https://www.ministrando.org/sitemap.xml.gz

8. Wie mag in Europa wonen?

In diverse teksten en in mijn boeken doe ik het voorstel Europa voor te behouden voor inwoners met Europese voorouders tot tien generaties ver. Een ethisch principe ligt aan de basis van dit voorstel. Aangezien velen hierover verbaasd zullen zijn, geef ik hierbij een toelichting.

Het ethisch principe is dat van de verantwoordelijkheid. We zijn in de eerste plaats verantwoordelijk voor de mensen die ons het meest nabij zijn. Dat is het gezin, de familie, de buurt waar we wonen. Als we daar ons verantwoordelijk gedragen tegenover de anderen, kunnen we onze verantwoordelijkheid uitbreiden naar andere groepen en uiteindelijk naar hele landen die op onze solidariteit moeten kunnen rekenen.

Een emigrant is in principe iemand die zijn verantwoordelijkheid ontvlucht. Een actueel voorbeeld hiervan zijn de vluchtelingen uit Syrië. Zij mogen het gevaar uiteraard tijdelijk ontvluchten en in de regio wachten op betere tijden. Het kan echter niet de bedoeling zijn dat ze emigreren naar Europa. Het is een kwalijke zaak als ze in Europa worden verwelkomd omdat zij zullen bijdragen aan onze economie. Als goed opgeleide Syriërs en Syriërs uit de middenklasse massaal vertrekken uit hun land, hoe moet het dan met de achterblijvers? Wie zal het land opnieuw opbouwen? Zonder die mensen die gevlucht zijn, blijft Syrië voor minstens een eeuw een achterlijk land. In de Lage Landen hebben we in de 16de eeuw hetzelfde meegemaakt, toen tienduizenden Vlamingen vluchtten naar Nederland. Vlaanderen is pas in de tweede helft van de 20ste eeuw opnieuw tot bloei gekomen.

Een ander argument dat aan de basis ligt van mijn voorstel is het behoud van de Europese beschaving en identiteit. Alleen een krachtig Europa kan solidair zijn met de rest van de wereld. Alleen een krachtig Europa kan een voorbeeld zijn voor andere landen. En een voorbeeld kunnen we zijn: zie onze cultuur, onze wetenschap, onze wijsbegeerte, onze solidariteit met ontwikkelingslanden. Maar mij gaat het vooral om onze ethiek. Verantwoordelijkheid is in onze Europese beschaving verantwoordelijkheid voor de Ander. Dat is het belang van de Ander voorrang geven op het eigenbelang. Dat is de reden waarom in Europa er geen vreselijke armoede is, waarom mensen kunnen rekenen op goede zorg, waarom alle kinderen naar school kunnen gaan, waarom de politiek redelijk rechtvaardig is, waarom er zoveel vrijheid is, waarom vrouwen gelijke rechten hebben, ...

Onze ethiek staat haaks op de ethiek die we bijvoorbeeld in de Koran lezen: de Ander, dat zijn de joden, de christenen, de ongelovigen: die moeten worden gedood. Wie ontkent dat die oproepen er staan, liegt gewoon. De islam is een religie van de vrede, maar dan in landen waar uitsluitend moslims wonen die tot dezelfde strekking of sekte behoren. Om die reden moeten de Europese moslims terugkeren naar de landen van herkomst om daar hun verantwoordelijkheid op te nemen.

Wanneer zullen onze regeringsleiders durven erkennen dat een moslim van Allah de opdracht heeft gekregen ons te doden? Dat is niet iets van het verleden, want Allah is eeuwig en onveranderlijk. Wanneer zullen zij erkennen dat integratie in Europa daarom onmogelijk is en dat haat en agressie zullen voortduren zolang hier moslims wonen? Waarom toch dringt wat voor de hand ligt, zo moeilijk door in het bewustzijn? Is het lafheid of verdringing om de lieve vrede te bewaren, totdat het op een verschrikkelijke wijze toch zal doordringen?

Om dezelfde reden is het voor moslims van essentieel belang een eigen rijk of unie van islamitische landen te stichten waar allen naar emigreren of terugkeren. Dan zullen we zonder angst met elkaar kunnen samenwerken.

De zogenaamde anti-racisten die het bovenstaande tegenwerken, zullen enorm veel racisme over en weer veroorzaken. Maar dan is het te laat.

Indien Europa zichzelf teruggevonden zal hebben en mensen zich met elkaar verbonden zullen weten dank zij een gemeenschappelijke ethiek en een lange geschiedenis die ze met elkaar delen, zullen overal ’netwerken van solidariteit’ ontstaan. Dit begint met een netwerk rondom de eigen familie, de mensen uit de buurt, het dorp, de stad, de streek, het land. Dit zal tot gevolg hebben dat bejaarden en chronisch zieken zich minder gedwongen zullen voelen euthanasie aan te vragen. Dit zal er toe leiden dat het aantal abortussen zal verminderen omdat voor het kind er altijd voldoende zorg zal zijn.

Die netwerken van solidariteit zullen zich uitbreiden van het ene land tot het andere land, totdat de gehele wereld wordt bereikt. Dan kan een einde komen aan de miserie, de armoede, het gebrek aan vrijheid en het onrecht die veroorzaakt worden door mensen die onze ethiek niet delen…

Een derde argument om Europa voor te behouden aan mensen die een eeuwenlange geschiedenis met elkaar delen, haal ik uit de wijsheid die in de Bijbel is terug te vinden. Nu herhaalt zich namelijk de geschiedenis van de Toren van Babel. De mensen vermengen zich en streven naar één regering, één taal en één wetgeving onder de noemer van de Rechten van de Mens. Dit zal net als toen eindigen in chaos. Dit is de reden waarom de joden met nieuwjaar elkaar wensen: ’Tot volgend jaar in Jeruzalem’. Ook de joden willen in principe terug naar het land van herkomst. Dat geldt ook voor de Europeanen: willen we de chaos vermijden, dan zullen we ons moeten vasthouden aan onze wortels.

Komt er misschien een exodus van blanke Amerikanen naar Europa op gang als de chaos in hun multi-etnische samenleving uitbreekt en Europa haar identiteit teruggevonden heeft?

Zodra de chaos uitbreekt, zal mijn voorstel werkelijkheid worden. Niet eerder, want nu wekt het vooral spot op.



In de volgende boeken wordt bovenstaande verder uitgewerkt (klik op afbeeldingen): 

[ klik op afbeeldingen voor link]


 

andere teksten:


   © Juliaan Van Acker 2024