opvoedingsproblemen - gedragsproblemen - jeugdcriminaliteit - orthopedagogiek - politiek voor de 21ste eeuw   

In april 2023 gepubliceerd: SLOTSOM

In dit essay komt de auteur met een onconventionele kijk op de multiculturele samenleving. Tevens zoekt hij hoe we het best omgaan met de klimaatverandering en de economische groei die tot een uitputtingsslag leidt. De apocalyptische tijden die wellicht voor ons liggen, zullen volgens Van Acker leiden tot een herwaardering van het gezin en de traditionele gemeenschap van mensen die zich met elkaar verbonden weten. Dan zullen we ondanks alle dreigingen gelukkiger worden en de ware zin van ons leven terugvinden. De Europese beschaving, indien bewaard, zal een onmisbare rol spelen om deze nieuwe wereldorde tot stand te brengen.

Tot deze conclusie komt Juliaan Van Acker (1940), emeritus-hoogleraar, in de laatste fase van zijn leven, als slotsom van zijn levenservaringen, zijn wetenschappelijk onderzoek en van zijn klinische praktijk als orthopedagoog gespecialiseerd in jeugdcriminaliteit, gedrags- en opvoedingsproblemen. Begonnen als leraar in een school voor toekomstige onderwijzers in Congo, heeft hij een lange carrière opgebouwd in de jeugdbescherming. Hij was onder andere directeur van een jeugdgevangenis voor meiden in België en daarna in Nederland. Gedurende 21 jaar was hij hoogleraar orthopedagogiek in Nijmegen, waar hij een bloeiende praktijk had waar radeloze ouders uit het hele land om advies kwamen vragen.

VOORSTELLEN IN DIT ESSAY:

Om te voorkomen dat de planeet Aarde onbewoonbaar wordt en de mensheid uitsterft is een Great Counter-Reset noodzakelijk. Dit betekent een hervorming van de politiek, van de economie en van onze sociale relaties.

1. Politiek mag geen strijd meer zijn tussen tegenstanders, maar een gemeenschappelijk project om vrede, welzijn en welvaart voor allen te verwezenlijken.
2. Economie is niet bedoeld om de hebzucht te bevredigen, maar om de armoede en de miserie uit de wereld te helpen.
3. Onze sociale relaties mogen niet gericht zijn op ons eigenbelang, maar op het zich opofferen voor anderen.

In feite vormen de drie bovenstaande principes de kern van de joods-christelijke ethiek. Alleen deze ethiek kan de wereld redden. Tijd  dus voor de Europeanen om deze ethiek in volle bewustzijn te aanvaarden en zelf toe te passen en uit te dragen over de gehele wereld.

Deze hervormingen vereisen een aantal concrete richtlijnen voor de politiek, voor onze economische activiteiten en voor ons sociaal leven. Ik beperk mij hier tot de voornaamste adviezen.

1.1 De politici en de media moeten zich onthouden van kritiek op andere landen. De nadruk ligt op het positieve dat elk land te bieden heeft.

1.2 Er wordt geen asiel meer verleend aan dissidenten en vluchtelingen. Dit houdt de boodschap in dat zij in hun eigen land op aangepaste wijze moeten werken aan de gewenste hervormingen.

1.3 Al wie geëmigreerd is keert terug naar de landen van herkomst om daar hun verantwoordelijkheid op te nemen.

1.4 Zodra de moslims Europa hebben verlaten emigreert een groot aantal blanke Amerikanen naar Europa. Zij zullen meehelpen om van Europa het missionaire centrum van de wereld te maken dat de mensheid inspireert voor de joods-christelijke ethiek.

2.1 Onze economische activiteiten worden beperkt tot het hoogst noodzakelijke. Als onze consumptie met 90 procent daalt, zal ook de industriële productie met 90 procent dalen en komt een einde aan de uitputting van de planeet en aan de destructie van ons ecosysteem.

2.2 Er komt een maximum inkomen, zodat elk land beschikt over een nationaal solidariteitsfonds. Dit fonds is bestemd om de nood te lenigen in eigen land of in internationaal verband. De initiatieven voor dit laatste vallen onder de bevoegdheid van soevereine staten.

2.3 Er komt een 18-urige werkweek zodat ouders hun kinderen zelf kunnen opvoeden en iedereen kan bijdragen aan ’Netwerken van Solidariteit’.

3.1 Overal worden ’Netwerken van Solidariteit’ gevormd. Het kleinste netwerk is het traditionele gezin, dan volgt de bredere familie, de buurt, de wijk of het dorp waar we wonen, het soevereine land en tenslotte zijn er netwerken voor internationale solidariteit.

3.2. Deze netwerken van solidariteit zijn bedoeld om bij te dragen aan ouderenzorg, jeugdzorg, gehandicaptenzorg, leerlingbegeleiding, de biodynamische land- en tuinbouw, het herstel van de landschappen, enzovoorts. Alle burgers kunnen op vrijwillige basis en naar eigen vermogen hier hun bijdrage aan leveren.

3.2 De burgers van westerse landen die de joods-christelijke ethiek in praktijk willen brengen stichten een gezin met drie à vier kinderen zodat het Westen een leidende en inspirerende rol kan spelen in het brengen van vrede in de gehele wereld en het voortbestaan van de mensheid.

andere teksten: