opvoedingsproblemen - gedragsproblemen - jeugdcriminaliteit - orthopedagogiek - politiek voor de 21ste eeuw   

Pasen 1 april 2018

Een citaat uit mijn tekst: ’Waarom een nieuwe bewustwording noodzakelijk is’:

"De mogelijkheid van een permanente oorlog kan slechts worden verhinderd als in plaats van bezorgd te zijn over onze vrijheid en onze rechten, we de morele verplichtingen zien die de Ander ons oplegt. De oorlog maakt de moraal de moraal belachelijk. In de oorlog gaat het om blinde krachten, blind voor de Ander. In de conflicten is iedere partij overtuigd van zijn gelijk. Dit kan slechts stoppen gelijk. Dit kan slechts stoppen als er iemand is die zich geen meerdere voelt van de Ander, die zich onder de Ander stelt, in dienst van de Ander, niet in de zin van overgave of onderwerping, maar als een ondersteuning. Er moet iemand zijn die de eerste de eerste stap zet”.

Vandaag begin ik de studie van het volgende boek: Sigmund, K. (2017). Exact thinking in demented times: The Vienna Circle and the epic quest for the foundations of science. New York: Basic books. 

Oorspronkelijkt titel: ’Sie nannten sich Der Wiener Kreis: Exaktes Denken am Rand des Untergangs’.

De Wiener Kreiss biedt een prachtig voorbeeld van heel diep nadenken vanuit een verkeerde vooronderstelling, terwijl het juist de bedoeling was het denken zo wetenschappelijk mogelijk te maken. De verkeerde vooronderstelling was dat exact denken uitsluitend mathematisch denken is. Menselijk denken is echter vooral inductief en niet zozeer het product van logisch redeneren. De subtiliteit en de diepte van het menselijk denken worden niet gevat door pure logica. De Weiner Kreis is echter uiterst waardevol geweest door de nadruk die werd gelegd op ’exact denken’: dank zij de pure logica en de centrale rol van de mens zelf in het ontdekken van de waarheid, bood en biedt de Weiner Kreis een machtig tegenwicht tegen fanatisme, de domheid van de massa, religieus fundamentalisme, de debiliterende invloed van de massa-cultuur en het gebrek aan interesse bij het publiek voor cruciale filosofische vraagstellingen. Hierover later meer.

Maandag 2 april 2018

maanmammaaMaaVolgens Voltaire kan je beter een atheïst zijn dan een fanatiek gelovige. Atheïsten baseren zich op hun rede en gaan ervan uit dat de samenleving goed georganiseerd kan worden op basis van een rationele wetgeving: „Het atheïsme en het fanatisme zijn twee monsters die de samenleving kunnen verslinden en verscheuren; maar de atheïst behoudt, ondanks zijn vergissing, zijn verstand dat zijn klauwen knipt, maar de gekte van de fanaticus scherpt zijn klauwen”.

De islamitische landen zouden dus meer geluk en vrede kennen als de atheïsten het voor het zeggen zouden hebben. Scheiding tussen Kerk en Staat en ’exact denken' is pure noodzaak om verlost te zijn van al het fanatieke geweld.

Dinsdag 3 april 2018

Tegenwoordig worden mensen heel makkelijk beschuldigd van racisme. Dit kan voor de betreffende persoon ernstige gevolgen hebben, zoals verlies van baan en hoge boetes. Deze gang van zaken is precies hetzelfde als wat in de 17de eeuw gebeurde met zogenaamde atheïsten. Voltaire geeft daar een aangrijpend voorbeeld van. Een priester wordt beschuldigd van atheïsme, terwijl daar geen sprake van is. In zijn verweer heeft hij een theologisch sterke beschrijving van hoe hij God ziet (eeuwig zonder in de tijd te zijn; alomtegenwoordig en toch buiten alles; oneindig, e.d). Zijn verweer wordt echter op valse wijze geïnterpreteerd. Uitspraken worden uit hun verband gerukt. Zijn argumenten tegen het atheïsme worden beschouwd als pro-argumenten. Als deze arme priester zegt dat hij absoluut geen atheïst is, vindt men hem hoogmoedig en men gaat ervan uit dat hij dit niet zegt uit innerlijke overtuiging.

Dezelfde valse beschuldigingen zijn tegenwoordig schering en inslag. Wee diegene die niet denkt volgens het politiek correcte evangelie! We leven opnieuw met een inquisitie.

woensdag 4 april 2018

Vandaag een tekst geschreven met als titel: ’Help, mijn dochter van veertien heeft al seks’

donderdag 5 april 2018

Christelijke heiligen en islamitische martelaren

Gisteren stond in de Franse krant Le Figaro een interessant interview met de filosoof Alain Finkielkraut. Dit was naar aanleiding van laffe moorden door moslims op de Franse politieman Arnaud Beltrame, die de plaats van een gegijzelde vrouw had ingenomen, en op een 85-jarige joodse vrouw. De gedachte die Finkielkraut hierbij ontwikkelde, zou volgens mij wel eens een andere wending kunnen geven aan de Europese mentaliteit. Nu leven we nog steeds in het postmoderne tijdperk waarin in naam van de democratie alle mensen gelijkwaardig worden geacht, alsook dat geen enkele hiërarchie gerechtvaardigd is, dat niets superieur is en dat alle levenswijzen gelijkwaardig zijn. Die illusies zijn nu doorbroken. Ten eerste door die politieman die niet alleen een held is, maar een ’heilige’, zoals door de filosoof Levinas gedefinieerd als iemand die sterft voor de andere en zijn eigenbelang volledig opoffert. Ten tweede door de barbaarsheid van de zogenaamde martelaren, die martelaren zijn die moorden. De bevolking is nu niet meer zozeer angstig, maar heeft bewondering voor de helden. Die politieman staat voor altijd gegrift in het collectieve geheugen. De namen van de moordenaars zijn al vergeten.

Hier gaat het om een wezenlijk verschil tussen het christendom, dat een fundament is van de Europese beschaving, en de islam: het christendom heeft heiligen die zich opgeofferd hebben voor anderen en die leefden in dienst van de anderen, wie die anderen ook waren. De islam heeft martelaren en dat zijn ordinaire moordenaars. Het christendom was daarom ook een makkelijke prooi voor het links tuig, dat goed kon schreeuwen om voor hun eigenbelang op te komen. De linkse kerk is te laf om onze Europese waarden te verdedigen. Gelukkig heeft de bevolking dat nu door en stellen die partijen weinig of niets meer voor. Links zijn de reactionairen en conservatieven van deze tijd. Persoonlijk vind ik dat jammer omdat de socialistische beweging een van de grootste onrechtvaardigheden van dit tijdperk kan bestrijden, namelijk de uitbuiting van de arbeidersklasse en de macht en de rijkdom van een kleine groep die schril afsteken tegenover de dagelijkse zorgen van de massa. De beweging is helaas gekaapt door salon-socialisten en pseudo-intellectuelen.

De mogelijke wending die ik bedoelde is de volgende: de bevolking bevrijdt zich uit het nihilisme van het postmodernisme, alsook van schuldgevoelens over het verleden, om meer en meer bewust te worden van de verhevenheid van de Europese beschaving, die inderdaad berust op ’heiligheid’. Daar zullen we nu voor opkomen om ten eerste de vijanden van onze beschaving van ons grondgebied, - dit is de vijf procent gevaarlijke fanatici-, vastberaden te verdrijven en ten tweede de rijkdom en het bezit eerlijker te verdelen(*). Daar zal de gehele wereld uiteindelijk baat bij hebben.

(*) In mijn boeken heb ik al een paar keer gewezen op een fundamentele boodschap van het Evangelie; iets dat weinigen kunnen accepteren, zodat slechts weinigen ware christenen zijn. Ik bedoel het verhaal van de rijke jongeling: om Christus echt te kunnen volgen, kreeg deze jonge man de opdracht zijn goederen te verkopen en uit te delen aan de armen. Dat was voor deze jongeling een brug te ver. Het christendom is inderdaad bovenmenselijk… Ik heb priesters en nonnen gekend die uit zeer rijke families kwamen en toch kozen voor een leven in armoede in dienst van de anderen. Onder meer in Afrika heb ik deze heiligen aan het werk gezien. Dat is wat anders dan medewerkers van ONG's die seksfeesten organiseren. Zijn er trouwens puissant rijke oliesjeiks die hun rijkdom willen verdelen onder de armen van het Midden-Oosten?

zaterdag 7 april 2018

Het gezond verstand zegt dat de wetten van de logica tot exact denken leiden. Maar is dat altijd waar? Zie bijvoorbeeld de volgende ’logische’ redenering:

- de dorpskapper scheert alle mannen uit het dorp die zichzelf niet scheren

- de dorpskapper scheert zichzelf met als logisch gevolg dat hij zichzelf niet scheert, want de kapper scheert alle mannen uit het dorp die zichzelf niet scheren

- de dorpskapper scheert zichzelf niet, met als logisch gevolg dat hij zichzelf scheert, want de kapper scheert alle mannen uit het dorp die zichzelf niet scheren.

Deze logische paradox (door Bertrand Russell bedacht) is geen nonsens. Het bewijst op wat voor los zand ons logisch denken berust. Wanneer zijn we zeker dat iets waar is, vooral omdat uit de bovenstaande paradox blijkt dat iets tegelijkertijd waar en onwaar kan zijn. Stel je voor dat onze politici hun beleid baseren op iets dat tegelijkertijd waar en onwaar is en niettemin denken dat ze heel logisch redeneren.

Dit soort fratsen geldt ook voor de wiskunde. In de wiskunde hanteert met het getal i dat de vierkanswortel is van -1. Maar die vierkantswortel bestaat niet, want het product van twee negatieve of twee positieve getallen kan nooit een negatief getal zijn. En toch kunnen we met het getal i berekeningen uitvoeren die een juist resultaat opleveren.

Een en ander betekent dat we heel bescheiden moeten zijn, vooral als we het hebben over ons gezond verstand (iets wat ik trouwens zelf vaak doe). Gisteren kreeg ik een brief van het pensioenfonds waarin wordt gezegd dat ze meer en meer ’groen’ beleggen. Diezelfde dag (!) hoorde ik op het journaal dat banken en pensioenfondsen de laatste jaren juist meer beleggen in fossiele brandstoffen. Waar en niet waar gaan samen. En op dit soort logische redeneringen berusten de klimaatverdragen. We leven inderdaad in de tijd van de nieuwe Toren van Babel. Dus zal de algemene, mondiale verwarring binnenkort toeslaan; de huidige controverse over ’fake news’ is er een symptoom van.

——

Vandaag kreeg ik van een Turkse man die afvallig is geworden, een mailtje waarin hij zegt dat de meeste moslims uit Europa zouden moeten vertrekken want ze zijn zo hypocriet, zo racistisch en ze spelen zo graag het slachtoffer. Hij vindt de Nederlanders erg naïef want ze zijn hun vrijheid en onafhankelijkheid aan het verliezen.

Ik mailde hem het volgende antwoord: "Dank voor uw interesse. Ik weet niet of ik moedig ben, want ik probeer alleen te zoeken naar een beleid dat ellende in de toekomst kan vermijden; zoals dat Europa het nieuwe Midden-Oosten wordt. 

Een ander geluid, dat afwijkt van de gangbare opinie, heeft echter tot nadeel dat het makkelijk verkeerd wordt begrepen. Ik respecteer alle mensen die van goede wil zijn en in alle volkeren en bij alle religies is de overgrote meerderheid van goede wil. Daarom heb ik geen kritiek op de islam of op moslims als zodanig. Het gaat er mij om dat de islam-cultuur niet te verenigen is met de Europese.

Nog belangrijker is dat als de islamitische landen vrede, welzijn en welvaart zouden kennen, dat we dan pas echt goed met hen kunnen samenwerken in een  Europees-Islamitische Alliantie. Een nieuwe wereldmacht die gerechtigheid in de wereld kan brengen. Indien dit het geval zou zijn, hoeft niemand hypocriet of racistisch te zijn of het slachtoffer te moeten spelen. Dus mijn voorstel voor de terugkeer van de moslims naar de landen van herkomst is bedoeld om vrede, welzijn en welvaart in die landen te realiseren.

Maar al mijn teksten maken het bovenstaande voldoende duidelijk, dacht ik. Behalve bij diegenen die niet van goede wil zijn".

zondag 8 april 2018

Dit is een preek van een dominee die ook in het Witte Huis een bijbelstudiegroepje leidt:

https://capmin.org/coming-to-grips-with-the-religion-of-environmentalism/

Dit maakt veel duidelijk over het beleid van Donald Trump. Je kan alles ontginnen, ook fossiele brandstoffen, want dat is een geschenk van God. Nou, nou, zo is wel heel veel te verklaren. Je kan het zo gek niet bedenken.

Religie zonder rationaliteit leidt tot gestoord gedrag en omgekeerd ook.

woensdag 11 april 2018 + aanvulling op 12, 13 en 14 april

Een nieuw inzicht: breek nooit met de familie en koester de banden uit het verleden

Gisteren een nieuw inzicht verworven. Een inzicht dat het fundament kan zijn van de nieuwe wereldorde, na de door de mensen veroorzaakte Apocalyps. Dit inzicht is de volgende stelling: het persoonlijk evenwicht en het geluk van de mens zijn afhankelijk van regelmatig contact met de leden van het gezin en de familie waarin hij is opgegroeid.

Deze stelling geldt ook voor volwassenen, zelfs op hoge leeftijd. Het bewijs van deze stelling is ontwikkelingspsychologisch te verklaren. Fundamenteel voor een mensenleven is de veiligheid en de warmte die het kind ervaart tijdens de eerste levensjaren. Die basisveiligheid en warme liefde worden geboden door de gezins- en familieleden. Dank zij dit gevoel van basisveiligheid verkrijgt de persoon zelfvertrouwen en kan hij, bij wijze van spreken, ’de hele wereld aan’. Dit vertrouwen in zichzelf of een hoge zelfwaardering is vooral in moeilijke tijden van groot belang. Vandaar mijn stelling dat als een nieuwe wereldorde of een andere manier van leven door de mensen gewenst zal worden, ten gevolge van al het onheil dat de mensheid te wachten staat, een terugkeer naar het gezins- en familieleven voor de hand ligt.

Duurzaam contact met de gezins- en familieleden biedt telkens opnieuw de ervaring van het fundamenteel belang van de oorspronkelijke bindingen. Men hoeft daarom geen lange, persoonlijke gesprekken te voeren. Gewoon bij elkaar zijn en kleine dingen voor elkaar doen is voldoende.

Die veiligheid en warmte worden op een onbaatzuchtige en onvoorwaardelijke wijze geboden. Dit zijn twee kenmerken van de ware naastenliefde. Het fundament voor de persoonlijke ontwikkeling is daarom ook het fundament van de morele ontwikkeling.

De ontwikkeling van de adolescent naar zelfstandigheid wordt vaak getypeerd als een losmakingsproces zonder affectieve breuk. Hij maakt zich los van zijn ouders om zijn eigen weg te gaan, maar de emotionele band blijft. Als dit laatste niet het geval is, dan is er een groot risico voor een gestoorde ontwikkeling. Het lijkt dan alsof autonomie door de ouders nooit aanvaard werd en de adolescent daarom moest breken met zijn ouders. De verwijten over en weer en de daarmee gepaard gaande schuldgevoelens kunnen het persoonlijk evenwicht en geluk ernstig verstoren.

De typering van een losmakingsproces zonder emotionele breuk geldt ook voor de volwassenen: als de band met het gezin en de familie in stand blijft, dan blijft een stevig fundament voor het persoonlijk evenwicht en geluk bewaard.

Dit fundament kan nooit vervangen worden door vrienden, collega’s of andere kennissen en zeker niet door oppervlakkige internetrelaties. 

Bij scheiding van de ouders en bij opnieuw samengestelde gezinnen kan een loyaliteitsconflict ontstaan. Ook dat is niet bevorderlijk voor de verdere persoonlijke ontwikkeling. Scheiding door verhuizing ver weg van de andere gezinsleden, door emigratie of leven als een kosmopoliet houdt het risico in van eenzaamheid en een gebrek aan binding met andere mensen. Wie zijn geboortegrond verlaat en nauwelijks of geen contact meer heeft met de mensen bij wie hij is opgegroeid, loopt grote risico’s. Die persoon laat namelijk in zekere zin de mensen in de steek die hem op onbaatzuchtige en onvoorwaardelijke wijze hebben liefgehad. Dit geldt niet alleen ten aanzien van de gezins- en familieleden, maar ook voor het land en de cultuur als geheel. Het land en de cultuur van de voorouders maken de mens tot wat hij is. Dit land verlaten is een vorm van verraad of van afwijzing van de eigen geschiedenis, met inbegrip van alle voorouders.

Wie de eigen kring op die manier verwaarloosd, zal moeilijk op een hoger niveau zich solidair weten te gedragen. De  kosmopoliet heeft lak aan de moraal en wordt beheerst door hebzucht. De emigrant blijft zitten met een schuldgevoel tegenover zijn voorouders wiens cultuur hij heeft omgeruild voor een andere cultuur. Het verbreken van fundamentele banden door de kosmopoliet en door de emigrant brengt een leegte teweeg en leidt tot nihilisme.

Zich verbonden voelen met anderen is een noodzakelijke buffer tegen allerlei stoornissen of afwijkend gedrag. Met verbondenheid wordt hier bedoeld dat men om elkaar geeft en dat kan alleen echt zijn als dit op onvoorwaardelijke en onbaatzuchtige wijze gebeurt. Alleen het gezin en de familie kunnen zo iets bieden of bij hoge uitzondering kunnen er communauteiten ontstaan waar aan deze voorwaarden is voldaan. Dit laatste is voor de meeste mensen nooit haalbaar. Men probeert het wel, bijvoorbeeld ten tijde van de hippie-gemeenschappen, maar dat is hoogstzelden van blijvende aard.

De nieuwe wereldorde zal dus bestaan in een terugkeer naar het gezins- en familieleven waarbij de mensen in elkaars buurt bljjven wonen, met elkaar solidair zijn  en om elkaar geven in liefde en leed. In deze nieuwe maatschappelijke orde zal het mogelijk zijn maximaal zelfvoorzienend te zijn en de mensen zullen zoveel mogelijk de eigen producten kopen en voorrang geven aan vakmanschap.

Ieder kan voor zichzelf de rechtmatigheid van bovenstaand inzicht bevestigd zien. Als je in moeilijkheden zit of iets heb meegemaakt dat je moeilijk kunt verwerken, dan kan een bezoek aan een bloedverwant heilzaam zijn. Met die persoon heb je al van kleins af een goede band, je weet dat die om je geeft en dat hij te vertrouwen is. Je gaat bij die man of vrouw op bezoek, je praat misschien alleen maar over koetjes en kalfjes en daarna, als bij wonder, voel je je helemaal opgelucht en gesterkt.

Die ervaring betekent dat het gezin en de familie het beste en vaak enige houvast bieden in de moeilijkste tijden. Vandaar dat ik stel dat als apocalyptische tijden aanbreken, we daarna tot een wereldorde komen waar dat houvast opnieuw een centrale rol krijgt.

P.S. zoals bij zoveel teksten op mijn website en bij mijn recente boeken hebben mijn opvattingen en voorstellen weinig zin op dit moment. Want alles gaat zoals het gaat. Komt het tot een escalatie van de spanningen (klimaat, economie, aanwezigheid van een incompatibele cultuur in het Westen,…), dan zal blijken hoe juist mijn inzichten zijn.

donderdag 12 april 2018

Statistisch aangetoond: een stijging van het aantal onderwijskundigen gaat samen met een daling van de onderwijskwaliteit

vrijdag 13 april 2018

Aanvulling bij de tekst van 11 april ’Een nieuw zicht: breek nooit met de familie en koester de banden uit het verleden’:

Er zijn kinderen die de basisveiligheid nooit gekend hebben, die ouders hebben die het kind niet onvoorwaardelijk en onbaatzuchtig hebben liefgehad, die een donorvader hebben die onbekend wil blijven. Deze kinderen zijn de slachtoffers van harteloze volwassenen. Die volwassenen hebben als kind vaak hetzelfde meegemaakt. Hier is het risico groot op een afwijkende en asociale ontwikkeling. Die kinderen gaan de hele wereld haten of ze trekken zich terug, ze zijn passief en hebben weinig zelfvertrouwen, ze kunnen geen positieve relaties aanknopen en zullen later als volwassenen hun eigen kinderen hetzelfde leed aandoen. 

De therapie voor deze verwaarloosden kinderen en volwassenen kan slechts slagen als de banden met het verleden hersteld worden, als de relaties met ouders en andere familieleden sterk verbeterd worden zodat er sprake is van echte liefde en engagement. Dit is vaak een vrijwel onmogelijke opgave. Dan is de enige uitweg het creëren van een ’netwerk van solidariteit’ rondom het kind en de volwassenen die het slachtoffer zijn van een fundamenteel gebrek in de opvoeding. Dit netwerk bestaat uit volwassenen in de omgeving van dit kind of de volwassene die op vrijwillige basis zich aantrekken van hun lot. Binnen dit netwerk van solidariteit ervaart men dat anderen echt om je geven en alles voor je over hebben. Dit laatste is echter iets dat de reguliere hulpverlening niet of nauwelijks kan bieden. De hulpverleners moeten daarom samenwerken met mensen uit de eigen omgeving van hun cliënten. Dit laatste is ook een voorwaarde voor duurzame resultaten.

(bovenstaande alinea geeft de kern weer van mijn boeken over jeugdhulpverlening. Zie bijvoorbeeld mijn laatste boek: ’Seksueel losbandig en hysterisch: Repressie van meisjes in de jeugdzorg’. In dit boek worden casussen beschreven die als kind op extreme wijze werden verwaarloosd. Wat voor gevolgen dit heeft, wordt duidelijk in de levensbeschrijvingen. Eveneens wordt duidelijk hoe krampachtig en contraproductief de jeugdbescherming met deze jongeren omgaat)

——————

DENK en NIDA: Europese islamitische politieke partijen

De actualiteit van vandaag gaat voornamelijk over de gifgasaanval in Syrië. President Assad wordt als de grote boosdoener en als de beul van zijn eigen volk afgeschilderd. Het probleem is dat zijn tegenstanders geen haar beter zijn. Wordt Assad weggeruimd, dan komt een andere tyran in de plaats. Dat is de heilloze spiraal waarin veel islamitische landen zich bevinden. Staat een gematigde leider op die de partijen met elkaar wil verzoenen, dan wordt hij door fanatici vermoord. Dat is onder andere gebeurd in Libanon en in Afghanistan. Dit maakt het allemaal zo hopeloos. Het lijkt wel alsof alleen een meedogenloze dictator die alle tegenstand vernietigt, enige orde in het land kan brengen.

Dit is ook in Europa ooit het geval geweest. Alleen de Verlichting met de scheiding van Kerk en Staat kan de mensen uit die spiraal halen. Dat vergt vrijheid van meningsuiting en vooral goed onderwijs waar alle kinderen leren kritisch na te denken. Wat zien we nu in Europa: ook hier is er een in aantal toenemende groep die de scheiding van Kerk en Staat vervloekt, mensen die gebruik maken van hun meningsvrijheid met de dood bedreigen en die hun kinderen willen opleiden in een apart onderwijsnet, waar kritisch en onafhankelijk denken in de kiem wordt gesmoord. De landen in het Midden-Oosten bewijzen hoe een kleine groep fanatici de gehele bevolking in haar greep kan houden. De politici van onze traditionele partijen durven de noodzakelijke maatregelen niet te nemen. Dit bewijst dat deze politici in de greep zijn van de angst voor fanatici; dit is begrijpelijk want als ze die noodzakelijke maatregelen zouden nemen, dan moeten ze levenslang door veiligheidsmensen dag in, dag uit worden beschermd. Nu zijn er in de Europese Unie ook al islamitische partijen. We zijn hiermee weeral een stapje dichter bij een situatie die zal lijken op het Midden-Oosten.

zondag 15 april 2018

Anti-fascisme verbreden naar anti-fanatisme

In deze tijd is het anti-fascisme een te beperkte doelstelling voor een maatschappelijke beweging. Ten eerste is anti-fascisme te eenzijdig gericht op één vorm van fanatisme, namelijk de extreem-rechtse ideologie. Ten tweede biedt de wetgeving in de westerse democratieën voldoende waarborgen om opduikend fascisme, racisme en discriminatie in de kiem te smoren. Het is natuurlijk een goede zaak dat anti-fascisten waakzaam blijven, tijdig waarschuwen en zo nodig actie ondernemen.

Fanatisme in al haar vormen is zeer gevaarlijk. Voltaire zei hierover: ’Men kent onvoldoende de menselijke geest als men vergeet dat ten gevolge van fanatisme het volk tot alles in staat is’. Voltaire leefde in een tijd van religieus fanatisme. Deze tijd is terug van weggeweest.

Tot wat het volk in staat is, hebben we nog niet zo lang geleden gezien in Duitsland onder het nazi-regime. Een land dat de hoogste cultuur kende, bleek in staat tot onnoemelijke wreedheid. Hetzelfde zien we nu in het Midden-Oosten. Lafheid en barbaarsheid hebben er vrij spel. Op kleinere schaal zien we dit gebeuren bij aanslagen in het Westen, als een oude priester tijdens de eucharistieviering de keel wordt overgesneden (zijn laatste woorden waren: „Ga weg, Satan!”) of een hoogbejaarde joodse vrouw met messteken worden vermoord. Tot alles in staat …

Wat in mijn boeken en op mijn website voortdurend wordt benadrukt is dat de stap naar fanatisme op grote schaal heel makkelijk gezet zal worden in tijden van escalerende spanningen. Dan zal ook hier het onnoemelijke opnieuw mogelijk zijn. Vandaar mijn oproep om een brede anti-fanatisme beweging op gang te brengen. 

Nog beter is te voorkomen dat bij toenemende spanningen, - die onvermijdelijk zijn gezien de ontwikkelingen op economisch vlak, gezien de gevolgen van de klimaatverandering,  gezien de massa-immigratie en andere mogelijke rampscenario’s -, een fanatieke, radicale politiek als enige oplossing wordt gezien. Vandaar mijn voorstel om constructieve oplossingen te bedenken. Ten eerste door een gigantische inspanning te leveren om vrede, welzijn en welvaart in het Midden-Oosten te realiseren en ten tweede om een beweging op gang te brengen waarbij de Europese moslims terugkeren naar de landen van herkomst om, met solidaire steun van Europa, dit eerste doel te bereiken. Er is uiteraard nog veel meer noodzakelijk, bijvoorbeeld een einde maken aan het uit de hand gelopen consumentisme en aan de gekte van het massa-toerisme per vliegtuig, maar dat staat voldoende beschreven in mijn boeken:

Acker, J. van (2016). Het landverraad van de EU: Waarom ethiek Europa kan redden. Groningen: Uitgeverij De Blauwe Tijger (LINK)

Acker, J. van (2017). Een moslimvrij Europa voor wereldvrede: Solidair met de landen van herkomst. Amazon.  

Van Acker, J. (2018). Het Europees-Islamitisch Vriendschapsverdrag:De enige weg om de Apocalyps te voorkomen(323 pp) (. Ministrando LINK)

woensdag 18 april 2018

De lafheid en de angst van politici

Wat valt hieraan nog toe te voegen: http://politiek.tpo.nl/2018/04/17/islamcriticus-hamed-abdel-samad-strijdt-voor-de-vrijheid-alleen-de-integratie-van-de-politieke-islam-is-succesvol-geweest-ten-koste-van-het-individu/

Hoe laf of angstig zijn de politici die de afgelopen decennia de macht hadden niet geweest en ze zijn het nog. Arm Europa!

Er is grote behoefte aan een staatsman. Maar wie wil nu nog de politiek ingaan met al die aasgieren om je heen …

zaterdag 21 april 2018

Kinderporno

Kinderpornonetwerken komen regelmatig in het nieuws. Er is blijkbaar een internationaal opererende kliek met een grote aanhang. Dit moeten erg gestoorde mensen zijn. Zelf zou ik geen dertig seconden naar kinderporno kunnen kijken. Daar word ik misselijk van.

De politie had mij eens uitgenodigd op een besloten bijeenkomst over het thema ’seksueel misbruik van zeer jonge kinderen’. Toen dia’s werden getoond van baby’s met verwondingen aan de vagina ten gevolge van penetratie, moest ik naar buiten gaan om over te geven.

Tolerantie is een groot goed, tenzij het te veel ruimte of vrijheid biedt aan de gestoorde mensen onder ons. Als een paar procent van de bevolking zich met verachtelijke zaken bezighoudt en daardoor schurken stimuleert, mag er voor hen geen enkele tolerantie zijn.

Ik vermoed dat de meeste mensen op dit kwaad op dezelfde manier reageren als ik en dat ze er ook misselijk van worden. Maar een klein percentage betekent wereldwijd vele miljoenen mensen. Hoe krijgen we die allemaal onder strenge controle?

maandag 23 april 2018

Het kan niet genoeg herhaald worden: het ergste wat de mensheid kon overkomen is de luchtvervuiling. Niemand kan eraan ontsnappen. Het laatste stukje land waar de lucht nog redelijk schoon was, ergens op de Zuidpool, is nu ook vervuild.

Dit is een echte schande. De oorzaken zijn namelijk bekend. Dat zijn de industrialisatie en de bio-industrie en wie daarover verder doordenkt: alle mensen die overbodige dingen kopen en meer dan één keer in de week vlees eten, want dat houdt deze industrieën in stand. De oplossing ligt dus voor de hand, maar de maatregelen blijven uit en de meeste mensen nemen hun verantwoordelijkheid niet op. Integendeel, de consumptie wordt verder aangemoedigd, de containerhavens worden uitgebreid en heel veel rommel wordt straks via een nieuw treinspoor vanuit Azië geëxporteerd, de groei van de luchtvaart lijkt eindeloos door te gaan. Wat een schande.

donderdag 26 april 2018

Wat ik niet begrijp is dat er nog nooit een reactie is gekomen op mijn tekst over hoe de rechtspraak een vorm van collectief geweld kan zijn.

Dit verslag zou verplichte literatuur moeten zijn voor studenten in de Rechten.

zondag 29 april 2018

Een judenrein Europa

De actuele gebeurtenissen wijzen er op dat het voor de joden steeds gevaarlijker wordt in Europa. De Endlösung van Adolf Hitler lijkt voltrokken te worden door de moslims. Dat zal voor Europa ernstige gevolgen hebben. Niet alleen omdat de enorme schuld uit het verleden, met als dieptepunt de Holocaust, nog zwaarder op ons zal wegen, maar ook omdat het vertrek van alle joden een aderlating zal betekenen op wetenschappelijk, economisch en cultureel gebied.

Als de moslims alle joden uit Europa verjaagd zullen hebben, wordt een volgend makkelijk slachtoffer gezocht: de vrouwen. Wie zich niet zal kleden volgens de voorschriften van de Profeet, krijgt zuur in het aangezicht. Paniek breekt uit. Geen vrouw waagt zich nog op straat zonder sluier en een zwart gewaad.

De politici blijven, zoals voorheen, machteloos toekijken.

De Europeanen zullen dit echter niet pikken. De haat en de woede tegen de moslims, die al decennialang werden opgekropt, exploderen. Doordat de moslims slechts een minderheid vormen, delven ze het onderspit in een bloedige burgeroorlog. Een gewelddadige deportatie volgt.

Er is echter een vreedzaam alternatief, dat ik in alle bescheidenheid de ’Van Acker-oplossing’ noem. Deze oplossing staat beschreven in mijn laatste drie boeken. Bij die oplossing ontstaat namelijk een beweging onder de Europese moslims om, met solidaire steun vanuit Europa, vrede, welzijn en welvaart in de landen van herkomst te verwerkelijken. Tegelijkertijd wordt een alliantie aangegegaan tussen Europa en de Islamitische landen. Deze alliantie wordt een nieuwe wereldmacht die de ethiek in de politiek en de economie zal brengen.

Israël wordt lid van de Europese Confederatie.

Als ik lang genoeg leef om de ’Van Acker-oplossing’ verwezenlijkt te zien, wil ik graag mijn laatste levensjaren slijten in de schaduw van de Tempel van Jeruzalem, die de joden herbouwd hebben.

Volledig blog:

2018   FEBRUARI   MAART   APRIL   MEI   JUNI   JULI   AUGUSTUS   SEPTEMBER  OKTOBER   NOVEMBER   DECEMBER

2019  JANUARI  FEBRUARI  MAART-APRIL  voor vervolg, zie: beschouwingen mei 2019, februari 2020, april 2020

 HOME