst stellen van deze opdracht. In een volgende tekst zal ik aantonen dat het rekening houden met de biologische krachten betekent dat om een oorlog van allen tegen allen te voorkomen, we een eigen land moeten hebben met mensen die verenigd zijn door gemeenschappelijk gedragen normen en waarden en met een wetgeving waar ieder burger zich moet aan houden. Die wetgeving is in het beste geval door het volk zelf gekozen (zoals de Engelse ’common law’). Is dat niet het geval, zoals in de multiculturele samenleving, dan zullen in tijden van dreigingen en tekort, de biologische krachten weer de bovenhand krijgen.
Zoals gezegd is de studie van de Bijbel noodzakelijk. Dit biedt een houvast om het ethische in de samenleving te brengen. We moeten naar God blijven zoeken, want dit is de enige mogelijkheid om gehoor te geven aan het appel om het goede te doen en het kwade te voorkomen. Daar halen we de kracht om ons te beheersen.
Wat deze tijd zo kwetsbaar maakt, is het gebrek aan godsbesef. Dit alles in naam van de Rede en ook wel omdat de mensen betoverd zijn door de consumptiemaatschappij.
Er staat de komende jaren veel te gebeuren. Apocalyptische gebeurtenissen zijn op gang gekomen. Er kan heel veel kwaad gebeuren tussen de mensen. Meer dan ooit is God noodzakelijk. ’Alleen een God kan ons nog redden’ zei Martin Heidegger op het einde van zijn leven.
Dat is een reden waarom het christendom terug het fundament moet zijn van Europa. Wat dat betekent wil ik de komende dagen verder uitwerken. Het gaat niet om bekering. Het gaat om de ethiek die ons verheft boven de strijd van allen tegen allen.
HIerboven schreef ik over de noodzaak een eigen land te hebben, waar mensen normen, waarden en een wetgeving delen. Levinas vraagt zich af of ’dit opkomen voor een eigen levensruimte rechtvaardig is’. Het antwoord hierop is tweevoudig. Enerzijds zijn de normen, de waarden en de wetgeving bedoeld om rechtvaardig met elkaar om te gaan en dit kan ook betekenen rechtvaardig ten aanzien van vreemdelingen. Anderzijds is er de religie om ons te inspireren voor het Goede dat onbaatzuchtig en onvoorwaardelijk is. Anders gezegd: het westers, christelijk geïnspireerde nationalisme en patriotisme geeft ons de kracht om op te komen voor de vernederden en vertrapten overal in de wereld. Net zoals ieder van ons een eigen huis moet hebben, om daar de rust te vinden en de energie op te doen om de buitenwereld aan te kunnen. Dat betekent ook dat we het recht hebben om vreemdelingen, die onze normen, waarden en wetgeving niet kunnen of willen accepteren, buiten ons huis, dit is buiten ons land te houden.
Een cultuur die alleen maar esthetisch is, een cultuur zonder moraal is alleen maar schijn. Het kan, volgens Levinas, 'een verpakking zijn voor wreedheden en kwaadaardigheid … die in staat is in Auschwitz te eindigen’.
Kan de ethiek de biologische krachten in goede banen leiden? Kan de ethiek zich dwingend opleggen aan de orde van de onverschillige en gedetermineerde natuur? Kan de ethiek het ’volharden in het zijn’ in vraag stellen?
Als we de geschiedenis van de mensheid bekijken, dan zie we naast een ontwikkeling naar een hoger niveau steeds een terugkeer van geweld en oorlogen. We zijn nog verre van een politiek die zich inzet voor gelijkheid, of liever voor gelijke en dus rechtvaardige behandeling van de mensen die allen van elkaar verschillen. Het Westen speelt hierin een essentiële rol, omdat dank zij het christendom er minder geweld is tussen de mensen. In Europa wordt niet van staatswege gemarteld, worden minderheden minder dan in andere continenten gediscrimineerd, hebben vrouwen het meest rechten, is er minder bittere armoede. Volgens joodse exegeten is er een wereldwijd Westen nodig voordat de Messias komt. Dit zal echter vooraf gegaan worden door een wereld die ten einde raad is, ’waar er geen werk voor de mens is en geen werk voor het dier’ en waar ’het kwaad zich tooit met de allures van het goede’. Wordt met dit laatste misschien de linkse ideologie bedoeld en alle andere niet constructieve protestbewegingen?
Maandag 24 augustus 2020: Twee belangrijke lessen van de Talmoed zijn (1) mensen die echt mensen zijn, zijn verantwoordelijk voor elkaar en (2) de crisis van de moderne samenleving wordt veroorzaakt door de Wet niet als een Verbond met God te zien. Die Wet van de moderne samenleving is anoniem, louter formeel. Dit laatste wordt in de hand gewerkt door de techniek die ieder contact anoniem maakt. We leven meer naast elkaar, dan met elkaar. Vandaar de alomtegenwoordige eenzaamheid. We spreken niet meer tot elkaar van aangezicht tot aangezicht. Het gevolg hiervan het ontbreken van basisveiligheid en dat is rampzalig. Nu er steeds meer dreigingen op ons afkomen, kan dit gebrek aan veiligheidsgevoel tot escalaties van geweld leiden. We zien dit reeds in de vele protestbewegingen overal in de wereld. Deze bewegingen zijn meestal destructief. Het constructieve kan slechts komen als de mensen tot inzicht komen dat zij moeten gehoorzamen aan geboden die kracht van wet hebben als een verbond met God. Dit inzicht wordt aan ons geopenbaard door de naasten, als we naar iemand kijken van aangezicht tot aangezicht. Als dit laatste het geval is, wordt het bijna onmogelijk de ander fysisch of psychisch pijn te doen, want in zijn blik zien we het appel op ons om het goede voor hem te doen. Waar komt dat appel vandaan? Volgens Levinas is het God die via de naaste ons toespreekt.
UIt het ontbreken van basisveiligheid blijkt nogmaals hoe belangrijk het gezinsleven is en waarom de menselijke verhoudingen in het gezin model moeten staan voor de verhoudingen in de samenleving als geheel. Het gezin staat echter ook onder druk. Levinas: 'De verhoudingen binnen het gezin zijn minder levendig en meer indirect geworden omdat ieder vastzit aan een veelheid van systemen’.
De Wet die een Verbond is met God wordt samengevat in de Tien Geboden. Dit is een verbond met de gehele mensheid. De geboden zijn het funderend principe van de samenleving. Zij moeten (1) geleerd worden, (2) onderwezen worden, (3) bewaard worden en (4) toegepast worden. De meest edelmoedige principes kunnen echter in hun toepassing geheel verkeerd uitpakken. In naam van die principes kunnen de grootste wreedheden worden begaan. Om dat te voorkomen moet de geest van de Wet, het algemene principe steeds per casus, per concrete toepassing worden getoetst. Levinas: ’Het is de grote kracht van de Talmoed-casuïstiek dat het de bijzondere wetenschap is die in het particuliere uitgerekend het moment zoekt waarop het algemene principe gevaar loopt te verkeren in zijn tegendeel. Dit weten bewaakt het algemene uitgaande van het particuliere. Dat behoedt ons voor ideologie’.
Dit laatste is wat ik ook in mijn therapeutisch handelen toepaste. Altijd vertrekken vanuit de concrete casuïstiek om daarin te ontdekken hoe algemene verklaringsprincipes zich daarin uiten of te voorschijn komen en ook om gefundeerde conclusies te trekken over welk therapeutische handelen tot welk effect zou kunnen leiden. Een proces dat zich voortdurend moet herhalen. Ook de studie van de Bijbel is een nooit een eindigend proces.
Voor de moraal van de samenleving is voortdurende studie noodzakelijk, alsook het gesprek van mens tot mens om elkaar te ’verlichten’. We zijn voor elkaar verantwoordelijk om ons menselijk, dit is verantwoordelijk, te gedragen. In onze westerse beschaving gaat het om de studie van de Bijbel. Studie is belangrijker dan alle rituelen en plechtigheden. Het is zorgwekkend dat deze studie bij de massa volstrekt afwezig is. Zou in het christelijk onderwijs daar voldoende aandacht aan besteed worden?
Woensdag 26 augustus 2020: Hierboven had ik het over de vrijwillige gehoorzaamheid aan het Heilige. We moeten daarom het ongehoorde horen en ervan getuigen. De meest onmenselijke reductie is ons weten te beperken tot de voorstelling van het objectief gegevene. We moeten openstaan voor de betekenissen die de transcendentie ons aanreikt. Daartoe is studie van de Bijbel noodzakelijk.
In de liefde ervaren we dat de reductie tot het objectief gegevene geen liefde mogelijk maakt. De echte liefde overstijgt de voorkeur van onze natuurlijke neigingen. Dat is ook de betekenis van de liefde voor onze vijanden; wat een monopolie lijkt te zijn van het judaïsme en het christendom.
Omdat God niet behoort tot het Zijn, maar het Zijn transcendeert, is Hij volstrekt heteronoom. Dit wil zeggen dat Hij geen macht op ons uitoefent. Volgens de Talmoed zijn de geboden van God Zijn wilsbeschikkingen. Zijn wil overvalt ons niet als macht. Die wilsbeschikkingen of de geboden zijn niet te rechtvaardigen vanuit het Zijn, dit wil zeggen dat we ze met de wetten van de natuur of met de logica niet kunnen rechtvaardigen. Gehoorzamen aan de geboden is gehoorzamen aan een wil die geheel en al van buiten komt. Vanuit de wereld gezien is dit belachelijk. Wie toch gehoorzaamt, is God nabij. Deze gehoorzaamheid gaat verder dan de wetten van het Zijn en dat is precies wat de mens menselijk maakt.
Het bijzondere van deze gehoorzaamheid aan het ongehoorde en ongeziene is dat de mens hierbij een antwoord geeft aan de absoluut Andere. Gehoorzamen aan de geboden, wat neerkomt op liefde voor de naasten, is een gift van de mens aan God. In de Talmoed staat het volgende vers; ’Wanneer jullie mijn getuigen zijn, dan ben ik God; wanneer jullie mijn getuigen niet zijn, ben ik niet God’. De moderne, rationele mens heeft ervoor gekozen God buiten het Zijn te laten. Dit kan niet goed aflopen omdat de natuurlijke neigingen dan de overhand krijgen.
Tweet van vandaag: Black Lives Matter zal het best gerealiseerd worden als het blanke ras daar constructief aan meewerkt. Dit ras heeft de macht, de kennis, de middelen en het geloof om rechtvaardigheid in de wereld te brengen.
donderdag 27 augustus 2020: In primitieve culturen wordt een crimineel uit wraak gestraft. Het kenmerkende van een cultuur met een joods-christelijk fundament is dat een crimineel wordt gestraft om hem te redden, dit is om hem weer menselijk te maken. Dat is het verschil tussen tirannie en barmhartigheid.
De ethiek is een verstoring van het Zijn, van mijn onbekommerd bestaan bij mijzelf. Als de Ander in mijn bestaan verschijnt, wordt mijn bestaan in het ongerede gebracht. De Ander is anders dan wat door mij wordt begrepen en wat tot mijn wereld behoort. Hij is absoluut anders (zoals God ….).
Als ik geef om niet, wordt mijn geven omgevormd tot absolute edelmoedigheid en onbaatzuchtigheid. Hier stel ik mijn Ik volledig ten dienste van de Ander, zonder wederkerigheid te verlangen. Mijn eigen zijn wordt opgeofferd voor het zijn van de Ander. Wordt het Ik hierdoor niet transcendent?
Door open te staan voor dit appel tot onbaatzuchtigheid en onvoorwaardelijkheid getuig ik van mijn vertrouwen in God (die dit appel via de Ander tot mij richt). Dit is geen bevestiging van het bestaan van God, maar God wordt hier bewezen doordat ik in die onbaatzuchtigheid en onvoorwaardelijkheid, dit is in de ware liefde voor de naasten, alle maten te boven ga. Levinas: ’In de belangeloze edelmoedigheid van het geven ziet men een oneindig ontvangen, de openheid naar het oneindige, wellicht is dit het punt van ommekeer’. Mijn liefde of het goede dat ik doe voor de naasten (en voor de natuur of de wereld om mij heen die bestemd zijn voor de toekomstige generaties die ook mijn naasten zijn voor wie ik verantwoordelijk ben) wordt door God ontvangen. Zo kom ik via mijn liefde voor de Ander, God nabij.
vrijdag 28 augustus 2020: we kunnen ontsnappen aan de eindigheid van ons bestaan (van het Zijn) en ons bevrijden van de kenmerken die aan ons worden toegekend, door in relatie te treden met de Absoluut Andere (God, maar die kan niet worden genoemd omdat Hij al ons begripsvermogen overstijgt). Geloof is bevrijding!
God is onmogelijk te kennen. Hij is onherleidbaar tot een thema, een definitie, een synthese. Hij transcendeert al ons kennen. God laat ons een spoor achter. Een spoor is een aanwezige afwezigheid. Dit spoor vinden we terug in de Bijbel. Vandaar de noodzaak om de Bijbel voortdurend te bestuderen.
Volgens het judaïsme en het christendom is ’in relatie treden met de Absoluut Andere' slechts voor ons mensen mogelijk door te gehoorzamen aan zijn geboden. Dit laatste is in de kern de verantwoordelijkheid die we opnemen voor de anderen en voor de schepping in het algemeen. Gehoorzaamheid in naam van de Naam (die niet genoemd kan worden). Volgens de Talmoed is handelen vanuit een ontvangen gebod, groter dan handelen zonder een gebod ontvangen te hebben.
Gehoorzamen en handelen overeenkomstig geopenbaarde geboden verheft de mens: hij komt in een andere, hogere orde. De mens is dan geen ’wat’ meer, maar een ’wie’. Een ’wat’ gehoorzaamt aan de wetten van de natuur; deze wetten zijn dwingend. Een ’wie’ gehoorzaamt uit vrije wil aan geboden die komen van aan gene zijde van het Zijn. Wij zijn goden gelijk.
Donderdag 3 september 2020: gepubliceerd op ThePostOnline: ’ Moraal ontbreekt in de politiek en de economie’.
Vrijdag 4 september 2020: Hoe de waarheid ontdekken in de Openbaring? In het jodendom is er geen credo en zijn er geen geloofsartikelen. De Openbaring is iets om bestudeerd en geïnterpreteerd te worden. Ieder mens kan hieraan zijn eigen bijdrage leveren. De lezer moet zich voor eigen rekening en risico in de discussie mengen.Er komt hier geen rust. Het is een eeuwig zoeken. Alleen in de messiaaanse tijd zullen de conclusies worden getrokken.
De rijkdom en het belang van het jodendom ligt in het beroep doen op de persoon in zijn moment van de geschiedenis. God is persoonlijk in de mate dat Hij een beroep doet op ieder mens in het bijzonder.
Zondag 6 september 2020: gisteren een nieuw essay gepubliceerd en het volgende persbericht verstuurd naar Belgische en Nederlandse kranten en weekbladen:
PERSBERICHT
Publicatie nieuw essay: ’Een moreel kompas voor de 21ste eeuw’
Als psychotherapeut heb ik ervaren dat de meeste mensen stress goed kunnen verwerken. Maar bij een cumulatie van spanningen, breekt vaak de veerkracht en ontstaan psychische stoornissen. Hetzelfde zien we in de samenleving: de coronapandemie komt bovenop zorgen over de klimaatverandering, de massa-immigratie, de voortgaande islamisering, raciale spanningen, polarisatie van de politiek en mogelijke economische rampspoed. Uiteindelijk zou dit in deze eeuw kunnen leiden tot een herhaling van de verschrikkingen van de vorige eeuw.
Om deze uitdagingen aan te kunnen is een ethisch kompas noodzakelijk. De stelling die ik heb onderzocht is hoe de waarden en normen die het fundament vormen van de Europese beschaving, een houvast bieden om van de 21ste eeuw de beste eeuw ooit te maken. Moet de multiculturele samenleving hier niet worden afgebouwd om in het Midden-Oosten en zwart Afrika de mensen hoop in de toekomst te bieden?
Na vijftig jaar wetenschappelijk onderzoek heb ik meer twijfels dan zekerheden. Mijn nieuwste essay is slechts een poging om een open discussie op gang te brengen.
Ik verwacht geen reactie, maar dat geeft niet. Het gaat erom dat mijn ideeën ergens vast liggen en beschikbaar zijn voor wie er belangstelling voor heeft. Zelf denk ik dat mijn essay nog te vroeg is gepubliceerd omdat de tijd er voorlopig niet rijp voor is. De mainstream media durven in elk geval het in dit stadium niet aan de realiteit onder ogen te zien.
Dinsdag 8 september 2020: Hoe moeten we de menselijkheid van de mens begrijpen? In deze overgerationaliseerde tijd begrijpen we wat de mens onderscheidt van de rest van het Zijn als een wezen dat kan spreken en denken. In de Bijbel wordt daar heel anders over gedacht. De menselijkheid wordt hier niet begrepen vanuit de ratio, maar op grond van de notie dat de mens is geschapen naar het beeld en de gelijkenis van God. Wat betekent dit concreet? Volgens de kabbalisten is God de heerser van alle krachten. Alles wat lager is, heeft zijn wortel in de kracht van God. Zonder die kracht, de adem van God of de ziel houdt alle leven van het lagere op te zijn.
Hieruit volgt dat als de mens geschapen is naar het beeld en de gelijkenis van God, ook het bestaan van de wereld afhankelijk is van de mens! Dit zou betekenen dat de natuurverschijnselen, waaronder de natuurrampen, afhankelijk zijn van de mens: „Er gaat geen detail van zijn daden, woorden en gedachten op enig moment verloren … de verstandige mens zal in zijn hart beven en vrezen wanneer hij overweegt hoe ver zijn daden reiken en aan het bederf en de verwoesting die zelfs een kleine fout teweeg kan brengen”. In de mens ligt heel de gang van het universum besloten. De mens die niet aan de geboden gehoorzaamt zondigt niet tegenover God, maar vernietigt de werelden.
Menselijkheid wordt vanuit de Bijbel gezien, gedefinieerd door het ’voor de Ander’ zijn. De menselijke mens is fundamenteel niet-narcistisch.
De crises van deze tijd zouden de mensen er bewust van kunnen maken dat de verantwoordelijkheid bij hen ligt. Hier zien we nogmaals welke wijsheid er in de Bijbel zit. Ik durf zelfs te beweren dat het geen kwestie is van geloven in God, maar dat de mens moet openstaan voor de wijsheid van de Heilige Schriften, waar die ook moge vandaan komen. Om de wereld menselijk te houden, is het noodzakelijk ons dagelijks te bezinnen over de Bijbelse wijsheid; dat is trouwens altijd de rol geweest van de religie. Al de rest die erbij wordt gedacht is bijzaak en kan ons afleiden van de kern van de zaak.
Donderdag 10 september 2020: vandaag gepubliceerd op ThePostOnline: De politiek verwoest het leven van de gewone man
Vrijdag 11 september 2020: Wat leert het jodendom ons in het rationele Westen? Dat naast de universele wetten van de logica er ook de universele wetten van de ethica zijn. Dat naast Athene er ook een Jeruzalem is. De aandacht voor de laatste wetten behoedt ons voor het totalitarisme waar de logica onherroepelijk toe leidt. De logica staat in dienst van het Ik. De ethiek doet een appel op het Ik om in dienst te staan van het Wij. Dit is de universele boodschap van het jodendom.
De logica ziet het individu niet, maar de mens in zijn algemeenheid, in de mate waarin het individu zich manifesteert als lid van een groep of een soort. De ethica, zoals naar voren komt in de Bijbel die via het joodse volk aan de mensheid is geschonken, ziet slechts individuen.
Wat de westerse beschaving heeft gebracht is universeel erfgoed. Dit geldt ook voor het jodendom, maar dit erfgoed wordt vaak verdrongen door de betovering van het Westen.
Hoe wezenlijk de bijdrage van het joodse volk is voor de menselijkheid in de wereld wordt in deze apocalyptische tijden meer dan ooit duidelijk. De westerse beschaving, door verwaarlozing van de ethiek, voert ons naar het einde van de wereld. De politiek kan dit niet oplossen. Alleen de boodschap van universele broederschap en goed rentmeesterschap over de planeet kunnen een oplossing brengen. Meer dan ooit is de boodschap van het jodendom noodzakelijk voor het overleven van de mensheid.
Dat laatste is voor mij een doorslaggevend argument om Israël te vragen lid te worden van de Europese Confederatie. Dan wordt die confederatie een baken van hoop voor de gehele mensheid.
Moeten we hieruit niet concluderen dat de jodenhaat binnen de islamitische wereld en het antisemitisme in het algemeen, het grootste gevaar vormen voor de mensheid?
woensdag 16 september 2020: in eerdere teksten en essays is het volgende al eerder geschreven. Ik vat het nog eens samen.
Iemand met een andere mening zie ik niet als een tegenstander, maar als iemand naar wie ik goed moet luisteren.
Ik mijd contact en luister niet naar diegenen die geweld gebruiken of die niet bereid zijn te luisteren naar de argumenten van iemand met een andere mening. Van die categorieën zijn er de laatste tijd helaas meer en meer.
Omdat ik pleit voor een moslimvrij Europa, volgt niet dat ik racistisch ben of moslims discrimineer. Integendeel. Mijn belangrijkste doel is dat in de islamitische landen er vrede, welzijn en welvaart heerst. Dat bijvoorbeeld alle kinderen naar zeer goede scholen kunnen gaan. Dit zal allen mogelijk zijn bij een massale terugkeer van de moslims naar de landen van herkomst.
Verder ben ik ervan overtuigd dat we in bijbelse tijden leven. Er ontstaat een cumulatie van spanningen (plagen, klimaatverandering, onrecht, meer en meer werklozen, toenemende kloof tussen arm en rijk, economische recessie, ...). Als we hier niet verstandig mee omgaan komt er een herhaling van de verschrikkingen van de 20ste eeuw. Net zoals in Babel zal er chaos ontstaan en trekken alle volkeren naar hun eigen landen.
Voor meer inzicht: zie mijn essays.
Vrijdag 18 september 2020: Wat ik erg vind is dat als ik kom te overlijden de universiteit een bericht zal verspreiden waarin staat dat ’Van Acker een eigenzinnig hoogleraar was'. Zij zouden eraan moeten toevoegen wat met eigenzinnig wordt bedoeld. Ik heb me nooit kunnen neerleggen bij domheid, hypocrisie, kortzichtigheid en bange lafheid. Dat in een universitaire instelling de vrijheid om zich hiertegen te verzetten werd gedwarsboomd, wekte en wekt nog steeds mijn diepste afschuw.
Zaterdag 19 september 2020: tweet van vandaag: „Socialisme is liefdadigheid op andermans kosten”.
Moraal is niet iets wat je met een opgeheven vingertje moet opleggen. Moraal is de ontmoeting van het Ik met een Ander, heel concreet, waarin een appel op het Ik wordt gedaan om met de Ander rekening te houden. Nog sterker: het is een appel om zich op te offeren voor de Ander, om de Ander voorrang te geven (in kleine dingen zoals hem bij het binnentreden laten voorgaan), om de Ander het centrum van jouw leven te maken (het tegenovergestelde van egocentrisme).
Deze relatie van het Ik tot de Ander staat diametraal tegenover de relatie van de verdrukker tot de onderdrukte. Met dit laatste wordt de immoraliteit gedefinieerd.
We moeten durven erkennen dat de westerse beschaving, - ja, de beschaving van de blanke vrouw en man -, de moraal op de wereld wilde brengen en nog steeds in dit opzicht toonaangevend is. Kijk gewoon naar de landen waar de blanken in de meerderheid zijn of naar wie zich opoffert in ontwikkelingslanden. Hieruit mogen we niet afleiden dat het blanke ras of de westerse beschaving superieur is. Het gaat om onze plicht, die ons is opgelegd; een gebod dat we niet zelf hebben bedacht. Het gaat niet om een uitverkiezing omdat het blanke ras superieur zou zijn, maar om een uitverkiezing om de opdracht uit te voeren. Als bijvoorbeeld wordt gezegd dat het joodse volk door God is uitverkozen, wordt daarmee niet bedoeld dat de joden superieur zijn, Ze zijn uitverkozen om hun verantwoordelijkheid in de wereld op te nemen. Dit is de moraal in de wereld te realiseren. De westerse beschaving heeft deze taak via het christendom op zich genomen en verder gezet.
Goed zijn is niet iets dat we vrijwillig op ons nemen. Het is een appel dat van buiten ons komt. Dit betekent dat het idee van God hier opkomt. Goedheid gaat vooraf aan het Kwaad. De mens is in de eerste plaats goed. Het Kwaad volgt uit onze verzet tegen de opdracht goed te zijn tegenover de Ander. Het Ik wil dan niet afhankelijk zijn van de Ander. Het Ik hoort het appel van de Ander niet of, met andere woorden, het Ik is doof voor God.
Neem nu eens de Mensenrechten. Vreemd dat niet eerst wordt gedacht aan Mensenplichten. Is de ideologie van de Mensenrechten misschien het Kwaad dat de plicht van de mens niet ziet om voor de rechten van de Ander op te komen?
Of neem het individualisme. Een individu is als een boom die almaar groeit zonder rekening te houden met de omgeving. De voedingstoffen worden uit de grond getrokken. Hoe hoger de boom, hoe meer licht wordt onttrokken aan de andere planten. De anderen moeten sterven voor de groei van die ene boom. Ook de mens als individu, dat geen rekening houdt met de anderen, doet de anderen sterven (sterven wordt hier breed gedefinieerd als het ontnemen van kansen, negeren, ..).
Het individualisme van de moderne tijd is een teken dat het Westen haar opdracht verwaarloost. Dat kan alleen door individuen hersteld worden. Als individu moeten we bewust worden van onze opdracht. Het christendom heeft die bewustwording gebracht. Hoe kunnen we de mensen opnieuw inspireren voor het Goede?
Bij die laatste vraag hoort nog een opmerking. De meeste mensen zijn gewoon goede mensen. Dat kan je elke dag ervaren. Dat geldt ook voor andere etnische groepen en andere volkeren. Wat ontbreekt zijn de instellingen en leiders die de bevolking inspireren om zich verantwoordelijk te gedragen. Ook hier gebeurt veel in de goede richting, maar blijkbaar ontbreekt er iets. Er zijn ontwikkelingen die ons naar de afgrond leiden en niets of niemand lijkt in staat dit een halt toe te roepen. Kan alleen God ons redden? Moet er dan toch een Messias komen? Leven we in bijbelse tijden?
tweet: ’Het Christendom bracht de Universele Plichten van de Mens (de Tien Geboden). De Satan vond de Universele Rechten van de Mens uit”
zondag 20 september 2020: Het gaat mij niet om de superioriteit van het christendom en het Judaisme. In elke beschaving is er iets groots, want in elke beschaving zijn de meeste mensen van goede wil. Waar het bij mij wel om gaat is dat de mensen verantwoordelijk zijn voor hun eigen beschaving. Dit hoeft geen belemmering te zijn voor solidariteit tussen de landen of de continenten, bijvoorbeeld in gebieden waar mensen onderdrukt worden, niet de kans krijgen zich te ontwikkelen en daarom hun verantwoordelijkheid niet op volwaardige wijze kunnen opnemen.
De verantwoordelijkheid voor de eigen beschaving wordt in deze eeuw meer en meer van levensbelang. We hoeven geen doemdenkers te zijn om te zien welke vreselijke uitdagingen op ons afkomen en waar we nu al de gevolgen van ondervinden. Er is een risico dat biologische krachten de massa’s zullen meeslepen. In gegeven omstandigheden is het voor de meeste mensen onmogelijk zich daartegen te verzetten. In dit geval creëren we zelf de Apocalyps.
Een van de meest dringende uitdagingen is het onderwijs in Afrika, de islamitische landen en Zuid-Amerika (die geldt ook voor het onderwijs voor de zwarten in de VS en allochtonen in Europa). Met de coronapandemie wordt de situatie nog dramatischer. Wie kan hier verandering aanbrengen? Ligt hier niet de verantwoordelijkheid bij de immigranten die uit die landen zijn vertrokken? En kan het Westen hen hierbij niet steunen? Komt hier geen verbetering, dan wordt de situatie al daar nog ellendiger voor de gewone burger.
Hoe kunnen we de mensen motiveren om hun verantwoordelijkheid op te nemen? Rationeel gezien kan een immigrant beter hier blijven. Rationeel gezien moeten we opkomen voor ons eigenbelang. Maar naast de Rede is er ook de stem van God die ons oproept het goede te doen voor de naaste. Het gaat hier om de keuze tussen een eindige dimensie van ons leven of een oneindige dimensie. Kiezen we met de Rede voor de eerste, dan eindigt ons leven in het Niets. Geven we gehoor aan de stem van God, dan op zich voor ons de Eeuwigheid.
Met de Rede zoeken we naar bevrediging van onze behoeften. Is de behoefte bevredigd, dan eindigt onze zoektocht tot er opnieuw een behoefte opduikt. Luisteren naar het appel van God creëert in ons een oneindig verlangen. Een verlangen wordt nooit bevredigd, maar wordt steeds heviger. Zoals de Liefde.
Maandag 21 september 2020 en dinsdag 22 september, begin van de herfst:
De staat van universele broederschap
Is de staat bedoeld om het geweld tussen de mensen onder controle te krijgen, omdat de ene mens een wolf is voor de anderen (Hobbes)? Of is de staat bedoeld om ervoor te zorgen dat de liefde van de ene voor de andere op rechtvaardige wijze verdeeld wordt? Mensen zijn in staat zich voor anderen op te offeren en de staat is nodig om dit te beperken zodat het niet ten koste gaat van diegenen die zich opofferen. De mens is verantwoordelijk voor de Ander, onbaatzuchtig en onvoorwaardelijk, en de staat zorgt er voor dat de verantwoordelijkheid rechtvaardig verdeeld is. Als ik opkom voor de Ander, dan kan een derde hem belagen. De staat moet hier, via de rechtspraak, beschermend optreden.
Het gaat om het verschil tussen een politiek gebaseerd op biologische krachten en een politiek gebaseerd op de menselijkheid van de mens. De hypothese van Hobbes moet worden verworpen, want de mens is in de eerste plaats menselijk. Dit wordt bevestigd door de dagelijkse ervaring dat de overgrote meerderheid van de mensen, van eender welke etnische groep, van goede wil is. De solidariteit tussen mensen is enorm.
In het begin is er het appel om goed te zijn voor de Ander. Kunnen we hieruit afleiden dat het Kwaad veroorzaakt wordt doordat er mensen zijn voor wie niemand zich verantwoordelijk voelt, mensen waar niemand van houdt? Zo ja, dan is het de taak van de staat om te waken over de rechten van de vernederden en vertrapten. Of is dit niet de essentie van religie? Religie is volgens Levinas gehoor geven aan het appel van de Ander of openstaan voor de transcendentie van de Ander. God spreekt mij toe via de Ander. Dit is geen kennis die ik verwerf door logisch na te denken, maar het gaat om openbaring. In de ontmoeting met de Ander, in het bijzonder in zijn gelaat, ervaar ik dat ik voor hem verantwoordelijk ben. Het gelaat van een ander mens roept mij op geen geweld te gebruiken.
Vanuit de wereld gezien heeft Hobbes gelijk. Staan we open voor wat over-het-Zijn is of voor het transcendente, dan bevrijden we ons van het geweld. Religie, - in de juiste betekenis -, is noodzakelijk om de oorspronkelijke menselijkheid van de mens te behouden. Binnen een totaliteit is er altijd geweld. Het heteronome roept ons op zorg te dragen voor de Ander. Het is de taak van de mens, of van de staat in het algemeen, om de oorspronkelijke toestand van vrede in het Aards Paradijs te herstellen: een nooit eindigende broederschap of het einde van de onverschilligheid van de ene mens tegenover de andere. Waarom lijken we hier zover van verwijderd, vooral na wat in de 20ste eeuw is gebeurd en gezien ons onverantwoordelijk gedrag in deze eeuw? Hoe komt het dat, ondanks het feit dat de meeste mensen van goede wil zijn, de ene oorlog op de andere volgt en misdaden op grote schaal voorkomen?
De staat als een vorm van universele broederschap: meer dan ooit lijkt dit een utopie. De staat is oorspronkelijk niet bedoeld om met geweld het geweld tussen de mensen te beteugelen. De staat heeft in de eerste plaats als doel broederschap te realiseren. De staat als universele broederschap moet ten eerste steeds in vraag gesteld kunnen worden: wordt er geen geweld gepleegd, wordt voldoende rekening gehouden met elk individu in het bijzonder? Ten tweede moet de staat ervoor zorgen dat de broederschap rechtvaardig en binnen de mogelijkheden verdeeld wordt. De verantwoordelijkheid van de een voor alle anderen wordt begrensd door onze mogelijkheden. De staat moet ervoor waken dat de ethiek geen absurde doelen stelt (zoals alle grenzen openstellen om alle immigranten op te vangen). Ten derde moet de staat als universele broederschap voldoende gedecentraliseerd zijn om rekening te kunnen houden met de individuele noden van de burgers. Ten vierde moet in de staat het ware doel van de mensheid voor ogen houden: het gaat uiteindelijk niet om de economie en zeker niet om de politieke macht, maar om het realiseren van het Goede tussen de mensen. De wijsheid van de liefde is de basis van de staat als universele broederschap.
Hieruit kunnen we twee doelen formuleren voor onze tijd: (1) de staat, in het bijzonder de Europese Unie, moet zodanig hervormd worden dat de mens bevrijd wordt uit het economisch determinisme en meer aandacht kan besteden aan de zorg voor de naaste en (2) de onpersoonlijke machtsuitoefening door instellingen, vooral dan de supra-nationale instellingen, moet vervangen worden door politieke en juridische instellingen die dichter bij de burger staan. Een confederatie ligt meer voor de hand dan een federatie.
Door deze twee doelen na te streven kan worden voorkomen dat de situatie in deze eeuw uit de hand loopt, gezien de cumulatie van spanningen die de mensheid in haar greep houdt. Het bovengenoemde eerste doel houdt bijvoorbeeld in dat de welvaart beter verdeeld wordt over de wereld en dat immigranten, met steun van het Westen, terugkeren om in de landen van herkomst vrede, welzijn, welvaart en dus broederschap te realiseren.
Vrijdag 25 september 2020: radicale islamisten in Frankrijk hebben mensen vermoord omdat ze Fransman zijn en Jood. De caissière die de aanslag in de Parijse supermarkt overleefde, vertelde voor de rechtbank dat de moslimterrorist die haar neerschoot riep dat hij haar wilde doden omdat ze Franse was en joodse was. Wie joden vervolgt, vervolgt de gehele republiek. Om de terreur, het separatisme in de banlieues, het antisemitisme tegen te gaan is ’fermeté’ en ’éducation’ nodig, dus een harde aanpak gecombineerd met opvoeding.
De strijd voor de waarden van de republiek wordt echter heel moeilijk. Elk jaar komen er 400.000 nieuwe immigranten bij in Frankrijk. Als de vorige groep niet is geïntegreerd, komt er al een volgende bij. Het land kan voor hen geen hoop creëren en dat is juist een van de belangrijkste oorzaken van de haat tegen de autochtone bevolking. De terroristen zijn het product van ons onderwijs, van alle voorzieningen die werden geboden om hen kansen te geven.
Moeten we daarom de grenzen sluiten? De geschiedenis leert dat een rijk dat gesloten is, vervalt terwijl een open rijk productief is en veel creatieve kracht heeft. Het gaat erom dat de Staat een model biedt dat hoop geeft. Persoonlijk ben ik eerder voorstander van openheid naar andere landen, samenwerking, dialoog, maar elk vanuit de eigen soevereine staat. In een gezin heeft de mens de privacy; hij laat niemand binnen die hij niet wenst. Maar het gezin functioneert goed als het dient als basis om in de buitenwereld zijn verantwoordelijkheid op te nemen. In de beslotenheid van het gezin vindt men rust en doet men nieuwe kracht op. Op dezelfde manier moet een land een veilig thuis zijn voor de autochtone bevolking. Dit land biedt de kracht om verantwoordelijkheid op te nemen voor andere volkeren die getroffen worden door rampspoed en andere tegenslagen. Een soeverein land kan ook goede politieke, economische en culturele afspraken maken met andere landen in het voordeel van alle partijen.
De laïcité in Frankrijk is geen verwerping van religie, maar vrijheid van meningsuiting en van geloofskeuze. Voor de islam is het belangrijk af te zien van de oema en te starten met een kritische studie van de teksten.
We kunnen veel leren van wat in het Midden-Oosten is gebeurd. In het laatste vredesverdrag tussen Israël en enkele golfstaten werden de Palestijnen vergeten. Dit is te begrijpen, want zodra Israël iets toegaf, namen de extremisten het over. Toen de Israëliërs Gaza verlieten, kwam Hamas, In Libanon kwam Hezbollah. Daarom zal Israël nooit Cisjordanië verlaten om een libanisering van Israël te voorkomen.
Vandaag gepubliceerd op ThePostOnline: Coronapandemie door eigen schuld
Zaterdag 26 september 2020: De vraag of ik voorstander ben van abortus, is een verkeerde vraag. Wie kan nu voorstander zijn van abortus? De vraag moet zijn of volgens mij vrouwen de mogelijkheid moeten hebben om voor abortus te kiezen. Mijn antwoord hierop is ja. De politiek moet ervoor zorgen dat die keuze een echte keuze is, dus tussen verschillende mogelijkheden; dit wil zeggen als de vrouw niet kiest voor abortus, zij daar geen nadelen van ondervindt. Als ze kiest voor abortus, dan moet dit probleemloos en zonder extra kosten kunnen.
Discussies over dit soort onderwerpen is vrij zinloos. De meeste mensen zitten hopeloos gevangen in hun eigen wereldbeeld.
zondag 27 september - maandag 28 september 2020:
(gedachten bij de filosofie van Franz Rosenzweig)
De wereld heeft geen reden in zichzelf, de wereld is niet zijn eigen oorzaak. De wereld is geschapen, net zoals de mens. De mens is niet, zoals Heidegger zegt, op de wereld geworpen. De mens is geschapen. Er is daarom een relatie tussen de wereld, de mens en God. De mens kan dit ontkennen of hij kan zich onderwerpen aan zijn passies, aan wat in de mode is, aan de consumptie. Als we echter de mens en de wereld zien in relatie tot God, dan zien we de liefde van de Schepper voor zijn schepping. De geboden die God heeft geopenbaard, zijn niets anders dan geboden om de mensen en de schepping lief te hebben. Via de liefde tot de naaste bewijzen we onze liefde tot God. Er is dus een Schepping, een Openbaring van de geboden en uiteindelijk de Verlossing doordat de mens zijn naasten en de wereld liefheeft.
Religie hoeft niets anders te zijn dan de vervulling van de geboden. Milieubescherming is religie. Solidariteit, rechtvaardigheid en respect zijn religie. Kortom, alles wat het lot van de mens en van de planeet Aarde met liefde omgeeft, zal de uiteindelijke Verlossing brengen. Het hangt van de mens af of we stevenen naar een Apocalyps of naar het Rijk Gods op aarde. De Openbaring (van de geboden) is bedoeld om de mens aan te zetten bij te dragen aan de Verlossing. De religie, als vervulling van de geboden, is daarom onmisbaar voor het lot van de mensheid. De Openbaring is het werk van God. De Verlossing is het werk van de mens. Het is de religie die het verloop van de geschiedenis, - naar de Apocalyps of naar de Verlossing-, moet bepalen.
Dit is een typisch joodse gedachte, namelijk dat niet God maar de mens verantwoordelijk is voor de Verlossing. Moslims daarentegen verwachten het van Allah, met als gevolg dat zij zichzelf niet verantwoordelijk voelen om liefde in de wereld te brengen. In extreme vorm zou dit kunnen betekenen dat wie niet in Allah gelooft, gedood moet worden om het werk van Allah niet te belemmeren.
Een tweede belangrijke gedachte is dat, alhoewel slechts een individu goed kan zijn, de Verlossing slechts tot stand kan komen dank zij de gemeenschap van gelovigen. De jood leeft al in de eeuwigheid door aan de misvotz te gehoorzamen. De christen is op weg naar de eeuwigheid. De jood hoeft geen land te veroveren of volkeren te bekeren. De christen gaat op missie. De jood getuigt van de waarheid van God. De christen brengt de waarheid van God onder de mensen. De jood volgt daarom strikt de geboden van God, wat inhoudt dat hij de mensen liefheeft. De christen stelt daden van liefde om de wereldgemeenschap naar de Verlossing te leiden. Beide vormen van religie vullen elkaar aan.
De jood is een getuige (van de goddelijke Waarheid). De christen is een uitvoerder (om die Waarheid in de wereld te brengen, in de politiek, in de economie en op relationeel vlak). Het gaat hier om de accenten, want een jood kan evengoed een uitvoerder zijn en de christen is door zijn werken ook een getuige. De jood is getuige op directe wijze. De christen doet het via zijn werken.
vandaag gepubliceerd: Lebanization of Europe en de Libanisering van Europa
reacties van lezers op deze bijdrage op ThePostOnline:
Reacties
‘Nu zien we echter dat zonder dat het aan de bevolking ooit werd gevraagd, elk land overstelpt wordt met een massa ongewenste vreemdelingen. De Europese Unie kan daardoor de veiligheid van de burgers niet meer garanderen en verliest daardoor haar bestaansrecht. Voor elk slachtoffer van een aanslag moeten de Europese leiders verantwoordelijk worden gesteld. Er is zojuist een nieuwe aanslag gepleegd door een Pakistaan in Parijs. Wat doet die Pakistaan in Europa? Wie heeft hem binnengelaten?’ Tja, meneer van Acker, een dergelijke redenatie blijkt nog steeds aanleiding tot sociale en economische uitsluiting. Met andere woorden, je wordt in no time uitgekotst en als je niet oppast, raak je ook je baan nog kwijt. Maar er lijkt zo langzamerhand wel een ander steeds luider geluid te ontstaan. Mijn dank daarvoor.
Klavertje drie en een half
schreef:
Goed stuk, volledig mee eens.
Du-u-uh
schreef:
Amen en uit. Dat woord houden we er in: “Libanisering”, oftewel “De ondergang van het Avondland”.
De Links Elitaire Elite heeft echter schijt aan dit soort artikelen, want ze wonen zo lekker in hun enclaves. En het “onwetend gepeupel” wat met z’n laarzen in de stinkende modder staat? Die stinken!
Krumeltje
schreef:
Duidelijk en eerlijk stuk, één om in te lijsten, en dan thuis op te hangen.
Het verplicht laten lezen door landelijke politiek of die opvreters in Brussel heeft totaal geen nut zie @BVG, ze sterven nog liever onder het kromzwaard dan toe geven dat ze hun eigen bevolking hebben verraden.
Koperwiek
schreef:
Dit was het laatste puzzelstukje dat eindelijk in een donkere hoek gevonden werd: “Voor elk slachtoffer van een aanslag moeten de Europese leiders verantwoordelijk worden gesteld.” Niet symbolisch alstublieft, maar letterlijk. Europese leiders nemen voor hun eigen ego (en uiteraard hun vrindjes in het lobbycircuit) onvoorstelbaar onverantwoorde beslissingen. Decennia lang al. En waar je hoopt dat deze curve in ieder geval afvlakt, gaat deze in werkelijkheid eigenlijk nog steiler omhoog. Geen weldenkend mens zal het een reet interesseren als het in de toekomst gemiddeld een graadje of twee warmer is in de zomer. Niet prettig, maar is genoeg op te vinden. Desnoods gaan we de hele dag in een koud bad liggen. En uw kind gaat daar echt niet dood aan.
Maar het sociale klimaat, daar gaat het in werkelijkheid om. Dat sociale klimaat is oncontroleerbaar aan het worden. Een langzaam maar zeker wordend ongeleid projectiel waarbij de overheden zich niet meer in staat zien, naast veiligheid, om de meest elementaire voorwaarden te bieden om de eigen bevolking een fatsoenlijke toekomst voor te schotelen. Dat kan uw kleine kind nooit meer inhalen als er niet heel snel rigoureuze maatregelen worden genomen. De energietransitie kan voorlopig de boom in. Want, geen fatsoenlijk betaalbaar huis, geen behoorlijk onderwijs meer, geen nadruk meer op kwaliteit, maar op diversiteit, een flink uitgekleed pensioen, gezondheidszorg die het maar niet voor elkaar krijgt om op het gewenste niveau te komen, enz. De sociale klimaattransitie is veel belangrijker dan de aan de klimaattafels verzonnen energietransitie. Maak verdomme sociale klimaattafels.
Maar welke jurist of groep gaat hier werk van maken? Want dit is de kern samengevat in één zin. Wie gaat met terugwerkende kracht kopstukken op het matje roepen? Wat wordt de aanklacht? Hoe haalbaar is berechting van personen die zich kennelijk onaantastbaar voelen en honderden miljoenen in dit continent het leven zuur maken?
MaartjeMaria
schreef:
En niet alleen aanslagen, ook worden regelmatig meisjes en vrouwen verkracht door deze volksverhuizers met een culturele achtergrond waarin de vrouw een tweederangsburger is. En onschuldige autochtonen worden uit het niets doodgestoken door zogenaamde ‘statushouders’. En het zijn géén incidenten!
Het gaat natuurlijk ook al lang niet meer over oorlogsvluchtelingen. Wat binnenkomt zijn voornamelijk (islamitische) mannen uit Afrika en het Midden-Oosten tussen de 18 en 35 jaar. Een uitermate gevaarlijke en misschien zelfs wel verdachte ontwikkeling.
MaartjeMaria
schreef:
“Libanisering” beter kun je het niet omschrijven. En zoals Du-u-uh al schreef “Die houden we erin”.
Jan Jansen
schreef:
Heel goed, en heel belangrijk artikel.
Martha
schreef:
Goed stuk…volledig mee eens!
Ernst Oosters
schreef:
Puike samenvatting van de shit waarin we zakken.
Ook de foto van het kromzwaard spreekt boekdelen.
Mohammedanen lullen hier alles krom wat recht zou moeten zijn.
Onze leiders sluiten de ogen en zijn ziende blind.
piet kremer
schreef:
Asielzoekers hebben hun billen gebrand maar laten ons op de blaren zitten.
RoerRecht
schreef:
Prof Van Acker kan zich vrijuit uiten, omdat hij is gepensioneerd. Dwz niet meer direct in zijn inkomen is te treffen. Of gesard, geïsoleerd en gesaboteerd in de werkkring. Zo diep zijn we gezonken.
Brillemien
schreef:
RoerRecht heeft een erg goed punt. Ik heb trouwens wel de indruk dat enorm veel mensen het roerend eens zijn met de inhoud van dit stuk, maar hier niet openlijk voor uit durven te komen.
Erg goed stuk! Vooral ook omdat de schrijver met mogelijke oplossingen komt.
dinsdag 29 september: De jood leeft niet in de wereld zoals de andere mensen. Hij leidt een afgescheiden leven, maar neemt wel deel aan het leven van het volk waartussen hij leeft. De jood heeft een leven gericht op de buitenwereld en een leven dat gericht is op het innerlijke. Door dit laatste blijft hij behoren tot het joodse volk. Dat is zijn identiteit.
Is het nog houdbaar om in deze tijd van nationalisme en globalisering een jood te zijn? Deze vraag kan ook worden gesteld voor elk volk in het algemeen: wat maakt mij tot Vlaming, tot Nederlander, tot Fransman? Heeft het nog zin zich een Vlaming, Nederlander of Fransman te noemen? Wat kan de geschiedenis van het joodse volk ons leren om deze vragen te beantwoorden?
Het jodendom wordt nu niet meer bedreigd door het christendom, of door het atheïsme of door diegenen die twijfelen over de authenticiteit van de Heilige Schriften. Die bedreigingen kunnen we zien als kinderziekten. De echte bedreiging voor het voortbestaan van het jodendom heeft betrekking op het idee van een volk dat buiten de geschiedenis staat, een eeuwig volk. Een volk dat vrijheid bezit ten aanzien van de gebeurtenissen. Het antisemitisme en in extreme vorm het nazisme kunnen niet aanvaarden dat er een volk is dat buiten de geschiedenis staat, dat vrij is ten overstaan van bloed en bodem.
De identiteit raakt verloren als het volk wordt gezien vanuit zijn plaats of zijn bijdrage aan de geschiedenis. Uiteindelijk slorpt de geschiedenis het volk op en verdwijnt het in de herinnering. We zien dit bijvoorbeeld bij de globalisering: uiteindelijk zullen er geen particuliere volkeren meer zijn. De geschiedenis bepaalt hier wat zinvol is en wat niet. Het individu verliest zijn zin en de betekenis van wat hij doet wordt door externe factoren bepaald. Het individu en het collectief worden één. We zouden hieruit kunnen concluderen dat de globalisering een vorm is van antisemitisme.
Hiertegenover staat de opvatting dat de persoonlijke wil en de subjectiviteit het echt zinvolle is. De mens wordt niet beoordeeld door zijn plaats in het geheel of in de geschiedenis, maar hij wordt beoordeeld op basis van wat hij als individu is en heeft gedaan in het hier en nu. In de Bijbel bijvoorbeeld wordt de mens als individu toegesproken en het joodse volk als uitverkozen volk, dus verschillend van alle andere volkeren. Aan de geboden kan slechts een individu gehoorzamen en van het gehele joodse volk wordt verwacht dat het trouw is aan Gods geboden. Met andere woorden, de mens wordt als persoon beoordeeld en het volk in zijn geheel. Neem bijvoorbeeld de liefde van de een voor de ander: de waarheid van de liefde kan slechts beoordeeld worden op grond van de vrijheid van het individu. Liefde wordt niet opgelegd en staat niet in functie van een politiek of maatschappelijk doel. Als het volk zich gedraagt zoals God het verlangt, krijgt het Gods zegen en komt de Verlossing. Is dat niet het geval, dan volgt de Zondvloed. Verliest het volk zijn eigenheid en gaat het op in anderen volkeren, dan volgt de chaos van Babel.
We leven niet alleen. Het individu staat in betrekking tot anderen. Er moet recht heersen. Daartoe is de staat noodzakelijk. De staat maakt het mogelijk dat we vrij zijn, dat we rechtvaardig worden behandeld, dat we onze talenten kunnen ontplooien. Het is binnen de staat dat ik de kans krijg mijn verantwoordelijkheid op te nemen, als Vlaming, als Nederlander of als Fransman. Als gemeenschap hebben we een opdracht (zie hierboven: om de Verlossing te realiseren) en elke cultuur vult dit op specifieke wijze in. De juiste invulling van nationalisme is vaderlandsliefde: liefde die zich uit in de gezamenlijke verantwoordelijkheid voor elkaar en voor de wereld.
donderdag 1 oktober 2020: vandaag gepubliceerd op ThePostOnline: De rol van de religie
zaterdag 3 oktober 2020 (op twitter gezet, ook in het Engels): Vergelijk de Verenigde Staten en Europa met landen waar het volk wordt onderdrukt en bestolen, waar geen individuele vrijheid heerst, waar mensen worden vermoord, gemarteld of gevangen gezet omwille van hun ideeën. Trek hieruit de conclusie dat de VS en Europa een baken van hoop moeten zijn voor de mensheid.
Ik vrees dat de landen die hun burgers onrecht aandoen, via de sociale media verdeeldheid zaaien in het Westen. Zo ontstaat een interne strijd en eventueel een burgeroorlog die ons verhindert onze roeping te volgen om de menselijke waardigheid te verdedigen overal. in de wereld.
woensdag 7 oktober 2020: gisteren gepubliceerd op ThePostOnline: Het pedagogisch falen van het virtueel onderwijs
vanaf vandaag een nieuwe pagina:
beschouwingen 7 oktober 2020 - .. studie filosofie Franz Rosenzweig
andere teksten:
- SLOTSOM: een autobiografische essay
- Als Europa zijn identiteit behoudt, komt er wereldvrede
- Existentiële angst verhindert de waarheid onder ogen te zien
- Covid-19 virus: niet te bestrijden
- Antwoord aan Thierry Baudet
- beschouwingen 9 mei 2019-4 februari 2020
- beschouwingen 5 februari - 8 april 2020
- Beschouwingen 9 april 2020 - 7 oktober 2020
- 7 oktober 2020 - 31 december 2020
- De gevreesde massadeportatie
- De Hof van Eden
- De invloed van de klimaatverandering op menselijk gedrag
- De klimaatcrisis
- De noodzaak om in te grijpen in ontwikkelingslanden
- Greta Thunberg: en wat nu?
- Klimaatverandering: het leger moet een staatsgreep plegen
- Wie zijn de mensen van goede wil?