opvoedingsproblemen - gedragsproblemen - jeugdcriminaliteit - orthopedagogiek - politiek voor de 21ste eeuw   

De joden geven al eeuwenlang het voorbeeld van hoe te integreren in een land, zonder te assimileren. Als groep behouden ze hun identiteit en toch zijn ze vaderlandslievend. Op de militaire begraafplaatsen van de Eerste Wereldoorlog liggen duizenden joods-Franse gesneuvelden die gestorven zijn voor het vaderland en duizenden joods-Duitse gesneuvelden die eveneens gestorven zijn voor hun vaderland. Daar liggen ook militairen uit de toenmalige  koloniën, maar in beduidend kleinere aantallen.

In het Romeinse Keizerrijk discussieerden drie rabbijnen over de staat waarin ze leefden. De ene roemde het keizerrijk omdat bruggen werden gebouwd, markten de commercie bevorderden en in de openbare baden konden de burgers zich ontspannen. De tweede zweeg tijdens deze discussie en de derde had veel kritiek op het Romeinse Keizerrijk: die bruggen werden gebouwd om tol te kunnen heffen, de markten dienden het eigenbelang en de baden zaten vol hoeren. 

De rabbijn die zweeg keurt daarom niet de toestand van het keizerrijk goed. Volgens hem was het keizerrijk er nu eenmaal en daarom vond hij dat hij er niets had over te zeggen. De joodse integratie is op dit principe gebaseerd: we leven nu eenmaal in de staat zoals ze zich voordoet en de staat heeft zowel voordelen als nadelen. In een kapitalistisch systeem wordt bijvoorbeeld rijkdom gecreëerd, worden door de marktwerking de producenten en de consumenten met elkaar verbonden en dat systeem maakt het leven een stuk aangenamer. Het kapitalisme heeft ook zijn nadelen, zoals het winstbejag en het nastreven van het eigenbelang. Maar het kapitalisme is er nu eenmaal en we  moeten er leren mee te leven. Dit lijkt op wat Churchill zei over de democratie: ’Democratie is het slechtst denkbare politieke systeem, met uitzondering van alle andere’.

Aanvaarden van de staat zoals ze is, komt er bij de joden op neer dat de wetten van de staat gerespecteerd moeten worden. De wetten van het land zijn ook de wetten van de joden die er wonen. Als een niet-jood gaat stemmen, dan vervult hij zijn burgerlijke plicht. Als een jood gaat stemmen dan vervult hij niet alleen zijn burgerlijke plicht, maar bewijst hij ook zijn engagement voor het land waar hij gastvrijheid geniet. In de synagogen wordt op elke sabbat gebeden voor de koning of voor de republiek. Integratie betekent hier: we zijn wie we zijn en we dragen bij aan het land.

De grootrabbijn van Frankrijk Haim Korsia, verwijst naar de roeping van het joodse volk om ’het Licht in de naties te brengen’. Dit betekent niet dat de joden daarom beter zijn, want elk land en elk volk heeft de roeping een bijdrage te leveren voor de mensheid. Het Licht dat de joden brengen is dat de alteriteit in de wereld wordt gebracht. Dit wil zeggen dat de Ander (met een hoofdletter), onafhankelijk van zijn kenmerken of afkomst, aanvaard wordt als Ander. Die aanvaarding is wederkerig: daarom zal de jood zijn uiterste best doen om solidair bij te dragen aan de ontwikkeling van het land. Antisemitisme is niets anders dan niet kunnen aanvaarden dat er mensen zijn die verschillend zijn en toch integraal deel willen uitmaken van de samenleving.

Wil een minderheid zich integreren en gerespecteerd worden, dan kan het voorbeeld van de joden een goede leidraad zijn. Er is een duidelijke scheiding van Kerk en Staat. De wetten van de staat worden gerespecteerd en niet vervangen door een eigen wetgeving. De minderheid zet zich evengoed in voor het landsbelang en heeft geen dubbele nationaliteit. Die minderheid vormt geen aparte politieke partij, maar is solidair met de partijen die het algemeen belang dienen. In de gebedshuizen wordt ook gebeden voor de koning.

Als een minderheid een ideologie aanhangt die de scheiding van Kerk en Staat niet kan aanvaarden, die de eigen wetgeving als absoluut ziet (bijvoorbeeld over de rol, de positie en de kledij van de vrouw), die een wetgeving die democratisch tot stand is gekomen als verwerpelijk beschouwt en bij wie de loyaliteit al of niet gedeeltelijk, blijft liggen in het land van herkomst, dan wordt integratie bemoeilijkt. Als die minderheid een eigen politieke partij opricht, wordt bewezen dat zij zich niet kan vinden in partijen die gegroeid zijn uit de cultuur en de geschiedenis van het land. Als de eigen identiteit desnoods met terreur moet worden bevochten, tegen de in het land heersende moraal in, dan is dit een teken dat integratie absoluut en definitief wordt verworpen. De politici in de Europese Unie en in de Europese landen moeten om die reden, krachtdadiger dan nu het geval is, de democratisch gekozen wetten verdedigen en van minderheden verwachten dat ze onze normen en waarden aanvaarden.

Op 30 november 2018 heb ik dit opstel gemaild naar de redactie van opinieZ voor publicatie, wat werd geweigerd. De hoofdredacteur mailde mij als volgt: 

„Geachte heer Van Acker

Dank voor uw inzending. Ik vind uw artikel echter niet goed passen op OpinieZ. Naar mijn mening is er in dit artikel sprake van een te zeer doorgevoerde generalisatie. Joden worden als homogene, eenduidige en eensgezinde bevolkingsgroep gepresenteerd en dat strookt volgens mij niet met de werkelijkheid.

Met vriendelijke groet

Asher, hoofdredacteur OpinieZ.com"

Op 1 december mailde ik het naar de redactie van joop.nl om eens een ander (links) publiek te bereiken. Die redactie heeft niet de moeite genomen mij te antwoorden.

Update: op 10 december kreeg ik toch nog een reactie van joop.nl: "Dank voor uw inzending we zijn echter niet geïnteresseerd in publicatie onder meer omdat de inhoud deels nogal encyclopedisch is en uw wens ten aanzien van minderheden al staand overheidsbeleid is". 

vriendelijke groet

Francisco van Jole

Andere teksten: