opvoedingsproblemen - gedragsproblemen - jeugdcriminaliteit - orthopedagogiek - politiek voor de 21ste eeuw   

1 mei 2021 (laatste update 2 mei)

Waarom roepen mensen zo vaak ’Oh my God’? (*)

Op de talloze video’s die gemaakt werden tijdens de aanslagen van 9/11 hoor je voortdurend mensen ’Oh my God’ roepen. Dit hoor je telkens bij verschrikkelijke gebeurtenissen, maar eveneens bij wondermooie, verrassende of zeer gelukkige momenten. Ik weet niet of dit ook geldt voor landen waar de monotheïsmen geen rol spelen of hebben gespeeld in het openbare leven. In dit artikel wil ik de uitspraak ’Oh my God’ analyseren om een antwoord te geven op het waarom en het waartoe van deze aanroeping van het Opperwezen. Wat het meest opvalt is dat bij die uitspraak mensen ervan uitgaan dat ze een relatie hebben met God. Ze roepen niet zomaar iets zinloos.

Het is op zich een vreemde zaak dat willekeurige mensen  zich tot God wenden bij bepaalde ingrijpende gebeurtenissen. Dit geldt ook voor mensen die helemaal niet religieus zijn of in hun dagelijkse leven zelden of nooit denken aan God.  Het gaat om gebeurtenissen waardoor mensen zodanig geraakt worden dat zij hulp of steun vragen aan een macht buiten hen. Deze macht ligt zelfs buiten de objectieve werkelijkheid, want God is niet objectief waarneembaar en is niet als een object of een wezen aanwezig in de voor ons zichtbare werkelijkheid.  Dit laatste wil niet zeggen dat er geen God is. Maïmonides zei hierover: ’De vissen in het water kennen het vuur niet. Dit betekent niet dat het vuur niet bestaat’. De vissen dat zijn de mensen in de objectieve wereld. Het vuur staat voor wat boven die objectieve wereld staat, aan-gene-zijde, boven de natuur.

De aanroeping ’Oh my God'  kan ook een dankzegging zijn, alsof een bovennatuurlijke macht er oorzaak van is. God is zo'n bovennatuurlijk wezen. De mens wendt zich tot een bovennatuurlijk wezen omdat er iets werkzaam is dat buiten zijn controle valt. ’Oh my God’ houdt een verwijzing in naar datgene wat buiten de objectieve wereld ligt. In filosofische termen: naar datgene aan-gene-zijde-van-het-Zijn.

We zouden hieruit kunnen concluderen dat de mens bij bovengenoemde gebeurtenissen zodanig geraakt wordt dat hij plotseling beseft dat hij een relatie heeft met God, dat hij een schepsel is van God, dat hij afhankelijk is van God. In zijn diepste wezen leeft in de mens het besef dat hij in relatie staat tot God. Als dit juist is, dan moeten we ons afvragen wat God van ons verwacht in die relatie.

Wat zou God van ons kunnen verwachten? De mens en de wereld zijn Zijn schepping. Het is daarom logisch dat God zich erom bekommert. Volgens de monotheïsmen heeft God geopenbaard wat Hij van ons verwacht. Het is nu aan de mens om het Koninkrijk Gods in de wereld te verwezenlijken. Dit is de zogenaamde Verlossing. Lukt ons dat niet, dan volgt de Zondvloed en de geschiedenis van de Toren van Babel is zich aan het herhalen. De klimaatverandering brengt figuurlijk en letterlijk de Zondvloed teweeg. De hebzucht, het materialisme, het consumentisme,  de globalisering  en het daarmee gepaarde multiculturalisme leiden tot de Toren van Babel die in chaos eindigt zodat alle volkeren naar hun eigen land terugkeren. De pandemie die de hele wereld nu teistert zou zonder de globalisatie niet mogelijk zijn geweest. De pandemie is een wake-up call voor Babelse toestanden, gezien de politieke, economische en sociale gevolgen.

Als we bij deze ontwikkelingen in de richting van de Zondvloed en van Babel God zullen aanroepen, dan betekent dit noch meer, noch minder dat we de redding niet verwachten van politieke actie, maar van God. Hier herinneren we ons de uitspraak van Heidegger op het einde van zijn leven: ’Alleen God kan ons nog redden’. Na de verschrikkingen van het nationaal-socialisme, waarin Heidegger zelf korte tijd had geloofd, moest hij wel tot die conclusie komen.

Er is een reële kans dat de gevolgen van de klimaatverandering en de plagen die de mensheid teisteren, tot een oorlog leiden van allen tegen allen, zowel in burgeroorlogen als oorlogen tussen landen en continenten. De politiek zal, zoals in de loop van de geschiedenis meestal het geval was, die rampspoed niet kunnen verhinderen. Alleen God biedt hoop, want God verwacht van ons onze naasten lief te hebben (dat leidt tot het Koninkrijk Gods). Het is aannemelijk dat God ons hierbij wil steunen, op voorwaarde dat we Zijn hulp inroepen. Dit laatste is juist wat met bidden wordt bedoeld.

God bekommert zich over Zijn schepping, over de mens en de wereld. De mens heeft tot taak zichzelf en de wereld te vervolmaken, dit wil zeggen het Koninkrijk Gods te realiseren. God is hierbij afhankelijk van de mens. De mens kan de realisatie van het Koninkrijk Gods vertragen of zelfs verhinderen. Om te slagen kan de mens God aanroepen, dat is hetzelfde als bidden. Het gaat hierbij niet om het individuele gebed, maar om de mensheid die zich tot God moet richten voor bijstand in de realisatie van het Rijk Gods. Het Rijks God is niet voor mij alleen bedoeld. In dat Rijk zijn we verbonden met elkaar. Als iemand lijdt, dan treft dit de gehele gemeenschap.

We zouden hierbij God helemaal niet kunnen  noemen. Een atheïst en een agnosticus zouden kunnen zeggen dat het erom gaat vrede, welzijn en welvaart overal in de wereld te verwezenlijken. Daar hebben we religie niet voor nodig. Humanisme is voldoende. Dat is een eerbaar standpunt. Toch heb ik mijn twijfels. Kunnen we het wel redden zonder een kracht die boven de natuur staat? Is de geschiedenis van duizenden jaren lang geen voldoende bewijs dat de mens niet zonder God kan om de liefde, de rechtvaardigheid en de vrede op aarde te brengen? Is naast de kennis ook niet de wijsheid van de Openbaring noodzakelijk?

Om te begrijpen hoe God ons zou verhoren (in ons gebed tot Hem om ons te behoeden voor het verschrikkelijke onheil dat zich nu al voordoet en dat in de 21st eeuw steeds andere en ernstiger vormen kan aannemen), is bewustzijn noodzakelijk van wat God van ons verwacht. Het antwoord is simpel, want dat is de kernboodschap van de Openbaring: ’Heb uw naasten lief, zoals uzelf’. Het gebed moet ons daarom helpen onze naasten lief te hebben want dat is de enige weg naar de Verlossing, zoals door de Schepper bedoeld.

De naaste liefhebben is geen vrome wens. Het gaat om rechtvaardigheid, eerlijke verdeling van de welvaart, dienstbaarheid, opofferingsgezindheid. Het gaat om een economie die bedoeld is om de armoede en de miserie uit de wereld te helpen in plaats van een economie voor zelfverrijking. Het gaat om een politiek om vrede, welzijn en welvaart in het land te brengen en niet om een strijd tussen tegenstanders of om op een corrupte manier zichzelf te verrijken.

Om te besluiten rest nog een vraag: als politieke actie geen redding kan betekenen, wat moet er dan gebeuren om van de 21ste eeuw de beste eeuw ooit te maken dank zij de realisatie van het Koninkrijk Gods en om te voorkomen dat een door de mens veroorzaakte Apocalyps plaatsvindt? ’Alleen God kan ons redden’ betekent in het  licht van bovenstaande dat de naastenliefde moet overwinnen. Te beginnen met diegenen die ons het meest nabij zijn en daarna gaat het als een olievlek steeds verder. Tijdens de Zondvloed was het Noach die met zijn gezin in de ark trok, alsook van elk dier een paar. Nu de nieuwe Zondvloed op gang is gebracht moeten we het gezinsleven opnieuw centraal stellen, het mannelijke duidelijk onderscheiden van het vrouwelijke en vooral trouw zijn aan elkaar in de huwelijksrelatie. Van daaruit gaat de naastenliefde naar de bloedverwanten, het vaderland tot aan de solidariteit tussen de landen. Een consequentie hieruit is dat iedereen terugkeert naar het land waar hij hoort en daar de  liefde onder de mensen brengt. ’Eert uw vader en uw moeder’ is een van de geboden uit de Openbaring: hoe kan men zijn vader en moeder eren als men voor jaren of definitief vertrekt naar een ander land? Hetzelfde geldt ten aanzien van onze bloedverwanten en landgenoten.

Volgens Franz Rosenzweig zijn er mensen die de realisatie van het Rijk Gods willen bespoedigen. Dat zijn de fanatici en de sectarische gelovigen. Bij hen gaat het niet om de naastenliefde, maar om ingrijpen in Gods naam. Het gevolg hiervan is dat het Rijk Gods verder weg komt te liggen. Het is niet God die het Rijk Gods zal realiseren, maar dat is de roeping van de mens. Een roeping die slechts via de weg van de naastenliefde volbracht kan worden.

Wij kunnen slechts tot God bidden voor Zijn hulp opdat alle mensen hun roeping zullen volgen. Komt er spoedig een beweging die hele massa’s mensen raakt en hen aanzet hun verantwoordelijkheid op te nemen voor het gezin, de familie, de bloedverwanten in het land van herkomst, de landgenoten en uiteindelijk voor de wereld? Dan is er hoop voor de mensen die nu in extreme armoede leven, voor de onderdrukten en de wereld zal voor de toekomstige generaties bewoonbaar blijven.

We zullen ’Oh my God’ zeggen als plotseling honderden miljoenen mensen terugkeren naar het land van hun voorouders en daar een omwenteling ten goede zullen teweegbrengen. Dit moment is nakend, zal totaal onverwacht zijn en spontaan op gang komen. Het kan niet zo zijn dat God ons heeft verlaten.

(*) Dit artikel is sterk geïnspireerd door de filosofie van Franz Rosenzweig (1886-1929), maar is mijn persoonlijke interpretatie ervan. Het hoofdwerk van Rosenzweg ’Der Stern der Erlösing’ wordt beschouwd als een van de moelijkste filosofische boeken.

4 mei 2021

De gender-ideologie en de groene beweging zijn uitingen van anti-humanisme

                    

Met de gendertheorie komt de discussie over natuur of cultuur weer op volle gang. Jean-Jacques Rousseau was de eerste die een onderscheid maakte tussen natuur en cultuur, waarbij hij de cultuur verweet de  mensheid tot verval te leiden. Van nature is de mens goed en de cultuur tast dit aan. Dit vinden we terug bij de groenen die achter elke natuurramp de verantwoordelijkheid van de mens zien. De beschaving leidt tot de ondergang van de mensheid. Voltaire reageerde venijnig op Rousseau en schreef hem dat hij na het lezen van zijn boek zin had om voortaan op vier poten te lopen. Terug naar de natuur is de slogan van de ecologisten die een soort totalitare ecologische staat voor ogen zien.

Het klimaat, de pandemie en andere rampen die ons kunnen overkomen worden volgens de ecologisten veroorzaakt door de mens. Schuldbewustzijn en boetedoening worden aangepraat. De Franse historicus Jacques Julliard (*) vraagt zich af hoelang het nog zal duren vooraleer de flagellanten in processie door de straten van Parijs zullen trekken.

In de huidige tijdgeest is er ook een tegengestelde tendens waarbij de natuur als fundamenteel gegeven van het universum wordt ontkend. Hierbij wordt aangesloten bij Sartre die zei dat het niet gaat om wie ik ben, maar om wat ik maak dat ik ben. Deze opvatting is helemaal uit de hand gelopen met de gender -ideologie. De samenleving die bepaalde normen oplegt wordt veroordeeld, met alle sociale en politieke instellingen die daaraan meewerken. Het zijn allemaal sociale constructies om de dominante klasse haar bevoorrechte positie te laten behouden. Dit geldt dan onder andere voor mannen, voor blanken, voor de superrijken. Steeds extremer worden de ’onthullingen’ en de beschuldigingen. Bij de coronapandemie wordt door de ontkenners een complot gezien van de machtigen der aarde. Covid-19 is geen natuurlijk fenomeen, maar een bedenksel van samenzweerders.

Het onderwijs is een belangrijke schakel in de onderdrukking door de dominante groepen. Vandaar de noodzaak van ’woke’ of bewustwording van cultureel opgedrongen rollen. Hetzelfde geldt voor de geslachtsverschillen; hier moet ieder mens zelf kunnen bepalen welk geslacht hij aanneemt om zich te kunnen bevrijden van de onderdrukking. Hij/zij/het kan eventueel een onbepaald geslacht aannemen. Hierbij valt op te merken dat het niet zozeer gaat om emancipatie, maar om een strijd voor de eigen identiteit. Bij die strijd wordt men geholpen door een soort morele politie die de onderdrukkers ’cancelen’ en monddood maken.

Deze ontwikkelingen dragen niet bij aan een meer beschaafde wereld. Integendeel, we worden barbaarser, dommer, belachelijker. Volgens Julliard zal men in de toekomst ons tijdperk niet beschouwen als het meest intelligente. Het ware humanisme is aan het verdwijnen; dit is de doctrine  die als doel stelt de ontwikkeling van de persoonlijkheid binnen de grenzen die door de natuur worden aangegeven. Dat humanisme krijgt nu het verwijt een rechtvaardiging te zijn van de onderdrukking door de dominante groepen (vandaar het verzet tegen elite-scholen of gymnasia). In de plaats komt een anti-humanisme (Althusser) en een demystificatie van de bourgeoisie. Bij dit anti-humanisme raken we steeds verder verwijderd van de waarden van de Verlichting en van het joods-christelijk ethisch fundament van onze beschaving.

Het gevolg van deze tijdgeest is dat in een liberale democratie de mensen geen burgers meer zijn, dit wil zeggen dat zij hun eigen lot niet meer in handen nemen en  niet zelf hun verantwoordelijkheid opnemen. Ze zijn eerst en vooral consumenten in een verzorgingsstaat. Dit veroorzaakt veel eenzaamheid, want de mens is een monade geworden die in zichzelf is gekeerd. Deze monade staat tegenover de mens als persoon die in relatie staat met anderen en met de wereld. Onlangs zag ik op de voorpagina van de krant bij een artikel over de nakende opening van de terrassen na de lockdown, een foto met vier mensen op een terras: alle vier staarden ze naar hun smartphone. Triester kon het niet zijn en de journalist had het blijkbaar niet door. 

Het kapitalistisch consumentisme heeft de menselijke persoon uitgeschakeld. Alleen individualisme blijft over. Het niet meer kunnen aanvaarden van het door de natuur gegeven geslacht is hiervan een extreme uitwas. De mens raakt ontworteld en richtingloos. Een cultuur van meer en meer geweld ligt in het verschiet. De toename van het geweld is een gevolg van de afbraak van onze humanistische beschaving. Een van de belangrijkste prestaties van het humanisme was de afname van het geweld in de samenleving: opvoeding kwam in de plaats van dwang, slaan werd vervangen door argumentatie, fysiek geweld door rechtspraak, bloedwraak door geldboete, eremoorden door tolerantie en emancipatie van vrouwen. 

Het geweld had tot voor kort voornamelijk een bekend gezicht: het kwam van mensen uit onze eigen omgeving. Nu is het geweld meestal anoniem, het kan op elk moment eender waar onverwacht opduiken. Dit maakt het extra beangstigend. Dat anonieme, onvoorspelbare geweld wordt te makkelijk goedgepraat alsof het slechts om een gevoel van onveiligheid gaat en dat de oorzaak bij onszelf ligt omdat de zwakkeren gediscrimineerd worden. In plaats van de wortels van het kwaad te bestrijden, wordt de aandacht gericht op de bevrijding en de emancipatie van de zwakkeren die zogenaamd door de dominante groepen worden gediscrimineerd en onderdrukt. De dominante klasse is de zondebok en precies deze redenering lokt nog meer geweld uit bij diegenen die een slachtofferrol krijgen toebedeeld. Het begint met verbaal geweld en kan eindigen in een burgeroorlog.

Als onze beschaving neigt naar barbarij dan betekent dit volgens Julliard dat de hedendaagse westerse mens ziek is, vooral in zijn geest. Hij verliest de drie pijlers van zijn humanistische beschaving: de joods-christelijke ethiek, de Verlichting en de sociale bewogenheid. Normaal gezien gaat deze ontwikkeling in de richting van negativisme met grote beproevingen en veel leed. Kunnen we ontsnappen aan dit noodlot?

[ mijn teksten leg ik niet meer voor aan redacties van andere mediakanalen. U kunt bovenstaand artikel helpen verspreiden door mijn tweet te retweeten of hiernaast te drukken op ’tweet’ , ’Vind ik leuk’ en ’LnShare’. Waarom zoek ik niet meer naar publicatie bij de bekende kanalen: omdat het geen zin meer heeft. Alle partijen hebben zich in de eigen stellingen ingegraven. Het is gewoon wachten op wat komen gaat: de barbarij]

5 mei 2021

Glijden we in de westerse wereld af naar de barbarij, ten gevolge van het individualisme en het materialisme? Als dat waar is dan ziet het er niet goed uit voor de rest van de wereld omdat daar de barbarij hoogtij viert (denk aan de Russische oligarchen, Afrikaanse potentaten, gangsterbenden en de drugsmaffia van Zuid-Amerika en dictators in totalitaire regimes in Azië). De barbarij wordt in de hand gewerkt door wie het voorbeeld zou moeten geven. Meer en meer zijn het de verkeerde voorbeelden die als idolen de weg wijzen. De afgoderij is terug van weggeweest. De voorbeelden die de volkeren zouden moeten inspireren zijn mensen die sober leven, zich opofferen voor anderen, hun verantwoordelijkheid opnemen, die hun talenten en rijkdom niet gebruiken voor eigen profijt, maar om anderen beter te kunnen dienen. Het zijn nu juist deze ’heiligen’ die belachelijk worden gemaakt of totaal genegeerd worden.

6 mei 2021 

De multiculturele samenleving maakt de mensen psychisch ziek en gestoord

Franz Rosenzweig maakt een onderscheid tussen (1) zondaars, dat zijn diegenen die het kwade verrichten zodat het Koninkrijk Gods steeds verder komt te liggen; (2) de fanaticus die het Koninkrijk Gods zo snel mogelijk wil vestigen en (3) de goede mens die via de naastenliefde het Koninkrijk Gods stapje voor stapje wil realiseren.

Dit kan makkelijk in niet-religieuze termen worden vertaald. Een betere wereld wordt verhinderd door al wie het kwade verricht. Fanatici houden geen rekening met de naasten en zien de noodzaak van een dictatuur of een totalitaire staat om hun doel, dit is de heilstaat, te bereiken. Tenslotte zijn er de democraten die hun naasten liefhebben, dat is eender wie, en via rechtvaardigheid en solidariteit de wereld stap voor stap proberen beter en menselijker te maken.

Ik illustreer dit met een actueel voorbeeld, wellicht tot grote schrik van veel burgers: ik twijfel niet aan de goede bedoelingen van bondskanselier Merkel. Haar immigratiebeleid is echter fanatiek en is bepalend voor dat beleid binnen de Europese Unie. Het gevolg zal zijn dat de joden definitief uit Europa zullen verdwijnen. Merkel zal ongewild en onbedoeld bereiken waar Hitler niet in is geslaagd. Vreselijk. In het immigratiebeleid hield en houdt Merkel geen rekening met haar landgenoten, althans met een flink deel ervan, en het beleid wordt in bedekte termen dictatoriaal opgelegd. Desnoods kunnen politici als Merkel zich verschuilen achter het Europees Hof voor de Rechten van de Mens.

Er is echter meer aan de hand. Waarom zal een mens kiezen voor het ware goede? Religie speelt een beslissende rol om mensen te motiveren voor het ware goede. Met ’ware’ wordt hier bedoeld dat het niet alleen om het eigenbelang gaat, om het persoonlijk goede, maar om het goede om niets, onbaatzuchtig en onvoorwaardelijk. Aan dat goede gehoorzamen we omdat het van een Hogere Macht komt. Het is niet het goede van een sociaal contract en het komt niet tot stand via democratisch overleg. In die gevallen zou het uiteindelijk steeds een voorwaardelijk goede zijn en dat is helemaal niet het goede. Met Koninkrijk Gods wordt bedoeld een wereld waar de mensen elkaar echt liefhebben, dus onbaatzuchtig en onvoorwaardelijk. De belangrijkste bijdrage aan de mensheid, de grootste gift, is de bijbel omdat daarin de boodschap klinkt dat uiteindelijk alleen de liefde telt, al de rest is ijdelheid. De bijbel is de openbaring aan de mensheid van het ware goede. Met de bijbel is de mens waarlijk mens kunnen worden. Misschien geldt dit ook voor andere Heilige Schriften of voor de overlevering in andere culturen, maar hier kan ik niet over oordelen bij gebrek aan kennis.

Naast de noodzaak van het aanvaarden van een Hogere Macht, wat neerkomt op aanvaarden van de Openbaring, is er ook de noodzaak om in communautair verband samen te werken aan een betere wereld. We hebben elkaar nodig. Als we het hebben over de liefde of over het ware goede, dan gaat het altijd over de relatie tussen een Ik en een Jij. Naastenliefde vereist verbondenheid tussen de mensen. Het gezin is hiervan de hoeksteen. Dat geldt ook voor het vaderland. Dit ontkennen zou betekenen dat we de mens als biologisch wezen ontkennen. Een fanaticus heeft de neiging dit fundamenteel gegeven van mens te zijn te abstraheren in naam van het ideaal. Vandaar dat idealisten zo vaak het omgekeerde bereiken van wat ze beogen. Dit zien we onder andere in de multiculturele samenleving. Cru gezegd is er in de multiculturele samenleving geen verbondenheid in de kudde. Dat kan alleen verkeerd uitlopen. We moeten als het ware eerst en vooral met onze bloedverwanten en met de mensen met wie we een eeuwenlange geschiedenis delen een ’samen'-leving vormen om bij te kunnen dragen aan een betere wereld of, met andere woorden, aan het Koninkrijk Gods. Als deze basis ontbreekt, dan ontbreekt de kracht om goede mensen te zijn. Als het lichaam niet gezond is, dan is psychische schade niet ver weg. De multiculturele samenleving maakt ons allen psychisch ziek of gestoord.

De openbaring van een Hogere Macht en de kracht van mensen die zich met elkaar verbonden voelen, vormen samen de ware religie die de mensheid uiteindelijk zal verenigen met het Transcendente. In het Koninkrijk Gods is God per definitie aanwezig, tussen de mensen die Hij als gelijkend op Hem heeft geschapen. Religie biedt het cement voor verbondenheid van de mensen die samen werken aan de realisatie van het Rijk Gods. Ik sluit mij aan bij Rosenzweig die het jodendom en het christendom beschouwt als de enige religies die de mensheid kunnen leiden naar het Koninkrijk Gods.

8 mei 2021

Pionnen in de productie- en consumptieketen

Om uit de betovering (of beheksing, of bezetenheid) van het consumentisme te geraken, kan het misschien effectief zijn om aan te geven wat het alternatief is. Als dit alternatief aantrekkelijk lijkt, komt er mogelijkerwijs een kentering. Eerst en vooral iets over die betovering, beheksing of bezetenheid. Het consumentisme wordt aangewakkerd door het creëren en in stand houden van behoeften. We worden dag in, dag uit voortdurend bekogeld met reclameboodschappen. Die reclame's zijn verleidelijk en vaak op fantastische manier gefabriceerd. Met de informatietechnologie krijgen we reclames op maat, aangepast aan onze individuele interesses. Het wordt steeds vernuftiger. Om aan al die ingepeperde behoeften te voldoen hebben we veel geld nodig en gaat onze aandacht vooral uit naar wegen om die behoeften te bevredigen. Dus moeten we hard werken en zoveel mogelijk proberen te verdienen. Ouders hebben daardoor geen tijd meer voor hun kinderen (ja, ze werken voor de toekomst van hun kinderen. Helaas ten koste van het nu). Het buurtleven is verdwenen. Mensen zijn heel druk bezig, behalve met hun sociale contacten. Velen zijn zich niet bewust van de gekte waarin ze leven, want ze hebben het veel te druk. In feite leven ze niet. Het zijn pionnen in de productie- en consumptieketen. De vrienden zijn hun collega’s op het werk of  hun contacten in een internationaal netwerk; die vrienden verdwijnen zodra ze veranderen van baan of geen behoefte meer hebben aan het netwerk. De uiteindelijke zinloosheid van contacten via de sociale media wordt pas duidelijk als het te laat is.

Wat is het alternatief? Wat is het echte leven? Heel simpel: een rustiger leven, genieten van de mooie momenten met elkaar en met jouw kinderen, jouw behoeften beperken tot het levensnoodzakelijke en maximale tijd besteden aan sociale contacten en aan het spirituele. Dan ligt een zinvol leven in het verschiet, waarvan je later nooit spijt zult krijgen. Eerder heb ik al gepleit voor een 18-urige werkweek zodat de ouders hun kinderen zelf kunnen opvoeden, zodat er meer tijd is voor mantelzorg en vrijwilligerswerk, zodat het sociale leven in de eigen omgeving weer opbloeit en we meer tijd kunnen besteden aan onze hobby's, zodat ouderen niet hoeven te vereenzamen, zodat we het met elkaar goed hebben en niemand zich uitgesloten voelt. Dan zal er ook geen behoefte zijn aan immigratie om de economie op volle toeren te laten draaien, uiteraard ten koste van het milieu. De essentiële beroepen zullen altijd vervuld kunnen worden, onder andere omdat jongeren tijdens hun dienstplicht een extra beroep kunnen aanleren om waar nodig de leemten te kunnen opvullen. Het aantal werkenden die al te goed beseffen dat ze nutteloos werk verrichten of meewerken aan de productie van schadelijke producten, zullen de kans krijgen over te schakelen naar zinvol werk waar de samenleving profijt van heeft.

Uiteraard zullen de toename van het aantal sociale contacten en een intensiever contact met de kinderen tot meer conflicten leiden. Dat kruidt het leven en dient opgelost te worden, wat uiteindelijk leidt tot verzoening en nog betere relaties (hier spreekt de gezinstherapeut).

9 mei 2021

De Europese beschaving zal herrijzen

Het zou best eens kunnen zijn dat er met nieuwe varianten de covid-19 pandemie extreem gevaarlijk wordt. Op de toegangswegen naar de overvolle ziekenhuizen liggen mensen in ademnood te spartelen als vissen op het droge. Honderden miljoenen mensen sterven. Daar bovenop komt er een natuurramp van ongekende omvang die zonder enige twijfel een van de gevolgen is van de klimaatverandering. De economie stort in en donkere tijden breken aan. Er ontstaan voedseltekorten. Elektriciteit valt vaak uren uit. Er is een watertekort in grote delen van de wereld. Grote branden breken overal uit.

Deze dramatische gebeurtenissen zijn een gevolg van het verraad van de Europese en westerse beschaving. We waren goed op weg naar het Koninkrijk Gods, maar de mensen hebben het verloochend. We zijn overrompeld door volkeren die deze beschaving niet gekend hebben. In plaats van het Koninkrijk Gods kwam de haat, de strijd van allen tegen allen, de ontkenning van de fundamentele waarden van de westerse beschaving en van de joods-christelijke ethiek. Daarom zal en moet het zwartste scenario werkelijkheid worden.

De babelse chaos die zal ontstaan maakt een einde aan de multiculturele samenleving. Alle volkeren vluchten in paniek terug naar de landen van herkomst, zoals ten tijde van de Toren van Babylon. De natuurrampen en pandemieën die als een Zondvloed zich over de wereld verspreiden, maken een einde aan de globalisering, het consumentisme, de hebzucht en het materialisme. 

Uit deze puinhoop zal Europa herrijzen. De waarden van de Verlichting en het joods-christelijk fundament zullen worden hersteld. Jeruzalem wordt het spirituele centrum van Europa. De tempel wordt heropgebouwd (lees deze belangrijke brief: https://www.israelnationalnews.com/News/News.aspx/306000 ) Wenen wordt het politieke machtscentrum van Europa dat zich uitstrekt van de Noordzee tot de Oeral. De politiek is geen strijd meer tussen tegenstanders, maar een gezamenlijk project om vrede, welzijn en welvaart te realiseren. Economische activiteiten zijn niet meer bedoeld voor zelfverrijking, maar om de armoede en de miserie uit de wereld te helpen. De Derde Wereld, in het bijzonder het Midden-Oosten en zwart Afrika, kent een ongekende bloei dank zij de teruggekeerde immigranten en de solidaire samenwerking met Europa.

Ik bid God dat bovenstaande werkelijkheid mag worden. Zoals nu kunnen we niet verder doorgaan.

maandag 10 mei 2021:  

Zonder godsbesef geen liefde

Atheïsten hebben diep nagedacht, maar niet diep genoeg. Agnostici hebben lang nagedacht, maar bleven ter plaatse trappelen. De meeste mensen denken niet na of ze hebben te veel aan hun hoofd om te overleven. Een minderheid weet dat God de Schepper is, die Zijn geboden aan de mensheid heeft geopenbaard en van ons verwacht dat we de wereld vervolmaken totdat het Koninkrijk Gods tot stand komt.

Godsbesef is geen kwestie van geloof. Er moeten en kunnen geen bewijzen gezocht worden. Als twee mensen elkaar liefhebben, hebben ze geen behoefte aan een bewijs dat de een de ander waarlijk liefheeft. Het zoeken naar een bewijs is in het geval van liefde gewoon achterdocht. Het is in de liefde voldoende te luisteren naar de innerlijke stem. Die stem biedt zekerheid. Zo gaat het ook met God. Alleen al het feit dat er een prachtige wereld is, dat er zoveel goedheid is tussen de mensen en dat het goede doen gewoonlijk mogelijk is, maakt het vanzelfsprekend dat er een God van Liefde is die van de mensen houdt. Wie achterdochtig is, kent nooit de liefde, noch de liefde van een ander mens, noch de liefde van het Opperwezen.

dinsdag 11 mei 2021

Europa en Israël kunnen samen vrede, welzijn en welvaart brengen in het Midden-Oosten en in zwart Afrika. Dat is de essentie van mijn artikels en essays van de afgelopen jaren. Europa moet daarom haar identiteit behouden, dit is de waarden van de Verlichting en de joods-christelijke ethiek. Israël met Jeruzalem als hoofdstad is het spirituele centrum van de wereld die de wijsheid biedt aan het gehele mensdom.

donderdag 13  mei 2021 Hemelvaartsdag

De zinloosheid van geweld in Israël en Gaza

Niemand leest en bestudeert de Torah en bidt tot Jahweh meer dan het joodse volk. Ook de moslims bidden vijf keer per dag, gaan elke vrijdag naar de moskee om te luisteren naar verzen uit de Koran en elk jaar is er de ramadan. Dit alles lijkt niet te helpen om het geweld in de wereld te stoppen, vooral dan in het Midden-Oosten. In Israël en Gaza laait het geweld telkens weer in alle hevigheid op. Is al die studie en dat bidden daarom zinloos? Ik denk dat we de situatie anders moeten bekijken. Het is zeker dat de overgrote meerderheid van de joden en van de moslims het goede willen voor hun medemensen, onafhankelijk van hun afkomst, religie of etniciteit.  Dit geldt voor alle volkeren, alle etnische groepen en rassen. Sinds mijn verblijf in Congo ben ik daarvan overtuigd, ondanks dat in Congo er alle decennia lang onnoemelijke wreedheden worden begaan.

De schuld van al dat geweld ligt niet bij de overgrote meerderheid, maar bij een kleine groep die het eigenbelang absolute prioriteit geeft. Bij hen gaat het om de macht en om de rijkdom. Al het andere moet daarvoor wijken, desnoods met corruptie en terreur. Deze lieden zijn hebzuchtig, afgunstig, oneerlijk, corrupt en ze zijn ongevoelig voor de noden en de gevoelens van anderen. Deze eigenschappen zijn tegengesteld aan wat op de Berg Sinaï werd verkondigd. Men zegt dat deze mensen de mammon aanbidden; het is juister hen te zien als bezeten door de satan.

De overgrote meerderheid zou deze situatie, deze voortdurende spiraal van geweld definitief stop kunnen zetten. De remedie is simpel, maar de toepassing ervan lijkt vooralsnog onhaalbaar. De remedie is een andere levensstijl: sober leven, enkel het noodzakelijke kopen, reizen beperken tot de buurlanden, aandacht geven aan het gezin en de grootouders, zorg voor elkaar in de buurt of het dorp. sociale activiteiten en sportcompetities in de eigen regio, in de mate van het mogelijke slechts regionale producten kopen, niets online kopen bij buitenlandse webshops, slechts eenmaal per week vlees eten, en wat nog zinvol kan zijn om een menselijk leven te leiden gecentreerd rondom goede relaties met de naasten. Bij deze levensstijl hebben de multinationals en de rijken der aarde niets of nog heel weinig te verdienen. Macht uitoefenen, mensen uitbuiten en de natuur plunderen hebben geen zin of geen kans meer.

In Gaza zijn de meeste mensen straatarm. Daar is de oproep voor een andere levensstijl niet aan de orde. In Israël zijn de meeste joden relatief rijk. Als aan beide kanten de mensen van goede wil, - dit is de overgrote meerderheid -, solidair zouden zijn met elkaar, dan ontstaat in het Midden-Oosten een nieuwe Hof van Eden. De joodse diaspora zou zeker bereid zijn hieraan mee te werken, alsook de moslims die in het Westen welvarend zijn geworden.

Wie zal de massa inspireren voor deze andere levensstijl? Wie zal de mensen van goede wil in Gaza en Israël aanzetten om gezamenlijk actie te ondernemen voor solidarteit in plaats van geweld?  Op welke manier kunnen de joden en de moslims in de westerse wereld het goede voorbeeld geven voor de mensen in het Midden-Oosten? Als een verandering van levensstijl en een mondiale solidariteitsbeweging lukken, dan zullen de mensen echt gelukkig worden, een zinvol leven leiden en het geweld zal nagenoeg verdwijnen. Waar wachten we eigenlijk op?

zaterdag 15 mei 2021

Een religieuze oplossing voor het Palestijns-Israëlisch conflict

Een politieke oplossing is voor de Israëlisch-Palestijnse kwestie niet mogelijk, want het gaat om een religieus probleem. Een religieuze oplossing ligt voor de hand. De Europese beschaving heeft hoogtepunten bereikt dank zij het joods-christelijke fundament. De hele wereld kijkt naar ons en neemt Europa als voorbeeld. Er zijn ook verschrikkelijke dingen gebeurd in Europa, maar dat was telkens een grove schending van de joods-christelijke moraal. Dank zij die moraal hebben we het kwaad altijd weten te overwinnen. Duitsland is er een goed voorbeeld van. Vrijwel geen enkel land is genereuzer dan Duitsland op dit moment. Dit geldt ook voor de Verenigde Staten. Dit land is opgebouwd na de genocide op de inheemse bevolking. Nu is de VS het meest genereuze land uit de geschiedenis.

Hiermee wil ik zeggen dat we de Bijbel heel serieus moeten nemen. Daar wordt namelijk de weg beschreven naar het Koninkrijk Gods, dat is de fase waarin de joods-christelijk ethiek de hele wereld of het gehele mensdom zal bezielen. In de Bijbel wordt gezegd dat Israël het door God beloofde land voor de joden is. Zodra dit volledig is gerealiseerd zal de mensheid beter in staat zijn het Koninkrijk Gods te verwezenlijken. Israël is daarom alleen bestemd voor het joodse volk. We weten ook dat als alle joden van de diaspora naar Israël teruggekeerd zullen zijn, dat dan het Einde der Tijden zal aanbreken. De moslims die nu nog in Israël verblijven zullen gaan naar Libanon, de Westelijke Jordaanoever en Jordanië. Israël en de westerse wereld bouwen daar dorpen en nederzettingen voor de moslims; er wordt werkgelegenheid gecreëerd in de landbouw en de industrie; een infrastructuur wordt opgebouwd; scholen en ziekenhuizen worden opgericht.

Dit voorstel is een harde boodschap, maar het kan niet anders. Het judaïsme en het christendom vertegenwoordigen de twee enige aspecten van de absolute waarheid. Slechts als de mensheid door deze waarheid verlicht zal zijn, komt de Verlossing uit al onze ellende.

Als voor deze religieuze oplossing niet wordt gekozen, dan wordt het lot van het Palestijnse volk steeds verschrikkelijker en komt het Midden-Oosten in vuur en vlam te staan. Het gaat om de keuze tussen een wereld waar de Satan heerst of een wereld waar de Openbaring van God wordt aanvaard door de mensen. Ofwel handelen we conform de wijsheid van de Bijbel, ofwel leven we in een puur rationale wereld waar het draait om geld en macht. In dit laatste geval wordt het een oorlog van allen tegen allen in de gehele wereld. Homo homini lupus. Sorry, er is geen andere keus. Deze religieuze oplossing heeft God zelf bevolen. Het is niet aan de mens om God uit te dagen. Elke raket die naar Israël wordt afgevuurd is een raket in het hart van God.

tweet: Als we de uitdagingen van de 21ste eeuw puur rationeel willen aanpakken, dan wordt het een biologische oorlog van allen tegen allen. De oplossing wordt geboden door de spiritualiteit als richtinggevend voor de rede aan te nemen.

maandag 17 mei 2021

De mensen lijken nog steeds niet te begrijpen wat de betekenis is van de pandemie. Reisplannen worden volop gemaakt. Het consumentisme gaat gewoon door en dus draait de industrie op volle toeren, er zijn weer files en het vrachtvervoer is sterk toegenomen. We gaan zoals vanouds verder, terwijl we rechtstreeks naar de catastrofe snellen. In alle onwetendheid. Blindelings. Terwijl de tekenen al te duidelijk zijn. De waarschuwingen van wetenschappers worden gehoord en niet gehoord. Twee kenmerken van psychische gestoordheid zijn het gebrek aan inzicht en het toebrengen van leed aan zichzelf en/of aan anderen. De wereld is ernstig gestoord.

Aan deze toestand komt een einde. Hoe en wanneer, dat weet niemand. Ik heb wel een idee over wat er in de plaats komt. Dat zal een wereld en een manier van leven zijn die niet meer zo exclusief gebaseerd is op de Rede. Want de Logos voert tot geweld en oorlog. De rationele wereld is de wereld van de consumptie en het materialisme, waardoor we verantwoordelijk zijn voor de door de mensen veroorzaakte Apocalyps die stapje voor stapje zich aan het voltrekken is. We gaan naar een wereld en een manier van leven die ’religieus’ geïnspireerd zal zijn. Maar dat religieuze is vooralsnog voor de meerderheid absoluut onaanvaardbaar. Het is een taboe geworden. Domme mensen zeggen dat de religie oorzaak is van geweld en oorlog. Godsdienstoorlogen zijn een gevolg van fanatisme waardoor de mens blind is voor zijn roeping en dus voor de essentie van de religie. Het judaïsme en het christenodm zijn de twee enige vormen van de ware religie. Ze vullen elkaar aan, maar de kernboodschap of het appel aan elk individu is dezelfde: naastenliefde, eer uw vader en uw moeder, wees rechtvaardig, kom op voor de armen en de verdrukten, lieg en laster niet, heb respect voor de Schepper en dus voor de schepping, besteed een dag in de week aan bezinning over dit religieuze. God heeft de moeite genomen om deze voor het voortbestaan van Zijn schepping essentiële geboden aan de mensheid te openbaren op de berg Sinaï; we kunnen niet doof blijven of we delven ons eigen graf.

Deze opvatting van religie is niet het zeemzoete verhaal dat mensen zich voorstellen. Ook niet een geloof zonder rede. Het gaat gewoon om de ethiek waaraan we ons moeten houden en het besef dat deze ethiek niet het resultaat is van democratisch overleg. De ethiek komt van het transcendente, dit is wat boven de natuur staat, aan-gene-kant-van-het-Zijn; dat is wat ik met religie bedoel.

Wat de religieuze inspiratie is heb ik in mijn essays en op deze website voldoende beschreven. Dit wordt een wereld en een levenswijze waar we tevreden zijn met wat we hebben, waar het graaien niet meer voorkomt, waar economie bedoeld is niet voor zelfverrijking maar om de armoede en de miserie uit de wereld te helpen, waar we goed zorgen voor de natuur en onze landschappen, waar we ons in de mate van het mogelijke beperken tot regionale producten, waar we slechts vakantie vieren in eigen land of in de buurlanden, waar sportcompetieis en andere evenementen beperkt blijven tot het eigen land en de buurlanden, waar netwerken van solidariteit ontstaan. Elke burger, elk volk, elke etnische groep moet zijn verantwoordelijkheid opnemen voor het eigen land. Wie welvarend en machtig is zal zich inzetten, via internationale netwerken van solidariteit, voor landen en volkeren die in nood zijn.

De enige vraag die rest is hoe dit tijdig op gang te brengen vooraleer het te laat is. Ik houd mijn hart vast

dinsdag 18 mei 2021

tweet: De Europese politiek van de volgende jaren gaat over de keuze tussen een verdere libanonisering van Europa of meewerken aan vrede, welzijn en welvaart in het Midden-Oosten middels massa-remigratie.

Door de rede verliezen we onze menselijkheid

Een van de gevolgen van een rationeel wereld- en mensbeeld die zelden tot het bewustzijn doordringt is de onvrijheid die het teweegbrengt. Rationeel betekent dat we denken en handelen volgens de logische wetmatigheden. Deze wetten zijn anoniem en de mens is niet vrij om ze zelf te bepalen. Die wetten gelden voor iedereen en overal. Dat is allemaal correct zolang we de mens als een object, dus als een ding, beschouwen. Die rationaliteit laat niet toe de mens als subject te zien, als een persoon die uniek is en die in vrijheid kan denken, voelen en handelen. Dat is een van de redenen waarom de hedendaagse psychologie zo nietszeggend is geworden(*).

De absoluutheid van het rationele denken heeft vreselijke gevolgen. De belangrijkste is dat vanuit een rationeel mens- en wereldbeeld de mensen moeten worden gedwongen tot conformeren aan dat beeld. De goelag is in zicht, want al wie daarvan afwijkt door zijn persoonlijke keuze moet worden uitgeschakeld. Elke rationele ideologie, elke rationele politiek leidt uiteindelijk tot de totalitaire staat. Politiek wordt een meedogenloze strijd tussen tegenstanders die allemaal denken het (rationele) gelijk aan hun zijde te hebben.

Een tweede naar gevolg is dat we moeten verdringen wat in dat mens- en wereldbeeld niet past. Dat geldt voor de religie in het algemeen en voor de angst voor de dood in het bijzonder. De Rede betekende de dood van God en de verdringing van al wat te maken heeft met de eindigheid van de mens. Alles wat niet rationeel is te vatten wordt genegeerd en verdrongen. Dat is een grove vergissing. Wij staan daardoor niet meer open voor de wijsheid en voor de liefde. In religieuze termen wil dit zeggen dat de Openbaring wordt verworpen en dus ook de Tien Geboden. Rationeel gezien is onvoorwaardelijke en onbaatzuchtige liefde onzin en is naastenliefde een kwestie van geven en nemen of van een sociaal contract. De weg naar de hel op aarde ligt hiermee open. De relatie tussen mensen wordt een kwestie van keiharde logica. Door de Rede verliezen we onze menselijkheid.

(*) zie mijn tekst: Psychologie is geen empirische wetenschap.

donderdag 20 mei 2021

Vrede in de Gaza, Libanon en de Westelijke Jordaanoever

De wereld is oorlog. De wereld is een eindeloze cyclus van oorlogen. Vrede en dus ook innerlijke vrede bereiken we slechts door wat buiten de wereld ligt. Dat buiten-de-wereld is het menselijke. Het christendom, het judaïsme en de islam dragen hier een grote verantwoordelijkheid. Vrede is gebaseerd op de liefde voor de medemens, onafhankelijk van zijn ras, zijn etniciteit, zijn nationaliteit, zijn religie. Vrede wordt opgebouwd via werken van liefde. Dat begint met de gezinsopvoeding, goed onderwijs, gezondheidszorg, toekomstperspectief. Via concrete werken wordt de vrede opgebouwd, in solidariteit met elkaar.

Wat nu nog veraf lijkt of zelfs onmogelijk volgens velen is samenwerking van christenen, joden en moslims in werken van naastenliefde voor de mensen in de Gaza, in Libanon, in de Westelijke Jordaanoever. Dan pas kan de eindeloze cyclus van geweld en oorlog worden beëindigd. Wie inspireert de mensen om boven de wereld te staan?

vrijdag 28 mei 2021

Terug naar het eenvoudige leven. Dit is de oplossing voor de uitdagingen van de 21ste eeuw. Als de mensen kiezen voor het eenvoudige leven, dan kan deze eeuw de beste worden ooit. Het eenvoudige leven begint in de warmte van het gezin. Bij de hechte banden in de familie. Bij de mensen uit de buurt die elkaar al kennen van in de basisschool. In het dorp of de stad waarin we zijn opgegroeid. In het land waar we van houden en trots op zijn. Het eenvoudige leven is het leven tussen en met de mensen met wie we ons verbonden voelen. Niet dat er dan geen conflicten en ruzies zijn, maar de basis is aanwezig om die op te lossen. Dan is er hersteld vertrouwen en komen we er sterker uit. 

Wie kiest voor het eenvoudige leven, vertrekt niet uit de streek waar zij (*) geboren is. Zij blijft haar relaties trouw. 

(*) In de ene paragraaf gebruik ik de zij-vorm en in de andere de hij-vorm

maandag 31 mei 2021

De start van een nieuw essay?

Het eenvoudige leven

 1.1 Terug naar het eenvoudige leven is een passend antwoord op de uitdagingen van de 21ste eeuw

1.1.1 Dan wordt de 21ste eeuw de beste eeuw ooit

1.2 Het eenvoudige leven begint in de warmte van het gezin, bij de hechte banden in de familie, bij mensen in de buurt of het dorp die elkaar al kennen van in de basisschool

1.2.1 Het eenvoudige leven is het leven tussen de mensen met wie we ons verbonden voelen. Zijn er conflicten tussen deze mensen, dan komen we er sterker uit als ze zijn bijgelegd.

1.3 Wat er ook moge gebeuren in de 21ste eeuw ten gevolge van de klimaatverandering, nieuwe pandemieën of andere dramatische ontwikkelingen, dan zullen mensen die gekozen hebben voor het eenvoudige leven solidair blijven met elkaar

1.3.1 Onder het grootste leed zal troost gevonden worden in de warme medemenselijkheid

Het gezin

Wie kiest voor het eenvoudige leven, vertrekt niet uit de streek waar zij (*) geboren is. Zij blijft haar relaties trouw. Het eenvoudige leven is het gezinsleven waarin de ouders trouw zijn aan elkaar. Hun liefde is de ware liefde wegens de onvoorwaardelijkheid en onbaatzuchtigheid. Daarom kan er nooit een reden gevonden worden om te scheiden. Deze ouders gehoorzamen aan een eeuwenoud gebod vanuit de wijsheid die aan de mensheid is geopenbaard. 

Elk kind heeft een biologische vader en een biologische moeder. Die zijn beiden verantwoordelijk voor hun kind want dat is hun fundamentele plicht. Het kind heeft het fundamentele recht op te groeien bij haar biologische ouders. Kinderen voelen zich veilig in het gezin. Als zij als puber zich stilaan willen losmaken van hun ouders, dan leidt dit niet tot een emotionele breuk. Wat er ook gebeurt, bij hun ouders krijgen ze altijd een warm welkom.

De school

De school is er voor alle kinderen, jongens en meisjes gelijk. Elk kind heeft haar eigen talenten en zij moet op school de kans krijgen die talenten te ontplooien. Voor sommige kinderen ligt dit meer in de traditionele schoolvakken. Andere kinderen hebben meer beweging nodig of ze moeten de kans krijgen om hun creativiteit uit te leven. Op school leren de kinderen met gelijken om te gaan. Rechtvaardigheid en respect voor elkaar zijn basiswaarden. De leerkrachten kunnen door hun voorbeeld en door voldoende toezicht de kinderen inspireren om zich aan die waarden te houden. Al tijdens de basisschoolleeftijd leren de kinderen, net als in het gezin, trouw te zijn in hun relaties. Wie tijdens de adolescentie al een intieme relatie aangaat, moet beseffen dat de onvoorwaardelijkheid en de onbaatzuchtigheid van de liefde betekent dat tot de dood hen scheidt, ze bij elkaar zullen blijven. Ook al zijn ze pas 13 jaar oud. Dat biedt deze pubers de kans te ervaren wat echte liefde is.

De samenleving

Dank zij de keuze voor het eenvoudige leven zijn er minder materiële behoeften en wordt de consumptiedrang beter beheerst. Daarom is een 18-urige werkweek voldoende, althans voor ouders die hun kinderen zelf willen opvoeden. Daardoor komt er voor alle volwassenen ruimte vrij voor vrijwilligerswerk, mantelzorg, creatieve activiteiten, hobby’s, sport en ontspanning.

Jongeren zullen na hun opleiding een tweejarige dienstplicht vervullen. Tijdens deze periode leren ze een tweede beroep aan om bij te kunnen dragen aan essentiële maatschappelijke behoeften. Het kan gaan om technische beroepen, om werk in de gezondheidszorg, in de jeugdzorg, in de biodynamische landbouw. Door de dienstplichtigen in te schakelen bij de politie en de douane kan de veiligheid in dorpen en steden beter bewaakt worden en is de grenscontrole waterdicht. De drugshandel wordt dan nagenoeg onmogelijk gemaakt want dank zij de talloze dienstplichtigen kan elk pakje en elke container bij invoer grondig worden gecontroleerd.

Netwerken van solidariteit ontstaan in de buurten, dorpen en steden. Deze netwerken zijn bedoeld om de noden in de samenleving te lenigen, om gratis te klussen en bijstand te verlenen, kinderen te begeleiden bij hun studie, sportclubs en artistieke activiteiten te ondersteunen, enzovoorts. Deze activiteiten op vrijwillige basis worden mogelijk dank zij het tweede beroep dat de dienstplichtigen hebben aangeleerd. Bij een ramp komen de netwerken van andere regio’s in actie om waar nodig mee te helpen aan reddingsoperaties en herstelwerkzaamheden. Werkloosheid bestaat niet meer, want iedereen kan terecht in een netwerk. Mensen met een laag inkomen kunnen bij een onverwachte hoge kost, rekenen op gratis hulp van vakmensen.

Een kerngedachte bij een samenleving waar gekozen wordt voor het eenvoudige leven is dat niemand als afwijkend wordt beschouwd. De samenleving is er om aan ieder burger de beste kansen te bieden om de eigen talenten te ontplooien. LHBT-ers bijvoorbeeld vormen samen vijf tot acht procent van de bevolking. Dit is daarom een normaal verschijnsel. Er is geen enkel reden om hen te discrimineren of te veroordelen. Hetzelfde geldt voor gehandicapten en chronisch zieke mensen. Er worden aangepaste voorzieningen gecreëerd om deze mensen in hun ontwikkeling te steunen en ze kunnen altijd rekenen op het lokaal netwerk van solidariteit.

Er ontstaat ook een andere attitude tegenover mensen met aan andere levensbeschouwing. Politiek is geen strijd tussen tegenstanders, maar een gezamenlijk project om vrede, welzijn en welvaart te behouden. Wie  een andere mening heeft, kan een eigen bijdrage leveren aan de samenleving.

Uiteraard moet geweld altijd worden voorkomen en worden aangepakt. Er moet een onderscheid worden gemaakt tussen niet-gewelddadige criminelen en criminelen die geweldsdelicten plegen, tussen jonge delinquenten die niet zullen recidiveren en hardnekkige delinquenten die zonder hulp tot ver in de volwassenheid een gevaar blijven voor de samenleving. Bij de gewelddadige groep biedt een combinatie van een harde aanpak met detentie en een educatieve aanpak de meeste kans om recidive te voorkomen. In zeldzame gevallen moet de crimineel zeer lange tijd onder toezicht blijven.

Internationale samenwerking

Tegen de (meestal verdrongen) mening van velen in zijn er geen verschillen in intelligentie, in talenten en in moreel besef tussen de rassen en etnische groepen. Als er verschillen zijn dan is dit een gevolg van geografische, economische, sociale, politieke of religieuze omstandigheden.

In de internationale samenwerking moet absolute prioriteit worden gegeven aan het basisonderwijs en het beroepsonderwijs. Hoe beter de educatie van de bevolking, hoe meer kans op welzijn, welvaart en vrede. Het kan niet zo zijn dat in de 21ste eeuw er nog steeds mensen zijn die in extreme armoede leven en dat er kinderen zijn die niet naar goede scholen kunnen gaan. Die absolute prioriteit zal slechts mogelijk zijn als een gigantische inspanning wordt gedaan om het onderwijs in ontwikkelingslanden te verbeteren en de extreme armoede aan te pakken, bijvoorbeeld door minder te besteden aan de wapenwedloop en de ruimtevaart. Ook kunnen teruggekeerde immigranten een belangrijke en onmisbare bijdrage leveren.

(*) In de ene paragraaf gebruik ik de zij-vorm en in de andere de hij-vorm. 

Diversiteit of verbondenheid?

In 1960 was de bevolking van de Verenigde Staten voor 90 procent blank. Nu is dat 60 procent en binnenkort zijn er alleen nog minderheden in de VS. Daarbovenop komt de haat tegen het blanke ras en de zelfhaat van blanke academici en van de linkse Kerk. Dit samen is hèt recept om van het land een puinhoop te maken. Met haat wordt niets opgebouwd. Elke minderheid komt op voor de eigen rechten en vergeet de plicht tegenover het vaderland. Er is dan trouwens geen gemeenschappelijk vaderland meer. Elke minderheid heeft een eigen vader.

In deze eeuw waar we voor enorme uitdagingen staan is de versplintering van de samenleving een explosieve cocktail. Als gevolg van de diversiteit, wat een mooi ideaal is, komt er een strijd van allen tegen allen. Wat kan gedaan worden om het onheil te keren? In elk geval niet nog meer diversiteit en niet nog meer massa-immigratie van mensen zonder veel opleiding die komen uit landen waar diepe miserie en stammentwisten heersen.

Het zou heel mooi zijn indien alle etnische groepen en rassen harmonieus bij elkaar zouden leven. Vandaar dat velen dit ideaal willen verwezenlijken. Vandaar ook de weerstand tegen een nationalisme dat het eigen volk voorrang wil geven. Dit idealisme is begrijpelijk en er is geen twijfel over de goede bedoelingen van wie opkomt voor diversiteit, voor verwelkoming van immigranten en voor harmonie tussen de bevolkingsgroepen. Het eerste gevaar ligt in het fanatisme. Idealisten die hun dromen niet verwezenlijkt zien, kunnen de neiging hebben de weg naar het ideaal te forceren. Dit leidt uiteindelijk tot de goelag voor de tegenstanders. Een tweede gevaar ligt in de biologie van de mens. Als vitale behoeften niet kunnen bevredigd worden of als er gevaar dreigt, dan wordt het voor de meesten een strijd van allen tegen allen. Zelf het meest beschaafde land ontsnapt in barre tijden niet aan de biologische krachten die mensen beroeren.

Vandaar dat het zinvol is te denken aan een alternatief. De oplossing ligt in een positief verhaal. Elke beschaving en elk volk heeft in de loop van de geschiedenis prachtige verwezenlijkingen tot stand gebracht. Bij alle rassen en etnische groepen zijn er evenveel mensen met talenten en de meeste mensen zijn van goede wil. Elk land en elk volk is in staat vrede, welzijn en welvaart te verwezenlijken. Emigratie is dan niet nodig. Sterker: een land dat welvarend is, kan solidair zijn met andere landen die tijdelijk in nood verkeren. In zekere zin wordt het dan ’Eigen volk eerst, om solidair te kunnen zijn met andere volkeren’. Wie niet heeft, kan niets geven. Wie welvarend is, heeft de morele plicht de armoede in de wereld te bestrijden.

Het voordeel van dit alternatief is dat de mensen samen wonen met diegenen met wie ze verbonden zijn door bloedverwantschap, een gedeelde geschiedenis van eeuwen ver, een gemeenschappelijke cultuur en door allen gedragen normen en waarden. Het is precies deze verbondenheid die de kracht biedt aan een volk om vrede, welzijn en welvaart te bereiken. Dit is de les van de Toren van Babel: als alle volkeren samen komen ontstaat er chaos. De opdracht van elk volk is haar eigen weg te vinden en een land van belofte tot stand te brengen.

De oplossing is in feite simpel. Elk land heeft voldoende mensen om vrede, welzijn en welvaart te creëren. Het gaat erom dat zij de kansen krijgen om hun land op te bouwen. Worden zij niet geregeerd door tirannen die zich laten leiden door hebzucht en machtswellust? Hebben zij voldoende middelen om creatief te zijn? De rest van de wereld kan de tirannen vleugellam maken en via solidaire acties kunnen de mensen van goede wil in die landen gestimuleerd worden om hun land beter te ontwikkelen. Teruggekeerde emigranten kunnen hun verantwoordelijkheid voor hun land van herkomst opnemen. Zij kunnen bijvoorbeeld een belangrijk rol spelen in de opbouw van een goed onderwijsnet, want dat is de basis voor de ontwikkeling van een land. Hetzelfde geldt voor de ziekenzorg, het creëren van werkgelegenheid, de verbetering van de infrastructuur of het organiseren van diensten voor sociale zekerheid. Een massale terugkeer van alle niet-westerse immigranten naar de landen van oorsprong ligt daarom voor de hand. Uiteindelijk zal blijken dat dank zij deze terugkeer de 21ste eeuw de beste eeuw ooit wordt voor de mensheid.

Overzicht dagboekaantekeningen: