opvoedingsproblemen - gedragsproblemen - jeugdcriminaliteit - orthopedagogiek - politiek voor de 21ste eeuw   

Twee overwegingen

(1) Zal God ingrijpen? Hierbij is het de vraag waarom God niet heeft ingegrepen tijdens de Godsdienstoorlogen en toen de Holocaust plaatsvond. Hoe kan een Vader zulke onnoemelijke wreedheden tegenover zijn kinderen toelaten?

Als God zou ingrijpen dan betekent dit het einde van de vrijheid van de mens. De onschuldigen die vermoord zijn in de gaskamers, de slachtoffers van alle geweld die mensen elkaar aandoen werden en worden onmiddellijk na hun dood liefdevol door God opgenomen in het eeuwige witte Licht, waar ze voor altijd herenigd worden met hun dierbaren in een geluk die menselijkerwijze niet is voor te stellen. Hitler, Stalin, Mao, Kim Jong-un, de ayatollahs van Iran, Poetin en hun soortgenoten komen na hun dood terecht in de eeuwige Duisternis van een onpeilbaar zwart gat, waar ze voor altijd in volstrekte eenzaamheid en zonder mogelijkheid tot communiceren zullen rondzweven, terwijl ze bij volle bewustzijn blijven.

Er is een wezenlijk verschil met vroeger: de overgrote meerderheid van de mensen gelooft niet meer, verdringt elke gedachte aan God en stelt de zinvraag niet meer. De enige zin die telt is wat het eigenbelang, of liever: het wederzijds welbegrepen eigenbelang dient. 

We mogen hiervan de mensen de schuld niet zomaar geven. Ze zijn namelijk betoverd. De moderne ontwikkelingen hebben hen in de ban gebracht van de almacht van de mens. Er is in dit geval geen God meer nodig.

Het is ook niet zo dat er nu vreselijke rampen moeten gebeuren opdat de mensen terug hun toevlucht zouden nemen tot God en zodat de kerken weer vollopen. Dat zou een vorm van lafheid zijn. Het is niet uit angst dat we in God moeten geloven. Geloof is een kwestie van volmondig aanvaarden.

Het gaat erom dat in vrijheid God en zijn geboden worden aanvaard. Hoe kunnen de mensen uit de betovering raken? Hier lijkt een ingreep van God noodzakelijk. Alleen God kan ons nog redden uit de betovering met al haar vreselijke gevolgen. Als het Zelf prioriteit heeft op de Ander, is er geen zorg meer voor elkaar, geen goed rentmeesterschap meer voor de natuur en geen verantwoordelijk gedrag ten aanzien van de toekomstige generaties. De teloorgang van het onderwijs, de zieken- en ouderenzorg en de enorme destructie van de planeet Aarde zijn er de gevolgen van. Ook de massa-immigratie is een vlucht voor de verantwoordelijkheid voor de mensen en het land waarmee men is verbonden.

(2) De tweede overweging betreft de rol van de kleine groep ware christenen en van de orthodoxe joden om ruimte te bieden aan God op deze aarde. God heeft zich teruggetrokken uit de wereld om de mensen volle vrijheid te bieden. Nu zo’n misbruik wordt gemaakt van die vrijheid, moet de hulp van God worden ingeroepen. Hier ligt de taak van de christenen en de joden. De Tien Geboden en de evangelische boodschap van dienstbaarheid en offervaardigheid zijn de fundamenten van een wereld zoals door God bedoeld is.

Europa moet opnieuw gefundeerd worden op de bijbelse ethiek.

Neem bijvoorbeeld het onderwijs. De christelijke scholen zijn nauwelijks christelijk te noemen. Die kunnen beter opgaan in het openbaar onderwijs. Christenen kunnen beter nieuwe scholen oprichten die uitsluitend bedoeld zijn voor kinderen van praktiserende ouders. Hier wordt de elite gevormd van het hernieuwde Europa. De joden hebben de jeshiva’s waar studie van de Torah en de Midrach de mensheid voorbereidt op de komst van de messias.

Er is geen plaats voor moslims in Europa en in Israël. De islam is de religie van de vrede in landen waar alleen moslims wonen van dezelfde strekking. God straft de moslims op ongenadige wijze voor het verdrijven van christenen en joden: moslims voeren onder elkaar continu oorlog, overal waar de moslims zich massaal vestigen ontstaat ellende, met Libanon , - dat ooit de parel van het Midden-Oosten was -, als recent voorbeeld. Er komt slechts vrede in de wereld als alle moslims uit Europa en Israël vertrokken zijn en de joodse tempel wordt heropgebouwd. Ook dan zullen de islamitische landen eindelijk vrede, welzijn en welvaart kennen.

Het gaat er niet om dat de rest van de wereld bekeerd wordt tot het joods-christelijke geloof. Europa en Israël zullen het inspirerende voorbeeld zijn voor elk volk dat volgens de eigen religie, levenbeschouwing en beschaving prioriteit zal leren te geven aan de onbaatzuchtige en onvoorwaardelijke liefde voor de Ander. Met de Ander wordt bedoeld: de mensen die nabij zijn, de mensen ver weg in ontwikkelingslanden en de toekomstige generaties die zullen leven op de aarde die we voor hen achterlaten.

In deze messiaanse tijd zullen we het post-industriële tijdperk verlaten en komt er een einde aan de economische groei die de aarde uitput. In de plaats komt er een spiritueel tijdperk waarin de mensen veel gelukkiger zullen zijn, een zinvol leven zullen leiden en de zorg voor de Ander en voor de natuur de roeping van ieder mens zal zijn.

Conclusie: De komst van God kan worden bespoedigd als de ware christenen en joden hun roeping volgen en daadkrachtig opkomen voor hun identiteit. De joods-christelijke ethiek is zo krachtig dat God aan hun zijde zal staan om van Europa en Israël een baken van hoop voor de gehele mensheid te zijn. Dan wordt de 21ste eeuw de beste eeuw ooit.

andere teksten: