opvoedingsproblemen - gedragsproblemen - jeugdcriminaliteit - orthopedagogiek - politiek voor de 21ste eeuw   

Dank zij mijn ervaringen als pedagoog in de République Démocratique du Congo weet ik dat alle rassen gelijkwaardig zijn. Dit wil zeggen dat de intelligentie en de talenten over alle rassen gelijkelijk verdeeld zijn. Overal zijn er evenveel zeer intelligente kinderen en bij alle rassen hebben alle mensen hun eigen talenten die ze kunnen ontwikkelen. Als er verschillen zijn in prestaties, in interesses, in gedragspatronen of in normen en waarden, dan is dit een gevolg van sociale, economische, culturele, religieuze en politieke omstandigheden. Maar een feit staat vast: elk ras kan op haar manier een steeds hoger beschavingsniveau bereiken.

In de République Démocratique du Congo leidde ik toekomstige onderwijzers op en beschikte daartoe ook over een proefschool voor lager onderwijs. Tijdens mijn modellessen aan zwarte kinderen, ontdekte ik vrij snel dat daar heel wat heel pientere jongetjes en meisjes tussen zaten. Ook was het ontroerend om zien hoeveel kinderen ’s ochtends  van kilometers ver, doorheen het tropische woud liepen om onderwijs te volgen. Ik had namelijk gekozen voor een school in het diepe binnenland, ver van de grote steden. Helaas was voor de meeste kinderen middelbaar onderwijs niet voorhanden, zodat hun intellectuele en culturele ontwikkeling beperkt bleef. In zwart Afrika ligt een enorm potentieel aan menselijk talent dat nog onontgonnen is.

Het gebied waar ik werkzaam was, stond niet bekend voor artistieke activiteiten. Beelden of maskers werden niet gemaakt. Er was veel ivoor voorhanden, maar slechts een enkeling gebruikte dit als materiaal voor kunstvoorwerpen of voor sieraden. In feite waren de culturele activiteiten beperkt tot rituele dansen en tot lange verhalen die mondeling werden overgeleverd. Een missionaris had destijds het langste verhaal op schrift gesteld en gepubliceerd onder de titel: ’Nsong’a Lianja: Épopée Nationale des Nkundo’. Het is een mythische ontstaansgeschiedenis van de Nkundo-stam. Die missionaris is honderd jaar oud geworden en bleef tot zijn dood bij zijn geliefde zwarten.

Ondanks dit gebrek aan culturele en artistieke activiteiten, had ik grote bewondering voor de Nkundo’s. Hun gebied lag vlak op de evenaar, midden het regenwoud.Het was er elke dag snikheet en zeer vochtig. Een permanente hittegolf, waardoor in Europa vrijwel alle activiteiten nagenoeg zouden stilliggen. De Nkundo’s hadden in deze verzendende hitte toch een manier van leven ontwikkeld en een eigen cultuur die aangepast was aan de dreigende natuur. Jammer genoeg was dit in het koloniale tijdperk onvoldoende gewaardeerd geweest.

Dit laatste zegt iets over het noodlot dat over het zwarte ras hangt.We bekijken hen vanuit onze eigen normen en waarden en in vergelijking met een wereldbeeld die past bij de Europese of westerse omstandigheden. Gedurende eeuwen werd het zwarte ras als minderwaardig behandeld door alle andere volkeren. Dat heeft uiteraard een enorme weerslag op het zelfbeeld van zwarte mensen. Dat is wellicht dè oorzaak van de mindere prestaties van zwarten op het gebied van onderwijs en van hun relatief groot aandeel in de criminaliteit in de VS. Een positief zelfbeeld is namelijk de motor van de persoonlijkheidsontwikkeling.

Een andere negatieve factor zijn de levensomstandigheden waarin miljoenen kinderen in Afrika moeten opgroeien. In tijden van hongersnood zijn veel kinderen ondervoed, precies in een periode waarin hun hersenen in volle ontwikkeling zijn. De ondervoeding heeft een onomkeerbare negatieve invloed op de intelligentie van deze kinderen.

Ik ga hier niet verder in op andere mogelijke negatieve invloeden bij andere rassen. Ik beperk mij liever tot een paar conclusies. Ten eerste moet absolute prioriteit worden gegeven aan kinderwelzijn en goed onderwijs. Goede, gezonde en voldoende voeding voor alle kinderen, waar ook ter wereld, moet worden gezien als een ethische plicht die alle prioriteit moet krijgen. Hetzelfde geldt voor het recht op degelijk onderwijs. Als ik het heb over een ethische plicht dan moet dit heel serieus genomen worden. Dit kan niet anders betekenen dat aan voeding en onderwijs voor alle kinderen in de wereld absolute prioriteit moet worden gegeven. Levinas zou hierover zeggen dat we het brood uit onze mond moeten halen om de Ander, de mens in nood, te voeden.

Concreet: alvorens enorme kapitalen te besteden aan bewapening of aan ruimtevaart, moeten we eerst voor onze kinderen de beste omstandigheden creëeren om zich te ontwikkelen. Landen die deze plicht niet vervullen zijn schurkenstaten. Regeringsleiders in ontwikkelingslanden of in islamitische landen die enorm veel geld besteden aan bewapening en aan prestigeprojecten zijn dienaren van de satan. Duidelijker kan ik het niet zeggen (en zijn er dan nog landen die geen schurkenstaten zijn?).

referenties:

Acker, J. van (2018). Het Europees-Islamitisch Vriendschapsverdrag: De enige weg om de Apocalyps te voorkomen. Ministrando. (link)

Andere teksten: