opvoedingsproblemen - gedragsproblemen - jeugdcriminaliteit - orthopedagogiek - politiek voor de 21ste eeuw   

1 mei 2018

Gaza, de Palestijnen en Israël

Neem nu de Gaza-strook. De Palestijnen kunnen best gelijk hebben. De Israëlers kunnen best hun redenen hebben om Gaza te isoleren. Maar zijn alle Palestijnen terroristen? Zijn alle Israëlers kwaadwillende mensen? Die vragen wil ik niet beantwoorden. Elk antwoord roept tegenstand op. Daar komt niets constructief uit.

Maar stel dat de mensen van goede wil van beide kampen met elkaar vrede sluiten. De meeste Palestijnen en de meeste Israëliërs zijn namelijk van goede wil. Deze mensen willen niets liever dan in vrede te leven en zijn best bereid om solidair te zijn met anderen. Dat vredesverdrag zal geen loze kreet zijn van nuttige idioten die het goed bedoelen en die geen daadkracht hebben. Integendeel, in dat verdrag kunnen concrete afspraken gemaakt worden. Bijvoorbeeld dat de mensen uit de Gaza-strook die ernstig ziek zijn, behandeld kunnen worden in ziekenhuizen in Israël (ik geloof dat dit al gebeurt). Die ziekenhuizen behoren trouwens tot de beste van de wereld.  Israël heeft ook een industrie die uitermate goed ontwikkeld is. Waarom zouden de Israëliërs geen afdelingen kunnen openen in de Gaza-strook zodat werkgelegenheid wordt gecreëerd en de bevolking van Gaza kan bijdragen aan de eigen economie en die van Israël? Of stel dat bouwvakkers uit Gaza samen met Israëliërs een dorp bouwen, even mooi als de joodse nederzettingen en bestemd voor de armste mensen in Gaza. En de mensen in de Gaza-strook hebben zeker ook veel te bieden aan Israël. Op dezelfde manier kunnen andere afspraken worden gemaakt.

Wie zegt dat dit een naïeve gedachte is, heeft in wezen geen hoop in de toekomst. Het is helemaal niet naïef, want de overgrote meerderheid van de mensen is van goede wil. De internationale gemeenschap moet er alles aan doen om die mensen het beleid te laten bepalen.

De vraag die rest: waarom is dit nog niet gerealiseerd? Waarom kan een kleine groep van machthebbers elk vergelijk onmogelijk maken? Een groot probleem is dat als een Palestijns politicus een gematigde koers wil volgen en oproept tot verzoening met Israël. hij of zij binnen de kortste keren door fanatici zal worden vermoord. Heeft dit te maken met de islam die geen tegenstand duldt, nooit schuld kan  bekennen en de joden ziet als afvalligen? Of treft Israël de schuld omdat ze destijds land van de Palestijnen hebben afgepakt? Ook hierop wil ik geen antwoorden geven, want elk antwoord leidt tot nieuwe verwijten over en weer. De enige oplossing ligt in een ’beweging’ van de mensen van goede wil om tot constructieve afspraken te komen en het verleden te laten voor wat het is. Als de mensen van goede wil bewijzen dat ook in de Gaza welvaart en vrede mogelijk is, dan zal de bevolking het veel beter hebben dan nu. De rest volgt dan vanzelf.

4 mei 2018

Vandaag goed nieuws ontvangen van de uitgeverij Ambo, Amsterdam: in 2017, zestien jaar na publicatie, werden nog 301 exemplaren verkocht van mijn e-book ’Zorgenkinderen: Omgaan met opvoedingsproblemen’

7 mei 2018

In de opiniepagina van het NRC verscheen een bijdrage waarin de auteur tekeergaat tegen het doemdenken van rechts. Ik stuurde hem de volgende mail:

Uw opiniebijdrage ’Onze tijd is minder zwart …’ in het NRC van 4 mei berust op een logica die mij nogal vreemd lijkt. Het doet mij een beetje denken aan de redenering van een salonsocialist. Neem bijvoorbeeld het geval van Jan Lekkerkerker, boer in Randwijk. Is voor hem de tijd nu minder zwart dan 1970 toen zijn vader de boerderij runde? Is Jan Lekkerkerker nu gelukkiger omdat het IJzeren Gordijn is gevallen? Of omdat homo’s met elkaar mogen trouwen of omdat in China er nu minder extreme armoede is (wat u hierover schrijft geldt niet voor Zwart Afrika, want de bevolking had het daar beter gedurende de koloniale periode - nog zo’n vloek in de Linkse Kerk)?

Ik vermoed dat het voor Jan Lekkerkerker worst zal wezen wat u opnoemt als verbeteringen. Misschien moet Jan nu veel harder werken dan zijn vader en staat hij financieel onder grote druk omdat hij zijn spruiten onder de kostprijs moet verkopen. Zijn zuurverdiende spaarcentjes brengen ook niets meer op. Enzovoort.

Over arbeiders zou hetzelfde gezegd kunnen worden. Ook hen zal het worst wezen dat twee wijven nu met elkaar mogen trouwen. De arbeiders zijn wellicht minder gelukkig dan dertig jaar geleden, toen ze nog in hun eigen wijken woonden, waar zij, en hun dochters, zich veilig voelden. Ook de werkdruk is enorm toegenomen en de arbeidszekerheid is er niet meer. Enzovoort.

De socialisten zijn echt de weg kwijt en dat moest ik dus even kwijt.

Ik verwacht geen antwoord op deze mail (die is ook niet gekomen. Ik had deze brief ook gestuurd naar het NRC, maar ook dat bleef zonder gevolg). De meeste mensen zijn niet in staat hun eigen vooronderstellingen in vraag te stellen. De Linkse Kerk is uitermate dogmatisch. In feite heeft mijn mail geen zin en wellicht leest niemand deze blog. Ik beschouw het als een vingeroefening voor een toekomstige tekst (die ook niemand zal lezen, maar dan heb ik wel het gevoel dat ik gezegd heb wat ik moest zeggen).

dinsdag 8 mei 2018

Dat er een einde kan komen aan oorlogen en terrorisme lijkt een onmogelijkheid. Dat komt omdat het middel dat de oorzaken zou kunnen wegnemen, door de meeste mensen, vooral diegenen die macht en invloed hebben, niet zal worden aanvaard. Dat middel is vrij simpel: van alle mensen op de wereld, dus van elk individu, zou moeten bekend zijn wat hun inkomen is, hoeveel ze bezitten en hoe ze aan die bezittingen zijn gekomen. Als dat duidelijk is, kan een einde worden gemaakt aan de grove onrechtvaardigheden. Dat laatste is dè hoofdoorzaak van alle geweld tussen mensen.

Helaas zal het verzet tegen deze bekendmaking enorm zijn. De Afrikaanse dieven die daar de macht hebben en de decadente sjeiks van het Midden-Oosten zouden voor eeuwig aan de schandpaal staan. Maar ook in Azië en in de westerse landen zou duidelijk worden welke charlatans en uitbuiters de plak zwaaien. Al dat gespuis heeft de macht, het geld en dus ook de media in handen. Het gewone volk wordt op sublieme wijze dom en zoet gehouden.

Dan komt er dus geen einde aan de oorlogen en aan het terrorisme. Het gevolg hiervan zal zijn de totale vernietiging van de mensheid. Waarom? Omdat de wapens steeds krachtiger worden en een of andere psychopaat zal uiteindelijk die wapens toch in handen krijgen. Omdat religieus fanatisme ertoe kan leiden dat gedacht wordt dat de hele wereld vernietigd moet worden opdat ’God zou overwinnen’. Omdat religieuze naïviteit ertoe kan leiden dat verwacht wordt dat God ons toch zal redden, is het niet op deze wereld, dan zal het Paradijs ons verwelkomen. Dit alles ontneemt de mens zijn verantwoordelijkheid voor de Schepping.

We gaan onherroepelijk naar de catastrofe, die een door de mens veroorzaakte Apocalyps is. Nochtans speel ik hier helemaal niet de onheilsprofeet. Ik ben gewoon realistisch en wend me niet af van wat voor onze ogen zich afspeelt. De lucht wordt steeds meer vervuild, we roken onszelf uit, het klimaat warmt op met steeds verschrikkelijker gevolgen, honderden miljoenen mensen hebben geen toekomstperspectief, … De problemen stapelen zich op en een oplossing wordt steeds verder vooruit geschoven, wat betekent dat geen begin wordt gemaakt met een oplossing.

Ofwel is er geen God, ofwel is er een God die de mensen alle vrijheid geeft, ook om hun eigen Apocalyps te veroorzaken, zoals toen Hij de holocaust liet doorgaan. Ofwel is er een God die nu toch zal ingrijpen, want zoals Heidegger op het einde van zijn leven schreef: „Alleen God kan ons nog redden”. Zijn er tekenen die hierop wijzen?

===

Eindelijk weer een staatsman in het Westen

Zojuist een prachtige toespraak gehoord van president Trump waarin hij de Iran-deal opzegt. Harde taal en keiharde maatregelen met betrekking tot economische sancties. Ik vind dit prachtig omdat dit de enige taal is die dictators begrijpen. Nu is het wachten op een nieuwe revolutie in Iran, waarbij de jongere generatie, - die de absolute meerderheid heeft -, de religieuze fanaten uit de weg ruimt. Iran is het perfecte voorbeeld van een gebrek aan rede als er geen scheiding is van Kerk en Staat. Religie zonder Rede (van de Verlichting) leidt tot fanatisme.

Ik vind dit ook prachtig omdat Trump andere westerse leiders daarmee in hun hemd zet. Deze laatsten kozen voor de zachte hand en dat is met betrekking tot fanatici het domste wat je kan doen. Gelukkig is er Trump die zal verhinderen dat de westerse beschaving in verval raakt.

woensdag 9 mei 2018

Laat ons wel wezen: als voor vluchtelingen en asielzoekers het Westen een baken van hoop is, dan heeft dat een oorzaak. Als westerse landen zo’n lange periodes van vrede, welzijn en welvaart hebben gekend, dan heeft dat een oorzaak.

Die oorzaak is een gelukkige combinatie van het christendom en de Verlichting. Het christendom roept op tot rechtvaardigheid, mededogen, opofferingsgezindheid. De Verlichting bracht de vrije meningsuiting, de dialoog en redelijkheid.

In de vorige eeuw is het in Europa heel erg fout gelopen. Dat kwam omdat ideologisch fanatisme de waarden van de Verlichting verloochende. In deze eeuw is er het gevaar van opduikend religieus fanatisme en ook van het afwijzen van de christelijke moraal ten gunste van consumentisme en hebzucht.

Willen we onze verantwoordelijkheid opnemen voor onze tijdgenoten en voor de toekomstige generaties dan moet het Westen met alle kracht opkomen voor de waarden van het christendom en van de Verlichting. Het eerste betekent geenszins dat we ons moeten bekeren. Het gaat erom of we de hierboven genoemde waarden van het christendom en de Verlichting serieus willen nemen. Dàt is onze identiteit.

Hemelvaartsdag, donderdag 10 mei

Ik keek altijd meewarig naar mensen die vertelden dat het vroeger beter was. Nu begin ik daar anders over te denken.

Vroeger kon ik nog zuivere lucht inademen.

Vroeger kon ik op het strand wandelen en zag voor mij, eindeloos ver, een schouwspel dat in tienduizenden jaren niet was veranderd. Nu neem ik in de verte windmolens waar en op het strand liggen zwarte olieresten.

Vroeger was in de steden ’s nachts een gedimd licht, zodat we de sterrenhemel konden zien. Bij heldere hemel zag ik tienduizenden sterren schitteren. Nu hoogstens een tiental.

Vroeger kon ik fietsen op het platteland, met af en toe een auto. Ik hoorde de vogels kwetteren en de krekels sjirpen. Nu kan ik zelfs midden een bos nog altijd het geraas van vrachtvervoer en auto’s horen.

Vroeger was de hemel boven mij voor mij alleen. Nu is de hemel continu bekrast met strepen van het vliegverkeer. 

Vroeger was het inderdaad beter. De toekomst wordt met de dag somberder.

vrijdag 11 mei

Wanneer wordt de mensheid volwassen?

In het begrip ’verantwoordelijkheid voor de Ander’ zoals ontwikkeld door Emmanuel Levinas, vinden we de blauwdruk van hoe de wereld er zou moeten uitzien, ethisch beschouwd. Dit is een wereld zonder oorlogen, zonder wapenwedloop en waar de mensen voortdurend en onophoudelijk ernaar streven om alle mensen menswaardig te laten leven zodat ieder mens zijn eigen talenten kan ontplooien en gelukkig kan zijn. Dit kan klinken als een utopie, maar dat is niet de bedoeling. Het gaat om de norm voor ons handelen. Een norm die we nooit kunnen voltooien, maar die we altijd moeten proberen zo krachtig mogelijk na te streven. Het is dus geen utopie, want dan lijkt het alsof het niet te verwezenlijken is en daarom niet waardig om naar te streven. Het is integendeel een ideaal en dat is de roeping van ieder mens.

De wereld van verantwoordelijke mensen zou eindelijk een volwassen wereld zijn. Nu handelen we als kinderen die nog niet tot de jaren van verstand zijn gekomen en niet toerekingsvatbaar zijn. Zie al die oorlogen, al dat geweld, al die spanningen, al die conflicten en de manier waarop we onze planeet aan het vernielen zijn. Een volwassen wereld is een wereld zonder partijpolitiek, zonder religieuze spanningen, zonder etnische conflicten, waar elk individu en elk volk alle mogelijke kansen krijgt om zich te ontplooien en menswaardig te leven en waar de mens handelt als een goed rentmeester over de planeet Aarde.

In mijn boeken voeg ik daar nog aan toe dat de weg om naar dit ideaal te streven, begint bij de verantwoordelijkheid voor het eigen gezin, de familie, de samenleving waar men is opgegroeid en voor de cultuur van mensen die een eeuwenlange geschiedenis met elkaar delen. Als ieder van ons de verantwoordelijkheid opneemt voor zijn eigen beschaving, dan is elke samenleving krachtig genoeg om bij te dragen aan de ontwikkeling naar een volwassen wereld. Immigratie is een vlucht voor de verantwoordelijkheid. Laat ons Europeanen de immigranten helpen om de landen van herkomst op te bouwen. Dat kan het begin zijn van de beste eeuw die de mensheid ooit heeft gekend.

Stelling: Nationalisme om de kracht te heben om solidair te zijn met minderheden en met ontwikkelingslanden.

Uitbreiding stelling: Een sterke Europese Confederatie van nationale staten die solidair is met de wereld.

Deze website bevat een dringende boodschap: als de Europeanen werken aan een krachtig Europa en de moslims hun verantwoordelijkheid opnemen voor vrede, welzijn en welvaart in de landen van herkomst, dan kunnen we samen een nieuwe wereldmacht vormen die de ethiek in de wereldpolitiek brengt.

zaterdag 12 mei 2018

Italië wordt nationalistisch en in Frankrijk breekt de pleuris uit

Wie zijn ogen goed openhoudt ziet dat we onvermijdelijk stevenen naar een Europese Confederatie van nationale staten waar een nationalistische politiek zal worden gevoerd.

We hoeven slechts te wachten op gebeurtenissen die tot volksopstanden zullen leiden. Meerdere mogelijkheden liggen hier open en de bom zal barsten als die mogelijkheden tegelijkertijd voorvallen. Een dramatische geldontwaarding, een epidemie die de mensen grote angst zal aanjagen, stijgende werkloosheid, terroristische aanslagen van ongekende omvang, natuurrampen die hele bevolkingsgroepen in beweging zullen brengen, een niet meer te handhaven bevolkingsexplosie in het Midden-Oosten en Afrika die niet te stuiten migratiestromen op gang brengt,… 

In die omstandigheden komt het er op aan dat wijze staatsmannen een algehele slachtpartij kunnen voorkomen. Een wijs beleid zal gekenmerkt worden door een herstel van de nationale staten, het promoten van een sobere levensstijl met een maximum inkomen dat voor niemand hoger is dan 10.000 euro bruto per maand, het geven van prioriteit aan de basisbehoeften zodat mensen die in miserie leven solidair geholpen kunnen worden, een sterk leger dat zorgt voor de veiligheid, tienduizenden jongeren zullen hun dienstpicht vervullen bij politie en douane zodat aan de drugshandel een definitief einde kan worden gemaakt, en door een migratiepolitiek waar iedereen terugkeert naar de landen van oorsprong. De bevolking van elk land moet uiteindelijk opnieuw samengesteld zijn door mensen die al eeuwenlang dezelfde cultuur en beschaving delen.

Er zal zeer consequent opgetreden moeten worden. De beleidsdoelen moeten scherp geformuleerd worden en op radicale wijze nagestreefd. Maar niettemin zal de nationele en vooral internationale politiek ethisch geïnspireerd zijn: onvoorwaardelijke en onbaatzuchtige zorg voor de Ander, onafhankelijk van ras, afkomst, klasse of andere eigenschappen. Ieder mens moet bij diegenen met wie hij zich verbonden weet door gemeenschappelijke normen en waarden, menswaardig kunnen leven. Elk kind moet zijn talenten kunnen ontplooien en in veiligheid en geborgenheid kunnen opgroeien.

Alleen leiders die hun gezag laten gelden, zullen dit kunnen verwezenlijken en een door de mensen veroorzaakte Apocalyps kunnen voorkomen.

Wie een halfzacht, zogenaamd humanitair beleid voorstaat, zal als een zachte heelmeester zijn die stinkende wonden veroorzaakt (dit is nu al decennialang het geval in West-Europa).

Wijze mensen zullen links en rechts weten te verenigen en het beste bij elke ideologische en religieuze beweging stimuleren, zodat de massa meewerkt aan een ethisch geïnspireerde politiek, die ook gebaseerd is op de fundamentele behoefte van de mens om zich verbonden te weten met mensen die waarden en normen met elkaar delen. Nieuwe machtsblokken zullen ontstaan die elkaar niet meer bekritiseren, maar elkaar respecteren en zo nodig elkaar solidair steunen.

— en nu maar hopen dat de doos van Pandora spoedig openbarst - zolang dit niet gebeurt roept bovenstaande hilariteit en ongeloof op en blijven we voort dommelen.

zondag 13 mei 2018

Vanochtend drie hoofdpunten in het nieuws en telkens is het negatief over moslims:

1. een moslim steekt in Parijs vier mensen neer. Een dode en twee zwaargewonden.

2. in Indonesië hebben moslims aanslagen gepleegd op drie christelijke kerken.

3. in Antwerpen had de politie de handen vol bij overlast door twee trouwstoeten van Marokkanen of Turken.

Dat is niet zo best omdat al het negatieve zich al jarenlang blijft opstapelen. Wanneer komt er eens constructief nieuws vanuit die hoek? Bijvoorbeeld dat in het Midden-Oosten in broederschap wordt samengewerkt met Israël. Alhoewel dit tot een enorme verbetering zou leiden van de levensomstandigheden van de moslimbevolking in die landen, lijkt een constructieve relatie tot de onmogelijkheden te behoren.

Terwijl de moslims uiteraard dezelfde talenten hebben als andere mensen. Je kan er alleen maar verdrietig om zijn.

maandag 14 mei 2018

De vergeten vraag naar zin

In de westerse beschaving zijn we de vraag vergeten waarom er iets is, - „ waarom is er iets en niet niets?” -, waarom ik er ben. Dit heeft tot gevolg dat we de vraag naar zin zijn vergeten. Dit is uiteindelijk uitgemond in het nihilisme. De religie biedt geen alternatief, omdat de rede het geloof heeft overwonnen. Is er een derde weg?

Het is de naaste die ons terug op het spoor zet van de vraag naar zin. In de ontmoeting met de naaste, de Ander, moet ik mij verantwoorden. Ik moet uit mijn zelfgenoegzaamheid treden. Van de Ander gaat een appel op mij uit. Ik moet mijn verantwoordelijkheid opnemen ( het niet opnemen van mijn verantwoordelijkheid of het negeren van de Ander is ook een manier van verantwoordelijkheid opnemen). 

Dit appel dat van de Ander naar mij uitgaat, is een gebod dat komt van aan gene-zijde-van-het-zijn; dit wil zeggen van buiten de objectieve werkelijkheid. Ik heb er niet om gevraagd. Dit gebod overkomt mij. Het overvalt mij. God spreekt mij toe via de Ander (’God’ is onkenbaar, maar de mens ’komt op het idee van God’ bij de vraag naar waarom er iets is en niet niets en waarom ik er ben. Dit is vergelijkbaar met de mens, - Isaac Newton -, die bij het zien van het vallen van een appel van een boom, op het idee kwam van de zwaartekracht).

De conclusie hieruit is dat de ware religie niet gefundeerd is op geloven zonder bewijs (wat in zekere zin mensonwaardig is omdat de mens een wezen is met het vermogen tot intelligent redeneren). De ware religie is antwoord geven op het appel van de naaste. Religie is ethiek of verantwoordelijkheid: zorg voor de Ander, diegenen die nabij zijn, ver weg en ook voor de toekomstige generaties die zullen moeten leven op de planeet die we voor hen achterlaten. Kortom: de ware religie is liefde voor de naaste en via de liefde voor de naaste beminnen we God.

Religie die dogma’s oplegt, de mensen onderwerpt, die mensen onderdrukt en die gelovigen zou opzetten anderen te misprijzen en te vermoorden, is een valse religie. In de loop van de menselijke geschiedenis is geen enkele religie, behalve misschien het judaïsme - omdat kritisch interpreteren daarbij altijd centraal stond -, ontsnapt aan de baatzucht van enkelingen ten koste van de verantwoordelijkheid voor de medemensen. Karakteristiek voor een vals geworden religie is dat dictators en absolute vorsten die religie omhelzen. 

Elke religie, waar ook ter wereld, kan een ware religie zijn als het een eigen wijze is om de gelovigen te inspireren om hun verantwoordelijkheid op te nemen voor hen die nabij zijn, voor wie ver weg is en voor de toekomstige generaties. Een krachtig ijkpunt om de waarheid van een religie te achterhalen is als het de mensen aanzet ook zorg te dragen voor ongelovigen, afvalligen en zelfs voor diegenen die deze religie bespotten. Wil een religie terug waar worden, dan moet ze elke vorm van haat tegen wie dan ook van zich afschudden.

Dat we moeten openstaan voor het gebod dat van buiten het zijn komt, is een voorwaarde om als mens een zinvol leven te leiden.

De consumptiemaatschappij en het dogma van de economische groei zijn uitwassen van het nihilisme en een catastrofaal gevolg van het negeren van de vraag naar zin. Het lijkt alsof de techniek God overbodig heeft gemaakt: de mens vindt zijn zin in de techniek en wordt daardoor zelf een product van de techniek. Het lijkt alsof de consumptie het verlangen naar liefde voor de Ander, het verlangen naar het Goede, heeft verdrongen en de Ander is zelf een consumptieproduct geworden dat verworpen kan worden als het niet meer voldoet aan de behoefte van het ego.

Nooit eerder in de menselijke geschiedenis hebben de mensen hun verantwoordelijkheid zo ernstig en op zo’n grote schaal verwaarloosd. Dit zien we zowel bij diegenen die alle religie hebben afgezworen, bij diegenen die slechts geloven in de rede en de techniek en bij diegenen die de religie misbruiken voor eigen macht en baatzucht.

De nieuwe Zondvloed is daarom onafwendbaar. Tenzij ….

15, 16 en 17 mei 2018

De hoogmoed voorbij

Kan een escalatie van conflicten vermeden worden tussen de moslimwereld en het Westen, Israël en landen als India en China? De wapens die de strijdende partijen in handen hebben zijn zo verschrikkelijk en de meedogenloosheid van fanatici is grenzeloos, zodat als de conflicten escaleren er heel veel lijden zal zijn.

Daartegenover staat de droom van een wereld waar extreme armoede is uitgebannen, waar alle kinderen het beste onderwijs kunnen volgen, waar de ziekenzorg voor iedereen toegankelijk is, waar de werkloosheid laag is en waar de mensen zich veilig voelen. Die droom is te verwezenlijken.

Mijn stelling is dat we onze rede, onze intelligentie en onze talenten slechts in goede zin kunnen gebruiken (om die droom van een betere wereld voor alle volkeren te realiseren) als we tegelijkertijd erkennen dat er ’meer’ is dan het zintuiglijk waarneembare, dat er een Oneindigheid is, dat buiten het ons bekende Zijn er een anders-dan-zijn is. Dit laatste wordt gewoonlijk ’God’ genoemd. Hier gaat het niet om een naïef geloof in God. Het gaat om de erkenning dat er een hogere kracht is, die de oorsprong is van alle Zijn. Een Kracht die een appel op ons doet om zorg te dragen voor dat Zijn, dit is voor onze naasten en voor de aarde waarop we leven. Een appel om ons ethisch te engageren, dit is leven in dienst van de Ander en goed rentmeesterschap over de planeet Aarde.

God dood verklaren of simpelweg elk idee over God verdringen getuigt van de hoogmoed van de mens. Hoogmoed die ook het gevolg is van een beperkte horizon: dat alleen het immanente, dit is alle Zijn en alle zijnden, werkelijkheid is. Hoogmoed omdat ontkend wordt dat buiten het immanente er nog iets is aan-gene-zijde van het Zijn. Iets dat buiten het Zijn en buiten de Tijd staat en oorsprong is van het immanente. In zijn hoogmoed claimt de mens absolute heerschappij over het Zijn en de zijnden, tot heerschappij over andere mensen toe. Door deze hoogmoed ziet de mens niet dat van buiten het immanente een appel op hem wordt gedaan. Een appel om zijn verantwoordelijkheid op te nemen voor het Zijn en alle zijnden. 

Hier is geen godsbewijs nodig. Het gaat niet om het begrip ’God’. Wie zijn ogen opent ziet zijn naasten en de  natuur als aan hem gegeven. Wie zich kan bevrijden uit de gesloten cirkel van het egocentrisme en van de zelfgenoegzaamheid, hoort het appel dat op hem wordt gedaan. Een appel om het Goede te doen.

Omdat geen godsbewijs nodig is, kan elke religie gezien worden als een boodschap om zich bewust te worden van het appel dat op de mens wordt gedaan. Elke cultuur kan God eren op haar eigen wijze. Voor Europa is dit via het christendom. Daarin moeten we de kracht putten om onze rol in de wereld te vervullen. Met gebruik van ons verstand.

Het ontkennen van die Hogere Kracht die buiten het immanente en buiten de tijd staat, is oorzaak van een uit de hand gelopen industrialisatie met fatale ecologische gevolgen, van een economie van hebzucht, van een politiek vol laster en kwaadsprekerij. De mens heeft inderdaad genade nodig om zich te kunnen beheersen. Het Goede komt niet in de wereld via de Rede, maar door te vertrouwen op God. Maar in de immanentie is zowel de Rede als het vertrouwen op God noodzakelijk. 

=====

Er zijn jaarlijks 500.000 vluchten van en naar Schiphol. Dat zijn 1369 vluchten per dag. Hoe zal men over honderd jaar of over vijfhonderd jaar tegen deze cijfers aankijken? Als er dan nog mensen zullen zijn om daarover na te denken. Ik denk dat men in de toekomst ons knettergek zal vinden.

Ik hoop dat er dan nog iemand is die mijn opvatting hierover kan lezen: het zou de gewoonste zaak van de wereld moeten zijn dat we er zorg voor dragen dat er voldoende voeding is, dat we ons warm kunnen houden en dat we in veiligheid kunnen leven. Verder genieten we van onze eigen omgeving en we dragen er goed zorg voor. De meeste tijd wordt besteed aan sociaal contact, aan het gezin, de familie, de mensen die hobby’s met ons delen. Reizen worden als overbodig beschouwd (we hebben het zo goed bij ons thuis). Goederen worden niet van verre aangesleept, want we zijn tevreden met wat we hebben in ons eigen land.

Vreemd dat dit toekomstbeeld als een dwaze utopie wordt beschouwd. Terwijl in een verre toekomst dit beeld als vanzelfsprekend zal worden gezien en ons huidig maatschappijbeeld als volkomen krankzinnig.

Pinksteren 2018

Vandaag een nieuw essay gepubliceerd: ’Therapie voor een gestoorde samenleving: Handleiding voor wanneer de hel losbreekt’

Pinkstermaandag 2018

Waarom die foto van het strand bij mijn tekst ’Therapie voor een gestoorde samenleving’? Het strand is een van de weinige landschappen die in duizenden jaren niet is veranderd. Die niet-verandering geeft rust in de geest. Het werkt therapeutisch. Op dezelfde manier kunnen we rust vinden of therapeutisch effect als we normen en waarden aanvaarden die al duizenden jaren de mensen inspireren. Voor onze beschaving zijn dit de Tien Geboden, die kort samengevat kunnen worden als liefde voor het Andere, dit is voor de naasten en voor de wereld om ons heen (de Schepping). Het eerste gebod ’Bovenal bemin één God’ hoeft geen naïef geloof te betekenen. We kunnen dit beschouwen als het gebod voor goed rentmeesterschap over de planeet Aarde. Als we onze naasten en de Schepping beminnen, dan doen we dat namelijk voor de ene God.

woensdag 23 mei 2108

De LGBTQ-gemeenschap

De mensheid gaat nu wel erg de verkeerde kant op. De planeet Aarde wordt geweldig vervuild, dieren en planten sterven uit. In de consumptiemaatschappij gaat het om hebzucht, meestal ten koste van anderen en van de toekomstige generaties. Een nieuwe Zondvloed kan niet lang uitblijven. In mijn tekst ’Therapie voor een gestoorde samenleving: Handleiding voor wanneer de hel losbreekt’ geef ik aan hoe een door de mens veroorzaakte Apocalyps voorkomen kan worden. Het gewone gezin speelt daarin een centrale rol, als hoeksteen van de samenleving.

In deze tijd lijkt het alsof we leven in een maatschappij van homo’s, lesbiennes, transgenders en waar de verschillen tussen man en vrouw steeds vager worden. Niet alleen de mode kent een uniseksstijl, maar dat geldt ook voor andere terreinen. Er mag blijkbaar geen verschil meer zijn tussen man en vrouw.

Die situatie lijkt mij een vorm van zinsverbijstering. Homo’s en dergelijke mogen er best zijn en ze moeten gelijke rechten hebben als de anderen. Tussen de vijf en tien procent van de bevolking behoort tot die groep. We kunnen dus zeggen dat Onze Lieve Heer het zo heeft gewild.

Maar wat ik wil vermijden is dat we ons verstand aan het verliezen zijn. De mensheid bestaat en wordt voortgezet dank zij de relaties tussen mannen en vrouwen. Elk kind heeft een vader en een moeder. Het kind heeft het fundamenteel recht om zijn vader en moeder te kennen. Vaders en moeders hebben de ethische plicht voor hun kinderen te zorgen en hen op te voeden. Ik ben daarom geen voorstander van spermadonors, van adoptie, van bewust ongehuwd moederschap. Maar dit betekent daarom niet dat ik het veroordeel. Als ik in mijn praktijk met deze gevallen te maken krijg, behandel ik hen op dezelfde manier als bij andere gezinnen.

Het wezenlijke is dat we de maatschappij opbouwen rondom het gezin. Want dat is de hoeksteen van de samenleving. Dus liever niet te veel schreeuwen over homo’s, over lesbiennes, over transgenders en over het homo-huwelijk. Laat ons niet vergeten wat het echte fundament is waarvan het voortbestaan van de mensheid afhankelijk is.

donderdag 24 mei 2018 (update 26 mei)

Terugkeer naar de landen van herkomst

In mijn boeken en in mijn essay ’Therapie voor een gestoorde samenleving’ pleit ik voor een samenleving van mensen die een gemeenschappelijke geschiedenis, cultuur en normen en waarden delen. Dit betekent dat alle immigranten terugkeren naar de landen van herkomst. Dit pleidooi heeft een bijbelse betekenis: het joodse volk moet uiteindelijk terugkeren naar het Heilig Land en volgens hun geloof zal op dat moment de Messias komen. We zouden dit in moderne taal en meer in het algemeen als volgt kunnen vertalen: ieder mens keert terug naar het land waar zijn voorouders woonden (door God aan hen gegeven) en dan zal een tijd van eeuwige vrede (dank zij de Messias) aanbreken. 

Doordat mijn pleidooi een bijbels fundament heeft, gaat het om de meest menselijke plicht. Waarom? Omdat de bijbel de wijsheid bevat die al duizenden jaren voor een menswaardige beschaving richtinggevend is. Die terugkeer naar de landen van herkomst is in feite een herhaling van het verhaal van de Toren van Babel: eerst werd gestreefd naar één wereldgemeenschap met één taal en één regering, maar dat mondde uit in chaos. Daarna keerden alle volkeren terug naar hun eigen cultuur, met hun eigen taal en hun eigen leiders.

Een mogelijke voorspelling 

In een misschien niet al te verre toekomst zal de wereldgemeenschap eindelijk tot de vaststelling komen dat de zwarten in de Verenigde Staten en in Europa nooit zullen kunnen emanciperen. Voor een klein aantal lukt dat wel, maar dat zijn voornamelijk zwarten die heel wat blanke voorouders hebben gehad. 

Vanuit die vaststelling zullen alle zwarten terugkeren naar Afrika, net zoals de joden die massaal naar het Heilig Land emigreren. Dank zij een genetische databank zal, in de mate van het mogelijke, teruggekeerd worden naar het gebied waar de voorouders hebben gewoond.

Waarom is de emancipatie van de zwarten in de Verenigde Staten bijvoorbeeld onmogelijk? Uit mijn ervaring als pedagoog in Kongo weet ik dat zwarte kinderen even intelligent zijn en dezelfde talenten hebben als kinderen elders in de wereld. In Afrika ontbreekt echter voor heel veel kinderen goed onderwijs en wie een diploma heeft, vindt vaak geen baan. In Amerika werden de zwarten eeuwenlang als minderwaardig beschouwd en behandeld. Dit heeft een desastreuze invloed gehad op hun zelfbeeld, zodat de motivatie en de energie ontbreekt om vooruit te komen. Een negatieve invloed gaat ook uit van de slachtofferrol die ze krijgen toebedeeld als afstammelingen van de slaven. In die rol verwachten ze het heil van elders, dat niet komt.

De Europees-Islamitische Alliantie (zie mijn boek ’Het Europees-Islamitische Vriendschapsverdrag’) zal eerst vrede, welzijn en welvaart in zwart Afrika realiseren door de in Europa verblijvende zwarten die massaal terugkeren, solidair te steunen. Dan is het moment rijp voor alle zwarten in de wereld om in Afrika hun eigen beschaving op te bouwen. 

Tegen instinctief racisme in, de mensen inspireren voor solidariteit

Concluderend is mijn stelling en voorspelling dat terugkeer van de moslims en van de zwarten naar de landen van herkomst of naar het continent van de verre voorouders het gevolg zal zijn van twee constateringen:

1. Racisme is een ingebakken, biologisch bepaalde en daarom niet te beheersen instinct van de mens. In tijden van grote spanningen en levensbedreigende omstandigheden, duikt het racisme in alle hevigheid op. De haat zal zich richten naar de vermeende zondebokken. We zien nu reeds op meerdere terreinen de tekenen van komende rampspoed. In de sociale media druipt de haat tegen minderheden er nu al van af. Zodra dit escaleert zullen de minderheden in groot gevaar verkeren.

2. Indien de Europeanen en de moslims erin slagen een alliantie met elkaar aan te gaan, kan vrede, welzijn en welvaart in de islamitische landen en in Afrika worden gerealiseerd. Dit betekent dat in die landen er goed onderwijs zal zijn, voortreffelijke ziekenzorg, passende sociale voorzieningen en vooral ook veiligheid en een rechtvaardig beleid. De talenten zijn voldoende aanwezig om dit te realiseren. Moslims en zwarten die in Europa en in de Verenigde Staten goed zijn opgeleid kunnen hier een voortrekkersrol in spelen.

De ellende en de vreselijke gevolgen van racisme onder brede lagen van de bevolking kunnen worden vermeden als een solidariteitsbeweging vanuit Europa en de Verenigde Staten op gang komt om de tweede constatering een kans te geven. Een bijkomend voordeel is dat, in plaats van agressie, de bevolking geïnspireerd wordt om zich voor de medemensen in te zetten. Veel zal afhangen van politieke leiders die mensen voor het goede weten te inspireren. Zij samen kunnen de Messias zijn die de eeuwige vrede brengt.

Is deze voorspelling ongeloofwaardig? Voor mensen die in het heden leven, zeker. Ik baseer mij op wat het diepe verleden ons  leert en pas dit toe op bewegingen die al decennia lang gaande zijn. Mijn voorspelling is een projectie van een ver verleden in de toekomst.

zondag 27 mei 2018

Gedachte bij het college van Emmanuel Levinas in de Sorbonne te Parijs op 6 februari 1976:

Aan diegenen die moeite hebben met mijn idee over een moslimvrij Europa en terugkeer van alle immigranten naar de landen van herkomst, kan ik zeggen dat voor mij respect voor de Vreemdeling (met een hoofdletter bij Levinas) en in dienst staan van de Vreemdeling ook bij mij vooropstaat. 

Mijn pleidooi moet worden gezien als een uitnodiging tot dialoog. Ik zie een moslimvrij Europa en terugkeer naar de landen van herkomst als noodzakelijk om in Europa, in het Midden-Oosten en zwart Afrika vrede, welzijn en welvaart te behouden of te realiseren. Dit zal grote solidariteit vergen vanuit de rijkere landen (wat ’ten dienste staan’ bedoelt) en vooral ook een krachtig Europa. Dit laatste  is niet het geval bij de huidige Europese Unie: dat is een Toren van Babel die zal uitmondden in verwarring en chaos.

De strijd tussen links en rechts, tussen conservatieven en progressieven, tussen antifa en extreem-rechts zie ik als nutteloos en contraproductief. We hebben geen tijd te verliezen. Er zijn teveel dreigingen in de wereld. We moeten onze krachten bundelen om vrede, welzijn en welvaart voor iedereeen mogelijk te maken. Ook de immigranten hebben een grote verantwoordelijkheid ten aanzien van de armen en onderdrukten in de landen van herkomst.

maandag 28 mei 2018

Er is een godsdienst voor kinderen,

die kinds houdt.

Er is een godsdienst voor onderdrukten,

die onderdrukt houdt.

Er is een godsdienst voor armen,

die arm houdt.

Er is een godsdienst voor slaven,

die slaafs houdt.

En er is een godsdienst voor volwassenen,

die een einde maakt aan onvolwassenheid, onderdrukking, armoede en slavernij.

dinsdag 29 mei 2018

Wat is de werkelijkheid van de mens?

De mens wordt bepaald door (1) zijn biologie (instincten, driften), (2) zijn persoonlijkheid (zelfbewustzijn, behoeften), (3) door sociale invloeden (opvoeding, maatschappelijke omstandigheden). Maar hiermee is niet alles gezegd.

Er zijn ook invloeden die niet objectief zijn vast te stellen. We zouden hier kunnen spreken van transcendente invloeden of invloeden die niet komen van de immanente wereld, Invloeden die komen van aan-gene-zijde-van-het-zijn of, met andere woorden, invloeden die niet objectief zijn vast te stellen want immaterieel of geestelijk. Welke invloeden zijn dit? Het voorbeeld van de liefde kan dit verduidelijken. Liefde is ontegensprekelijk een wezenlijk onderdeel van de menselijke werkelijkheid. We kunnen de liefde niet beperken tot het lustleven. Het is ook niet slechts een bevrediging van de eigen behoeften of een gevolg van maatschappelijke druk (we moeten nu eenmaal een relatie aangaan). Liefde is oneindig veel meer. Maar wat dan? Dat oneindige komt juist van wat buiten de immanente wereld ligt. De Ander die ik lief heb, doet een appel op mij om hem of haar onvoorwaardelijk en onbaatzuchtig lief te hebben, eventueel tegen mijn biologische driften, tegen mijn persoonlijke behoeften of tegen de maatschappelijke verplichtigen en gebruiken in (zelfs al laat de Wet echtscheiding toe, ik maak er nooit gebruik van). Liefde is namelijk iets absoluut en dat kan slechts komen omdat de liefde een antwoord is op een appel dat niet van deze wereld is.

Deze werkelijkheid gebiedt ons ook op politiek en economisch terrein het appel dat niet van deze wereld is, te volgen. Liefde is namelijk niet alleen een zaak tussen een ik en een jij, maar het appel om de Ander lief te hebben geldt voor alle mensen, ook diegenen ver weg en de toekomstige generaties die afhankelijk zullen zijn van onze huidige onbaatzuchtige en onvoorwaardelijke liefde. Willen we echt gehoor geven aan dit appel, dan zouden onze politieke en economische activiteiten radicaal moeten veranderen. Maar helaas, God werd dood verklaard. We zijn zo stom onze werkelijkheid te begrenzen door onze instincten, onze behoeften en onze sociale rechten en plichten.

Woensdag 30 mei 2018

Een centraal thema in het judaïsme is de komst van de Messias. In die tijd zullen de landen die God niet dienen verdwijnen. Joodse exegeten zeggen hierover dat het niet gaat om een straf. Het gaat om de zin van het bestaan. Niet alleen de mens, maar de gehele schepping is gecreëerd om God te dienen, dit wil zeggen om de wil van God te vervullen. Wie deze opdracht verwerpt, hoeft niet verder te bestaan.

Hoe dit vertalen in niet-religieuze, moderne termen? De mens heeft een verantwoordelijkheid die hij niet zelf heeft bedacht of gekozen. Hij is verantwoordelijk voor al wat hem is gegeven: dat zijn de naasten en dat is de natuur. De zin van het bestaan ligt in de goedheid en niet in het bezitten en nog minder in de macht over anderen. Het gaat niet om bestaan-voor-mijzelf (dat heeft vanuit de eeuwigheid gezien geen zin), maar om bestaan-voor-de-Ander. Bestaan voor de Ander is niet anders dan zijn verantwoordelijkheid opnemen voor de medemensen, ook de toekomstige generaties, en voor de natuur.

De huidige tijd wordt gekenmerkt door mateloze consumptie (op alle terreinen, ook wat reizen betreft) en een kolossale vernietiging van de natuur (luchtvervuiling en uitstervende dieren en planten). Deze tijd heeft dus geen zin meer, omdat de mensen en de landen hun verantwoordelijkheid niet meer dragen.

Al wie de oorspronkelijke opdracht van de schepping verwerpt, kan dus voor eeuwig verdwijnen. De tekenen zijn zo helder, dat de eindtijd nakend is.

(is er redding mogelijk?)

donderdag 31 mei 2018

Hoe opboksen tegen racisme en discriminatie?

Er is geen enkele reden om mensen te discrimineren. Een racist is psychisch gestoord en even gevaarlijk als een psychopaat. Waar het mij om gaat is rationeel na te denken over de risico’s die minderheden lopen bij veranderende omstandigheden. We leven in een tijd van grote veranderingen en vele dreigingen. Minderheden zullen groot gevaar lopen als de volkwoede tegen hen wordt gericht. Een volk dat door fanatici wordt opgezweept, is tot alles in staat.

Het zou heel dom zijn te ontkennen of te verdringen dat we onze huidige manier van leven niet lang meer kunnen voortzetten. We stikken onder de vervuilde lucht. Onze economische activiteiten verbruiken vijf planeten, maar we hebben er maar één. De gevolgen van de klimaatverandering brengen grote kosten met zich mee. De schulden van de landen stapelen zich op tot astronomische hoogte. Extremisme op politiek en religieus vlak is aan de orde van de dag. Europa is op weg het nieuwe Midden-Oosten te worden. Je hoeft geen onheilsprofeet te zijn om deze dreigingen vast te stellen: het doet zich voor onze ogen voor.

Het ergste kan voorkomen worden indien in de landen van herkomst van de minderheden er vrede, welzijn en een zekere welvaart bereikt wordt. Dit vergt een solidaire actie vanuit de rijkere landen, in samenwerking met die minderheden. Het volk wordt op die manier op een constructieve weg geleid met een nobel doel. Daar kunnen de mensen warm voor gemaakt worden, tegen de ophitsing van de fanatici in.

Volledig blog:

2018   FEBRUARI   MAART   APRIL   MEI   JUNI   JULI   AUGUSTUS   SEPTEMBER  OKTOBER   NOVEMBER   DECEMBER

2019  JANUARI  FEBRUARI  MAART-APRIL  voor vervolg, zie: beschouwingen mei 2019, februari 2020, april 2020

HOME