opvoedingsproblemen - gedragsproblemen - jeugdcriminaliteit - orthopedagogiek - politiek voor de 21ste eeuw   

woensdag 21 februari 2018 (deze namiddag om drie uur is het 112 jaar geleden dat mijn vader, Joseph Van Acker, werd geboren in Brugge, waar mijn familie al vanaf de zestiende eeuw woonde na een omzwerving vanuit Hannover via Rotterdam. Hiernaast portretschilderij van Aimé von Acker, circa 1600).

- als er geen dialoog is met diegenen die een tegengestelde mening hebben, dan is er geen ontwikkeling

- (naar Voltaire) de Feniciërs, die handelaars waren, brachten het alfabet, wat de communicatie erg vergemakkelijkte; de Egyptenaren, die de goden probeerden te begrijpen, schreven met hiëroglyfen, wat erg moeilijk was. Nu leven we in een digitaal tijdperk, waar de communicatie zeer makkelijk is geworden, maar wel oppervlakkig, naar zelfvoldoening gericht en materialistisch. We zijn door dit gemak en door de overweldiging van de communicatie in dit informatietijdperk zo behekst geraakt, dat er geen opening meer is naar wat boven het Zijn is, naar het transcendente en dat betekent noch min noch meer, dat we geen belangstelling meer hebben voor zingeving. Dan wordt alles zinloos.

- er zijn natuurlijk veel mensen die het niet eens zijn met mijn gedachte over een moslimvrij Europa. Vandaag kreeg ik nog het volgende bericht: „Ik ben moslim. Ik zal hier blijven. Ik ben leraar Nederlands en ik schrijf gedichten in het Nederlands”. Die persoon wil ik niet proberen te overtuigen van mijn gelijk. Daar gaat het niet om. Ik zie mijn boeken over dit onderwerp als wetenschappelijke verhandelingen. Daarover kan worden gedebatteerd. Het gaat om de bewustwording zodat een wijs politiek en maatschappelijk beleid gevoerd kan worden. Die persoon die mij bovenstaand bericht heeft gestuurd, gaat niet in op mijn argumenten om te pleiten voor een moslimvrij Europa. Dus kan ik hier alleen verwijzen naar mijn boeken (zie ook hieronder onder dinsdag 27 februari).

Ben ik een racist? 

Wie mijn boeken niet heeft gelezen of de moeite niet heeft gedaan om op deze website te kijken, zal snel zoiets roepen als hij de titel ziet van een van mijn boeken („Een moslimvrij Europa voor wereldvrede”). Nergens is van mij een zin te lezen die wijst naar racisme of discriminatie. Waar gaat het mij om? Om het heel in het kort te zeggen: (1) de spanningen tussen moslims en de rest van wereld zullen zeer sterk afnemen als er in de islamitische landen vrede, welzijn en welvaart heerst en (2) dit kan alleen bereikt worden als de moslims massaal terugkeren naar hun landen van herkomst om daar hun verantwoordelijkheid op te nemen.

Veel meer hierover in mijn laatste boek: "Het Europees-Islamitisch Vriendschapsverdrag: De enige weg om de Apocalyps te voorkomen”. Hier pleit ik onder andere voor solidariteit vanuit Europa met de terugkerende moslims. Uiteindelijk kan hieruit een nieuwe wereldmacht ontstaan die de ethiek in de politiek terugbrengt.

Toch wil ik hier nog het volgende aan toevoegen. Zonder massaal en krachtig ingrijpen vanuit een machtspositie zal de ellende in de moslimlanden nooit ophouden. Daar zie ik de rol van de Europese moslims ten aanzien van de landen van herkomst. Als dat lukt, kunnen we samen de ellende in zwart Afrika aanpakken. We kunnen niet blijven ons verschuilen achter de afwijzing van neokolonialisme of we kunnen niet blijven afwachten ’totdat het goed komt’: Zonder massaal en krachtig ingrijpen vanuit een machtspositie zal de ellende in zwart Afrika nooit ophouden. In The Economist van deze week gaat het hoofdartikel over ’Terug naar de hel:  Kongo in gevaar’. Wanneer krijgen de mensen in het Westen hun verstand weer terug? Met mijn boeken wil ik dat in de hand werken. Ijdele hoop?

donderdag 22 februari 2018

- in Europa hoeft er in feite niets te veranderen. Er is economische groei, de werkloosheid is gering, de criminaliteit is de laatste decennia significant gedaald, terroristische aanslagen zijn eerder zeldzaam. Kortom, we leven met z’n allen lang en gelukkig.

In dit kader is het onzinnig onheil te voorspellen. Het lijkt zelfs onzinnig om hierover na te denken. Voorspellen van maatschappelijke ontwikkelingen is trouwens nagenoeg onmogelijk. Het lijkt ook zinloos ons zorgen te maken over wat er gebeurt in Syrië bijvoorbeeld of in Kongo. Ze zoeken het zelf maar uit. Als individuen kunnen we er toch niets aan doen.

Bij dit soort gedachten vraag ik me af waarom ik boeken heb geschreven zoals ’Het Europees-Islamitisch Vriendschapsverdrag’. Dat interesseert geen hond. De opstellen die in dit boek staan zijn echter geschreven in een soort inspiratie. Ik moest er weinig moeite voor doen. De opstellen vlogen als het ware uit mijn pen, als in een roes. Waar komt die inspiratie vandaan en wat is de bedoeling?

Allemaal vragen die ik niet kan beantwoorden. Het is te begrijpen waarom de mensen gewoon leven van dag op dag. Wat is dat allemaal toch vreemd.

vrijdag 23 februari 2018

De kalmte en de rust die de actualiteit kenmerkt en die ons beweegt om gewoon gelukkig te zijn en te genieten van het leven, berust toch wel op een misverstand. Het misverstand is het ontkennen of wegmoffelen van de wetmatigheden van tienduizend jaar menselijke geschiedenis. Het is een wetmatigheid dat we van de ene oorlog naar de andere gaan, met als belangrijkste oorzaak demografische groei van een groep. Die groei is voor die groep de prikkel om gebied te veroveren en voor de andere groepen de prikkel om de eerste groep uit te roeien.

Er komt nu echter een probleem erbij. We kennen zeventig jaar vrede dank zij de wederzijdse afschrikking. China, Rusland en de VS zijn wijs genoeg om geen domheid te begaan. Met de moslims geldt dit echter niet: desnoods gaan we allen ten onder, want dan zijn de moslims martelaren in dienst van Allah. Atoomwapens in handen van moslims, zoals nu al in enkele islamitische landen het geval is of zal zijn, is daarom een niet te accepteren risico. Maar omdat we in het Westen zo kalm en rustig genieten van het goede leven, gebeurt er niks. Europa heeft zelfs niet eens een leger dat iets voorstelt. De lessen van tienduizend jaar geschiedenis worden niet getrokken. Onze politici zullen nooit erkennen dat moslims nooit mogen beschikken over atoomwapens, want dat riekt naar racisme en discriminatie. Maar dit niet willen erkennen is pure angst en lafheid. Hoe dwaas kunnen mensen toch zijn!

Gisteren een wetenschappelijk debat gezien over de klimaatverandering. Een puur objectief verslag op basis van wat wetenschappelijk is aangetoond. Twee conclusies staan boven elke twijfel verheven: (1) de gevolgen van de klimaatverandering zijn rampzalig en het wordt steeds erger en (2) er is niets aan te doen.

Er worden uiteraard oplossingen voorgesteld, maar of ze werken is nog erg onzeker en de kans is zeer groot dat het middel erger is dan de kwaal. Bovendien zou een methode slechts werken als het op mondiale schaal wordt toegepast. Dat laatste is een illusie.

Wat moeten we hieruit besluiten? Er komt een catastrofe waarbij een groot deel van de mensheid zal omkomen. Je hoeft nergens in te geloven om te aanvaarden dat in de bijbel er veel wijsheid staat die de mensheid in duizenden jaren tijd heeft opgebouwd. Het verhaal over de Zondvloed is zo’n wijsheid. De enigen die overleefden waren Noach en zijn gezin. Wie zal dus de komende catastrofe overleven: diegenen die een communauteit vormen en die houden van het eenvoudige leven. Om het met een beeld te verduidelijken: zoals in de Middeleeuwen de abdijen zelfvoorzienend waren en een gehele streek vruchtbaar maakten, zullen na de catastrofe dergelijke communauteiten het leven op aarde verder dragen (in feite val ik in herhaling: het staat in mijn eerder gepubliceerde boeken, zoals ’Het Europees-Islamitisch Vriendschapsverdrag: De enige weg om de Apocalyps te voorkomen’ Link ).

Misschien een voorbeeld die de waanzin van deze tijd kan verduidelijken. De hoop is gevestigd op elektrische auto’s. Welnu, de productie van één Tesla brengt eveneel luchtvervuiling teweeg als zeven jaar rondrijden met een gewone dieselauto. Tel uit jouw winst. Nog een voorbeeld: in dezelfde maand dat China het klimaatverdrag van Parijs ondertekende, deed dit land bij Boeing een bestelling van duizend miljard (!) dollar voor de komende twintig jaar. Miljoenen Chinezen zullen vanuit hun vliegtuigen de gevolgen van de klimaatverandering kunnen bewonderen. En zo houden onze politici en wij onszelf voor de gek.

Deze ochtend de volgende mail gestuurd naar de milieudienst van de stad:

Beste,

In onze stad is het verboden met vervuilende dieselauto's rond te rijden. Waarom geldt dit niet voor vervuilende motoren van bouwbedrijven? Op de … straat op 300 cm van de ingang van een crèche, staat bij een bouwkraan een dieselmotor van 's ochtends 7 uur tot 4 uur in de middag te stinken. Ik denk dat bij metingen de norm 10.000 keer zal overschreden zijn. Dit duurt al een maand en het zal nog maanden duren. Arme kinderen.

Vriendelijke groet,

zaterdag 24 februari 2018

In tegenstelling tot de jobstijding van gisteren is er ook veel positiefs te melden over de huidige tijd. Al 25 jaar lang zijn er elke dag 137.000 minder extreem arme mensen in de wereld, de rijkdom is beter verdeeld dan in oude tijden, de kans om te verongelukken in het verkeer is met 96 procent verminderd, het IQ van de mensen is gevoelig gestegen dank zij betere voeding en onderwijs voor iedereen, tweehonderd jaar geleden leefde slechts één procent van de mensheid in een democratie en nu 66 procent, enzovoort. De bron hiervan is Steven Pinker in zijn boek ’Enlightenment Now: The Case for Reason, Science, Humanism and Progress’. Volgens Pinker hebben we deze vooruitgang te danken aan de verminderde invloed van de religie zodat de mensen meer hun verstand gebruiken! Een idee waarover de moslims eens diep zouden moeten nadenken. Honderd jaar geleden was bijna 100 procent van de mensheid religieus, nu is dat slechts 59 procent. Dat zou dus een enorme vooruitgang zijn.

Volgens mij gaat Pinker uit van een eenzijdige opvatting over religie, namelijk als instrument van de machthebbers om het volk dom en volgzaam te houden. Dè waarheid verdraagt geen kritiek. Wie dus wordt opgevoed met een opgedrongen religie krijgt zelden of nooit de kans kritisch na te denken. Terwijl kritisch vragen stellen juist een voorwaarde is voor vooruitgang en persoonlijke ontwikkeling. In feite is deze opvatting van religie godslasterlijk. Wat voor een god zou dat zijn die mensen dwingt tot geloven!

Een ideologie of een religie die de hoogste waarden voorstaat, verwordt tot het tegendeel als de machthebbers er zich mee gaan bemoeien. Het christendom heeft hier eeuwen geleden verschrikkelijk veel last van gehad. Het communisme, dat het model zou moeten zijn van een meer rechtvaardige en solidaire samenleving, is verworden tot het stalinisme. Het nationalisme, dat bedoeld zou moeten zijn om het eigen volk krachtig te maken zodat we solidair kunnen zijn met andere volkeren die het moeilijker hebben, is verworden tot het nationaal-socialisme en nu tot extreem-rechts.

Bij al dat goede nieuws dat Pinker terecht opnoemt, kunnen we ons afvragen of de mens op een nog hoger peil terecht kan komen. Het gaat niet alleen om materiële vooruitgang en lichamelijk welzijn (dit zijn uiteraard basisvoorwaarden om een hoger peil mogelijk te maken). Wat zou  voor de mensheid een enorme stap vooruit zijn op geestelijk vlak? Nu zijn IQ gestegen is, gloort er misschien hoop. Misschien toch ’een godsdienst voor volwassenen’ zoals Emmanuel Levinas dit noemt? Ik kan hier verwijzen naar mijn laatste boeken waar ik dat idee dieper behandel.

Een ander punt is het onloochenbare feit dat de klimaatverandering en de bevolkingsexplosie in het Midden-Oosten en Afrika rampzalige gevolgen hebben die steeds erger worden. Het goede nieuws van Pinker zou wel eens oorzaak kunnen zijn van ijdele hoop dat het toch goed zal komen. Ligt de oplossing niet in een beweging naar leven met minder nutteloze materiële behoeften en meer verantwoordelijkheidszin? Zoiets zoals een godsdienst voor volwassenen voorschrijft …

zondag 25 februari 2018

Wat Voltaire drie eeuwen geleden spottend schreef, doet ons nog steeds hartelijk lachen. In zijn ’Dictionnaire philosophique’ bijvoorbeeld lezen we: „Geen enkel koninkrijk kent een bloei zonder de ondeugden van de mensen. Indien de dames niet behaagziek zouden zijn, dan zou er geen kledingindustrie zijn, dan zouden veel werklieden hun baan verliezen; een groot deel van de natie zou tot de bedelstaf veroordeeld zijn’, en verder: „Zelfs de misdaad is nuttig, want dank zij de misdaden is er een goede wetgeving. Een grote dief brengt veel geld op voor diegene die hem aangeeft, voor de cipier die hem  bewaakt, voor de rechter die hem veroordeelt en voor de beul die hem executeert. Moesten er geen dieven zijn, dan zouden de sleutelmakers van honger sterven”.

maandag 26 februari 2018

Aan de studenten psychologie en pedagogiek

Beste studenten,

De kennis die jullie de afgelopen studiejaren hebt opgedaan en de volgende jaren nog zal onderwezen worden, is nutteloos. Het spijt mij dit te moeten zeggen. Het gaat namelijk helemaal niet meer over psychologie of over pedagogiek. Er verschijnen weliswaar jaarlijks honderden boeken over deze vakgebieden en in gerenommeerde wetenschappelijke tijdschriften worden duizenden artikelen gepubliceerd, maar helaas berust dit alles op verkeerde veronderstellingen. Het vak waarin jullie worden opgeleid zit in een doodlopend straatje. Daar zullen de zogenaamde psychologen en pedagogen pas over twintig of dertig jaar achter komen. Voor jullie is dit echter te laat.

Waarop berust mijn waarschuwing? Ik zal dit proberen zo helder mogelijk te verduidelijken. Het moet helder zijn, want het gaat over een argumentatie die in feite onacceptabel is. Er zijn in de wereld nu eenmaal waarheden die weliswaar volstrekt juist zijn, maar die door de mensen gedurende zeer lange tijd absoluut niet aanvaard kunnen worden. Denk aan de Middeleeuwen toen iemand de mensen vertelde dat de waarheid was dat de aarde om de zon draait. De psychologen en de pedagogen zitten in hetzelfde schuitje.

Goed, nu maar direct tot de orde komen. Vraag aan een psycholoog, liefst een professor die heel veel afweet van zijn vakgebied, wat volgens hem je kan helpen om een beter psychologisch evenwicht of een betere psychische gezondheid te verwerven. Hij zal jou meewarig aankijken. Hij doet namelijk aan ’fundamenteel’ onderzoek. In de natuurwetenschappen kan je daar nog mee wegkomen, want daar is aangetoond dat fundamenteel onderzoek uiteindelijk tot innovaties leidt. Bij de menswetenschappen is dat echter niet het geval. Dat komt omdat het fundamenteel onderzoek hier op verkeerde veronderstellingen berust.

Zo kom ik op mijn tweede argument. Neem bijvoorbeeld de tak van de psychologische wetenschap die het meest aanzien geniet: onderzoek naar de biologische en neurologische processen in de hersenen. Via onderzoek over chemische en elektrische processen in de hersenen probeert men gedrag te verklaren. Zo wordt het mogelijk, zo wordt gedacht en gedeeltelijk aangetoond, een agressieve persoonlijkheid bepaalde kenmerken van de hersenen toe te dichten. Dan lijkt het een koud kunstje om met chemische preparaten, een elektroshock of eventueel een kleine ingreep in het brein die agressieve neigingen te temperen. Zo’n koud kunstje is het in feite niet, want de bijwerkingen zijn onbekend en misschien raakt die persoon dan diep gestoord op een ander gebied. Deze verklaringstheorie is echter op een gevaarlijke manier eenzijdig. Het zou best kunnen zijn dat gedrag op haar beurt de chemische en elektrische processen in de hersenen beïnvloed en als het vaak genoeg voorkomt, bepaalde hersenstructuren een typische samenstelling kan geven. Een soort kip en ei discussie dus. Neem bijvoorbeeld een individu dat op grond van een hersenscan en neurofysiologisch onderzoek met grote zekerheid als een agressieve persoonlijkheid wordt gediagnosticeerd. Die persoon ontmoet echter iemand die hem enorm inspireert en hem heel diep raakt, zo diep dat hij zich voorneemt zich niet meer agressief te gedragen. Als hij dat elke dag herhaalt en bij elke frustrerende situatie zichzelf herinnert aan zijn voornemen, dan kan op den duur zijn brein beïnvloed worden. Dan zal de hersenscan eventueel tot een tegengestelde diagnose leiden (let wel: dit is een hypothese die nog onderzocht moet worden).

In bovenstaand voorbeeld is een van de belangrijkste psychische processen het geïnspireerd of diep geraakt worden door een ander. Een goed mens die om de ander geeft, onbaatzuchtig en onvoorwaardelijk, is in de psychologie en in de pedagogiek wellicht de essentie. Die mens kan anderen diepgaand veranderen, hen helpen psychisch gezond te worden of hun evenwicht terug te vinden. De begrippen ’om de ander geven’, ’onbaatzuchtig’ en ’onvoorwaardelijk’ zullen jullie echter in een college op de universiteit nooit horen. Begrijpen jullie nu waarom ik aan het begin zei dat alles waarin jullie onderwezen worden, nutteloos is?

P.S. Willen jullie meer weten over mijn wetenschapsopvatting en over de daarmee samenhangende politiek-maatschappelijke inzichten, dan kan ik respectievelijk verwijzen naar mijn volgende boeken: ’Seksueel losbandig en hysterisch’ en ’Het Europees-Islamitisch Vriendschapsverdrag’.

Om het bovenstaande nog beter te begrijpen, bestudeer dan grondig de volgende tekst: ’Psychologie is geen empirische wetenschap’. Succes ermee, maar zeg het niet door aan jullie docenten!

dinsdag 27 februari 2018

Sommige dromen zijn gevaarlijke illusies. Een voorbeeld hiervan is de droom van een wereld zonder grenzen; waar de landen vluchtelingen, asielzoekers en dissidenten gastvrij opvangen; een wereld waar rijke landen solidair zijn met arme landen. Het is een goede zaak dat er mensen zijn die voor deze idealen opkomen en actie voeren tegen een beleid dat mensenrechten zou schenden of tegen diegenen die uit racistische motieven vluchtelingen wegjagen. Persoonlijk vind ik zo’n wereld zonder grenzen prachtig. Helaas vinden criminelen dat ook. Helaas geeft zo’n wereld vrije baan aan diegenen die hun geloof of ideologie aan anderen willen opdringen, desnoods met vreselijke terroristische aanslagen. Tijdens de koloniale periode heeft het Westen haar normen en waarden aan andere volkeren willen opdringen, met de bekende gevolgen. In de multiculturele samenleving gaat het nu in omgekeerde richting.

Een beter alternatief is een wereld waar de bevolking van elk land haar eigen verantwoordelijkheid opneemt om in hun land vrede, welzijn en welvaart te realiseren en waar een land vanuit de eigen kracht solidair is met andere landen. Bij dit alternatief worden nationalistische gevoelens gekoesterd, is men trots op de eigen cultuur en beschaving, maar dan wel met de bedoeling zich nog beter te kunnen inzetten voor andere volkeren en voor de planeet Aarde die we met elkaar delen. Een concreet voorbeeld zou zijn dat een land zich inspant om het milieu niet verder te vervuilen en voor andere landen een model is van hoe dit het best kan lukken. Of een land zou kunnen experimenteren met een nieuw economisch model, bevrijd van het onhoudbare dogma van de economische groei, en zou hiermee een leerschool kunnen zijn voor een andere wereldeconomie. Volgens dezelfde logica zou een zogenaamd ontwikkelingsland hoog aanzien genieten wegens de ongerepte natuur, de bodemschatten en de eigen cultuur van de bevolking. In plaats van de huidige onverschilligheid tegenover Afrika, zouden we dit continent kunnen zien vanuit het enorme potentieel aan menselijke talenten dat nog onontgonnen is bij gebrek aan goed onderwijs.

Deze voorbeelden geven aan hoe belangrijk het is alle krachten in een land te bundelen waarbij allen solidair samenwerken. Dit lukt alleen als men trots is op het eigen land, het eigen land zo krachtig mogelijk wil ontwikkelen en zich verenigd weet door een gemeenschappelijke cultuur en levensbeschouwing. Wereldsolidariteit berust in wezen op nationalisme!

woensdag 28 februari 2018

Fake news

Het begrip ’fake news’ vind ik een raar begrip. Het berust op de aanname dat er echt nieuws is of nieuws dat absoluut waar is. Er zouden dus mensen zijn die alle wijsheid in pacht hebben en precies weten wat waar en niet waar is. Zijn dat journalisten die cum laude zijn afgestudeerd aan de school voor journalistiek? Of zijn het wetenschappers die hebben gepubliceerd in gerenommeerde Amerikaanse wetenschappelijke tijdschriften? Of gaat het over mensen die ’er bij waren’? Wat dit laatste betreft is het in elk geval mijn ervaring dat als ik zelf ergens getuige van was en de dag daarop lees ik er een verslag over in de krant, dat ik dan vaak stomverbaasd ben over de vindingrijkheid van de journalist.

Je hoeft slechts kranten of weekbladen van vijftig jaar geleden te lezen om te ontdekken dat het ’ware’ nieuws van toen, niet erg klopt met de werkelijkheid zoals we die nu kennen. We kunnen er beter van uitgaan dat een mens op elk moment zijn waarheid produceert overeenkomstig de actuele situatie en de gangbare opinies..

Absoluut waar nieuws veronderstelt dat we alles weten over het feit waarover wordt gerapporteerd. Welnu dat is onmogelijk. We kunnen niets anders dan selecteren en de criteria die we daarvoor gebruiken zijn tijdsgebonden. Kortom alle nieuws is fake news. Fake news is een tautologie.

Hoe moeten we dan verder leven als we de waarheid niet weten? Ach, we hoeven daarover niet moeilijk te doen. Als we ons houden aan het simpele leven, wat Seneca meer dan tweeduizend jaar geleden al heeft aanbevolen, zonder ons druk te maken over wat er in de wereld nu waar is of niet, kunnen we best gelukkig zijn. Er is maar één die de absolute waarheid kent, maar die hebben we dood verklaard. Daarmee is de Waarheid uit de wereld verdwenen.

volledig blog:

2018   FEBRUARI   MAART   APRIL   MEI   JUNI   JULI   AUGUSTUS   SEPTEMBER  OKTOBER   NOVEMBER   DECEMBER

2019  JANUARI  FEBRUARI  MAART-APRIL   voor vervolg, zie: beschouwingen mei 2019, februari 2020, april 2020

HOME