opvoedingsproblemen - gedragsproblemen - jeugdcriminaliteit - orthopedagogiek - politiek voor de 21ste eeuw   

Het doel dat hier als prioriteit wordt gesteld is hoe een herhaling van de verschrikkingen van de 20ste eeuw in de 21ste eeuw vermeden kan worden. Positief geformuleerd: kan de 21ste eeuw de eeuw worden van de spiritualiteit waar de mensheid door de ethiek wordt geïnspireerd?

Bij ethiek denken we aan (1) het bannen van de honger en van extreme armoede overal in de wereld; (2) het toegankelijk maken van goede gezondheidszorg voor iedereen en (3) aan alle kinderen de kans bieden degelijk onderwijs te volgen, zodat elk kind de eigen talenten kan ontplooien.

Er zijn andere doelen te noemen die even belangrijk geacht kunnen worden. We geven echter prioriteit aan de drie bovenstaande doelen, omdat daarmee de basisvoorwaarden worden gecreëerd om het eigen land verder te ontwikkelen.

De bereikbaarheid van deze doelen wordt bevestigd doordat de overgrote meerderheid van de mensen, zo’n 90 à 95 procent, van goede wil is. Dit geldt voor alle rassen en etnische groepen. De meeste mensen willen bijdragen aan de samenleving en kunnen best solidair zijn met anderen.

Het probleem is echter dat ongeveer vijf procent van de mensen asociaal is, gedragsgestoord en soms gewoonweg psychopathisch. Dit uit zich in hebzucht, machtswellust, onderdrukking van anderen, racisme, egocentrisme en een groot gebrek aan empathie of mededogen.

Een andere hindernis op weg naar meer ethiek in de samenleving zijn de biologische krachten die in ongunstige omstandigheden de massa’s kunnen opzwepen. De bovengenoemde 95 procent is niet gevrijwaard van deze duivelse krachten. Bij een dramatische economische recessie, stijgende werkloosheid, oorlog en dreigende tekorten wordt de mens een kuddedier. Het meest bekende voorbeeld is het nationaal-socialisme dat in de vorige eeuw in een van de hoogst beschaafde landen van de wereld tot het absolute Kwaad heeft geleid.

Gelijkaardige dramatische omstandigheden kunnen zich in deze eeuw voordoen. Wat zullen de verdere gevolgen zijn van de klimaatverandering? Wanneer zal de massa-immigratie stoppen? Hoe zal het aflopen met de torenhoge schulden van veel landen? Hoe lang kunnen we nog doorgaan met de exploitatie van de natuurlijke bronnen, nu we vijf planeten aan het opgebruiken zijn terwijl we slechts over één planeet beschikken? We moeten daarom voorbereid zijn op het ergste, want misschien komt er een ramp van ongekende omvang op ons af. 

Er zijn diverse strategieën te bedenken om een herhaling van het absolute Kwaad te voorkomen. De eigen levensbeschouwing, ideologie en politieke voorkeur spelen hierbij een rol. In deze tekst wordt uitgegaan van de aanname dat de joods-christelijke ethiek een unieke kans biedt om de wereld voor alle mensen menswaardig te houden. Deze ethiek kan best geaccepteerd worden door andersgelovigen, door agnosten en door atheïsten. Het gaat om normen die aan de basis liggen van de westerse beschaving en er oorzaak van zijn dat immigranten bij voorkeur zich in westerse landen willen vestigen. Deze normen zijn onder andere: onbaatzuchtige naastenliefde, trouw in de relaties, niet doden, niet stelen, niet begeren, in dienst staan van de Ander zonder een wederdienst te verlangen of te eisen. Met deze normen wordt de aarde een Aards Paradijs.

Het Westen heeft vaak haar eigen ethische normen overtreden. Dat komt vooral wanneer de asociale en egoïstische vijf procent te veel macht in handen krijgt. Wat helaas vaak het geval is. Of er zijn tijden waar de vitale behoeften van de mensen in het gedrang zijn, zodat zij volgens hun instincten gaan reageren.

Gezien de uitdagingen waarvoor we in deze 21ste eeuw komen te staan, zal een radicaal politiek beleid noodzakelijk zijn om de ethiek te doen zegevieren op de biologische krachten. Om die reden komen we hier tot een aantal voorstellen die zeer veel weerstand kunnen oproepen. Het gaat echter om voorstellen, voortvloeiend uit jarenlange studie, klinische ervaring en bezinning, die voorgelegd worden ter discussie. Feit blijft dat zonder radicale maatregelen we het ergste moeten vrezen voor de komende tijd.

Wat ik voorstel kan het best vergeleken worden met wat er is gebeurd ten tijde van de Zondvloed en van de Toren van Babel. In het kort samengevat leert de Zondvloed dat het gezin de hoeksteen is van de samenleving en dat de mens een goed rentmeester moet zijn over de natuur. Noach trok met zijn gezin in de ark en nam van alle dieren een paar mee. De Toren van Babel leert dat als alle volkeren samenkomen en zich vermengen, uiteindelijk een grote chaos uitbreekt. Daarna keert elk volk terug naar zijn land om daar een nieuwe start te maken, waar de eigen taal en identiteit behouden blijft.

Deze oude wijsheden zijn een baken voor onze tijd. Ik leg daarom de volgende strategieën voor om van de 21ste eeuw de beste eeuw ooit te maken:

1. Elk volk, elke etnische groep en elk ras keert terug naar de landen van herkomst. Als bijvoorbeeld alle zwarten en moslims die in het Westen zijn opgegroeid en opgeleid, terugkeren naar respectievelijk zwart Afrika en het Midden-Oosten, zal daar de beschaving een enorme bloei kennen, het onderwijs en de gezondheidszorg komen op  peil en er komt een einde aan alle stammenoorlogen en sektarische veten.
2. De enige manier om de natuur te redden en de planeet Aarde bewoonbaar te houden is goed rentmeesterschap. Dit vereist een radicale verandering van levensstijl. De burgers moeten bewust kiezen voor een sobere levensstijl. Men concentreert zich op het leefbaar houden van de eigen leefomgeving. Oude landschappen worden hersteld. De vleesconsumptie wordt tot een minimum beperkt. Elk land probeert in de mate van het mogelijke zelfvoorzienend te worden. Vakanties brengt men door in eigen land of in de buurlanden. Internationale sportevenementen worden vervangen door lokale competities.
3. Het gezins- familie- en buurtleven kennen een nieuwe bloei. In elke wijk ontstaat een ’netwerk van solidariteit’. Deze netwerken zijn bedoeld om waar nodig hulp te bieden. Dat kan variëren van leerlingbegeleiding, jeugdzorg, mantelzorg, reparaties van huishoudelijke apparaten tot vrijwilligerswerk in de biodynamische land- en tuinbouw.
4. Sommige netwerken van solidariteit werken op internationaal niveau om ontwikkelingslanden waar mogelijk te ondersteunen en de armoede uit de wereld te bannen.
5. Dank zij deze netwerken is er geen werkloosheid meer. De economie is niet meer gestoeld op economische groei, maar op solidariteit, vrijwilligerswerk en ruilhandel. Er komt een maximum inkomen. Dit betekent het einde van de betovering door de Mammon. De arbeidstijd wordt beperkt zodat ouders hun kinderen zelf kunnen opvoeden en de burgers in hun vrije tijd een bijdrage kunnen leveren aan de lokale netwerken van solidariteit.
6. Europa probeert in de mate van het mogelijke een voorbeeldfunctie te vervullen dank zij de joods-christelijke ethiek waarop de Europese beschaving is gefundeerd. De Europese landen vormen een confederatie, zodat elk land zijn eigen identiteit kan behouden en tegelijkertijd samenwerkt met de andere Europese landen op het terrein van defensie, economie en internationale politiek. Europa trekt zich terug uit de internationale organisaties zoals de Verenigde Naties, maar is solidair met de landen die er om vragen. Op die manier blijft het initiatief en de verantwoordelijkheid bij de Europese landen zelf.

Europa als een vereniging van landen die elk een ethisch gefundeerde beschaving verder opbouwen, wordt opnieuw een bakermat voor de gehele wereld, die de mensen inspireert voor het Goede. De wereld na Babel en de Zondvloed, met andere woorden: de wereld na de terugkeer van alle immigranten naar de landen van herkomst en na de catastrofale wereldramp, zal de wereld zijn van het goede leven in het gezin, bij de eigen mensen in een omgeving en een natuur die hun oude ongereptheid en diversiteit hebben hervonden.

1 november 2019

juliaan van acker (www.ministrando.org)

ANDERE TEKSTEN: