https://www.ministrando.org/sitemap.xml.gz

visie

Vrijwel iedereen zal het er over eens zijn dat vrede en voorspoed in het Midden-Oosten en Noord-Afrika tot een constructieve relatie met Europa zal leiden en de beste remedie is tegen terrorisme. Stel dat in die landen alle kinderen naar goede scholen kunnen gaan, dat er een voor iedereen toegankelijke prima gezondheidszorg is, dat er voldoende werkgelegenheid is, dat er sociale voorzieningen zijn, politie die waakt over de veiligheid van de burgers en regeringsleiders die sober leven en het goede voorbeeld geven. Waarom zou dat niet kunnen in die landen? In alle etnische groepen en rassen zijn er evenveel mensen van goede wil en zijn de talenten evenredig verdeeld.

Het wordt moeilijker om het eens te worden over de manier waarop vrede en voorspoed in die landen bereikt kan worden. De Arabische lente leidde niet tot het verwachte resultaat. De jihad van ISIS en andere groeperingen is voor Europa niet te aanvaarden. Een militaire interventie vanuit het Westen is ook geen optie, gezien de ervaringen in Irak en Afghanistan. Welke optie blijft dan nog over?

Oplossingen aanreiken is een hachelijke onderneming. De polarisatie in de wereld neemt toe. Je wordt al gauw beschuldigd een fascist, een nazi of een moslimhater te zijn (vaak door de opvolgers van diegenen die in de vorige eeuw Stalin en Mao vereerden en het feit verdrongen dat ze massamoordenaars waren). Het beste zou zijn dat de oplossing uit de mensen zelf komt. Kan Europa hierbij een rol spelen?

In mijn publicaties (zie drie boeken onderaan deze pagina en mijn bijdragen op TPO) schets ik een mogelijke weg. Ik meen dat alleen een massale terugkeer van Europese moslims naar de landen van herkomst daar vrede en voorspoed kan brengen. Europa kan hen hierbij solidair ondersteunen. De vele miljarden die jaarlijks besteed worden aan de opvang van vluchtelingen kan beter worden besteed.

Ik heb diverse argumenten voor deze weg. Hierbij verwijs ik naar bovengenoemde publicaties. Bijkomend voordeel is dat de jonge moslims in Europa hiermee een kans krijgen om zich voor het goede doel in te zetten. Hun kennis en vaardigheden kunnen ze inzetten in de landen van hun voorouders.

Mijn voorstel zie ik slechts als een mogelijkheid. Misschien zijn er Europese moslims die een beter voorstel hebben. Misschien moeten we het niet hebben over een massale terugkeer van de moslims naar de landen van herkomst, maar is het voldoende een zeer groot vredeskorps met jonge moslims op te richten dat vrede brengt en werkt aan de opbouw van de landen in het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Als zoiets is gelukt, zal de remigratie naar de landen van herkomst spontaan en massaal op gang komen.

Alles wat ik heb geschreven moet worden gezien als een uitnodiging tot dialoog, want het gaat erom dat we samen tot een oplossing komen.

Er is echter een groot risico. Door bepaalde gebeurtenissen kunnen we in een stroomversnelling geraken. Als vijf procent van de moslims in Europa extremistisch is en bereid tot terroristische aanslagen, dan zitten we met minstens drie miljoen potentiële terroristen binnen de Europese Unie. Als het economisch slecht zal gaan, als de middenklasse armer wordt, als de massa-immigratie uit Afrika voortduurt en de ene aanslag na de andere plaatsvindt, komen we in een draaikolk terecht en wie zal dat nog onder controle kunnen houden?

Dialoog is daarom noodzakelijk. Mensen van goede wil, zowel allochtoon als autochtoon, moeten een open discussie over mogelijke oplossingen durven aangaan. Die dialoog moet op korte termijn leiden tot realistische politieke beslissingen.

Slagen de mensen van goede wil er niet in, dan zullen anderen met extreme acties een burgeroorlog ontketenen. Ik vrees echter dat de polarisatie er oorzaak van zal zijn dat er voorlopig niets gebeurt uit angst voor represailles of omdat men niet aan de schandpaal genageld wil worden. Totdat de waarschuwingen van diverse westerse veiligheidsdiensten uitkomen en dan is de speeltijd over.

Waarom heb ik dit boek geschreven?

32 doden en 300 gewonden of 130 doden in respectievelijk Brussel en Parijs zijn onvoldoende om de Europese volkeren wakker te schudden en de politici te bewegen tot ingrijpende maatregelen. De dag komt echter dat moslim-terroristen de beschikking krijgen over massa-destructie wapens (biologisch of nucleair). Dan zullen er tienduizenden doden vallen of honderdduizend mensen zullen have en goed verliezen omdat ze geëvacueerd moeten worden en de komende tien jaar of langer niet terug zullen kunnen keren. Op dat moment is de speeltijd voorbij.

Zodra dit gebeurt (morgen of binnen twintig maanden) zal ofwel extreem-rechts de macht in heel Europa grijpen of zal een politieke beweging opstaan die de weg volgt zoals in mijn boek ’Het landverraad van de EU’ staat beschreven.

Tony Blair (27 maart 2016): “We moeten stoppen met ontkennen wat er binnen in de islam gebeurt. De voorbije halve eeuw is er binnen de islam een beeld ontstaan over die godsdienst, zijn plaats in de wereld, zijn doelstellingen en zijn relatie met de politiek en de samenleving. Dat beeld heeft zijn religiositeit verdiept en de aard van de interactie met andere godsdiensten gewijzigd en is nu fundamenteel incompatibel met de moderne wereld.

Miljoenen kinderen krijgen deze vorm van islam systematisch ingelepeld. Het is dit ‘islamisme’ dat aan de basis ligt van islamistisch extremisme, dat op zijn beurt tot geweld leidt. De realiteit is dat de aanhangers van deze islam met vele miljoenen zijn, in vele landen officiële steun krijgen en dat miljoenen kinderen in de wereld het systematisch krijgen ingelepeld.

Deze ideologie heeft nu delen van de Europese moslimgemeenschap bereikt. Ze is niet geïnteresseerd in samenleven en wil geen dialoog, maar dominantie. Om die reden kan ze niet worden gecontroleerd, maar moet ze worden verslagen.

Doen we dat niet dan zullen deze terroristen een aanslag plegen die zo enorm zal zijn in aard en omvang dat we onze mening zullen moeten herzien; maar tegen dan zal het veel moeilijker zijn om deze strijd nog te winnen zonder maatregelen te nemen die regelrecht ingaan tegen ons waardensysteem.

We moeten een militaire capaciteit opbouwen die deze terroristen de baas kan, waar ze ook maar denken grondgebied te kunnen veroveren. Het gaat dus niet enkel om lokale troepen. Dat is een uitdaging voor het Westen, maar grondtroepen zijn nodig om te winnen en de onze zijn de meest capabele.”

In overeenkomst met mijn boek ’Het landverraad van de EU’ wil ik hier het volgende aan toevoegen: de overgrote meerderheid van de moslims (ja, 95%!) wil vrede en rechtvaardigheid. Laat ons a.u.b met hen samenwerken om het Kwaad te overwinnen. 

Een eerste belangrijke stap zou kunnen zijn het oprichten van een vredeskorps door Europese moslims om vrede te brengen in de landen van herkomst en om daarna die landen op te bouwen. Jonge moslims kunnen in dit korps worden aangesteld, waarbij zij hun opleiding in praktijk kunnen brengen of in dit korps leren ze alsnog een beroep aan. Europa steunt hen hierin met alle mogelijke middelen, zowel financieel als wat betreft expertise. Jeugdwerkloosheid onder jonge moslims is meteen opgelost; er wordt beroep op hen gedaan voor een uiterst belangrijk doel en uiteindelijk ontstaat een alliantie tussen de Europese Confederatie en de moslimlanden, waarbij elk zijn eigen cultuur en ethiek kan behouden.

De drie onderstaande boeken vormen een uitnodiging tot dialoog. Deze uitnodiging is gericht aan de mensen van goede wil. Dit kunnen atheïsten zijn, christenen, humanisten, moslims, mensen die een links gedachtegoed aanhangen of een rechts, anti-fascisten, anti-racisten; kortom eender wie die het goede voor heeft met zijn medemensen.

Het is een uitnodiging tot dialoog. Dit betekent dat ik niet pretendeer dat mijn boeken de ultieme waarheid bevatten. Verre daarvan! 

Bedoeld voor de mensen van goede wil: dit wil zeggen dat ik mij richt naar die mensen die positieve doelen voor de mensheid nastreven en niet steeds zitten de kankeren op ’de anderen’. Goede doelen nastreven zowel voor onze tijdgenoten, voor de generaties die na ons komen, voor onze landgenoten en voor mensen in andere landen, voor onze geloofsgenoten en voor andersdenkenden, voor wie het eens is met onze ideologie en voor wie een andere opvatting heeft, voor onze medestanders en ook voor onze tegenstanders.

Twee positieve doelen krijgen in mijn boek de volle aandacht: (1) vrede en voorspoed bereiken in het Midden-Oosten en Noord-Afrika en uiteindelijk in heel Afrika en (2) ons gedrag zo drastisch veranderen dat de sociale cohesie of de verbondenheid tussen de mensen toeneemt, dat de leefbaarheid van onze planeet behouden blijft en dat we onomkeerbare gevolgen van de milieudestructie en de klimaatverandering leren te hanteren.

Om deze doelen te bereiken stel ik een ander beleidsmodel voor: in plaats van maatregelen die van hogerhand worden opgelegd (top down), kunnen we beter vertrouwen op de burgers zelf, die initiatieven nemen en met elkaar netwerken van solidariteit vormen (bottom up). Ik beperk me hier tot vier concrete voorbeelden uit het boek:

1. zolang er ergens in de wereld mensen zijn die honger hebben en kinderen die niet naar school kunnen gaan, moeten we wat we teveel hebben besteden aan het bestrijden van deze miserie. Concreet betekent dat wie meer dan 15.000 euro netto per maand verdient, voor 100 % belast wordt over dat meer en dat we tijdelijk de budgetten voor wetenschappelijk onderzoek, ruimtevaart, farmaceutisch en medisch onderzoek halveren.

2. de leraren bepalen zelf het onderwijsprogramma en rondom de school is er een netwerk van solidariteit: mensen die bijlessen geven, naschoolse opvang organiseren, ouders opvoedingsondersteuning bieden, moeilijke leerlingen intensief begeleiden. Als de burgers op deze manier meer betrokken raken in hun omgeving, zal op dezelfde manier ook verantwoordelijker worden omgegaan met het milieu, met mensen in moeilijkheden en zullen de eenzamen uit hun isolement worden gehaald.

illustratie: Twee jaar geleden gaf ik een lezing op een school waar de terrorist die een bloedbad aanrichtte in de Bataclan toen leerling was … (lees meer hierover)

3..de Europese moslims keren massaal terug naar de landen van herkomst om daar de vrede te herstellen en deze landen op te bouwen, met solidaire steun vanuit Europa. Als de kinderen in die landen naar goede scholen kunnen gaan, als er een voor iedereen toegankelijke ziekenzorg is van hoge kwaliteit, als de werkgelegenheid toeneemt, als er sociale voorzieningen zijn zoals werkloosheidsuitkeringen en pensioenen, als de politie betrouwbaar is en de regeringsleiders sober leven en zich verantwoordelijk gedragen voor het volk, dan zal er een alliantie op basis van gelijkwaardigheid ontstaan tussen Europa en de islamitische landen. Deze alliantie zal het mogelijk maken de miserie en de conflicten in heel Afrika uit de wereld te helpen.

4. de luchtvervuiling is een van de ergste en ziekmakende plagen van deze tijd. In plaats van verdragen te sluiten die pas over 30 of 40 jaar effect zullen hebben, moeten we vanaf vandaag het autogebruik beperken tot het absoluut noodzakelijke, dus geen vakantiereizen meer en geen hordes meer die trekken naar internationale sportcompetities. De vleesconsumptie moet beperkt blijven tot éen keer per week of zou het liefst volledig uitgebannen moeten worden.

*********************

Naschrift:

De vijand is in ons midden. De beschaving die het dichtst bij God staat (stond) dreigt ten onder te gaan. Waarom laten we ons in godsnaam voortdurend intimideren door een kleine groep extremisten met een beschavingsachterstand van vijf eeuwen? Mensen die komen uit culturen waarvan de bijdrage aan wetenschap en cultuur voor de mensheid vrijwel nihil is? Waarom beschermen we niet de erfenis van onze voorouders? Waarom zijn we niet trots op onze identiteit? Een volk dat een sterke identiteit koestert, is beter in staat solidair te zijn met de rest van de wereld. En de wereld van vandaag, die zo gepolariseerd raakt, heeft Europa hard nodig. Diegenen onder ons die voortdurend modder gooien naar onze beschaving, ondermijnen de roeping van Europa om vrede en voorspoed in de wereld te brengen (zie bijv. de enome bijdrage van Europa aan wetenschap en cultuur, en zelfs de koloniale periode was voor Afrika een periode van beginnende vrede en welvaart).

Bij al de ophef over de immigratie-crisis wordt een nog veel groter gevaar verdrongen: de gevolgen van de fenomenale luchtvervuiling en van de ontsporing van het klimaat. 

Het meest urgente wat ons te doen staat is een positieve instelling, gericht naar zinvolle doelen. Bijvoorbeeld: vrede en voorspoed in het Midden-Oosten en Afrika en verantwoord rentmeesterschap over de planeet Aarde. Dit is het kernthema van mijn boeken. Geen verraad aan onze roeping, maar onze verantwoordelijkheid opnemen conform onze Europese identiteit en anderen hiervoor inspireren door ons voorbeeld. De mensen van goede wil van alle religies en overtuigingen kunnen vanuit hun eigen cultuur deze verantwoordelijkheid evenzeer opnemen.

In feite richt ik in deze fase van mijn leven mijn aandacht nagenoeg volledig op de exegese van bijbelse teksten, bijvoorbeeld bij Rabbi Haïm de Volozine (1759-1821). In een nabije toekomst zal de wijsheid weer regeren. Dat interesseert nu vrijwel niemand, maar tochlink

[ klik op afbeeldingen voor link]


Laat je niet sussen door klimaatverdragen en door voornemens van politici voor het jaar 2050: er is slechts één oplossing om onze planeet bewoonbaar te houden en dat is met z’n allen soberder gaan leven.

Denk niet dat het met de globalisering en de multiculturele samenleving ooit goed zal komen. Er is slechts één weg om te voorkomen dat Europa het nieuwe Midden-Oosten wordt: dat is dat iedereen terugkeert naar zijn eigen cultuur om daar een beschaving op te bouwen.

Alleen door deze absoluut noodzakelijke veranderingen zal de 21ste eeuw geen veel dramatischer herhaling worden van de verschrikkingen van de 20ste eeuw. Mijn boeken werken dit verder uit (klik op afbeeldingen)


   © Juliaan Van Acker 2024