opvoedingsproblemen - gedragsproblemen - jeugdcriminaliteit - orthopedagogiek - politiek voor de 21ste eeuw   

 IS ISLAM VREDE? De Koran en de Rede

prof.dr. Juliaan van Acker, 27 maart 2017

Overzicht

In deze tekst wordt onderzocht hoe de islam zich verhoudt tot Europa, in het bijzonder tot het rationele Verlichtingsdenken en de joods-christelijke wortels van de Europese beschaving. Het doel is de vraag te beantwoorden hoe we de vrede in Europa en de rest van de wereld kunnen behouden. Deze analyse kan politici helpen om adequaat te reageren als de hel losbreekt.

1. Het islamitisch geloof en de westerse rationaliteit

De westerse, rationele mens die religie ver van zich afhoudt is niet in staat de hartstochtelijke liefde van de moslims voor de Koran te begrijpen. Hij kan trouwens joden en christenen evenmin volgen in hun geloofsovertuigingen en dogma’s. In deze tekst wil ik mij eerst en vooral concentreren op de onoverbrugbare verschillen tussen het islamitisch geloof en de westerse rationaliteit. Het gaat in deze tekst niet om het bestrijden of bekritiseren van de islam. Ik probeer een neutrale positie in te nemen.

Het begint al met de discussie over de oorsprong van de Koran. Vanaf de zesde eeuw werd de Koran oraal overgeleverd vanuit het Arabische schiereiland. De profeet Mohammed was namelijk analfabeet. Slechts twee eeuwen later werd de Koran op schrift gesteld. De bijbel is duizenden jaren ouder en het evangelie dateert van het begin van onze jaartelling. Voor moslims is dit echter niet waar. De Koran was er eerder. Hoe kan dat nu? Wel, de Koran is er altijd al geweest. De Koran is niet geschapen. Hij was er al eeuwig en zal eeuwig blijven bestaan. Tot aan de profeet Mohammed was de Koran in handen van Allah. Hij werd geopenbaard aan Abraham, Mozes en Jezus. De joden, dat zijn de lieden van de Schrift, en later de christenen hebben de Koran helaas vervalst: (3/Al-’Imran-71)

يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ 

O lieden van de Schrift, waarom vermengen jullie de Waarheid met valsheid en verbergen jullie de Waarheid, terwijl Jullie (het toch) weten?

Dank zij de openbaring van de Koran aan de profeet Mohammed beschikken we nu over de echte Koran. Het is daarom van het grootste belang dat joden en christenen worden bestreden om hun vervalsing tegen te gaan. Die strijd wordt in de Koran sterk en herhaaldelijk benadrukt. 

2. Islam is vrede en geweld tegelijkertijd

Volgens de Koran waren Abraham, Mozes en Jezus moslims, ook al was de profeet Mohammed er toen nog niet. De profeet Mohammed heeft de Koran terug onder de mensen gebracht. De moslims beschikken dank zij hem over de enige en absolute waarheid. Joden en christenen moeten worden gedood want hun geloof is een vervalsing van de Koran (9/ At-Tawbah-14):

قَاتِلُوهُمْ يُعَذِّبْهُمُ اللّهُ بِأَيْدِيكُمْ وَيُخْزِهِمْ وَيَنصُرْكُمْ عَلَيْهِمْ وَيَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُّؤْمِنِينَ

Doodt hen; Allah zal hen zeker bestraffen door middel van jullie handen en Hij zal hen vernederen en Hij zal jullie helpen tegen hen en Hij zal de heden van een gelovig volk genezen.

De islam is vrede en geweld tegelijkertijd. Wie zich onderwerpt aan de  islam kent de echte vrede, maar die vrede moet verdedigd worden, vandaar de noodzaak van een jihad tegen joden, christenen, afvalligen en ongelovigen. De vrede zal namelijk slechts definitief zijn als de gehele wereld zich onderwerpt aan de islam. De islam nodigt alle mensen uit om zich te bekeren en is als zodanig een religie van de vrede. Ook joden en christenen zijn welkom, op voorwaarde dat zij zich onderwerpen aan Allah en zijn Profeet. Maar wie zich verzet moet, omwille van de vrede, gedood worden. Dat is de paradoxale boodschap van de islam.

Die vermenging van koranverzen die enerzijds tot vrede en anderzijds tot oorlog oproepen, creëert voortdurend verwarring. Er is geen contradictie tussen Allah die barmhartig is en Allah die oproept tot het doden van de ongelovigen. Joden, christenen en ongelovigen zijn namelijk pervers en veroorzaken tweedracht en het kwaad. De joden hebben de boodschap van de aartsvaders vervalst en de christenen hebben van Jezus een afgod gemaakt. De koranverzen laten er geen twijfel over bestaan dat die anderen vernietigd moeten worden. Er is trouwens in de islamitische geschiedenis continu oorlog en rivaliteit geweest. De strijd ’voor de vrede’ houdt nooit op en wordt zowel op zachtaardige als op agressieve manier gevoerd, wat de verwarring opvoert. De vredelievende en de oorlogszuchtige moslims vullen elkaar op perfecte wijze aan, want beide vormen van strijd zijn noodzakelijk om de gehele wereld te onderwerpen aan de islam.

De noodzaak van oorlog en het doden van joden, christenen en ongelovigen dringt zich nog meer op als deze ’anderen’, niet-moslims dus, succes lijken te hebben, gelukkig en welvarend zijn en genieten van het leven. Het lijkt dan alsof ze niet vervloekt zijn, terwijl in de Koran staat dat Allah hen vervloekt. Deze tegenstelling leidt bij de fanatieke moslims tot grote woede en haat en bij de gematigde moslims tot wrok en stilzwijgende goedkeuring van het terrorisme.

3. Moslims vormen een hechte gemeenschap: de Oemma

De islam verenigt de gelovigen omdat zij weten dat zij als groep de ene ware religie bezitten. De vreugde deelgenoot te zijn aan het ware gaat samen met de haat tegen diegenen die deze waarheid hebben vervalst of ontkennen. Moslims vormen een collectief, de oemma waarmee de wereldwijde islamitische gemeenschap wordt bedoeld. Dat maakt het voor het individu onmogelijk zich als een zondaar of als feilbaar te zien. Individuele schuld erkennen is uitgesloten, want dat zou een aanval zijn op de gehele groep.

Hier is sprake van collectief narcisme, wat ten koste gaat van realiteitsbesef. De islam is namelijk volmaakt en de Oemma is het ook. De kwaden dat zijn altijd de anderen. Het geloof van de anderen is vals en dat van de moslims is waar. Ooit moet de dag komen  dat de waarheid komaf maakt met het valse, want zolang dat niet is gerealiseerd blijft de chaos of ’fitna’. In die zin is islam altijd politiek en altijd een ideologie.

Een ander aspect van de absolute waarheid van de Koran is dat de islam niet bewezen moet worden. Als men echt gelooft, heeft men geen bewijs nodig. Het bewijs van de Koran is dat men er in gelooft en dat doen anderhalf miljard mensen. Moslims zitten gevangen in deze logica. Geen mens is minder vrij dan een moslim, maar dat is zo in de ogen van de rationale westerse mens. De moslim zelf ziet dit niet als een probleem: hij onderwerpt zich aan de enige en echte waarheid. Dit is ook de betekenis van de hoofddoek van moslima’s. Het dragen van een hoofddoek is een vorm van vreedzame strijd, een oproep tot bekeren tot de islam. Het dragen van een hoofddoek heeft het zelfde doel als de gewelddadige jihad waarbij men de anderen wil dwingen tot bekering.

Het heeft geen zin met moslims in discussie te gaan over de inhoud of de logica van de Koran. De Koran is heilig en volmaakt. De Koran is het woord van Allah. Discussie is dan ook ondenkbaar. Dit geldt ook voor de moslims: zij kunnen onmogelijk met elkaar in discussie gaan over de Koran. Een moslim kan ook niet met zichzelf in discussie gaan over zijn geloof. In die zin zijn de moslims de gevangenen van de Koran. Dit is dan ook de feitelijke betekenis van de vereiste onderwerping.

Dit gevangen zijn of die onderwerping is vanuit de islam gezien geen nadeel of iets negatief. Het gaat om onderwerping aan Allah en zijn profeet, dit is aan het Hoogst bereikbare. Bovendien is Allah barmhartig en Hij zal de gelovige tot in de eeuwigheid rijkelijk belonen voor zijn totale onderwerping.

4. De jihad is een nobele strijd

De jihad van de moslims heeft een nobel doel: de gehele mensheid deelgenoot laten worden aan de barmhartigheid van Allah. Alleen wie gelooft wordt gered. Tegelijkertijd is het ondraaglijk dat er mensen zijn die zich niet willen onderwerpen. Dat is een schande voor Allah en daarom moeten zij worden gedood. Allah vraagt dit laatste trouwens aan de moslims.

Een typisch actueel voorbeeld van de jihad is de strijd van de Palestijnen tegen Israël. De Palestijnen zijn gegijzeld door de islam die van hun strijd een jihad heeft gemaakt. Aangezien de Koran oproept tot het doden van de joden, is het daarom ondenkbaar dat ooit het recht op een eigen staat voor de joden zal worden erkend. De Palestijnse strijd zal daarom nooit eindigen. De leiders in het Midden-Oosten hebben er belang bij dat dit conflict onopgelost blijft, want die strijd is vanuit het islamitisch geloof een heilige plicht.

Tegen de logica van de jihad kan de westerse logica niets uitrichten. De absolute en volmaakte waarheid kan niet in twijfel worden getrokken. En twijfel is het begin en de basis van het westers Verlichtingsdenken. Islam en de Verlichting zijn volstrekt aan elkaar tegengesteld. Het is dan ook een westerse illusie dat de islam ooit een Verlichting zal kennen.

De islam en de westerse beschaving kunnen nimmer ofte nooit samengaan. Deze conclusie houdt geen waardeoordeel in over de islam of over de westerse beschaving. De moslims weten dat hun geloof het ware geloof is. De Europeanen, - humanisten, atheïsten of christenen-, weten ook dat zij zich bevinden op de weg naar de waarheid of ze zijn agnostisch en kunnen, noch willen een antwoord geven op de vraag naar waarheid.

We horen vaak zeggen dat terroristische aanslagen niet horen bij de islam, dat islam vrede is. Ook zijn er veel individuele moslims in Europa die de scheiding van kerk en staat aanvaarden, alsook de gelijkheid van man en vrouw en het recht op vrije keuze van religie of op afvalligheid. Maar achter elk individu staat het collectief dat moet strijden voor Allah. Het is een strategie van de moslims om het extremisme te veroordelen, terwijl die strategie bedoeld is om zelf meer invloed, subsidie en macht te verwerven. Macht die ook gebruikt zal worden om de islamisering te bevorderen. De zelf opgelegde censuur van de westerse mens verhindert de waarheid achter de feiten te zien of de feiten onder ogen te zien. Voor de islam is er slechts één vrede en dat is de vrede van de islam die desnoods met geweld bevochten moeten worden. Geweld is inherent aan de islam: de 164 koranverzen waarin wordt opgeroepen tot geweld tegen joden, christen en ongelovigen kunnen niet worden verdoezeld.

Zolang de islamitische landen een vrij gesloten wereld vormden, werd weinig aandacht gegeven aan de oproepen tot geweld in de Koran. Dit veranderde toen moslims zich massaal kwamen vestigen in Europa. Tegenwoordig wordt geprobeerd dit geweld te verdoezelen. Men zegt bijvoorbeeld dat het islamitische geweld gezien moet worden in de context van de tijd toen de profeet Mohammed leefde. Die oproepen zijn echter oproepen van Allah zelf en aangezien Allah eeuwig en onveranderlijk is, gelden zij voor alle tijden.

De strijd die de moslims voeren tegen de andersdenkenden zal een eeuwige strijd blijven. Zolang het Westen zich blijft verzetten tegen de islamisering komt er geen einde aan het terrorisme. De westerse politici hebben dit nog steeds niet begrepen en gaan met het terrorisme om zoals ze gewend zijn ten aanzien van criminaliteit. Maar het gaat hier om een permanente botsing, soms blijft het rustig, maar de strijd tegen de ander woedt altijd voort en zal steeds feller worden.

5. Islamitische en westerse spiritualiteit

In de seculiere, sterk ontkerkelijkte Europese samenleving zou er een gebrek zijn aan spiritualiteit. De islam zou deze spirituele leegte vullen. Dit is eveneens een illusie die makkelijk doorgeprikt kan worden. Als de mens geen geloof meer aanhangt, dan wil dit niet per sé zeggen dat hij het spirituele ontbeert. Door de ontkerkelijking is de spiritualiteit nu niet meer collectief en unaniem. De individualisering maakt het voor elk individu mogelijk in vrijheid zijn eigen spiritualiteit te ontwikkelen. Met de Verlichting ging de spiritualiteit niet zozeer verloren, maar werd ze eerder getransformeerd. Uit de puinhopen van de religies verrees een meer persoonlijk geloof.

In de Oemma is het geloof niet persoonlijk, maar iets dat met de massa wordt gedeeld. Het is deze enorme massa van gelovigen die de moslims een grote kracht geeft tegenover de anderen. Er is echter een zeer belangrijk verschil met de westerse spiritualiteit. De Koran is het definitieve woord van Allah. In zekere zin spreekt Hij nu niet meer. De Koran heeft Allah tot zwijgen gebracht, want alles wat gezegd moest worden staat in de Koran. In de christelijke en daarna de meer moderne westerse spiritualiteit is het individu in gesprek met God. God leeft diep in mij.

Er zijn westerse jongeren die zich aangetrokken voelen door de spiritualiteit van de islam. Dit kan op psychoanalytische wijze verklaard worden op basis van het oedipuscomplex.  Deze jongeren hebben het geloof van hun ouders verworpen en vinden elders een geloof als een ware persoonlijke openbaring. De islam bestaat echter grotendeels uit bijbelse teksten. Het gaat dus om een schijnbare losmaking van hun ouders of om een schijnbare emancipatie.

6. Een eeuwigdurende confrontatie

De islam is een strategisch project: de anderen laat men niet in vrede leven zolang ze niet de vrede van de islam hebben aanvaard. Het Westen zal om die reden altijd met de grootste kracht haar vrijheid moeten bevechten en verdedigen. Lafheid of gebrek aan waakzaamheid is uitermate gevaarlijk. Iedereen en vooral de politici moeten ervan overtuigd zijn dat de islam en Europa berusten op niet te verzoenen principes. Daarom zou de enige oplossing zijn vrede te sluiten waarbij de moslims ons anders-zijn respecteren en aanvaarden, alsook onze wetten. De koran heeft helaas als essentiële boodschap dat de ander zich moet onderwerpen aan de islam. Doet hij dat niet onder dwang, dan moet hij sterven.

CONCLUSIES

Wat moeten we doen als de hel losbreekt? Anderhalf miljard moslims staan tegenover bijna zes miljard ’anderen’. De Koran gebiedt die anderen zich te bekeren, zonodig met geweld. Wie zich niet onderwerpt moet worden gedood. Als onze planeet grotendeels vernietigd of onbewoonbaar wordt, dan zou dit vanuit de Koran gezien niet erg zijn, indien dit noodzakelijk is om de wil van Allah, - dat is alle mensen aan Hem en zijn Profeet onderwerpen-, wordt uitgevoerd.

In Europa zijn er zeventig miljoen moslims, waarvan ruim veertig miljoen in de Europese Unie. Tot nog toe is de jihad van de moslims beheersbaar gebleven. De terroristische aanslagen maken jaarlijks enkele honderden doden. Maar wat als massa-destructiewapens gebruikt worden en er tienduizend of meer slachtoffers vallen of een groot gebied besmet is geraakt? Hoe kunnen we leven met de gedachte dat er nog zo’n aanslag zal voorkomen en dan nog een, en nog een?

In die omstandigheden is de conclusie glashelder: geen enkele moslim kan nog blijven in Europa en de rest van de wereld moet radicaal ingrijpen om massa-destructiewapens uit islamitische landen te verwijderen en om daar permanent toezicht op te houden.

Een gevolg van die enorme ramp zal wellicht ook zijn dat de landen zich meer en meer op zichzelf terugtrekken. Men zal proberen zo zelfvoorzienend mogelijk te worden. De mensen zullen zich meer gaan bezinnen en de spiritualiteit terugvinden. Hierdoor zullen ze anders gaan leven, soberder met meer aandacht en solidariteit voor elkaar. Door die andere levensstijl massaal aan te nemen, zal de grote ecologische ramp dat het Westen aan het veroorzaken is, hopelijk alsnog beheerst worden. De eindeloze economische groei wordt stopgezet en de economische activiteiten zullen tot doel hebben de armoede en de miserie in de wereld op te heffen.

De moslims worden niet met de rug tegen de muur gezet. Er komt voor de islamitische landen een slim doordacht Marshallplan waarbij bijvoorbeeld goed opgeleide moslims door het Westen verder worden betaald om in de landen van herkomst hun functie of beroep verder te zetten.

……………..

laatste update: 28 maart 2017 ; wordt vervolgd en verder bewerkt / deze tekst downloaden via LINK

REFERENTIES

Acker, J. van (2016). Het landverraad van de EU: Waarom ethiek Europa kan redden. Groningen: De Blauwe Tijger.

Acker, J. van (2017). Europa moslimvrij voor wereldvrede: Solidair met de landen van herkomst. Amazon: Createspace Independant Publishing Platform (bestellen)

Sibony, D. (2017). Coran et Bible: En questions et réponses. Paris: Odile Jacob.